Αραβο-Ισραηλινές συγκρούσεις και προφητείες περί του «Τρίτου Ναού»

Η στρατιωτική σύγκρουση μεταξύ Εβραίων και Παλαιστινίων συνεχίζεται στο Ισραήλ. Υπάρχουν επίσης συγκρούσεις μεταξύ εκπροσώπων των συγκρουόμενων μερών σε όλο τον κόσμο, όπου ζουν υποστηρικτές των αντιμαχόμενων κομμάτων. Κάθε ένα από αυτά ισχυρίζεται ότι έχει δίκιο. Αλλά ενδιαφερόμαστε πρωτίστως για τις συνέπειες που μπορεί να έχει αυτή η σύγκρουση στους Χριστιανούς και αν έχει σχέση με προφητείες για το τέλος του κόσμου.

Χρονικό της παρούσας σύγκρουσης

Μια νέα επιδείνωση της Παλαιστινιακής-Ισραηλινής αντιπαράθεσης ξεκίνησε στις αρχές Μαΐου 2021 εν μέσω της συζήτησης από το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ σχετικά με την έγκριση της απόφασης του κατώτερου δικαστηρίου να εκδιώξουν παλαιστινιακές οικογένειες από τα σπίτια τους στην Παλιά Πόλη της Ιερουσαλήμ. Οι αναφορές των ΜΜΕ παρουσιάζουν την υπόθεση με τέτοιο τρόπο ώστε οι Παλαιστίνιοι να εκδιώκονται απλώς από τα σπίτια τους και τα σπίτια τους να δίνονται σε Εβραίους, αλλά αυτό δεν ισχύει. Το γεγονός είναι ότι οι Εβραίοι συμφωνούν να πληρώσουν πάρα πολύ μεγάλα χρηματικά ποσά στους Παλαιστινίους για κατοικία στην Παλιά Πόλη και τα περίχωρά της. Αλλά μεταξύ των Παλαιστινίων υπάρχει απαγόρευση της πώλησης σπιτιών σε Εβραίους. Οι ριζοσπαστικοί Ισλαμιστές μπορούν ακόμη και να τιμωρηθούν με θάνατο για παραβίαση αυτής της απαγόρευσης. Αλλά τα χρήματα είναι πολλά και δεν μπορούν όλοι να αντισταθούν στον πειρασμό.

Επιπλέον, οι Άραβες αγοραστές εμφανίζονται συχνά πρώτα και, στη συνέχεια, αποδεικνύεται ότι οι τελικοί ιδιοκτήτες είναι Εβραίοι. Τότε οι Παλαιστίνιοι που πούλησαν το σπίτι αρνούνται τη συμφωνία και αρνούνται να εγκαταλείψουν τα σπίτια. Ξεκινά η δίκη, η οποία τελειώνει με αναγκαστική έξωση. Ελλείψει αποδείξεων, δεν μπορεί να υποστηριχθεί κανείς ότι ένα τέτοιο καθεστώς εφαρμόστηκε σε αυτήν την περίπτωση, αλλά πολλά σημεία δείχνουν ακριβώς αυτό. Ωστόσο, οι Άραβες πραγματοποίησαν διαμαρτυρίες στο Όρος του Ναού ενάντια στις αναγκαστικές εξώσεις και στις 8 Μαΐου 2021, σημειώθηκαν συγκρούσεις με την αστυνομία κοντά στο Τζαμί Al-Aqsa, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν περισσότεροι από 200 Παλαιστίνιοι.

Το ισλαμικό κίνημα «Χαμάς» εξέδωσε τελεσίγραφο στις ισραηλινές αρχές, απαιτώντας την απόσυρση της αστυνομίας από το Όρος του Ναού και, χωρίς να λάβει θετική απάντηση σε αυτό, άρχισε να βομβαρδίζει το Ισραήλ με χειροποίητους πυραύλους, οι περισσότεροι από τους οποίους δεν έφτασαν σε κατοικημένες περιοχές, και αυτές που έφτασαν, εξουδετερώθηκαν από το ισραηλινό σύστημα αεροπορικής άμυνας «Iron Dome».

