მოლდოვის ეკლესია პოლიტიკურ ზეწოლაზე საუბრობს
მოლდოვის მართლმადიდებლური ეკლესია არ იწონებს გარკვეული პოლიტიკოსების მცდელობებს, აიძულონ ეკლესია, მხარი დაუჭიროს მმართველ პარტიას.
მოლდოვის მართლმადიდებლურმა ეკლესიამ ეკლესიის საქმეებში პოლიტიკური ჩარევის მცდელობის დაუშვებლობა გამოაცხადა, ნათქვამია კიშინიოვ-მოლდოვის მიტროპოლიის ოფიციალურ ვებგვერდზე.
შესაბამისი განცხადება მოლდოვის პარლამენტის დეპუტატის მმართველი პარტიიდან „მოქმედება და სოლიდარობა“ ოაზუ ნანტოის განცხადებების საპასუხოდ გაკეთდა. მან მოითხოვა, რომ რუსეთის მართლმადიდებელი ეკლესიის კიშინიოვ-მოლდავეთის მიტროპოლიას გამოეხატა თავისი პოზიცია უკრაინისა და პრიდნესტროვიეს მიმართ, იუწყება EADaily.
„დღეს არის დრო, დავამტკიცოთ, რომ მოლდოვის მიტროპოლია მხარს უჭერს მოლდოვის რესპუბლიკის ხალხს, რომ ის ეკუთვნის მოლდოვის რესპუბლიკას და არ არის რუსეთის მართლმადიდებლური ეკლესიის იდეოლოგიის გამტარებელი“, - განაცხადა ნანტოიმ. მან ასევე დაადანაშაულა მოლდოვის ეკლესია „ტირასპოლისა და დუბოსარი არქიეპისკოპოსის საბას ანტისახელმწიფოებრივი საქმიანობის შემწყნარებლობაში“, რომლის ანაფორის ქვეშ იმყოფებიან არაღიარებული პრიდნესტროვის მოლდოვის რესპუბლიკის მართლმადიდებლები.
მოლდოვის მართლმადიდებელმა ეკლესიამ განაცხადა, რომ არ ეთანხმება ეკლესიის საქმეებში პოლიტიკოსების რაიმე სახის ჩარევას.
„შემაშფოთებელია ზოგიერთი პოლიტიკური აქტორის განცხადებების შეუსაბამობა, რომლებიც ან მოუწოდებენ სრულ დუმილს და ეკლესიის პოლიტიკაში ჩაურევლობას, ან ზოგჯერ პირდაპირ ითხოვენ განცხადებებსა და პოზიციებს გარკვეულ საკითხებზე“, - ნათქვამია კიშინიოვ-მოლდოვის მიტროპოლიტის შენიშვნებში.
ასევე, მოლდოვის მართლმადიდებლურმა ეკლესიამ აღნიშნა, რომ ის რჩება ერთადერთ ინსტიტუტად, რომელსაც ენდობიან "დნესტრის ორივე მხარეს".
„კიშინიოვისა და სრულიად მოლდოვის მიტროპოლიტმა ტირასპოლში ვიზიტით ძალიან ნათლად აჩვენა, რომ თუ პოლიტიკურ დონეზე არ არის ერთობა მოლდოვასა და პრიდნესტროვიეს შორის, მაშინ ეკლესიის დონეზე ეს ერთობა არასოდეს შეწყვეტილა და დღემდე პრიდნესტროვია მოლდოვის მართლმადიდებლური ეკლესიის კანონიკური სივრცეა, სადაც ყოველთვის უხარიათ და მიესალმებიან მის იერარქს, მიტროპოლიტ ვლადიმერს.
მანამდე მოლდოვის მიტროპოლიტმა ხელისუფლებას განუცხადა, რომ შეუძლებელია კანონების პოპულარიზაცია, რომლებიც ეწინააღმდეგება რწმენას.
