Η απαγόρευση της UOC ως πολιτικός «σπάγγος» για τις ουκρανικές αρχές
Στην κατάσταση με την απαγόρευση της UOC, η ουκρανική κυβέρνηση βρίσκεται σε σταυροδρόμι. Από τη μία πλευρά, η απαγόρευση της UOC σημαίνει ότι θα υπάρξουν κυρώσεις. Από την άλλη πλευρά, αν δεν απαγορευτεί, αυτό σημαίνει ότι θα υπάρξουν ακραίες αντιδράσεις. Τι θα επιλέξουν στην Μπάνκοβα;
Τα τελευταία δύο χρόνια, ξεκινώντας με τις πρώτες έρευνες στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου, είδαμε ένα εκπληκτικό «έπος» της απαγόρευσης της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας. Με εκπληκτική κανονικότητα, ακούγονται δηλώσεις από την Βερχόβνα Ράντα και από μεμονωμένους εκπροσώπους της ουκρανικής πολιτικής ότι η «Εκκλησία της Μόσχας» δεν έχει θέση στην Ουκρανία. Συνεχώς φαίνεται ότι ο Νόμος 8371 θα ψηφιστεί στο άμεσο μέλλον, ωστόσο... αυτό δεν έχει γίνει ακόμη. Γιατί;
Ο Πρόεδρος Ζελένσκι και η θέση του
Αυτή η κατάσταση δείχνει ένα κλασικό πολιτικό παιχνίδι που ονομάζεται «σπάγγος». Η ουκρανική κυβέρνηση έχει μπει μόνη της σε αυτή τη θέση και τώρα ψάχνει έντονα μια ευκαιρία να αλλάξει τη θέση της.
Θυμόμαστε ότι πριν από τις εκλογές ο Ζελένσκι τόνισε έντονα τη μη θρησκευτική του στάση και δήλωσε επανειλημμένα ότι δεν επρόκειτο να ανακατευτεί στις υποθέσεις της Εκκλησίας, σε αντίθεση με τον προκάτοχό του Πέτρο Ποροσένκο. Δεν φοβήθηκε να μιλήσει γι' αυτό όχι μόνο στα μάτια των Ουκρανών ψηφοφόρων, αλλά και στα μάτια ενός από τους εμπνευστές της δημιουργίας της OCU - του Πατριάρχη Βαρθολομαίου. Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια συνάντησης με τον επικεφαλής του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως το 2019, ο Ζελένσκι είπε ευθέως ότι «η κοινή μας αξία είναι η ανθρώπινη ζωή. Και αυτό είναι το κύριο πράγμα για μένα, ειδικά τώρα που έγινα πρόεδρος της Ουκρανίας. Οι αρχές δεν πρέπει να ανακατεύονται στις εκκλησιαστικές υποθέσεις. Θα υπερασπιστώ την ανεξαρτησία της Εκκλησίας».
Αυτό επέτρεψε στον Ζελένσκι να αποστασιοποιηθεί από την εκκλησιαστική αντιπαράθεση στην Ουκρανία για μεγάλο χρονικό διάστημα, αφού ήταν προφανές ότι ένα παιχνίδι εναντίον της UOC ήταν ένα παιχνίδι στην πλευρά του Ποροσένκο. Διότι στον αγώνα κατά της Εκκλησίας ήταν μόνο ο Ποροσένκο που κέρδισε – σε τελική ανάλυση, αυτός ήταν που ξεκίνησε τον Τόμο, την OCU και την απαγόρευση της κανονικής Εκκλησίας. Το γεγονός αυτό είναι τόσο προφανές που προσπαθούν με κάποιο τρόπο να το εξισορροπήσουν στο περιβάλλον των λαών που αγαπούν τη σπορά. Για παράδειγμα, ένας άμεσος συμμετέχων στην «ιστορία του τόμου» ο Ροστισλάβ Παυλένκο υπερασπίζεται κυριολεκτικά --- -- το έργο για την απαγόρευση της UOC λέγοντας ότι δεν είναι επωφελές για τον Ποροσένκο, αλλά «είναι ωφέλιμο για την Ουκρανία, επειδή αποκόπτει το ισχυρό και «πιο διάσημο», ορολογία του άρθρου, πλοκάμι του «ρωσικού κόσμου». «Γι’ αυτό το υποστηρίζουν ο Ποροσένκο και η Ευρωπαϊκή Αλληλεγγύη», έτσι πείθει ο Παβλένκο όποιον μπορεί να αμφιβάλλει για αυτό.
