Η SBU δεν παρείχε κανένα λόγο για τον οποίο ο δημοσιογράφος της UOJ θα έπρεπε να βρίσκεται σε κέντρο κράτησης

Αγαπητοι αναγνωστες!

Συνεχίζουμε να δημοσιεύουμε υλικό που αφορά Ορθόδοξους δημοσιογράφους που κρατούνται αυτή τη στιγμή στο κέντρο κράτησης της φυλακής Lukyanovskaya στο Κίεβο. Το κάνουμε αυτό για έναν σκοπό: να δείξουμε τον παραλογισμό της δίωξης, να δείξουμε τον διατεταγμένο χαρακτήρα της υπόθεσης κατά της ΕΟΔ, και επίσης ώστε η πλειονότητα πολιτών της χώρας μας να μπορεί να το επαληθεύσει προσωπικά. 

Σε αυτό το άρθρο, σας προσκαλούμε να εξοικειωθείτε με την ομιλία στο δικαστήριο του δικηγόρου του υπαλλήλου της ιστοσελίδας μας Andrei Ovcharenko. Αυτή η ομιλία δείχνει ξεκάθαρα ότι η διατήρηση εκπροσώπων των πόρων μας σε ένα κέντρο κράτησης είναι αντίθετη όχι μόνο με τους βασικούς νόμους της Ουκρανίας, αλλά και με την κοινή λογική και τη στοιχειώδη νομική διαδικασία. 

Ολόκληρη η ομιλία του δικηγόρου Andrei Ovcharenko στο δικαστήριο:

Αξοσέβαστο Δικαστήριο!

Πρώτον, θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή στο Μέρος 3 του άρθρου 199 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας της Ουκρανίας, σύμφωνα με τον οποίο μια αίτηση για παράταση της κράτησης πρέπει να περιέχει τις πληροφορίες που καθορίζονται στο άρθρο 184 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας της Ουκρανίας, ειδικότερα δήλωση των περιστάσεων που δικαιολογούν την υποψία του κατηγορούμενου για διάπραξη ποινικού αδικήματος και συνδέσμους με υλικό που επιβεβαιώνουν αυτές τις περιστάσεις. Έτσι, το βάσιμο της υποψίας πρέπει να αποφασιστεί από τον ανακριτή ακόμη και κατά την εξέταση αιτήματος για παράταση της περιόδου κράτησης. Υπάρχει θέση δικαστών σύμφωνα με την οποία από τη στιγμή που ο ανακριτής καθορίσει το μέτρο του περιορισμού, αυτό συνεχίζεται αυτόματα. Πιστεύω ότι αυτή η θέση είναι λάθος, εφιστώ την προσοχή σε αυτόν τον κανόνα και εξηγώ γιατί.

Η υποψία πρέπει να δικαιολογείται κάθε φορά που παρατείνεται ένα προληπτικό μέτρο. Η λειτουργία του δικαστικού ελέγχου υποχρεώνει τον ανακριτή να καταλήξει απευθείας σε συμπέρασμα σχετικά με το βάσιμο της υποψίας, για το οποίο ο δικαστής πρέπει να αναλύσει τα συστατικά στοιχεία αυτής της υποψίας και να εντοπίσει επιτακτικά στοιχεία που να αποδεικνύουν την απόδειξη του γεγονότος και τη νομική αξιολόγηση. Διαφορετικά, κάθε νομοταγές άτομο, εάν το επιθυμεί ο ανακριτής ή ο εισαγγελέας, ανά πάσα στιγμή και χωρίς στοιχεία ενοχής, μπορεί να αναγνωριστεί ως κρατικός προδότης ή συμμετέχων σε εγκληματική οργάνωση με την εφαρμογή ενός μη εναλλακτικού προληπτικού μέτρου με τη μορφή της κράτησης.