Η τακτική της χρήσης τέτοιων πυραύλων βασίζεται στα ακόλουθα: πρώτον, η εξαιρετικά χαμηλή τους απόδοση αντισταθμίζεται από το γεγονός ότι το κόστος ενός τέτοιου βλήματος είναι δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες φορές μικρότερο από το κόστος των πυραύλων αεροπορικής άμυνας με τους οποίους τους εξουδετέρωσαν. Κατά συνέπεια, οι Παλαιστίνιοι μπορεί να έχουν περισσότερο αυτούς τους πυραύλους από τους Ισραηλινούς. Και δεύτερον, το σύστημα αεροπορικής άμυνας Iron Dome εξακολουθεί να μην μπορεί να καταρρίψει και το 100% των βολών που έφτασαν στις ισραηλινές πόλεις. Και όταν ο αριθμός των πυραύλων που εκτοξεύονται από την παλαιστινιακή επικράτεια είναι ήδη χιλιάδες, η ζημιά στις εβραϊκές πόλεις αποδεικνύεται, όχι για να το πούμε τόσο σημαντική, αλλά μη αποδεκτή για τις αρχές και το λαό του Ισραήλ.

Η μη αποδοχή των ζημιών προκαλεί μια πολύ σκληρή αντίδραση από τους Ισραηλινούς. Για παράδειγμα, εάν ένας Άραβας βομβιστής αυτοκτονίας πυρποληθεί σε μια ισραηλινή πόλη, οι Εβραίοι στρατιώτες έρχονται στο σπίτι όπου ζει η οικογένειά του, βγάζουν όλους έξω στο δρόμο και πυρπολούν το σπίτι. Σε απάντηση σε επιθέσεις πυραύλων από το Παλαιστινιακό έδαφος, ισραηλινά αεροπλάνα καταστρέφουν πολυώροφα κτίρια όπου, σύμφωνα με πληροφορίες, βρίσκονται οι δομές της Χαμάς, χωρίς να νοιάζονται ότι ενδέχεται να πεθάνουν πολίτες, συμπεριλαμβανομένων παιδιών. Λαμβάνοντας υπόψη όλα αυτά, η Χαμάς και άλλες παλαιστινιακές οργανώσεις προσπαθούν στις περισσότερες περιπτώσεις να μην ξεπεράσουν το όριο και να περιοριστούν σε απεργίες που δεν μπορούν να βλάψουν σημαντικά το Ισραήλ. Αλλά μερικές φορές τα πάντα πηγαίνουν πολύ μακριά και ξεκινά ένας πραγματικός πόλεμος, όταν τα μέρη δεν σκέφτονται πλέον τις πιθανές απώλειες και απώλειες. Σήμερα είναι μια τέτοια περίπτωση.

Σε δέκα ημέρες ενεργών εχθροπραξιών από τη Γάζα περίπου 4.000 πύραυλοι εκτοξεύθηκαν στο Ισραήλ. Η ισραηλινή πλευρά ανακοίνωσε 11 νεκρούς και περισσότερους από 500 τραυματίες από αυτές τις απεργίες. Με τη σειρά τους, τα αντίποινα του IDF είχαν ως αποτέλεσμα το θάνατο περισσότερων από 230 Παλαιστινίων (εκ των οποίων περίπου 40 είναι παιδιά) και πολλά κτίρια που χρησιμοποιήθηκαν από την ομάδα της Χαμάς έχουν καταστραφεί. Το IDF ανέφερε επίσης τον θάνατο αρκετών ηγετών αυτής της ομάδας και την καταστροφή άνω των 100 χιλιομέτρων υπόγειων σηράγγων που χρησιμοποίησε η Χαμάς στις στρατιωτικές της δραστηριότητες.

Οι κορυφαίες παγκόσμιες δυνάμεις, καθώς και οι διεθνείς οργανισμοί, κάλεσαν τα μέρη σε εκεχειρία. Η Αίγυπτος και η Ρωσία έχουν προσφέρει τις πρωτεύουσές τους ως τόπους διαπραγμάτευσης για το Ισραήλ και την Παλαιστίνη.