Αλλαγή ρητορικής
Και στο Γραφείο του Προέδρου υπήρχαν αρκετοί τέτοιοι «αμφιβολίες». Και ακόμη και στην αρχή του πολέμου, ακούστηκαν λόγια από το περιβάλλον του Ζελένσκι ότι η απαγόρευση της UOC θα προκαλούσε εσωτερική σύγκρουση. Για παράδειγμα, ο Μιχάιλο Ποντολιάκ, σχολιάζοντας την ιδέα της απαγόρευσης των δραστηριοτήτων της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Ουκρανία, προέτρεψε να μην κάνουν εικασίες για θρησκευτικά θέματα. «Θα ζητούσα από τον κόσμο να μην κάνει εικασίες για αυτό, γιατί μπορεί να έχουμε μια εσωτερική σύγκρουση, αλλά για εμάς σήμερα η ενότητα που επέδειξε η Ουκρανία σε ολόκληρο τον κόσμο είναι πολύ πιο θεμελιώδης και πολύ πιο σημαντική». «Η ίδια η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας θα αποφασίσει πώς θα ζήσει στη μεταπολεμική Ουκρανία, γιατί αυτό θα είναι θεμελιωδώς σημαντικό για αυτούς», σημείωσε ο σύμβουλος του επικεφαλής του Γραφείου του Προέδρου τον Μάρτιο του 2022.
Ωστόσο, περίπου έξι μήνες μετά την έναρξη του πολέμου, η ρητορική του Ζελένσκι και του κύκλου του άλλαξε δραματικά. Πρώτα εμφανίστηκαν δηλώσεις για «συνεργάτες με άμφια» και ακολούθησαν έρευνες σε Λαύρα, μοναστήρια και επισκοπές και μετά συλλήψεις επισκόπων και ιερέων. Οι αρχές σε όλα τα επίπεδα έχουν αρχίσει να μιλούν για την ανάγκη απαγόρευσης της UOC, δικαιολογώντας αυτό το βήμα με νόμο για την παύση των δραστηριοτήτων θρησκευτικών οργανώσεων που συνδέονται με τη Μόσχα. Και ακόμη και σε αυτή την περίπτωση, ο Ζελένσκι είχε ανθρώπους που ήταν κατηγορηματικά ενάντια σε αυτό που συνέβαινε.
Για παράδειγμα, ένας άλλος σύμβουλος του Γραφείου Προέδρου εκείνη την εποχή, ο Αλεξέι Αρέστοβιτς, εξήγησε ξεκάθαρα ότι το θέμα της απαγόρευσης της UOC ήταν εξαιρετικά δυσμενές για τις ουκρανικές αρχές : «Είδατε τους τίτλους στο Fox News όταν η SBU εισήλθε στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου και σε άλλες Λαύρες: «Ο Ζελένσκι κήρυξε τον πόλεμο στον Χριστιανισμό»; Το Fox News είναι το κύριο κανάλι για τους Ρεπουμπλικάνους. Είναι καλοί τέτοιοι τίτλοι για την Ουκρανία; Λαμβάνοντας υπόψη τις περίπλοκες διαδικασίες που λαμβάνουν χώρα εκεί (στην UOC - Εκδ.), πρέπει να φέρουμε στο πλευρό μας όσους είναι υπέρ μας και να καταστείλουμε σκληρά αυτούς που είναι εναντίον της Ουκρανίας. Ή θα ασκήσουμε πίεση και στα 6 εκατομμύρια πολίτες που πηγαίνουν εκεί, που δεν μπορούν να πουν ούτε λέξη ρωσικά; Απλώς πάνε εκεί επειδή πήγαιναν εκεί οι παππούδες τους! Είναι όλοι εχθροί και πράκτορες;» σημείωσε ο Αρέστοβιτς.
