უმე-ის განადგურება, როგორც უკრაინის განადგურების ტექნოლოგია
ერთიანობის დღეს ზელენსკიმ განაცხადა ,რომ ერთიანობის გარეშე დამოუკიდებლობა დაიკარგება და ამავე დროს , ხელისუფლება ანადგურებს უმე-ს მილიონობით ადამიანთან ერთად .წინააღმდეგობას ვერავინ ხედავს?
ხელისუფლების და ეგრეთ წოდებული მეუ-ს ,,პატრიოტების ‘’ ერთ-ერთი მთავარი თეზისია-თითქოს უმე მოსკოვის საკუთრებაა. განზრახ უწოდებენ ,,მოსკოვის პატრიარქატს’’ და ,,რუსულ ეკლესიასაც ‘’. ამის მიზანი ნათელია - წარმოაჩინოს უმე მტრად და გამოიწვიოს მის მიმართ უკრაინელების სიძულვილი. ამ სიძულვილის გაღვივებისათვის ,,პატრიოტები ‘’ და ხელისუფლება არაერთხელ ადანაშაულებს უმე -ს, ვითომცდა ,იქ მსახურება ტარდება რუსულ ენაზე. ხშირად, ეს ხდება იმიტომ რომ გამართლდეს როგორც მოხდა ეს მაგალითად დროგობიჩეში იოვი პოჩაევის ტაძრის ხელში ჩაგდება .
და, ამასთან ერთად ,უმე-ში წირვა რუსულ ენაზე არასოდეს არ ჩატარებულა და არც ტარდება.
საეკლესიო სლავურად,უკრაინულად ,რუმინულად კი, მაგრამ არა რუსულად ,სერგეი დუმენკოს სტრუქტურისგან განსხვავეით.
მოდით შევხედოთ გათავისუფლებული ხერსონის მეუ-ს საკათედრო ტაძარში ეპისკოპოსის ,,ღვთისმსახურებას ‘’. გაგიკვირდებათ , მაგრამ ხერსონის მეუ-ს ეპისკოპოსი დამიანე ზამორაევი წირვას ატარებს რუსულად. ამას გარდა ,დამიანე ეპიფანეს მოიხსენიებს როგორც დიდ ბატონს ,მტკიცედ, მოსკოვის ტრადიცის მიხედვით.
გსმენიათ თუ არა უკრაინის უსაფრთხოების სამსახურის მიერ დამიან ზამორაევთან ვიზიტის შესახებ? იქნებ „რუსული სამყაროს“ პროპაგანდაში არის ხელისუფლებისა და მედიის გაბრაზებული დენონსაციები? არ გაგიგიათ? მაგრამ ისევე, რუსულად, ისინი აქ მსახურობდნენ ერთი წლის წინ, და ორი, და კიდევ უფრო ადრე. ТСН, 5 არხი და 95 კვარტალი ამაზე დუმს. მაგრამ ისინი სიძულვილს აღძრავენ უმე-ის წინააღმდეგ მთელი ძალით.
და თუ უნდათ მეუ-ში რუსულად მსახურობდნენ, დაე იმსახურონ, ამაში ცუდი არაფერია. ფარისევლობა და ტყუილი არის ცუდი. ის, რომ დუმენკო, ხელისუფლება და მედია გამანადგურებელ თამაშს თამაშობენ უმე-ის მორწმუნეების წინააღმდეგ, მათ უბრალოდ ართმევენ უკრაინის მოქალაქეობას და უკრაინის ეკლესიას არსებობის შეწყვეტას აიძულებენ. მათ რუსებს, კოლაბორატორებს, მოსკოველებს და სხვადასხვა სახელს უწოდებენ.
მიხეილ პოდოლიაკი, პრეზიდენტის აპარატის სპიკერი: „ჩვენ გვაქვს პროპაგანდისტული გავლენის ქსელი“.
სერგეი დუმენკო, მეუ-ს ხელმძღვანელი: „მოსკოვის საპატრიარქოს სასულიერო პირები ღიად მუშაობენ რუსეთისთვის“.
