კონსტანტინოპოლის საპატრიარქოს უმე: რას გამოიწვევს ახალი პროექტი?

ვინ მოუტანს სარგებელს უკრაინაში ფანარის საეგზარქოსოს შექმნას? ფოტო: СПЖ

უახლესი ამბებით თუ ვიმსჯელებთ, უკრაინის ხელისუფლებამ, ფანაროტებთან ერთად, საბოლოოდ შეიმუშავა სქემა უკრაინაში უკიდურესად კონფლიქტური რელიგიური სიტუაციის „მოგვარების“ მიზნით. ეს მოკლედ აღწერა უკრაინელმა პოლიტიკოსმა და საზოგადო მოღვაწემ იგორ მოსიიჩუკმა.

კანონპროექტი 8371, რომელიც კრძალავს უმე-ს, მაინც უნდა იქნას მიღებული. პარალელურად დარეგისტრირდება კონსტანტინოპოლის საპატრიარქოს უმე. ავღნიშნოთ იგი უმე კoს აბრევიატურით, რათა არ აგვერიოს უმწ კს-ში (კიევის საპატრიარქო), რომელიც ჯერ კიდევ არსებობს და დღემდე ხელმძღვანელობს უკრაინის გმირი, ანათემირებული ფილარეტ დენისენკო. უკრაინელი სამართალდამცავები და რადიკალები აკრძალულ უმე-ის ეპარქიებს, სამრევლოებსა და მონასტრებს ამ უმე კoს-ში გადაიყვანენ. ერთი შეხედვით მარტივი და გენიალური გეგმაა. მაგრამ მოდით, უფრო ახლოს დავაკვირდეთ და ვიფიქროთ იმაზე, თუ სად შეიძლება ამ ყველაფერმა მიგვიყვანოს.

გახსოვთ ვ. ზელენსკის პაროდია "95-ე კვარტალში" მხატვრის დროს "ტომოსისა" და "თერმოსის" შესახებ? შემდეგ ტომოსი/თერმოსი გაათბო პ.პოროშენკომ. მაგრამ დღეს ისტორია მეორდება. უმე კoს პრეზიდენტის გახურების მეორე მცდელობაა. ის, რომ მეუ-ს პროექტი ჩაიშალა, უკვე ყველასთვის აშკარაა. და პატრიარქი ბართლომე სხვა ფანარიოტებთან ერთად, ამერიკის ისტებლიშმენტთან ერთად, ადგილობრივ ეკლესიებთან და უკრაინის ხელისუფლებასთან ერთად, ყველა უკვე კარგად ხედავს, რომ მეუ არ არის ის ხალხი, ვისი ნახვაც სურთ ადგილობრივი ეკლესიების ოჯახში.
პირველი შეცდომა: ქიროტონიის ნაკლებობა მეუ-ში

ფანარისა და ბანკოვას თქმით, მეუ-მ პროექტში ორი შეცდომა დაუშვა. ჯერ ერთი, ხელდასხმის კანონიკურობის საკითხი გადაწყვეტილი არ არის. მაგრამ ბართლომე ამის შესახებ ჯერ კიდევ 2018 წელს გააფრთხილეს! არ მოუსმინა. მან უბრალოდ გადაწყვიტა, რომ ის ყველა სხვაზე ჭკვიანია. მას მიაჩნდა, რომ მხოლოდ ის, რაც კონსტანტინოპოლის საპატრიარქომ ცნო კანონიკურად, კანონიკური იყო. და პირიქით, არაფერი არ შეიძლება იყოს კანონიკური, სანამ ფანარი არ აღიარებს მას.

პატრიარქი ბართლომე თვლიდა, რომ ყველა სხვა ადგილობრივი ეკლესია, ნებაყოფლობით თუ შეერთებული შტატების დიპლომატიური ზეწოლის ქვეშ, აღიარებს, რომ სწორედ ის, კონსტანტინოპოლის პატრიარქი არის კანონიკურობის საზომი. მაგრამ არ გამოვიდა.