Ταυτόχρονα, η γνώμη της παγκόσμιας κοινότητας ήταν διχασμένη. Παρά την σκληρότητα των ενεργειών του IDF και τις ασύγκριτες απώλειες των μερών, ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες στήριξαν το δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν προέβησαν σε τέτοιες δηλώσεις, αλλά ενέκριναν την πώληση όπλων υψηλής ακρίβειας στο Ισραήλ έναντι 735 εκατομμυρίων δολαρίων και ζήτησαν επίσης την πρόωρη ολοκλήρωση της επιχείρησης στη Γάζα. Με άλλα λόγια, στράφηκαν επίσης προς το Ισραήλ. Η αντίθετη θέση εκφράστηκε από τον Τούρκο ηγέτη R. Erdogan, ο οποίος χαρακτήρισε τις ενέργειες του Ισραήλ «τρομοκρατία», κάλεσε όλη την ανθρωπότητα να ενωθεί ενάντια στο Ισραήλ και μάλιστα καταδίκασε την αυστριακή κυβέρνηση για την ανύψωση των σημαιών του Ισραήλ πάνω σε ορισμένα από τα κρατικά κτίρια της χώρας εκεί. Η Κίνα, σε πολύ πιο ήπια μορφή, έχει επίσης εκφράσει την πρόθεσή της να στηρίξει την Παλαιστίνη στην τρέχουσα σύγκρουση.

Πού μπορεί να οδηγήσει αυτή η έξαρση;

Για να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα, είναι απαραίτητο να δούμε πού οδήγησαν όλες οι προηγούμενες αραβο-ισραηλινές συγκρούσεις, ή μάλλον, οι περιοδικές επιδείξεις μιας μεγάλης σύγκρουσης μεταξύ του Ισραήλ και ολόκληρου του μουσουλμανικού κόσμου από το 1948, όταν με την απόφαση του ΟΗΕ στην Παλαιστίνη αποκαταστάθηκε το εβραϊκό κράτος, το οποίο είχε πάψει να υπάρχει σχεδόν πριν από 2000 χρόνια.

Αμέσως μετά την απόφαση του ΟΗΕ, ο μουσουλμανικός κόσμος κήρυξε πόλεμο εναντίον του Ισραήλ. Αυτός ο χάρτης δείχνει τις χώρες που συμμετείχαν σε αυτόν τον πόλεμο με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Σημειώνονται με πράσινο και ανοιχτό πράσινο, η Λωρίδα της Γάζας - με κόκκινο χρώμα. Και αν κοιτάξετε πολύ κοντά, μπορείτε να δείτε το Ισραήλ, με μπλε χρώμα.

Ήταν αδύνατο να κερδίσει κανείς σε μια τέτοια αντιπαράθεση, αλλά το Ισραήλ κέρδισε.

Οι ιστορικοί υπολογίζουν έξι επιδείξεις της αραβο-ισραηλινής σύγκρουσης, οι οποίες χαρακτηρίζονται από τον όρο «πόλεμος» και μερικές άλλες - με τον όρο «στρατιωτική επιχείρηση». Σε όλα αυτά, το Ισραήλ αντιτάχθηκε σε αντιπάλους που ήταν πολλές φορές ανώτεροι από το εβραϊκό κράτος σε ανθρώπινο δυναμικό και στρατιωτικό εξοπλισμό. Και σε όλα αυτά το Ισραήλ αναδείχθηκε νικητής, με την πάροδο του χρόνου επεκτείνοντας το έδαφος επιρροής και ενισχύοντας τη θέση του τόσο στη Μέση Ανατολή όσο και στον κόσμο συνολικά.

Σε γενικές γραμμές, είναι αδύνατο να το εξηγήσουμε με οτιδήποτε άλλο εκτός από την πρόνοια του Θεού, παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες να το κάνουμε. Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι η πρόνοια του Θεού μπορεί να εκφραστεί τόσο σε αυτά που ο Ίδιος θέλει να κάνουμε όσο και σε αυτά που δεν επιθυμεί.

Η τρέχουσα επιδείνωση της σύγκρουσης μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης δεν είναι επίσης ικανή να οδηγήσει τους Παλαιστινίους να υπερασπιστούν τα συμφέροντά τους. Πιθανότατα, το IDF θα προκαλέσει τέτοια ζημιά στη Χαμάς και τους Παλαιστινίους στο σύνολό του που θα τους αναγκάσει να εγκαταλείψουν για κάποιο διάστημα ενεργές εχθρικές ενέργειες εναντίον του Ισραήλ και το Ισραήλ, με τη σειρά του, θα επιτύχει την έξωση των Παλαιστινίων από τα σπίτια τους στην Παλιά Πόλη της Ιερουσαλήμ και θα συνεχίσει την επέκτασή της.

