«Ευλόγησαν» οι προστάτες τις κατασχέσεις των ναών;
Ο Ντουμένκο συναντήθηκε με τον Ά. Μπλίνκεν. Η OCU υπαινίχθηκε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν δώσει άδεια για ένα νέο κύμα κατασχέσεων των ναών. Ας δούμε αν είναι έτσι.
Η συνάντηση του Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ με τον επικεφαλής της OCU πραγματοποιήθηκε, με την κυριολεκτική έννοια της λέξης, στα πόδια τους. Σύμφωνα με το πρόγραμμα του Άντονι Μπλίνκεν που δημοσιεύθηκε στον ιστότοπο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, στις 10:10 ώρα Κιέβου, ο Υπουργός Εξωτερικών, συνοδευόμενος από τον Υπουργό Εξωτερικών της Ουκρανίας Ντμίτρι Κουλέμπα και τον Σεργκέι (Επιφάνιο) Ντουμένκο, έβαλαν λουλούδια στο Donbass Conflict Memorial (έτσι στον ιστότοπο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ ονομάζεται ο Τοίχος της Μνήμης των Ουκρανών Ηρώων - Εκδ.), στις 10:20 έκανε μια εκδρομή στον καθεδρικό ναό του χρυσού τρούλου του Αγίου Μιχαήλ και στις 10:45 είχε ήδη συναντηθεί με τον Πρόεδρο της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Δηλαδή, ακριβώς διαπραγματεύσεις δεν έγιναν. Παρόλα αυτά, ο ιστότοπος της OCU ανέφερε: «Κατά τη διάρκεια μιας σύντομης αλλά ουσιαστικής συνάντησης, δόθηκε ιδιαίτερη προσοχή στο ζήτημα του σχηματισμού της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας, της σημασίας της άρσης των τεχνητών εμποδίων στον ελεύθερο, με βάση τις αρχές της ελευθερίας της συνείδησης, προσδιορισμό από τις κοινότητες των ταυτοτητών τους». Αυτό το μήνυμα δείχνει τους πραγματικούς στόχους της OCU: το κύριο πράγμα που περίμεναν από τη συνάντηση με τον Υπουργό Εξωτερικών ήταν μια «ευλογία» για περαιτέρω δραστηριότητες σχετικά με το «ζήτημα σχηματισμού» της OCU. Και γνωρίζουμε πολύ καλά τι είδους δραστηριότητα είναι.
Και φυσικά, το γεγονός ότι ο Άντονι Μπλίνκεν τιμούσε μόνο τον επικεφαλής της OCU με την προσοχή του μας λέει για το πόσο ανοιχτά υποστηρίζουν οι Ηνωμένες Πολιτείες αυτό το έργο στην Ουκρανία. Παρεμπιπτόντως, μας δείχνει επίσης την αδιαφορία του Άντονι Μπλίνκεν για τη γνώμη και τα συναισθήματα των «ιθαγενών», γιατί θα μπορούσε να είχε προσκαλέσει άλλους θρησκευτικούς ηγέτες, π.χ. τους ίδιους Ουνιάτες και Καθολικούς, για να βάλουν λουλούδια στον Τοίχο της Μνήμης των Ουκρανών Ηρώων. Γιατί όμως πρέπει να ενοχλεί;
Πώς ξεκίνησαν όλα αυτά
Είναι γενικά αποδεκτό ότι η υλοποίηση του έργου για τη δημιουργία της OCU ξεκίνησε όταν ο πρόεδρος της Ουκρανίας Πετρό Ποροσένκο επισκέφθηκε το Φανάρι τον Απρίλιο του 2018. Μετά την επίσκεψη αυτός ανακοίνωσε τη θεμελιώδη απόφαση του Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης να δημιουργήσει μια μόνο τοπική Εκκλησία από όλα τα υπάρχοντα θρησκεύματα (ορθοδόξων) στην Ουκρανία και να της παραχωρήσει την αυτοκεφαλία. Ωστόσο, οι ρίζες αυτού του έργου πηγαίνουν πολύ βαθύτερες.