ლავრას სალოცავები მორწმუნეებს წაართვეს და დუმენკოს გადასცეს სწორედ იმიტომ, რომ მეუ არის „უკრაინული და პატრიოტული ეკლესია“, ხოლო უმე, სავარაუდოდ, „მოსკოვური“ და მტრულად განწყობილი.
მიხეილ პოდოლიაკი: „მოსკოვის ეკლესია არის მოსკოვის კონტროლი სხვა ქვეყნის მოქალაქეებზე. გვჭირდება ეს? არა. ჩვენ გვაქვს ჩვენი ადგილობრივი ეკლესია“.
ანუ უკრაინელი წლებით დადიოდა თავის ტაძარში, ლოცულობდა ღვთის წინაშე და უცებ გახდა მტერი, მეორე ხარისხოვანი ადამიანი, როგორც ნაცისტებმა თქვეს, უნტერმენშ. და ეს იმის მიუხედავად, რომ მას აქვს იგივე უკრაინული პასპორტი, ის უხდის გადასახადებს ქვეყანას და იცავს კიდეც უკრაინას ფრონტზე. მიუხედავად იმისა, რომ უმე ყველაზე მეტად ეხმარება როგორც ჯარს, ასევე დასახლებულებს. მხოლოდ უკრაინის შეიარაღებული ძალების ფინანსური დახმარება მილიონ დოლარს უახლოვდება. ასე როგორ შეიძლება?
22 იანვარს უკრაინაში აღნიშნეს ერთიანობის დღე. პრეზიდენტმა ძალიან ემოციურად და შერჩეული სიტყვებით ილაპარაკა ერთიანობის შესახებ: „ჩემი უკრაინა. ჩვენი უკრაინა. ერთიანია იმიტომ, რომ ძლიერია. ძლიერია, რადგან ერთიანია.
და სანამ ზელენსკი ყველა უკრაინელის ერთიანობაზე საუბრობს, მათ უზარმაზარ ნაწილს დევნიან, დევნიან და მათ სალოცავებს ართმევენ. ართმევენ თავხედურად და ცინიკურად. ნუთუ აქ ურთიერთგამომრიცხავ სიტყვებს ვერავინ ხედავს, პრობლემას ვერ ხედავთ? რა ერთობაზეა საუბარი?
დეკანოზი ნიკოლოზ დანილევიჩი, საგარეო საეკლესიო ურთიერთობათა განყოფილების თავმჯდომარის მოადგილე, პირდაპირ ამბობს, რომ ქვეყანაში პათოსსა და რეალობას შორის დიდი განსხვავებაა.
დეკანოზი ნიკოლოზ დანილევიჩი: „ყველაფერი, რაც ხდება ჩვენი ეკლესიის ირგვლივ, ყველა ეს მცდელობა მისი აკრძალვის, ცილისწამების, განა ეს ხელს უწყობს ერთობას და კანონიკურობას? ეს რიტორიკული კითხვაა. მაშასადამე, ერთიანობის დღე არის შეხსენება, რომ 364 დღის განმავლობაში ჩვენ ვამბობთ ერთს, ხოლო წელიწადში ერთი დღე უნდა ვთქვათ, რომ ჩვენ ვართ ერთიანი. აბა, სად ვართ ერთად? ჩვენ გვინდა ვიყოთ ერთიანები. და, იცით, მე, როგორც ეკლესიის ერთ-ერთი წარმომადგენელი, დავიღალე წლების განმავლობაში, განსაკუთრებით 2014 წლიდან, იმის დამტკიცებით, რომ მე ვარ უკრაინელი, რომ ისეთივე მოქალაქე ვარ, როგორიც სხვები. რომ ჩვენც ისევე ვიტანჯებით, როგორც ომში მყოფნი. რომ ჩემი ძმა, იქნებ ვინმემ წაიკითხა ამაზე, "აზოვსტალისა" და მარიუპოლის მცველია. და არა მხოლოდ ჩემი ძმა.