Ο σύμβουλος του Γραφείου Προέδρου πρόσθεσε ότι μια τέτοια πολιτική στρατηγική βλάπτει σαφώς το κράτος. «Θέλουμε μια κανονική εξουσία ή θέλουμε να είμαστε ηλίθιοι για χάρη της πρωτόγονης μεθόδου του διχασμού; Αυτό είναι πολιτική τεχνολογία, όχι πολιτιστική πολιτική. Είναι πολύ απλό: είτε συμπεριφερόμαστε σαν λογικοί άνθρωποι είτε σαν ηλίθιοι. Ακόμα συμπεριφερόμαστε σαν ηλίθιοι», είπε ο Αρέστοβιτς τον Ιανουάριο του 2023 (!).
Ωστόσο, το Γραφείο του Προέδρου δεν άκουσε ούτε τα λόγια του ούτε τα λόγια των «πρώιμων» Ποντολιάκ και Ζελένσκι και άρχισε να προωθεί ενεργά το θέμα ότι η πρωτοβουλία για την απαγόρευση της UOC προήλθε από τον πρόεδρο. Το έργο είναι απλό: να «παραμερίσουμε» τον Ποροσένκο ώστε οι «δάφνες» του νικητή της Εκκλησίας να πάνε στον Ζελένσκι. Ο Πρόεδρος απλά είπε ψέματα ότι η ψήφιση του Νόμου 8371 θα ωφελούσε τα πολιτικά του ποσοστά.
Έτσι, ο επικεφαλής της Επιτροπής Ανθρωπιστικής Πολιτικής της Βερχόβνα Ράντα της Ουκρανίας, βουλευτής του κόμματος Υπηρέτης του Λαού Νικίτα Ποτούραεφ είπε ότι όταν συναντήθηκε με τον Ζελένσκι, -- παρουσία μαρτύρων ότι λόγω της δύσκολης πολιτικής κατάστασης, ο νόμος περί απαγόρευσης της UOC πρέπει να εισαχθεί στην αίθουσα συνεδριάσεων και να γίνει άμεσα αποδεκτός. «Η θέση του Προέδρου (για το θέμα της απαγόρευσης της UOC), όπως ξέρω, δεν έχει αλλάξει και δεν άλλαξε. Ξέρω όμως ότι ορισμένα άτομα ήρθαν στο Γραφείο (του Προέδρου - Εκδ.), δεν ήταν από το Γραφείο, και προσπάθησαν να παραπληροφορήσουν τον Πρόεδρο: να του πουν ψέματα ότι αυτός ο νόμος ήταν επωφελής για την ευρωαλληλεγγύη. Αλλά ο Βλαντιμίρ Αλεξάντροβιτς είναι πολύ καλός στο να ξεχωρίζει τα ψέματα από την αλήθεια και, απ’ όσο ξέρω, αυτό δεν τον επηρέασε με κανέναν τρόπο», κατέληξε ο Ποτούραεφ.
Το επαναλαμβάνει ο Πρόεδρος της Βερχόβνα Ράντα Στέφαντσουκ, ο οποίος ισχυρίζεται ότι μόλις ο νόμος «οριστικοποιηθεί», θα μεταφερθεί αμέσως στην αίθουσα συνεδριάσεων για ψηφοφορία .