«Τρίτος Ναός»

Η αραβο-ισραηλινή σύγκρουση θα είχε επιλυθεί πριν από πολύ καιρό με απόλυτη αμοιβαία ικανοποίηση όλων των μερών, εάν αυτά τα μέρη καθοδηγούσαν μόνο πολιτικά, οικονομικά, χρηματοοικονομικά ή άλλα καθημερινά συμφέροντα. Αλλά το κύριο συμφέρον των μερών αυτής της σύγκρουσης είναι θρησκευτικό. Οι Εβραίοι θέλουν να χτίσουν τον «Τρίτο Ναό» στο σημείο όπου χτίστηκαν ο Πρώτος και ο Δεύτερος, και από τους οποίους έμεινε μόνο ένα Τείχος Φωνής. Αλλά οι Άραβες δεν μπορούν να τους επιτρέψουν να το κάνουν αυτό, καθώς σήμερα το τρίτο πιο σημαντικό ιερό του μουσουλμανικού κόσμου βρίσκεται σε αυτόν τον ιστότοπο - το Τζαμί Al-Aqsa, καθώς και το Masjid Qubbat al-Sahra (Ο Θόλος του Βράχου). Ο Θόλος του Βράχου είναι ένα μουσουλμανικό ιερό χτισμένο πάνω από το θεμέλιο λίθο - τον τόπο όπου βρισκόταν το Ιερό των Αγίων του Ναού της Ιερουσαλήμ.

Οι Εβραίοι θέλουν να χτίσουν τον «Τρίτο Ναό» στο σημείο όπου χτίστηκαν ο Πρώτος και ο Δεύτερος, και από τους οποίους έμεινε μόνο ένα Δυτικό Τείχος.

Ακριβώς γι 'αυτά τα ιερά συνεχίζεται ο πόλεμος μεταξύ Εβραίων και Μουσουλμάνων, που δεν μπορεί να σταματήσει με διαπραγματεύσεις ή διπλωματικές προσπάθειες. Μπορεί να ολοκληρωθεί μόνο με την τελική στρατιωτική νίκη ενός από τα μέρη.

Ενώ το ισραηλινό κράτος σε επίσημο επίπεδο δεν θέτει το θέμα της οικοδόμησης του «Τρίτου Ναού», αυτό το θέμα προωθείται ενεργά σε επίπεδο δημόσιων οργανισμών, για παράδειγμα, όπως το «Naamaney har ha-bayt» (Ζηλωτές του Ναού), ή "Κίνηση για την κατασκευή του Ναού". Υπάρχει επίσης το Mahon HaMikdash (Temple Institute), του οποίου το προσωπικό εργάζεται για να αναδημιουργήσει τα σκεύη και τα ρούχα των ιερέων που χρειάζονται για τη λειτουργία του ναού. Ψάχνουν επίσης για τους απογόνους των αρχαίων Κοένων (ιερέων) και Λευιτών, οι οποίοι θα μπορούσαν στο μέλλον να υπηρετούν στον Τρίτο Ναό, όταν θα είναι χτισμένος.

Πολλοί ραβίνοι (αρχαίοι και σύγχρονοι) πιστεύουν ότι τίποτα δεν μπορεί να ελευθερώσει τον Εβραϊκό λαό από την ευθύνη της οικοδόμησης του Ναού. Οι απόψεις διαφέρουν μόνο σε λεπτομέρειες: εάν οι Εβραίοι χτίσουν τον Τρίτο Ναό πριν από τον ερχομό του «Μεσσία» (ο Μεσσίας που αναμένεται από τους Εβραίους, είναι επίσης ο Αντίχριστος για τους Χριστιανούς), ή αυτός ο Μεσσίας θα χτίσει τον ίδιο τον ναό όταν έρχεται στη γη; Οι υποστηρικτές της τελευταίας άποψης ισχυρίζονται ότι η κατασκευή του ναού από τον Μεσσία θα είναι απόδειξη της αποστολής του.

Σε κάθε περίπτωση, με κάθε νέα επιδείνωση της αραβο-ισραηλινής σύγκρουσης, οι συνομιλίες για τις προοπτικές για την κατασκευή του Τρίτου Ναού συνεχίζονται με νέο σθένος. Όλα τα είδη των αναλυτών αρχίζουν να κάνουν υποθέσεις για το αν θα κατασκευαστεί ή όχι, και εάν ναι, πότε.