Αυτό το συμπέρασμα είναι σύμφωνο με το Μέρος 3 του άρθρου 17 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας της Ουκρανίας, το οποίο επισημαίνει ότι η υποψία δεν μπορεί να βασίζεται σε αποδεικτικά στοιχεία που αποκτήθηκαν παράνομα. Μέρος 1 Άρθ. 178 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας της Ουκρανίας, το οποίο επισημαίνει ότι όταν αποφασίζει για την επιλογή ενός προληπτικού μέτρου, ο ανακριτής υποχρεούται, βάσει του υλικού που παρέχεται από τα μέρη της ποινικής διαδικασίας, να αξιολογήσει όλες τις περιστάσεις μαζί, συμπεριλαμβανομένου του βάρους των διαθέσιμων αποδεικτικών στοιχείων σχετικά με τη διάπραξη ποινικού αδικήματος από τον ύποπτο· και ρήτρα 1, μέρος 1, άρθ. 194 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, το οποίο επισημαίνει ότι κατά την εξέταση αιτήματος για την εφαρμογή προληπτικού μέτρου, ο ανακριτής υποχρεούται να διαπιστώσει εάν τα στοιχεία που προσκόμισαν οι διάδικοι στην ποινική διαδικασία δείχνουν ότι η υποψία είναι βάσιμη.

Ο ανακριτής Savenko ισχυρίζεται στην αναφορά ότι η υποψία του Ovcharenko επιβεβαιώνεται εύλογα από τα ακόλουθα υλικά ποινικής διαδικασίας, ιδίως το Πρωτόκολλο NSRD (κρυφές ερευνητικές ενέργειες - Έκδ.) της 14ης Ιουνίου 2023, το Πρωτόκολλο ανάκρισης εμπλεκόμενης εμπιστευτικής πηγής με ημερομηνία 30 Νοεμβρίου 2023, Πρωτόκολλο NSRD ημερομηνία 10 Οκτωβρίου 2023, Πρωτόκολλο NSRD ημερομηνία 9 Οκτωβρίου 2023, Πρωτόκολλο NSRD ημερομηνία 3 Ιανουαρίου 2024, Πρωτόκολλο προσωρινής πρόσβασης σε υλικό ποινικής διαδικασίας, τελευταίοι αριθμοί 086, Πρωτόκολλο NSRD 2 Νοεμβρίου 2023, Πρωτόκολλο NSRD με ημερομηνία 11 Ιουλίου 2023 σε σχέση με τον Ovcharenko, το πρωτόκολλο NSRD της ίδιας ημερομηνίας σε σχέση με τη Stepanova και το πρωτόκολλο NSRD της ίδιας ημερομηνίας σε σχέση με τον Stupnitsky.

Ωστόσο, ο ανακριτής Savenko δεν περιλαμβάνει τα σχετικά αποδεικτικά στοιχεία μαζί με την αναφορά, καλώντας τον ανακριτή και την υπεράσπιση να τηρήσουν τον λόγο του. Έτσι, στην πραγματικότητα, η εγκυρότητα της υποψίας δεν επιβεβαιώνεται με τίποτα, αλλά επιβεβαιώνεται μόνο από την αρχή της SBU, την οποία, παρεμπιπτόντως, το δικαστήριο Solomensky αντιμετωπίζει με μεγάλο σεβασμό.

Σημειώνω επίσης ότι η αναφορά υποβλήθηκε κατά παράβαση της προθεσμίας. Θέλω να τονίσω ότι ο ανακριτής δεν έχει νομική βάση να ικανοποιήσει αίτηση που κατατέθηκε με χαμένη προθεσμία και ούτε ο ανακριτής ούτε ο εισαγγελέας θέτει θέμα επαναφοράς αυτής της προθεσμίας. Αυτή είναι μια ξεχωριστή και αυτάρκης βάση για την άρνηση ικανοποίησης της αίτησης. Σας ζητώ να αξιολογήσετε αυτή την περίσταση στην αίθουσα διαβουλεύσεων.