არც ფანარის მოთხოვნა და არც ამერიკელი დიპლომატების დარწმუნება ჯერ კიდევ არ იყო საკმარისი აშკარა აბსურდის ლეგიტიმაციისთვის: როგორ შეიძლება ანათემირებული ფილარეტ დენისენკოს უწყინარი „კურთხევები“ რეტროაქტიულად იკურთხებოდეს მხოლოდ იმიტომ, რომ შესაბამის ფურცელს მოეწერა ხელი ფანარში?

შედეგად, ექვსნახევარ წელიწადში მეუ, სირთულეებითა და მრავალი ნიუანსით, პირობითად აღიარა მხოლოდ სამმა ბერძნულმა ეკლესიამ: ელადის, კვიპროსის და ალექსანდრიის, რომლებიც თავად არიან დამოკიდებულნი კონსტანტინოპოლის საპატრიარქოზე. დღეს თითქმის არ არსებობს შემდგომი აღიარების პერსპექტივა.

შეცდომა მეორე: კადრები წყვეტენ ყველაფერს?

მეორე შეცდომა არის პერსონალი. მეუ-ს შემქმნელებმა დაარწმუნეს თავი, რომ უამე და უმე-კს-ის მხარდამჭერები, საიდანაც შეიქმნა მეუ, არიან იგივე ღვთისმოსავი მორწმუნეები, რომლებიც არსებობენ ყველა ადგილობრივ ეკლესიაში.

ალბათ, ასეთი ხალხი ჯერ კიდევ არსებობს მეუ-ში, მაგრამ ისინი აშკარად არ დომინირებენ. ფონს ქმნიან სრულიად განსხვავებული ტიპის პიროვნებები: ისინი, ვინც ეკლესიების კარებს ტეხავენ ლომით და უროთი, ვინც სცემეს მორწმუნეებს და უმე-ის მღვდლებს, რომლებიც აწყობენ მთელი რიგი მონასტრების მიტაცებას, როგორც ეს იყო ჩერკასში და ა.შ.

უფრო მეტიც, ყველაზე აშკარა შემთხვევებშიც კი, როდესაც მეუ-ზე თავდასხმის სისასტიკე და ბოროტება გასაოცარი იყო, არც მეუ-ს ხელმძღვანელმა სერგეი დუმენკომ, არც მისმა სინოდმა და არც სხვა ოფიციალურმა პირებმა არ გამოაცხადეს უთანხმოება ამ სისასტიკეებთან.

მეუ-ს სახელით ჩადენილი იყო აშკარა სისასტიკე და თავად მეუ-მ ვერ იპოვა გამბედაობა დაშორებოდა მათ, რაც იმას ნიშნავს, რომ იგი სოლიდარული იყო. "უროსა და ლომის ეკლესია" - ეს არის ზუსტად ის ტერმინი, რომელმაც მტკიცედ დაიმკვიდრა მეუ-სთან მიმართებაში, როგორც უკრაინის შიგნით, ასევე მის ფარგლებს გარეთ.
თუ 2018 წელს არგუმენტმა: „შეუერთდით მეუ-ს, ისინი კარგები არიან“ მაინც შეძლო შთაბეჭდილება მოეხდინა, დღეს ყველაფერი ნათელია: ადამიანები, რომლებსაც სწამთ ქრისტეს, არ შეუძლიათ ასეთი უკანონობის ჩადენა, ჭეშმარიტი სიმართლე ვერ დგას ყველა ამ დარბევისა და მიტაცების უკან. შესაბამისად, მასში გაწევრიანება აღარავის სურს.
უმე კoს პროექტის დაწყებისას, ფანარმა და ბანკოვაიამ, როგორც ჩანს, გაითვალისწინეს ეს ორი შეცდომა. უმე კoს-ს ეყოლება მხოლოდ კანონიკურად ხელდასხმული ეპისკოპოსები და მისი მხარდამჭერები აღარ იქნებიან ხულიგნები და სხვებს ეკლესიებს არ წაართმევენ. სინამდვილეში, ვარაუდობენ, რომ უმე კoს იქნება დღევანდელი უმე, მხოლოდ კონსტანტინოპოლის კანონიკური დაქვემდებარებით.
შეცდომა მესამე: უმე-ის ბედის გადაწყვეტა თავად უმე-ის გარეშე?