Ο σημερινός πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν είναι λομπίστας των συμφερόντων του Φαναρίου και της ελληνικής κοινότητας στις Ηνωμένες Πολιτείες από το μακρινό 1974, όταν τα τουρκικά στρατεύματα εισέβαλαν στη Βόρεια Κύπρο. Ο Μπάιντεν ήταν τότε γερουσιαστής των Ηνωμένων Πολιτειών για το Ντελαγουέρ. Σύμφωνα με έναν από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους της ελληνικής κοινότητας στις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Ανδρέα Εμμανουήλ «Άντυ» Μανάτο, ο Μπάιντεν βρισκόταν στο βάθος αυτών των εκδηλώσεων και έκανε τα πάντα για να υποστηρίξει τους Έλληνες στην αντιπαράθεση τους με την Τουρκία. Επίσης, όταν Τζο Μπάιντεν ήταν γερουσιαστής γνωρίστηκε με τον Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο και η στενή τους σχέση συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Ακόμη και οι κοινές φωτογραφίες δείχνουν πόσο φιλική είναι η σχέση μεταξύ του επικεφαλής του Φαναρίου και του νυν προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ως Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, ο Τζο Μπάιντεν έχει επισκεφτεί το Φανάρι δύο φορές: το 2011 και το 2014. Επιπλέον, η ημερήσια διάταξη των συνομιλιών στη συνάντηση του 2014 περιελάμβανε μια συζήτηση για την κατάσταση στην Ουκρανία, όπου η Ευροµαιδαν είχε ήδη κερδίσει και εκλέχθηκε νέος πρόεδρος ο Πετρό Ποροσένκο. Μετά τις συνομιλίες ο Τζο Μπάιντεν δήλωσε ότι εντυπωσιάστηκε από την προσωπικότητα του Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου και τον περιέγραψε ως «άτομο που κάνει ό, τι λέει». Ένας από τους πιο σημαντικούς Έλληνες ιερείς στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο π. Αλέξανδρος Καρλούτσος, αποδίδει στον Τζο Μπάιντεν τα ακόλουθα λόγια, επαναλαμβανόμενα από αυτόν πολλές φορές: «Έχω ταξιδέψει στον κόσμο και έχω συναντήσει μεγάλους ηγέτες και έχω γνωρίσει μόνο δύο φιγούρες παρόμοιες προς τον Χριστό: ο ένας είναι ο Νέλσον Μαντέλα και ο άλλος ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος». Οι δεσμοί του Τζο Μπάιντεν με την ελληνική διασπορά στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι τόσο στενοί που έλαβε το ψευδώνυμο «Μπάιδενόπουλος» και σύμφωνα με τον Μανάτο, αυτός είναι πολύ περήφανος για τον λόγο αυτό.
Μετά την «Επανάσταση της Αξιοπρέπειας» το 2014, ο Τζο Μπάιντεν άρχισε να επιβλέπει τις σχέσεις με την Ουκρανία στην αμερικανική διοίκηση. Ήταν στην Ουκρανία 5 φορές: τον Μάρτιο, τον Ιούνιο και τον Νοέμβριο του 2014, τον Δεκέμβριο του 2015, τον Ιανουάριο του 2017. Τα ζητήματα όλων των σημαντικών θέσεων στην ουκρανική κυβέρνηση και των κυρίων θεμάτων της εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής συντονίστηκαν με τον Μπάιντεν. Αυτές οι δύο περιστάσεις: οι στενοί δεσμοί του Τζο Μπάιντεν με τον Φανάρι και η επιρροή του στην Ουκρανία, υποδηλώνουν ότι το σχέδιο δημιουργίας κάποιου είδους αυτοκεφαλικής εκκλησίας στην Ουκρανία σχεδιάστηκε κατά τη διάρκεια της αντιπροεδρίας του, αν και εφαρμόστηκε κατά τη διοίκηση του επόμενου Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ.