Εσωτερικές αντιφάσεις
Ωστόσο, από την άλλη, βλέπουμε ότι η ψήφιση του νόμου γίνεται πιο δύσκολη. Έτσι, μια πηγή από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, υπό τον όρο της ανωνυμίας, εξήγησε στον «Ανώτατο Διοικητή» γιατί δεν βιάζονται να εισαγάγουν το νομοσχέδιο 8371 στην Βερχόβνα Ράντα : «Ο Ντανίλοφ (πρώην γραμματέας της Εθνικής Συμβούλιο Ασφαλείας και Άμυνας), ο οποίος προώθησε την απαγόρευση της UOC-MP, δεν είναι πλέον εκεί, ο νέος Γραμματέας του Συμβουλίου Ασφαλείας δεν έχει χρόνο για αυτό, ο Μαλιούκ επίσης, ο Ποτουράεφ έχει μετακινηθεί πιο μακριά από το Γραφείο του Προέδρου. Ο Αραχαμία εξηγεί στον Πρόεδρο ότι δεν υπάρχουν ψήφοι γι' αυτό, ο Ερμάκ απλά δεν είναι ενθουσιασμένος με αυτήν την ιδέα. Και γενικά, η έναρξη ενός άλλου τέτοιου δημόσιου διαχωρισμού στην Μπάνκοβα δεν είναι εγγυημένο ότι θα επιβιώσει». Επιπλέον, η πηγή πρόσθεσε ότι η πλειοψηφία πιστεύει ακράδαντα ότι η ψήφιση αυτού του νομοσχεδίου θα προσθέσει δημοτικότητα στον πρώην πρόεδρο της Ουκρανίας Πέτρο Ποροσένκο και στο κόμμα του Ευρωπαϊκή Αλληλεγγύη. «Δηλαδή, όλα τα βέλη σχετικά με τη «δίωξη του Χριστιανισμού» θα πέσουν στον Βλαντιμίρ Αλεξάντροβιτς και όλα τα επιτεύγματα θα πάνε στον Πετρό Αλεξέεβιτς. Γιατί λοιπόν να βιαστείτε;» κατέληξε ο συνομιλητής του Glavkom.
Ωστόσο, εκτός από καθαρά πολιτικά προβλήματα για τις αρχές, εάν απαγορευτεί η UOC, εμφανίζεται μια εξαιρετικά σοβαρή προοπτική διεθνών προβλημάτων. Ανεξάρτητα από το πώς ο Ποροσένκο φωνάζει ότι ο αείμνηστος Μάικλ Τζάκσον υποστήριξε την καταστροφή της κανονικής Εκκλησίας, τα ζωντανά πολιτικά και δημόσια πρόσωπα στις Ηνωμένες Πολιτείες σαφώς δεν υποστηρίζουν αυτήν την ιδέα.
Ο δικηγόρος Ρόμπερτ Άμστερνταμ προέβλεψε κυρώσεις από τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες πολιτισμένες χώρες ως απάντηση στην υιοθέτηση του νόμου που απαγορεύει την UOC. Η σοβαρότητα αυτής της προοπτικής επιβεβαιώνεται από πολυάριθμες δηλώσεις υψηλόβαθμων αξιωματούχων των Η.Π.Α όπως ο Τζον Βανς (πιθανός αντιπρόεδρος των Η.Π.Α), η Κάθριν Γουάιτφορντ (επικεφαλής της νεολαίας των Ρεπουμπλικανών) και ο Τάκερ Κάρλσον (ένας από τους πιο δημοφιλείς δημοσιογράφους στον κόσμο ).
Επιπλέον, η έκθεση του Υπουργείου Εξωτερικών των Η.Π.Α αναφέρει επίσης ότι τα δικαιώματα των πιστών παραβιάζονται στην Ουκρανία, γεγονός που καθιστά την απειλή κυρώσεων πολύ, πολύ πραγματική. Γι' αυτόν τον λόγο τα ουκρανικά μέσα ενημέρωσης γράφουν ότι για τους συντηρητικούς Ρεπουμπλικάνους η απαγόρευση της UOC είναι ένα σημείο ενεργοποίησης. «Έχουν ήδη μεταφέρει επανειλημμένα σήματα στους βουλευτές και στο Γραφείο του Προέδρου για αυτό το θέμα. Δηλαδή, μπορεί να χάσουμε τη βοήθεια αν συμβεί αυτό», γράφει ο NV. Το γεγονός ότι αυτές οι πληροφορίες δεν είναι πλαστές επιβεβαιώθηκε από τον Bezuglaya, ο οποίος είπε ότι μια αντιπροσωπεία λαϊκών βουλευτών θα πήγαινε στις Ηνωμένες Πολιτείες για να «επιλύσει το ζήτημα» με τον νόμο 8371 .