Το 2000 ο γνωστός Σοβιετικός και Ρώσος διπλωμάτης, Πρόεδρος της Εταιρείας Φιλίας και Επιχειρηματικής Συνεργασίας με Αραβικές Χώρες, Βιάτσσλαβ Ματούζοφ, δήλωσε ότι στις συνομιλίες μεταξύ του Προέδρου των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον, του Ισραηλινού Πρωθυπουργού Εχούντ Μπαράκ και του ηγέτη της Παλαιστινιακής Αρχής Γιάσερ Αραφάτ στο Στρατόπεδο Ντέιβιντ, Αραφάτ κλήθηκε να παρθεί απόφαση τελικά για το παλαιστινιακό ζήτημα με τον πιο ευεργετικό τρόπο για τους Παλαιστινίους. Σε αντάλλαγμα, ο Αραφάτ υποχρεώθηκε μόνο να συμφωνήσει με τις ακόλουθες ενέργειες: να φέρει ένα ισχυρό θεμέλιο από οπλισμένο σκυρόδεμα κάτω από τα μουσουλμανικά ιερά στο Όρος του Ναού και να τα ανεβάσει σε ένα ορισμένο ύψος από το έδαφος. Αυτό θα καθιστούσε δυνατή την κατασκευή του Τρίτου Ναού χωρίς να καταστρέψει το Τζαμί Al-Aqsa και τον Θόλο του Βράχου. Ο Αραφάτ απάντησε με κατηγορηματική άρνηση, μετά την οποία, ξεκίνησε η λεγόμενη «Δεύτερη Παλαιστινιακή Ιντιφάντα».

Σε ποιο ναό θα βασιλεύει ο αντίχριστος;

Πιστεύεται ευρέως στον Χριστιανισμό ότι η αποκατάσταση του ναού της Ιερουσαλήμ είναι ένα από τα σημάδια του ερχομού του Αντίχριστου, καθώς σε αυτόν τον ναό πρέπει να βασιλεύει. Οι υποστηρικτές αυτής της άποψης πιστεύουν ότι αυτό υποδηλώνεται από τα λόγια του Αποστόλου Παύλου: «Λαβετε τα μέτρα σας να μη σας εξαπατήση κανείς κατά κανένα τρόπον· διότι η Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου δεν θα έλθη, εάν προηγουμένως δεν έλθη η αποσκίρτησις πολλών από την πίστιν, συνέπεια της σκληρύνσεώς των εξ αιτίας των αμαρτιών των και δεν φανερωθή ο άνθρωπος, ο κατ' εξοχήν αμαρτωλός και υποκινητής προς κάθε αμαρτίαν, ο υιός της απωλείας, ο εχθρός και αντίπαλος του Θεού και της αληθείας και ο οποίος θα εξιψώνη τον ευατόν του και θα τον θέτη παραπάνω από κάθε άλλον, που ονομάζεται Θεός η από κάθε άλλον που θα απολαμβάνη σεβασμόν και λατρείαν εκ μέρους των ανθρώπων. Τοσον δε πολύ θα αλαζονευθή αυτός, ώστε θα καθίση ως Θεός στον ναόν του Θεού και θα προσπαθή με πονηρά και δόλια τεχνάσματα να αποδείξη τον ευατόν του, ότι είναι Θεός». (2 Θεσ. 2, 3-4).

Πρόκειται εδω για τον ναό της Ιερουσαλήμ ή κάτι άλλο;

Πολλοί Αγιοι Πατέρες πιστεύουν ότι ο άγιος Απόστολος Παύλος είχε στο μυαλό ακριβώς τον ναό της Ιερουσαλήμ.

«Στην εκκλησία του Θεού - όχι στην δική μας, αλλά στην αρχαία - την εβραϊκή» (Άγιος Ιωάννης της Δαμασκού).