Δικομματική συναίνεση
Όσον αφορά το ζήτημα της υποστήριξης της OCU, καθώς και για το θέμα της υποστήριξης του Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης εν γένει, αναπτύχθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες μια λεγόμενη δικομματική συναίνεση. Τόσο τα Ρεπουμπλικανικά όσο και τα Δημοκρατικά κόμματα των Ηνωμένων Πολιτειών υποστήριξαν εξίσου τη δημιουργία στην Ουκρανία μιας θρησκευτικής δομής, όχι μόνο ανεξάρτητης από τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά εχθρικής προς αυτήν. Το έργο OCU κατέστη δυνατό λόγω της σύμπτωσης των συμφερόντων των τριών συμμετεχόντων: της κυβέρνησης των ΗΠΑ, της ουκρανικής κυβέρνησης εκπροσωπούμενης από τον Πετρό Ποροσένκο και του Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης. Η αμερικανική κυβέρνηση είδε σε αυτό το έργο ένα εργαλείο για την καταπολέμηση της Ρωσίας, ο Πετρό Ποροσένκο και η κυβέρνησή του προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν την αυτοκεφαλία στην προεκλογική εκστρατεία του 2019 και το Φανάρι είχε την ευκαιρία να εφαρμόσει την έννοια της υπεροχής του Πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης στην Ορθοδοξία «Ο πρώτος χωρίς ίσο». Εάν το έργο OCU ήταν επιτυχές, θα δημιουργούσε ένα προηγούμενο στο οποίο όλες οι Τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες θα αναγνώριζαν την απόφαση του Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης, ανεξάρτητα από το πόσο αντι-κανονική μπορεί να είναι και τον Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο ως πραγματικό ηγέτη με αποκλειστικές εξουσίες στον Ορθόδοξο κόσμο.
Μετά τη δημιουργία της OCU τον Δεκέμβριο του 2018 και την παραλαβή του Τόμου τον Ιανουάριο του 2019, ξεκίνησαν δύο παράλληλες διαδικασίες: στην Ουκρανία, οι τοπικές αρχές και τα μέλη των εθνικιστικών ομάδων άρχισαν να μεταφέρουν βίαια τις κοινότητες της UOC στην OCU και σε διεθνές επίπεδο, οι εκπρόσωποι του Φαναρίου και οι υπάλληλοι του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ άρχισαν να διαπραγματεύονται με τις Τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες προκειμένου να τις αναγκάσουν να αναγνωρίσουν την OCU ως νόμιμη εκκλησία. Μέχρι σήμερα, η OCU έχει αναγνωριστεί από την Αλεξανδρινή, την Ελληνική και την Κυπριακή Εκκλησία, αλλά στο εσωτερικό τους πολλοί επίσκοποι αρνήθηκαν να υποστηρίξουν αυτήν την αναγνώριση. Σύμφωνα με έναν από τους πιο έγκυρους ιεράρχες της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, τον Επίσκοπο Μπαχ, η αναγνώριση της OCU ήταν το αποτέλεσμα της «διπλωματίας μπουλντόζας» από εκπροσώπους του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ. Και στις 3 Ιανουαρίου 2021, ο πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, ένας εκπρόσωπος της δημοκρατικής κυβέρνησης, ο Μάικ Πομπέο το παραδέχτηκε ανοιχτά σε μήνυμά του στο Twitter: «Ενέργησα σε πολλά μέτωπα κατά της Ρωσίας συμπεριλαμβανομένου του πεδίου της θρησκευτικής ελευθερίας. Εξασφάλισα την υποστηριζόμενη από τις ΗΠΑ διεθνή αναγνώριση της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ουκρανίας, βοήθησα τον Μητροπολίτη (Επιφάνιο Ντουμένκο - Εκδ.) να ξεφύγει από τη ρωσική επιρροή».