Υπάρχει διέξοδος από τον «σπάγκο»;
Σύμφωνα με τον Βουλευτή του Λαού Σεφτσένκο, δεν βλέπει καμία επιθυμία από την πλευρά της ανώτατης ηγεσίας της χώρας να «διακινήσει» την απαγόρευση της UOC. «Οι πληροφορίες για πιθανές κυρώσεις έχουν κλονίσει την επιθυμία πολλών να ψηφίσουν. Υπάρχουν πολλοί διστακτικοί που οι λομπίστες στρατολόγησαν, όπως λένε, για πατριωτισμό. Επρόκειτο να φύγουν με δικά τους έξοδα. Αλλά φαίνεται ότι ο υπολογισμός δεν έγινε πραγματικότητα», είπε ο βουλευτής του λαού. Σύμφωνα με τον ίδιο, η εξέταση του νομοσχεδίου έχει αναβληθεί για το τέλος Αυγούστου και στη συνέχεια ενδέχεται να μην τεθεί καθόλου σε ψήφιση.
Και εδώ εμφανίζεται ο περιβόητος «σπάγγος». Επειδή οι αρχές δεν μπορούν απλώς να αρνηθούν την απαγόρευση της UOC. Πρώτον, γιατί εδώ και πολύ καιρό το ΓΠ ξεσηκώνει το ουκρανικό κοινό μέσω των Μ.Μ.Ε, υποστηρίζοντας ότι η UOC είναι προδότης. Δεύτερον, έχοντας στηριχθεί σε εθνικιστές και ψευτοπατριώτες, οι αρχές είναι υποχρεωμένες να δείξουν την ετοιμότητά τους να πάνε μέχρι τέλους -ακόμη και εις βάρος των ιδίων και της χώρας. Άλλωστε, οι δεξιοί ριζοσπάστες μπορεί να θεωρούν ότι η άρνηση της απαγόρευσης της UOC είναι «προδοσία». Αλλά δεν θέλουν να «κουμπώσουν» μαζί τους στην Μπάνκοβα – υπάρχουν πολλά άλλα προβλήματα.
Δημιουργείται λοιπόν μια κατάσταση όπου «και μαζί δεν κάνουμε και χώρια δεν μπορούμε»: από τη μια πλευρά, ορισμένοι βουλευτές (Ποτούραεφ, Στέφαντσουκ κ.λπ.), καθώς και οι εχθροί του προέδρου (Ποροσένκο και δεξιοί ριζοσπάστες) μιλούν για την ανάγκη ψήφισης του νόμου και από την άλλη εκπρόσωποι του προεδρικού κόμματος σαμποτάρουν την υιοθέτησή του λόγω φόβου κυρώσεων. Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση βρίσκεται σε μια κλασική «διάσπαση», από την οποία υπάρχουν δύο διέξοδοι: να σκίσετε το παντελόνι σας (διαβάστε: τη χώρα) ή να βυθιστείτε τόσο χαμηλά που δεν θα είναι πλέον δυνατό να ανέβει.
Συμπέρασμα
Είναι αδύνατο να πούμε με μεγάλη βεβαιότητα ποιος δρόμος θα επιλεγεί στην Μπάνκοβα. Οι αρχές γνωρίζουν καλά ότι η απαγόρευση της UOC είναι τόσο πολιτικά όσο και στρατηγικά ασύμφορη. Ωστόσο, η εγκατάλειψη αυτού του σχεδίου και η αντιπαράθεση απέναντι στις έντονες προσδοκίες του κοινού είναι επίσης εξαιρετικά δύσκολη. Πρέπει όμως να παρθεί μια απόφαση. Και κάτι μας λέει ότι ο Ποροσένκο και η εταιρεία θα μπορέσουν να διεκπεραιώσουν τον λογαριασμό τους, κάτι που θα φέρει τον Ζελένσκι και το περιβάλλον του σε εξαιρετικά μειονεκτική θέση. Περισσότερα για αυτό στο επόμενο άρθρο.