ხომ ხედავთ, გამუდმებით უნდა დაამტკიცო, რომ აქლემი არ ხარ. და ეს არასწორია. ისინი ამოგვშლიან, უნდათ, რომ საერთოდ ამოგვშალონ უკრაინული საზოგადოებიდან. საქმე იქამდე მიდის, რომ ჩვენ რუსებთან ასოცირებულები ვართ. „ზემო ლავრა წავართვით, მაგრამ რუსები ქვემო ლავრაში მაინც დარჩნენ“, - წერენ ისინი. მაგრამ მე როგორი რუსი ვარ? ერთხელ ვთქვი, ათჯერ, ოცჯერ, ოცდაათჯერ, რომ უკრაინელი ვარ, ჩვენ უკრაინის მართლმადიდებელი ეკლესია ვართ. არა, თქვენ მოსკოველები ხართო. და ეს კეთდება მიზანმიმართულად. ეს ხელს უწყობს ერთიანობას? რა თქმა უნდა არა. დღეს კი პრეზიდენტმა შესანიშნავი სიტყვები წარმოთქვა. სხვათა შორის, მან თქვა, რომ თუ რეალური ერთობა არ იქნება მიღწეული, მაშინ დამოუკიდებლობა დაიკარგება. ამიტომ, მე ახლა ვლაპარაკობ არა მხოლოდ როგორც მღვდელი, არამედ როგორც მოქალაქე, რომელსაც აწუხებს ეკლესიის ბედი. ამას მე თუ ვხვდები, დავიჯერო ხალხი ვერ ხვდება? მარტო მე ვარ ასეთი ,,ჭკვიანი’’?
რა თქმა უნდა, ყველას ესმის ეს. მაგრამ ქვეყანაში დღის წესრიგი ახლა ისეთია, რომ ამაზე საუბარი არ არის ტენდენცია. ახლა კი ტენდენციაა პოროშენკოსეული ურა-პატრიოტიზმი.
არესტოვიჩი პირდაპირ ამბობს, რომ უკრაინელების დაყოფის პრაქტიკა პოროშენკოს პოლიტიკური ტექნოლოგიაა და ეს ძალიან არაგონივრულია ქვეყნისთვის.
ალექსეი არესტოვიჩი, პრეზიდენტის აპარატის უფროსის ყოფილი სპიკერი: „პიემონტის იდეოლოგია, რომელიც დროშაზე აღმართა ცალკეულმა პოლიტიკურმა ძალამ (თითს არ დავადებთ „ჯარი-ენა-რწმენა“-ს ავტორს). არის პოლიტიკური ტექნოლოგია და კულტურული პოლიტიკის ნაწილი, რაც მდგომარეობს იმაში, რომ ზოგიერთი უკრაინელი არის „ცუდი“, სხვებზე უარესი. და ან უნდა გამოსწორდნენ, ან ქვეყნიდან გააგდებენ“.
და ამ იდეოლოგიის გამოყენება უმე-ის მორწმუნეების წინააღმდეგ, მათი დევნა იდიოტების ტაქტიკაა.
ალექსეი არესტოვიჩი: ”რა, განურჩევლად ჩავწეროთ ჩვენი 6 მილიონი მართლმადიდებელი მოქალაქე, როგორც ”რუსი აგენტები” და ნაძირლები, რომლებიც დადიან იქ (უმე-ში - რედ.)? მიუხედავად იმისა, რომ იქ არიან ადამიანები, რომლებსაც რუსულად სიტყვაც კი არ შეუძლიათ დაძრან. და რა, ყველა მტერია, ყველა რუსეთის აგენტია? ანუ ჩვენ გვინდა ვიყოთ ნორმალური სახელმწიფო, თუ გვინდა ვიყოთ იდიოტები ძალიან პრიმიტიული გაყოფილი ტექნოლოგიის გულისთვის? და ეს არის ტექნოლოგია და არა კულტურული პოლიტიკა. ყველაფერი ძალიან მარტივია: ან გონივრული ადამიანებივით ვიქცევით, ან იდიოტებივით. ჯერ-ჯერობით იდიოტებივით ვიქცევით."
და ძნელია არ დაეთანხმო არესტოვიჩს. მაგრამ რა შედეგს მოიტანს ეს? უმე-ის მილიონობით მორწმუნეს წინააღმდეგ რეპრესიები აშკარა პოლიტიკური ტექნოლოგიაა, სადაც ადამიანთა ერთი ჯგუფი იდევნება და იდევნება გარკვეული მიზნებისთვის. ეს პოროშენკოს მიერ დაწყებული პოლიტიკური ტექნოლოგიაა. აშკარაა ვინ პოულობს სარგებელს აქედან - ესენი არიან მეუ და უნიათები. ისინი უკვე ტურებივით ყოფენ უმე-ის ქონებას. დუმენკომ ხელში ჩაიგდო კიევ-პეჩერის ლავრა და ისინი გეგმავენ ბრძოლას პოჩაევისთვის.