ფაქტია, რომ მეუ-ს შექმნისას დაუშვა არა ორი, არამედ სამი შეცდომა. და ამ მესამედან, როგორც ჩანს, არავინ გამოიტანა რაიმე დასკვნა. მესამე შეცდომა შემდეგში მდგომარეობს.

უკრაინის ამჟამინდელი ლიდერები, როგორც საერთაშორისო ასპარეზზე, ისე ქვეყნის შიგნით, არ იღლებიან კატეგორიული იმპერატივის გამეორებით: „არაფერი უკრაინაში თავად უკრაინის გარეშე“.

ანუ ვერც ერთი გარე ძალები, ვერც შეერთებული შტატები, ვერც ევროკავშირი და ვერც სხვა ვერ გადაწყვეტენ უკრაინის ბედს მოლაპარაკებებში თავად უკრაინის ჩართვის გარეშე. მაგრამ სწორედ ამას ცდილობს უკრაინის (და არა მხოლოდ) ხელისუფლება უმე-თან მიმართებაში.

გავიხსენოთ, როგორ უბრძანა პატრიარქმა ბართლომემ უმე-ს თვითგანადგურება და ფანარის ძალაუფლების აღიარება.

გავიხსენოთ, როგორ ცდილობდა პ.პოროშენკო გაეკონტროლებინა უმე-ის ბედი, თითქოს ეს იყო რაღაც „როშენი“, რომელიც მას ეკუთვნოდა. მაგრამ უმე არის ღვთის მსახურები და არა ფანარის, პრეზიდენტის ოფისის ან აშშ-ს სახელმწიფო დეპარტამენტის მონები.
თქვენ არ შეგიძლიათ უბრძანოთ მილიონობით მორწმუნეს შეწყვიტონ სიარული ერთ ეკლესიაში და დაიწყონ მეორეში სიარული. და არავინ არ ითვალისწინებს ამ შეცდომას და არ აპირებს მის გამოსწორებას.
ამის საპირისპიროდ, უმე კoს პროექტთან ერთად ამას იმეორებს, იმავე შეცდომებს უშვებს. უმე-ს არავინ არაფერს ეკითხება.
რა შეიძლება მოხდეს საბოლოოდ, თუ ხელისუფლება გადაწყვეტს ამ პროექტის დაწყებას?
ვინ შეუერთდება ფანარის საეგზარქოსოს?

მრავალი ეპისკოპოსის, მონასტრისა და სამრევლოსთვის უმე კoს ვარიანტი შეიძლება ჩანდეს მისაღები კომპრომისად. დიახ, უმე-მ ოფიციალურად შეაჩერა ევქარისტიული ზიარება კონსტანტინოპოლის საპატრიარქოსთან. დიახ, ფანარიოტები საღვთო მსახურებას ეკლესიიდან განდევნილ ადამიანებთან ასრულებენ. დიახ, ამიტომ უმე-ის სასულიერო პირები არ მსახურობენ ფანაროტებთან.

მაგრამ ამ ყველაფერთან ერთად, არავის ეპარება ეჭვი, რომ კონსტანტინოპოლის საპატრიარქოს ეპისკოპოსებს აქვთ სამოციქულო მემკვიდრეობა, არავინ აცხადებს ფანარიოტთა მიერ აღსრულებულ საიდუმლოთა ბათილობას, არავინ ამბობს, რომ მათი ევქარისტია არ არის ჭეშმარიტი.