Κατά τη διάρκεια της προεδρικής εκστρατείας των ΗΠΑ το 2020, ο αρχηγός της Αμερικανικής Αρχιεπισκοπής του Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης, ο Αρχιεπίσκοπος Ελπιδοφόρος (Λαμπρινιάδης), όπως και πολλές άλλες προσωπικότητες της ελληνικής διασποράς στις Ηνωμένες Πολιτείες, ζήτησε ανοιχτά την ψηφοφορία για τον Τζο Μπάιντεν και συμμετείχε άμεσα σε εκδηλώσεις για την υποστήριξη του Δημοκρατικού υποψηφίου. Ο Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος ήταν ένας από τους πρώτους που συνεχάρη τον Τζο Μπάιντεν για τη νίκη του στις εκλογές, πριν από την επίσημη ανακοίνωση των αποτελεσμάτων. «Χαιρετίζουν την επικράτησίν Σας εκατομμύρια Αμερικανών, αλλά και πολιτών όλου του ελευθέρου κόσμου, εις τους οποίους δίδετε ελπίδα (θα ελέγομεν βεβαιότητα) δι' ένα καλύτερον κόσμον, όπου θα επικρατούν αι αιώνιαι αξίαι και τα ιδεώδη τις πολιτισμένης ανθρωπότητος», έγραψε ο Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος σε έναν άνθρωπο που προωθεί ανοιχτά την ομοφυλοφιλία, υποστηρίζει την άμβλωση και ονομάζει εκείνους που τηρούν τις παραδοσιακές αξίες «τρογλοδύτες». «Να είστε καλά. Χρειαζόμαστε την ηγεσία σας», απάντησε ο Μπάιντεν στον επικεφαλής του Φαναρίου.
Στις 17 Νοεμβρίου 2020, αμέσως μετά τις προεδρικές εκλογές στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο πραγματοποίησε μια πολύ ασυνήθιστη επίσκεψη στην Τουρκία: δεν αναμενόταν να συναντηθεί με τούρκους αξιωματούχους κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη χώρα και ονόμαζε προκλητικά τον Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο «Οικουμενικό πατριάρχη» (Ecumenical patriarch), που έρχεται σε αντίθεση με την επίσημη τουρκική θέση, η οποία θεωρεί ότι ο επικεφαλής του Φαναρίου είναι μόνο ο ηγέτης της τοπικής Ορθόδοξης κοινότητας. Υπήρχε μια ακόμη σημαντική περίσταση σε αυτήν την επίσκεψη: μαζί με τον Μ. Πομπέο ήρθαν δύο από τα πιο αξιόπιστα πρόσωπα του Τζο Μπάιντεν: Ο Γκρεγκ Σουλτς και ο Ρον Κλέιν. Ο Τούρκος δημοσιογράφος Ergun Deeler έγραψε γι' αυτό: «Η επίσκεψη του Πομπέο δεν είναι αποχαιρετισμός, αλλά μια νέα αρχή με τους ανθρώπους του Μπάιντεν. Αυτή είναι η κατάσταση!» Πραγματικά έμοιαζε με τη μεταφορά των υποθέσεων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ με το Φανάρι στη νέα διοίκηση, αν και εκείνη την εποχή η νίκη του Τζο Μπάιντεν αμφισβητούνταν ακόμα στα αμερικανικά δικαστήρια.
Νέες αφηγήσεις του Σεργκέι Ντουμένκο στα μέσα ενημέρωσης
Τελευταία, ο επικεφαλής της OCU Σεργκέι Ντουμένκο επαναλαμβάνει ύποπτα για ένα νέο κύμα «μεταβάσεων» κοινοτήτων στη δικαιοδοσία της OCU, υπόσχεται ότι, σε σχέση με την προγραμματισμένη άφιξη του Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου στην Ουκρανία, ένα νέο κύμα «μεταβάσεων» «θα είναι ακόμη μεγαλύτερο από ό, τι ήταν με τον Ποροσένκο.
Για παράδειγμα, σε συνέντευξή του στο «Radio Liberty» με ημερομηνία 04.24.2021, είπε: «Όσοι ήταν έτοιμοι πήραν μια απόφαση (να μεταβούν στην OCU - Εκδ.). Αλλά θα υπάρξει ένα άλλο κύμα. Και όχι λιγότερο, αλλά μεγαλύτερο. Επομένως, αυτοί (UOC - Εκδ.) έχουν κάποιο φόβο για την άφιξη του Οικουμενικού Πατριάρχη στην Ουκρανία».