Ως προς την εγκυρότητα της υποψίας. Με βάση τη διατύπωση που βλέπουμε στην έκθεση υποψίας, σύμφωνα με τον ανακριτή, η οποία επιβεβαιώνεται από τον εισαγγελέα, μετά τις 24 Φεβρουαρίου 2022, ο Viktor Viktorovich Vishnevetsky αποφάσισε να δημιουργήσει μια εγκληματική οργάνωση, σκοπός της οποίας ήταν να διαπράξει ενέργειες με στόχο να προκαλέσει βλάβη στην ασφάλεια των πληροφοριών της Ουκρανίας. Για το σκοπό αυτό, ο Vishnevetsky στρατολόγησε τέσσερα άτομα στην εγκληματική οργάνωση: Chertilin, Zoshchuk, Ovcharenko και Stupnitsky, στους οποίους παρουσίασε το εγκληματικό σχέδιο και όρισε τον ρόλο των οργανωτών ξεχωριστών δομικών μονάδων. Κάθε συμμετέχων έδωσε τη συγκατάθεσή του για τη διάπραξη εγκλημάτων για τα οποία η προανακριτική αρχή υποπτεύεται καθέναν από αυτούς, ιδίως τον Ovcharenko.

Στη συνέχεια, για να εφαρμόσουν το εγκληματικό σχέδιο, οι Chertilin, Zoshchuk, Ovcharenko, Stupnitsky βρήκαν σε διαφορετικές χρονικές στιγμές τους Stepanova, Tyulkina, Ovcharenko (ο Αντρέι «μύησε» την πρώην σύζυγό του στην εγκληματική οργάνωση), Bobechko και Zabudko. Εφαρμόζοντας το εγκληματικό τους σχέδιο, τα μέλη της εγκληματικής οργάνωσης ετοίμασαν και ανάρτησαν δημοσιεύσεις στη σελίδα των μέσων ενημέρωσης της ΕΟΔ που φέρεται να υποκίνησαν το θρησκευτικό μίσος στην κοινωνία και επίσης βοήθησαν τη Ρωσία να πραγματοποιήσει ανατρεπτικές δραστηριότητες κατά της Ουκρανίας στον τομέα της πληροφόρησης και της θρησκείας.

Για να εξηγηθεί στον ανακριτή το παράλογο αυτών των διατυπώσεων, είναι απαραίτητο να ανατρέξουμε αρκετά χρόνια πίσω στην ιστορία, πώς δημιουργήθηκε η ΕΟΔ και για ποιο σκοπό δημιουργήθηκε αρχικά.

Γεγονός είναι ότι από την αρχή της ανεξαρτησίας της Ουκρανίας, θρησκευτικές συγκρούσεις προέκυψαν στο έδαφός της μεταξύ της κανονικής θρησκευτικής ένωσης, η οποία είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας, και των μη κανονικών θρησκευτικών ενώσεων, που ήταν η Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία του Πατριαρχείου Κιέβου και η Ουκρανική Αυτοκέφαλη Εκκλησία. Σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, αυτές οι συγκρούσεις έφτασαν σε διαφορετικές κλίμακες. Από το 2015, η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας έπεσε στη δυσμένεια του κ. Ποροσένκο, του τότε προέδρου της Ουκρανίας, ο οποίος ξεκίνησε τη διαδικασία απόκτησης του Τόμου. Το ξέρουμε όλοι αυτό, είναι γενικά γνωστές πληροφορίες. Ο τόμος ελήφθη τον Δεκέμβριο του 2018, την ίδια χρονιά δημιουργήθηκε ένας νέος θρησκευτικός σύλλογος - η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας.

Από εκείνη τη στιγμή, τα κύρια εθνικά κανάλια, μεμονωμένοι δημοσιογράφοι και αξιωματούχοι άρχισαν να προωθούν στην κοινωνία την άποψη ότι υπάρχουν δύο θρησκευτικές οργανώσεις στην Ουκρανία: η μία είναι η «σωστή» θρησκευτική οργάνωση - η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας, η οποία είναι αυτάρκης , ανεξάρτητη, πατριωτική και ουκρανική, η άλλη, «λάθος» – η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας, η οποία εξαρτάται πλήρως από τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, η οποία εργάζεται για τον εχθρό, και ούτω καθεξής. Αυτές οι αφηγήσεις άρχισαν να επιβάλλονται στην κοινωνία.