აქედან გამომდინარე, სავსებით შესაძლებელია, რომ უმე-ის ზოგიერთი ნაწილი დაეთანხმოს, რომ უმე კoს-ში გაწევრიანება მისაღებია. მით უმეტეს, თუ ალტერნატივა არის სისხლისსამართლებრივი დევნა უუს-ს მიერ და/ან ფიზიკური ძალადობა რადიკალების მხრიდან.

საქმე სწორედ იმაშია, რომ ეს მხოლოდ უმე-ის ნაწილი იქნება. უმე-ის აკრძალვისა და უმე კoს პროექტის დაწყების შემდეგ, აქამდე ერთიან უმე-ში დაიწყება ნაწილებად დაყოფა. ის არასოდეს იქნება სრულად ჩართული ამ პროექტში მხოლოდ იმიტომ, რომ სხვადასხვა ეპარქიები უკრაინის სხვადასხვა კუთხეში ისტორიულად მიზიდულნი არიან სხვა ადგილობრივი ეკლესიებისკენ.
ბევრი ადამიანი იმდენად აღშფოთებულია პატრიარქ ბართლომეს პოლიტიკით და არა მხოლოდ უკრაინის საკითხთან დაკავშირებით, რომ ისინი არანაირ ფასად არ გადავლენ უმე კოს-ში.
ბუკოვინას აბსოლუტურად სურს შეუერთდეს რუმინულ ეკლესიას, რომელმაც უკვე მიიღო შესაბამისი გადაწყვეტილებები. ტრანსკარპატია ნაწილობრივ სერბეთის ეკლესიის ომოფორიონის ქვეშ იქნება, ნაწილობრივ ჩეხოსლოვაკიის ეკლესიის ქვეშ. ვოლინი და გალიცია პოლონეთის ეკლესიის იურისდიქციაში იქნება. ვინმეს სურს გადავიდეს ბულგარულ ან სხვა ეკლესიაში. აღარაფერს ვამბობ დროებით ოკუპირებულ ტერიტორიაზე არსებულ სამრევლოებზე. თეორიულადაც კი, ისინი არასოდეს გაერთიანდებიან უმე-თან.
საეგზარქოსოს, როგორც გაყოფის ფაქტორი და არა ერთიანობის

ამრიგად, ერთი უმე-ის ნაცვლად, ჩვენ მივიღებთ ბევრ საეკლესიო იურისდიქციას და მათი არეოლა დაახლოებით შეესაბამება ტერიტორიულ საფუძველს. რელიგიური თვალსაზრისით, ქვეყანა გაიყოფა და ეს შეიძლება გახდეს სახელმწიფო დონეზე დაშლის სტიმული.

საიდუმლო არ არის, რომ უკრაინაში წინააღმდეგობები გროვდება სხვადასხვა რეგიონებს შორის არარელიგიურ სფეროში. ენა, მენტალიტეტი, დეკომუნიზაცია, ყველაფრისა და ყველას სახელის გადარქმევა, ჯარისკაცები, ვინც სარგებლობდა და დაკარგა ყველაფერი, დაჭრილები და ჯანმრთელები, გარდაცვლილები და გადარჩენილები, დეფოლტის რისკი, ეკონომიკური კრიზისი, და ასე შემდეგ და ასე შემდეგ... და ამ წინააღმდეგობებს, თუ ეკლესიის დაყოფაც დაემატება, მაშინ სახელმწიფოს ნგრევა შეიძლება გარდაუვალი გახდეს.

რაც არ უნდა ეწინააღმდეგებოდეს ეს სახარებას, ეკლესიის ისტორია აჩვენებს, რომ სახელმწიფოების დაშლა ან გაერთიანება, როგორც წესი, დაკავშირებულია საეკლესიო სფეროში იმავე პროცესებთან.