Θα πρέπει να εξηγήσει κανείς ότι ο όρος «μετάβαση» της κοινότητας στη δικαιοδοσία της OCU, ο οποίος χρησιμοποιείται συνεχώς από τους υποστηρικτές της OCU, στην πραγματικότητα σημαίνει το ακόλουθο στις περισσότερες περιπτώσεις:
- βίαιη κατάσχεση του ναού από εθνικούς ριζοσπάστες, η οποία συχνά συνοδεύεται από ξυλοδαρμό των ενοριών, προσβολή των ιερέων, κοπή κλειδαριών και ούτω καθεξής
- παράνομη επανεγγραφή της κοινότητας στην OCU, χρησιμοποιώντας την απόφαση της εδαφικής κοινότητας (συνεδρίαση του χωριού), και όχι της θρησκευτικής, όπως απαιτείται από το νόμο.
Συχνά συνδυάζονται αυτές οι δύο μέθοδοι. Πραγματοποιούνται επίσης ειρηνικές και νομικές μεταβάσεις των κοινοτήτων UOC στην OCU. Αλλά από τις 700 κοινότητες (σύμφωνα με τον Σεργκέι Ντουμένκο) που «μετέβαιναν» στην OCU, μόνο περίπου 80 από αυτές το έκαναν με τη δική τους ελεύθερη βούληση. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, οι «μεταβάσεις» ήταν βίαιες και παράνομες. Και αυτό το γεγονός επιβεβαιώνεται από έναν τεράστιο αριθμό αναφορών για νέες εκκλησίες που βρίσκονται υπό κατασκευή (ή έχουν ήδη χτιστεί) σε χωριά όπου η κοινότητα της UOC εκδιώχθηκε από την εκκλησία τους.
Επίσης ο Σεργκέι Ντουμένκο επαναλαμβάνει επίμονα δύο νέες δηλώσεις: πρώτον, ότι όλες οι κοινότητες της UOC «σύμφωνα με τους κανόνες» ανήκουν στην OCU, και δεύτερον, ότι η UOC «κατέκτησε» το όνομα. Η επιμονή με την οποία ο επικεφαλής της OCU μεταδίδει αυτές τις δηλώσεις στην κοινωνία μας επιτρέπει να συμπεράνουμε ότι οι υποστηρικτές της OCU προετοιμάζονται σοβαρά για ένα νέο κύμα κατασχέσεων εκκλησιών, καθώς και την αναζωογόνηση του ζητήματος αλλαγής του ονόματος της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας στη ROC στην Ουκρανία. Κατά συνέπεια, έχει προγραμματιστεί να εκχωρηθεί αμέσως το όνομα «UOC» στην τρέχουσα OCU, και μαζί με το όνομα να εκχωρηθεί και περισσότερο μερίδιο της ιδιοκτησίας της εκκλησίας.
Τα αποσπάσματα του Σεργκέι Ντουμένκο ότι οι κανόνες της εκκλησίας λένε ότι ακριβώς αυτός είναι ο Μητροπολίτης του Κιέβου και όχι ο Μακαριώτατος Μητροπολίτης κ.κ. Ονούφριος, τον οποίο ο Σεργκέι Ντουμένκο εξακολουθεί να «ανέχεται» στην Ουκρανία, υποδηλώνουν ότι με αυτόν τον τρόπο προετοιμάζει το έδαφος για μια αποφασιστική κίνηση επιτιθέμενου στην UOC. Και τώρα το θέμα είναι λεπτό: αυτοί που βρίσκονται στην εξουσία στην Ουκρανία πρέπει να υιοθετήσουν τον λόγο του Σεργκέι Ντουμένκο και να αρχίσουν να βλέπουν την OCU ως τη νόμιμη και μοναδική Ορθόδοξη θρησκευτική οργάνωση στην Ουκρανία και την UOC να ανέχονται προσωρινά, κατά προτίμηση με τον καθορισμό συγκεκριμένων όρων για αυτήν την ανοχή.