Μετά το 2022, όταν ξεκίνησε ένας πλήρης πόλεμος στην Ουκρανία, τέτοια μηνύματα στην κοινωνία εντάθηκαν μέσω των μέσων ενημέρωσης και μέσω μεμονωμένων αξιωματούχων. Ξεκίνησε μια σαρωτική κατηγορία εναντίον πιστών της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας, ιερέων, επισκόπων και ηγετών αυτής της ένωσης για συνεργασία, προδοσία, ιστορίες για «ιερείς της Μόσχας»...

Έτσι, η ΕΟΔ δημιουργήθηκε το 2015 ακριβώς για να καλύψει γεγονότα στη θρησκευτική σφαίρα και συγκεκριμένα σε ό,τι αφορά τις θρησκευτικές διακρίσεις που σημειώνονταν στην Ουκρανία. Αυτός ήταν ο μόνος και κύριος στόχος των δημοσιεύσεων, οι οποίες τώρα υφίστανται κατηγορίες και σημειώνονται με υποψίες, δείχνοντας έτσι ότι το κράτος χρησιμοποιεί δύο μέτρα και σταθμά σε σχέση με θρησκευτικές οργανώσεις - λένε, αφαιρούμε τη Λαύρα Κιέβου-Πετσέρσκ (το μεγαλύτερο μέρος των δημοσιευμάτων σχετίζονται με τη Λαύρα Κιέβου-Πετσέρσκ) από τη «λάθος» θρησκευτική οργάνωση και αμέσως τη δίνουν στη «σωστή». Στη συνέχεια, η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας αρχίζει να υπηρετεί στη Λαύρα του Κιέβου Pechersk. Ταυτόχρονα, ο επικεφαλής της διοίκησης του Ternopil δηλώνει: «Δώστε μας τη Λαύρα Pochaev, και θα βρούμε έναν τρόπο να απομακρύνουμε τους μοναχούς από τη Λαύρα».

Η ΕΟΔ γράφει για όλα αυτά, αλλά τώρα αυτές οι εκδόσεις χρεώνονται για υποκίνηση θρησκευτικού μίσους και βοήθεια του επιτιθέμενου κράτους σε ανατρεπτικές δραστηριότητες στον τομέα της πληροφόρησης.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΔΑ) έχει επανειλημμένα επιστήσει την προσοχή στο γεγονός ότι, σύμφωνα με την παράγραφο 2 του άρθ. 10 της Σύμβασης, η ελευθερία της έκφρασης ισχύει όχι μόνο για πληροφορίες και ιδέες που θεωρούνται αβλαβείς ή γίνονται δεκτές ευνοϊκά ή αδιάφορα, αλλά και για εκείνες που προσβάλλουν, σοκάρουν ή προκαλούν ανησυχία στο κράτος ή σε ένα συγκεκριμένο μέρος του πληθυσμού. Αυτά είναι τα αιτήματα του πλουραλισμού, της ανεκτικότητας και της ευρύτητας σκέψης, χωρίς τα οποία δεν μπορεί να υπάρξει μια δημοκρατική κοινωνία.

Αντιθέτως, ο Τύπος δεν πρέπει να υπερβαίνει ορισμένα ηθικά όρια και να απειλεί τα δικαιώματα άλλων, έχει καθήκον να διαδίδει πληροφορίες και ιδέες για όλα τα θέματα δημοσίου συμφέροντος.

Ως εκ τούτου, οι εξουσίες και οι πρακτικές των εθνικών αρχών να ελέγχουν τον χώρο πληροφοριών, τη λογοκρισία και την επιρροή στους δημοσιογράφους περιορίζονται από το συμφέρον μιας δημοκρατικής κοινωνίας. Αυτό είναι να διασφαλίσει ότι ο Τύπος μπορεί να εκπληρώσει τον ζωτικό του ρόλο ως φύλακας της κοινωνίας των πολιτών.