«Πώς να καθίσει στην εκκλησία του Θεού». Σε ποια εκκλησία; Στον ερειπωμένο ναό των Εβραίων, και όχι σε αυτόν στον οποίο βρισκόμαστε τώρα. Γιατί το λέμε αυτό; Ας μην σκεφτεί κανείς ότι μας κολακεύει. Αν έρθει στους Εβραίους με το όνομα του Χριστού και θέλει τους Εβραίους να τον λατρεύουν, τότε, για να τους εξαπατήσει περισσότερο, θα φροντίσει ιδιαίτερα τον ναό, δείχνοντάς τους ότι, από τη δυναστεία του Δαβίδ, θέλει να δημιουργήσει τον ναό που χτίστηκε από τον Σολομώντα» (Άγιος Κύριλλος της Ιερουσαλήμ).

Πιστεύεται ευρέως στον Χριστιανισμό ότι η αποκατάσταση του ναού της Ιερουσαλήμ είναι ένα από τα σημάδια του ερχομού του Αντίχριστου, καθώς σε αυτόν τον ναό πρέπει να βασιλεύει.

Αλλά αυτή δεν είναι η μόνη άποψη. Για παράδειγμα, ο Μοναχός Εφραίμ ο Σύριος λέει ότι εδώ εννοείται η Εκκλησία του Χριστού, δηλαδή η Ορθόδοξη Εκκλησία: «Έτσι θα εμφανιστεί και θα ανέβει στον ναό του Θεού για να καθίσει μέσα και στην εκκλησία του Θεού. Δεν απορρίπτει καμία κοινωνία από αιρετικές αιρέσεις για μια άλλη, ώστε να μην τον αναγνωρίσει, αλλά με περιφρόνηση απορρίπτει όλες τις λατρείες (ψευδείς) έτσι ώστε η εκκλησία να μπορεί να αιχμαλωτιστεί. Γι 'αυτό θα ανέβει στον ίδιο ναό του Θεού για να καθίσει και να δείξει ο ίδιος ότι είναι, όπως ήταν, Θεός. Πώς θα δείξει ότι υπάρχει αληθινός Θεός; Εκτός από τη δόξα και την τιμή με την οποία θα ντυθεί, θα το δείξει ακόμη περισσότερο μέσω της εχθρότητας που θα οδηγήσει ενάντια σε αιρετικές αιρέσεις. Δεδομένου ότι δεν θα τείνει σε αίρεση, τότε, χάρη στην (προσποιημένη) αγάπη του για τα παιδιά της Εκκλησίας, θα τους κάνει να σκεφτούν ότι τους αγαπάει ως αληθινά (παιδιά της Εκκλησίας) και θα έρθει στον ναό τους καθισμένος, όπως στον ναό της αλήθειας για να δείξει  ότι είναι Θεός».

Ο ευλογημένος Αυγουστίνος γενικά παραδέχτηκε ότι δεν υπάρχει τρόπος να προσδιοριστεί ποιος ναός θα είναι η έδρα του Αντίχριστου: «Αλλά δεν είναι γνωστό σε ποιον ναό του Θεού θα καθίσει: στα ερείπια του ναού που χτίστηκε από τον Βασιλιά Σολομώντα (Δείτε: Α Βασιλέων 6: 1-38) ή στην εκκλησία. Γιατί ο απόστολος δεν θα ονόμαζε το ναό κάποιου ειδώλου ή δαίμονα ναό του Θεού».

Οι περισσότεροι από τους ιερούς πατέρες παραδέχτηκαν ότι ο Αντίχριστος μπορούσε να καθίσει τόσο στον ναό της Ιερουσαλήμ όσο και στις χριστιανικές εκκλησίες.

«Δεν θα οδηγήσει σε ειδωλολατρία, αλλά θα είναι αντίπαλος του Θεού, θα απορρίψει όλους τους θεούς και θα διατάξει τον καθένα να λατρεύει τον εαυτό του αντί του Θεού. Και θα καθίσει στον ναό του Θεού - όχι μόνο στην Ιερουσαλήμ, αλλά παντού στις εκκλησίες» (Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος).

«Δεν λέγεται: ακριβώς στον ναό της Ιερουσαλήμ, αλλά απλά: στον ναό, σε κάποιο ναό του Θεού» (Ευλογημένος Θεοφυλακικός της Βουλγαρίας).