სერგეი დუმენკო, მეუ-ს ხელმძღვანელი: „ახლა ჩვენ ფეხს მოვიკიდებთ კიევ-პეჩერის ლავრაში და შემდეგ, რა თქმა უნდა, დადგება საკითხი პოჩაევის ლავრაზე“.
სვიატოსლავ შევჩუკი, უბკე-ის ხელმძღვანელი: „მათ, ვინც გადაწყვეტს ვის მისცეს ღვთისმსახურების ნებართვა, უნდა გაითვალისწინონ, რომ პოჩაევის ლავრას ისტორიული ურთიერთობა აქვს ჩვენს ეკლესიასთან“.
მაგრამ როგორ დასრულდება ეს ქვეყნისთვის? მაშინაც კი, თუ მისი ყველა ტაძარი და სალოცავი ჩამოერთმევა უმე-ს, რა უნდა გააკეთოს ხალხმა?
მამა ნიკოლოზ დანილევიჩი: „ვთქვათ, ღმერთმა ქნას, გავიმარჯვეთ, მაგრამ ამავდროულად ეკლესიას ავკრძალავთ, უმე-ს იატაკქვეშა ეკლესიად გადავაქცევთ. ზოგი იქ წავა, ზოგი აქ. იქნება ეს ნამდვილი ერთიანობა? ეს იქნება წლების განმავლობაში გაგრძელებული კონფლიქტი“.
აი არესტოვიჩის სიტყვები რუსულენოვანი უკრაინელების მიმართ ქვეყნის დამოკიდებულების შესახებ. უმე-ის მორწმუნეები უკრაინაშიც იგივე განდევნილები ხდებიან. რა შეიძლება გამოიწვიოს ამან?
ალექსეი არესტოვიჩი: „ის უკრაინულ პასპორტს ამოიღებს, გაახსენდება ბახმუტთან დაღუპული ბიძაშვილი, უკრაინის შეიარაღებული ძალების რუსულენოვანი ჯარისკაცი რომ იყო და იტყვის: ჯანდაბას, ეს ქვეყანა, ასეთი წესებით. იმიტომ, რომ უკრაინა საკუთარ მოქალაქეებს სრული სულელებივით ექცევა. ასეა ეს. თუ გონივრულად მოვიქცევით, ამ პოლიტიკას შევცვლით. და თუ არა..."
ყველას ესმის, რომ მეუ და უნიათები ახლა ცდილობენ გაანადგურონ "კონკურენტი" და გაანადგურონ მისი ქონება ომის საფარქვეშ. ხელისუფლება მათ ამაში უჭერს მხარს. მაგრამ როგორ იმოქმედებს ეს უკრაინულ საზოგადოებაზე, ვისზეც ისინი ასე სიტყვიერად წუხან?
მილიონობით უკრაინელის დევნამ არავითარ შემთხვევაში არ შეიძლება უკრაინა გააძლიეროს, ეს მხოლოდ დაასუსტებს მას. ამას ამბობს ელემენტარული ლოგიკა. ეს ასევე ნახსენებია სახარებაშიც. ყოველი სამეფო, თავისი თავის წინააღმდეგ გაყოფილი, გაპარტახდება; და ყოველი ქალაქი ან სახლი, რომელიც თავისი თავის წინააღმდეგ გაიყოფა, ვერ გაძლებს. (მათე 12:25).
ქრისტეს ეკლესია შეიძლება აიკრძალოს, იატაკქვეშა ეკლესიად აქციონ, მაგრამ მისი განადგურება შეუძლებელია, ის ნებისმიერ ვითარებაში იარსებებს, ისტორიამ ეს დაამტკიცა. მაგრამ რა დაემართება ქვეყანას, რომელიც ანგრევს ეკლესიას და მილიონობით მოქალაქეს აჩოქებს- მთავარი კითხვაა.