Το καθήκον του Τύπου δεν είναι μόνο να μεταφέρει πληροφορίες και ιδέες. Το κοινό έχει επίσης δικαίωμα να τις λάβει. Αν ήταν διαφορετικά, ο Τύπος δεν θα μπορούσε να παίξει αυτόν τον ρόλο. Αυτό συζητείται στην παράγραφο 42 της Απόφασης του ΕΔΔΑ στην υπόθεση Coral Wisenau κατά του Αζερμπαϊτζάν και στην παράγραφο 48 της απόφασης του ΕΔΔΑ στην υπόθεση Bede κατά της Ελβετίας.

Έτσι, οι δημοσιογράφοι της ΕΟΔ είχαν κάθε νομική βάση για να καλύψουν γεγονότα που έλαβαν χώρα στη θρησκευτική σφαίρα της Ουκρανίας κατά την περίοδο 2021-2023. Σε μερικούς ανθρώπους μπορεί να μην αρέσουν οι δημοσιεύσεις, να σοκάρουν άλλους ή ακόμα και να προσβάλλουν άλλους. Αλλά αυτό είναι το τίμημα που πρέπει να πληρωθεί για το δικαίωμα να αποκαλείται δημοκρατική κοινωνία.

Το γεγονός της ποινικής δίωξης του Ovcharenko για πολιτικούς λόγους επιβεβαιώνεται από την ίδια τη διατύπωση του μηνύματος υποψίας, το οποίο, ειδικότερα, αναφέρει ότι ο στόχος της εγκληματικής οργάνωσης, στην οποία φέρεται ότι ανήκε ο Ovcharenko, ήταν η καταστροφή όλων των χαρακτηριστικών του Ουκρανικού κράτους, συμπεριλαμβανομένης της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας. Δηλαδή, η έρευνα κατατάσσει τη θρησκευτική ένωση «Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας» ως χαρακτηριστικό του ουκρανικού κράτους. Ωστόσο, σύμφωνα με το άρθ. 20 του Συντάγματος της Ουκρανίας, τα κρατικά σύμβολα της Ουκρανίας είναι: η κρατική σημαία, το κρατικό έμβλημα και ο κρατικός ύμνος της Ουκρανίας και το άρθ. -- 35 του Συντάγματος της Ουκρανίας κατοχυρώνει την αρχή σύμφωνα με την οποία η εκκλησία και οι θρησκευτικές οργανώσεις στην Ουκρανία διαχωρίζονται από το κράτος. Έτσι, το κράτος, εκπροσωπούμενο από την SBU, δεν είχε το δικαίωμα να προστατεύει μια θρησκευτική ένωση ενώ παράλληλα να καταστρέφει μια άλλη.

Η αναφορά για τις υποψίες ότι ο Οβτσαρένκο διέπραξε εσχάτη προδοσία βασίζεται στα ευρήματα μιας ολοκληρωμένης ψυχολογικής και γλωσσικής εξέτασης. Η εξέταση, με τη σειρά της, περιέχει συμπεράσματα μόνο σχετικά με τους στόχους προς τους οποίους υποτίθεται ότι στόχευαν ορισμένες δημοσιεύσεις. Συγκεκριμένα, η εξέταση δείχνει ότι οι δημοσιεύσεις που δημοσιεύονται στη σελίδα του μέσου ενημέρωσης ΕΟΔ έχουν σκοπό να επηρεάσουν σκόπιμα ορισμένες ομάδες του πληθυσμού της Ουκρανίας, να αποθαρρύνουν τον λαό και τον στρατό και να δημιουργήσουν προϋποθέσεις ενημέρωσης για μια κοινωνική έκρηξη στη χώρα. Επίσης, φέρεται να στοχεύουν στην υπονόμευση του ηθικού του πληθυσμού και του στρατού της Ουκρανίας και στην ενεργό εισαγωγή στη συνείδηση ​​του πληθυσμού της χώρας της ιδέας ότι η τρέχουσα εξωτερική και εσωτερική πολιτική πορεία της Ουκρανίας είναι εσφαλμένη.