Ο Άγιος Θεοφάν ο Κλειστός, συνοψίζοντας τις απόψεις των ιερών πατέρων, έγραψε: «Θα υπάρξει κάπου ο κεντρικός τόπος της δράσης του Αντίχριστου, και φυσικά θα υπάρξει μια συγκεκριμένη στιγμή κατά την οποία θα εκδηλωθεί ως τέτοιος. Ο κύριος ναός αυτού του τόπου γίνεται κατανοητός από τον Απόστολο. Σε αυτόν τον ναό θα καθίσει σαν θεός και μετά θα καθίσει με τέτοιο νόημα και σε οποιονδήποτε άλλο ναό που συναντά προσωπικά. Ή, ίσως, σε μια εκκλησία θα καθίσει προσωπικά, ενώ σε άλλες θα μαρτυρήσει τη συνεδρίασή του με κάποιον άλλο τρόπο».

Σε σχέση με την τρέχουσα επιδείνωση της αραβο-ισραηλινής σύγκρουσης, το ελληνικό πρακτορείο ειδήσεων Vimaorthodoxias δημοσίευσε στον ιστότοπό του ένα απόσπασμα από τον πρόσφατα δοξασμένο Άγιο Παΐσιο του Αγίου Όρους: «Σημείο ότι πλησιάζει η εκπλήρωση των προφητειών θα είναι το γκρέμισμα του τεμένους του Ομάρ στα Ιεροσόλυμα. Θα το γκρεμίσουν, για να ανοικοδομήσουν τον Ναό του Σολομώντος που, όπως λένε, ήταν χτισμένος σ’ αυτήν την θέση. Τελικά οι Σιωνιστές θα εγκαταστήσουν τον Αντίχριστο εκεί ως Μεσσία. Άκουσα ότι οι Εβραίοι ήδη ετοιμάζονται να χτίσουν τον Ναό του Σολομώντος».

Όλα πάνε αργά αλλά σίγουρα κινούνται προς το γεγονός ότι ο Τρίτος Ναός θα χτιστεί, παρά την αντίσταση ολόκληρου του μουσουλμανικού κόσμου.

Αυτά τα λόγια επιβεβαιώνονται από ολόκληρη την πορεία των γεγονότων στη Μέση Ανατολή, ξεκινώντας από την αποκατάσταση του Ισραήλ ως κράτους το 1948. Πράγματι, όλα πάνε αργά αλλά σίγουρα κινούνται προς το γεγονός ότι ο Τρίτος Ναός θα χτιστεί παρά την αντίσταση ολόκληρου του μουσουλμανικού κόσμου. Ωστόσο, δεδομένου ότι οι Ιεροί Πατέρες δεν έχουν πλήρη συμφωνία σε αυτό το ζήτημα, δεν μπορεί κανείς να βασιστεί πλήρως στην άποψη του μοναχού Παΐσιου και άλλων πατέρων που εξέφρασαν παρόμοια γνώμη, καθώς αυτό μπορεί να κρύβει σοβαρό κίνδυνο. Συνίσταται στο γεγονός ότι, ενώ περιμένουμε την αποκατάσταση του ναού της Ιερουσαλήμ και πιστεύουμε ότι χωρίς αυτό ο Αντίχριστος δεν θα έρθει στη γη, μπορεί κάλλιστα να έρθει και να καθίσει σε ένα εντελώς διαφορετικό μέρος. Με άλλα λόγια, μπορούμε απλά να «το χάσουμε».

Επομένως, είναι απαραίτητο να δώσουμε προσοχή όχι μόνο στον ναό στον οποίο θα καθίσει ο Αντίχριστος, αλλά και σε ολόκληρο το σύμπλεγμα των προφητειών που σχετίζονται με την έλευση του τέλους. Και το πιο σημαντικό που πρέπει να θυμόμαστε ότι ο Απόστολος Παύλος, ο οποίος έγραψε στους Θεσσαλονικείς ότι ο Αντίχριστος «θα καθίσει στον ναό του Θεού σαν τον Θεό», έγραψε επίσης ότι κάθε Χριστιανός είναι ο ναός του Θεού: «Η δεν γνωρίζετε ότι το σώμα σας είναι ναός του Αγίου Πνεύματος, που κατοικεί μέσα σας, και το έχετε λάβει από τον Θεόν και άρα δεν ανήκετε στον εαυτόν σας;» (Α Κορ. 6: 19). Και αν μπεί ή όχι ο Αντίχριστος σε αυτόν τον ναό εξαρτάται μόνο από τον καθένα από εμάς.