პრეზიდენტი ვ. ზელენსკი ბოლო დროს სულ უფრო ხშირად აცხადებს, რომ ომი რაც შეიძლება მალე უნდა დასრულდეს. ცხადია, ყველა ოკუპირებული ტერიტორიის გათავისუფლება შეუძლებელი იქნება. და მაშინაც კი, თუ ვ. ზელენსკი მთელ თავის მხატვრულ ნიჭს გამოიყენებს, რომ ასეთი სამყარო საზოგადოებას გამარჯვებად წარუდგინოს და თუნდაც ამაში იყოს გარკვეული სიმართლე, უკრაინული საზოგადოება, ან თუნდაც მისი მნიშვნელოვანი ნაწილი, მაინც აღიქვამს მას, როგორც დამარცხებას. ეს ნიშნავს, რომ უკმაყოფილება, წყენა, ტკივილი და სხვა ნეგატიური ფაქტორები ჩვენი ქვეყნის ფრონტიდან გადაინაცვლებს და გაამწვავებს ყველა იმ წინააღმდეგობებს, რომლებიც ნაწილობრივ ზემოთ არის ჩამოთვლილი.

ამ ყველაფერს რომ დაემატოს ეკლესიის დაყოფა ნიშნავს უკრაინის, როგორც სახელმწიფოს დაშლის რისკის გაზრდას. ამას ხვდებიან ისინი, ვინც უმე კოპ პროექტი დაიწყო? ეს პოლიტიკური სისულელე და უპასუხისმგებლობაა თუ შეგნებული მუშაობა? მოდით, ეს კითხვები განზე დავტოვოთ.

ფანართან შერწყმის მორალური შედეგები

მაგრამ უარყოფითი შედეგები შეიძლება გამოიწვიოს არა მხოლოდ პოლიტიკურ, არამედ რელიგიურ სფეროშიც. თუ უმე კოს პროექტი ნაწილობრივ მაინც განხორციელდება, ეს ნიშნავს, რომ ფანარს ექნება შესაძლებლობა პირდაპირი გავლენა მოახდინოს უმე კოს-ის გადაწყვეტილებებზე და მის საკადრო პოლიტიკაზე. ფანარს შეეძლება პასუხისმგებელ თანამდებობებზე დანიშნოს ის ეპისკოპოსები, რომლებიც დათანხმდებიან მის ხელმძღვანელობას და გაათავისუფლონ ისინი, ვინც არ ეთანხმება ფანარის პოლიტიკას.

მოგეხსენებათ, რომ ფანარი დღეს ახორციელებს ლიბერალურ დღის წესრიგს: გაერთიანება ვატიკანთან, ლოიალურობა ლგბტ ადამიანების მიმართ და ა.შ. შესაბამისად, უმე კოს-ს მოეთხოვება ამ ყველაფერში მონაწილეობა მიიღოს.

მზად არიან ამისთვის ისინი, ვინც უმე კოს პროექტს თავისთვის მისაღებად მიიჩნევს? მზად არიან იმისთვის, რომ მოუწევთ კათოლიკეებთან „თანხმობა“ თუ ლგბტ ადამიანების დემონსტრაციული ნათლობა?

დასკვნები

ერთიანი უმე არის ფაქტორი უკრაინის მთლიანობის შენარჩუნებისა და მართლმადიდებლობის სიწმინდის შენარჩუნებისთვის. ამიტომ, რაც არ უნდა შეეცადონ დაგვარწმუნონ უმე კოს-ის პროექტში გაწევრიანებაში, რაც არ უნდა დაგვემუქრონ დევნაში, ჩვენ ყველა ღონე უნდა ვიხმაროთ, რომ ერთიან უმე-ად დავრჩეთ.

დიახ, შეიძლება აგვკრძალონ. დიახ, შეიძლება შეეცადონ ჩვენს განადგურებას. მაგრამ ეკლესიის დანგრევა შეუძლებელია! სად არიან წარსულის ყველა მდევნელი? და სად არის ქრისტეს ეკლესია!

„ესენი ეტლებითა და ესენი ჰუნებითა, ხოლო ჩუენ სახელითა უფლისა ღმრთისა ჩუენისაჲთა ვხადოდით. იგინი შებრკოლდეს და დაეცნეს, ხოლო ჩუენ აღვდეგით და აღვემართენით. ‘’(ფსალმ. 19:8,9).