Λυπάμαι που διαβάζω τις διατυπώσεις αυτών των ειδικών, ενός ψυχολόγου και ενός γλωσσολόγου, αλλά θέλω να επιστήσω την προσοχή του σεβαστού δικαστηρίου στο γεγονός ότι το ηθικό του πληθυσμού και του στρατού της Ουκρανίας υπονομεύεται σε κάθε περίπτωση όταν η κοινωνία μαθαίνει για οποιοδήποτε γεγονός διαφθοράς μεταξύ της ανώτατης στρατιωτικής-πολιτικής ηγεσίας της Ουκρανίας. Γνωρίζω πολλές περιπτώσεις όταν οι άνθρωποι αρνούνται να υπηρετήσουν στο στρατό, με το επιχείρημα ότι «αγοράζουν αυγά εκεί για 17 hryvnia και πρέπει να δώσουμε τη ζωή μας για αυτή τη χώρα». Έτσι επέρχεται η αποθάρρυνση. Και η γνώμη του πληθυσμού για την ανακρίβεια της εξωτερικής και εσωτερικής πολιτικής πορείας της Ουκρανίας εντείνεται κάθε φορά που το κοινό μαθαίνει για την αναποτελεσματικότητα ορισμένων διαχειριστικών αποφάσεων της σημερινής κυβέρνησης.

Είναι προφανές ότι κάθε δημοσιογραφικό δημοσίευμα που ασκεί αντικειμενική κριτική στη σημερινή κυβέρνηση μπορεί να έχει ορισμένες αρνητικές συνέπειες στην πολιτεία και την κοινωνία. Σύμφωνα με τη λογική της έρευνας, κάθε δημοσιογραφικό δημοσίευμα στο οποίο η σημερινή κυβέρνηση παρουσιάζεται με αρνητικό τρόπο ή στο οποίο επισημαίνονται θέματα που είναι ευάλωτα στην ουκρανική κοινωνία αποτελεί βοήθεια προς τη Ρωσική Ομοσπονδία στην πραγματοποίηση ανατρεπτικών ενεργειών κατά της Ουκρανίας. Ωστόσο, μια δημοκρατική χώρα διαφέρει ακριβώς από ένα ολοκληρωτικό κράτος ως προς τον πλουραλισμό των απόψεων και την ελευθερία του λόγου. Οι καταστολές κατά των δημοσιογράφων είναι το πρώτο και σημαντικότερο βήμα προς την οικοδόμηση του ολοκληρωτισμού και της δικτατορίας στη χώρα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το προανακριτικό όργανο φέρνει τον Οβτσαρένκο σε ποινική ευθύνη δύο φορές για την ίδια πράξη, γεγονός που αποτελεί ευθεία παραβίαση του άρθρου 61 του Συντάγματος της Ουκρανίας. Η έρευνα ισχυρίζεται ότι ορισμένες δημοσιεύσεις αναπαράχθηκαν σε ομοσπονδιακά κανάλια της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Στη συνέχεια, σύμφωνα με τη λογική της έρευνας, η διεξαγωγή παράνομης συγκέντρωσης σε διάβαση πεζών στην Ουκρανία, η οποία θα μεταδίδεται από ρωσικά ομοσπονδιακά κανάλια, πρέπει να χαρακτηριστεί σύμφωνα με το άρθρο 111 και 217 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας της Ουκρανίας.

<...> Ο Ovcharenko δεν διατήρησε καμία σχέση με εκπροσώπους της Ρωσικής Ομοσπονδίας και δεν συζήτησε μαζί τους σχέδιο βοήθειας της Ρωσικής Ομοσπονδίας στη διεξαγωγή ανατρεπτικών δραστηριοτήτων κατά της Ουκρανίας. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι ο Ovcharenko επικοινώνησε με τον Viktor Viktorovich Vishnevetsky, τον οποίο ο ανακριτής και ο εισαγγελέας κατονόμασαν ως τον ιδρυτή της εγκληματικής οργάνωσης, μόνο δύο φορές στη ζωή του. Κατά την πρώτη συνάντηση συζητήθηκε το θέμα της λειτουργίας διαφόρων μέσων ενημέρωσης στην Ουκρανία. Τη δεύτερη φορά, ανταλλάχθηκαν απόψεις για το πώς να προσελκύσουν ένα ευρύ κοινό σε χριστιανικά θέματα.

Ο Τσερτιλίν, ο οποίος, σύμφωνα με τον ανακριτή και τον εισαγγελέα, ήταν ο οργανωτής της δομικής μονάδας και τον οποίο ο Βισνεβέτσκι έφερε να εργαστεί μαζί με τον Ovcharenko, ο τελευταίος δεν ήταν καθόλου οικείος και δεν είχε ποτέ επικοινωνήσει μαζί του. Και πώς ήταν δυνατόν να ηγηθείς μιας εγκληματικής οργάνωσης στην οποία οι επικεφαλής των δομικών μονάδων δεν γνώριζαν ο ένας τον άλλον και ο αρχηγός μιας εγκληματικής οργάνωσης επικοινωνούσε με τον επικεφαλής μιας δομικής μονάδας αυτής της οργάνωσης μόνο δύο φορές στη ζωή του; Στην οποία δεν συζητήθηκε ποτέ το σχέδιο διάπραξης εγκλημάτων; Στην οποία ο Ovcharenko δεν έδωσε ποτέ τη συγκατάθεσή του να διαπράξει σοβαρά και ιδιαίτερα σοβαρά εγκλήματα; Αλλά κατά κάποιο τρόπο είναι μέλη εγκληματικής οργάνωσης. Πολύ περίεργο και ακατανόητο.

Όσον αφορά την υποψία εσχάτης προδοσίας και υποκίνησης θρησκευτικού μίσους, αξίζει να σημειωθεί ότι ο Ovcharenko είναι ύποπτος για 34 κατηγορίες. Κάθε επεισόδιο αφορά μια ξεχωριστή δημοσίευση που δημοσιεύεται στη σελίδα πόρων της ΕΟΔ. Ωστόσο, όπως προκύπτει από το ίδιο το κείμενο της υποψίας, σύμφωνα με την έρευνα, ο Οβτσαρένκο είχε σχέση με μόνο έξι δημοσιεύσεις. Το προανακριτικό όργανο σημειώνει ότι ο Vishnevetsky, ως επικεφαλής μιας εγκληματικής οργάνωσης, ανέθεσε στον Ovcharenko και σε άλλους δημοσιογράφους να προετοιμάσουν το κείμενο έξι δημοσιεύσεων, συγκεκριμένα: "Οι υποστηρικτές της OCU κατέλαβαν την Εκκλησία του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στην Belogorodka". Επίσης δημοσίευση: «Οι βουλευτές του Δημοτικού Συμβουλίου της Ρίβνε αφαίρεσαν οικόπεδα από εκκλησίες της UOC». Τρίτη δημοσίευση: «Είμαστε κατά του μαυρίσματος των σταυρών: Οι Μακεδόνες στην άρνησή τους να υπηρετήσουν με την OCU». Τέταρτη δημοσίευση: «Η επισκοπή Chernivtsi αναφέρει μια επικείμενη επίθεση στον ναό στη Zadubrovka». Πέμπτη δημοσίευση: «Στο Novy Korets της επισκοπής Rivne, υποστηρικτές της OCU κατέλαβαν τον ναό της UOC». Και η έκτη δημοσίευση: «Στο Δημοτικό Συμβούλιο της Bila Tserkva, οι πιστοί διαμαρτύρονται για τη μεταφορά του καθεδρικού ναού στην OCU από την UOC».

Ο Vishnevetsky φέρεται να έδωσε εντολή στον Οβτσαρένκο να ετοιμάσει ένα κείμενο για αυτές τις έξι δημοσιεύσεις. Ταυτόχρονα, το μήνυμα υποψίας δεν περιέχει ισχυρισμούς ότι ο Οβτσαρένκο διέπραξε ενέργειες για την προετοιμασία, τον συντονισμό, την επεξεργασία ή την ανάρτηση αυτών των δημοσιεύσεων. Αν ο Ovcharenko δεν ετοίμασε το κείμενο, δεν επεξεργάστηκε αυτό το κείμενο, δεν το δημοσίευσε, τότε ποιος ήταν στην πραγματικότητα ο ρόλος του σε αυτά τα επεισόδια; Τι έκανε που κατηγορήθηκε για ένα ιδιαίτερα σοβαρό έγκλημα; Με βάση το κείμενο της υποψίας, αυτό παραμένει ασαφές.

Ας υποθέσουμε ότι σε αυτές τις διατυπώσεις στεκόμαστε στη θέση που πήρε το προανακριτικό όργανο, δηλ. σύμφωνα με το άρθ. 30 του Ποινικού Κώδικα της Ουκρανίας, ο εγκέφαλος οργανωμένης ομάδας ή εγκληματικής οργάνωσης υπόκειται σε ποινική ευθύνη για όλες τις εγκληματικές παραβιάσεις που διαπράττονται από οργανωμένη ομάδα ή εγκληματική οργάνωση, εάν καλύπτεται από πρόθεση. Και άλλα μέλη οργανωμένης ομάδας ή εγκληματικής οργάνωσης υπόκεινται σε ποινική ευθύνη για ποινικά αδικήματα στην προετοιμασία ή τη διάπραξη των οποίων συμμετείχαν, ανεξάρτητα από το ρόλο που έπαιξε το καθένα από αυτά στο ποινικό αδίκημα.

Εάν στην αναφορά υποψίας αναφέρονται μόνο έξι επεισόδια του Οβτσαρένκο, τότε δεν είναι σαφές γιατί ο Οβτσαρένκο είναι ύποπτος για 34 επεισόδια, αν ακόμη και το προανακριτικό όργανο δεν ισχυρίζεται ότι συμμετείχε σε αυτά τα επεισόδια. Είναι προφανές ότι εν προκειμένω η υποψία δεν δικαιολογείται κατά τα ακόλουθα άρθρα - Μέρος 2 του Αρθ. 111 και μέρος 4 του Αρθ. 128, μέρος 3 άρθ. 161 του Ποινικού Κώδικα της Ουκρανίας.

Ο Οβτσαρένκο δεν είχε καμία πρόθεση να παράσχει βοήθεια στη Ρωσική Ομοσπονδία και τους εκπροσώπους της για την πραγματοποίηση ανατρεπτικών δραστηριοτήτων κατά της Ουκρανίας. Ο Οβτσαρένκο δεν διατηρούσε καμία σχέση με εκπροσώπους της Ρωσικής Ομοσπονδίας και ποτέ δεν συζήτησε μαζί τους σχέδιο βοήθειας της Ρωσικής Ομοσπονδίας στη διεξαγωγή ανατρεπτικών δραστηριοτήτων κατά της Ουκρανίας. Η ειδοποίηση υποψίας δεν περιέχει ισχυρισμούς ότι ο Οβτσαρένκο προετοίμασε, επεξεργάστηκε, συντόνισε ή διένειμε υλικό που δικαιολογεί ή αρνείται τη ρωσική ένοπλη επίθεση.

Μοιραστείτε αυτό το άρθρο, γιατί η δημοσιοποίηση όλων όσων συμβαίνουν μας δίνει την ελπίδα ότι το δικαστήριο θα επιστρέψει επιτέλους στην επικρατούσα τάση της νομιμότητας και οι δικαστές θα ακούσουν όχι μόνο τα δηλωμένα γεγονότα της αθωότητας των συλληφθέντων δημοσιογράφων, αλλά και τη συνείδησή τους.