Σε αυτήν την περίπτωση, δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο για την OCU παρά να δείξει στις ουκρανικές αρχές την πλήρη υποστήριξη της αμερικανικής διοίκησης, η οποία έγινε με τη μορφή συμβολικής συνάντησης μεταξύ του Άντονι Μπλίνκεν και του Σεργκέι Ντουμένκο και μια επακόλουθη δήλωση ότι Οι Ηνωμένες Πολιτείες υποστηρίζουν το ζήτημα του «σχηματισμού της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας, της σημασίας της άρσης των τεχνητών εμποδίων στον ελεύθερο, με βάση τις αρχές της ελευθερίας της συνείδησης, προσδιορισμό από τις κοινότητες των ταυτοτητών τους». Ας επαναλάβουμε, στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει λόγος για «ελεύθερο, με βάση τις αρχές της ελευθερίας της συνείδησης, προσδιορισμό από τις κοινότητες των ταυτοτητών τους», αυτό είναι ένα προφανές ψέμα. Η συντριπτική πλειονότητα των «μεταβάσεων» συνοδεύεται από βία και παραβίαση του νόμου. Και οι εκπρόσωποι των τοπικών αρχών δεν μπορούν να δημιουργήσουν εμπόδια στις "μεταβάσεις", καθώς οι αρχές στην Ουκρανία, με τη δική τους πράξη, δηλώνουν την υποστήριξή τους στην OCU.
Και τι γίνεται με τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι;
Το αν θα πραγματοποιηθεί ένα νέο κύμα κατασχέσεων εκκλησιών UOC εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη θέση των ουκρανικών αρχών. Ωστόσο, το ζήτημα για το πόσο μακριά είναι έτοιμοι να υποστηρίξουν την OCU και να εκπληρώσουν τις επιθυμίες του Υπουργείου Εξωτερικών παραμένει ανοιχτό. Εδώ πρέπει να προσέχουμε στα ακόλουθα σημεία:
Πρώτον, ο Πρόεδρος της Ουκρανίας έχει ήδη αποδείξει ότι η προηγουμένως δηλωθείσα ουδετερότητα σε θέματα εκκλησίας έχει λήξει. Η πρόσκληση του επικεφαλής του Φαναρίου για τον εορτασμό της 30ης επετείου της ανεξαρτησίας και οι δηλώσεις των κορυφαίων ηγετών του κράτους σχετικά με τη συνολική υποστήριξη της OCU (συμπεριλαμβανομένης της οικονομικής και διοικητικής) το αποδεικνύουν σαφώς.
Δεύτερον, τις τελευταίες εβδομάδες, η ομάδα του Βολοντίμιρ Ζελένσκι έχει κάνει σημαντικά βήματα, τα οποία θεωρούνται ως μια σοβαρή πρόκληση για την αμερικανική επιρροή στην Ουκρανία. Εκπρόσωποι του φιλοδυτικού λόμπι απολύθηκαν από τις θέσεις τους: ο επικεφαλής του συμβουλίου NJSC Naftogaz Ανδρέι Κόμπολεβ, μέλος του εποπτικού συμβουλίου του Εθνικού Αποθετηρίου, πρώην Υπουργός Οικονομικών γραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας και Άμυνας Αλεξάντερ Ντανιλιούκ, Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής Ukroboronprom Μουσταφά Νάιμ. Ο πρώην αντιπρόεδρος της Εθνικής Εταιρείας Παραγωγής Ατομικής Ενέργειας Energoatom Γέρμαν Γαλούστσενκο διορίστηκε στη θέση του Υπουργού Ενέργειας, και ο Γιούρι Βιτρένκο, επίσης άνθρωπος του Προεδρικού Γραφείου, έγινε επικεφαλής του Ναφτογκάζ.
Αυτές οι αποφάσεις προσωπικού έχουν ήδη προκαλέσει κριτική από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Σύμφωνα με δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης, αυτό το θέμα τέθηκε κατά την τρέχουσα επίσκεψη του Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ στην Ουκρανία.
Επομένως, εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες, σε διαπραγματεύσεις με τις ουκρανικές αρχές, θα εκφράσουν πραγματικά την επιθυμία για να προσπαθήσουν οι αρχές να διασφαλίσουν την ανάπτυξη της OCU με νέες κοινότητες, τότε οι αξιωματούχοι μας είναι απίθανο να θέλουν να τους αρνηθούν και να δημιουργήσουν μια ακόμα ένταση στην διμερείς σχέσεις. Αλλά την ίδια στιγμή, σύμφωνα με τον πολιτικό εμπειρογνώμονα Ντμίτρι Τζανγκίροφ, «η πιθανότητα ο Μπλίκεν να δώσει την κατάλληλη εντολή για την πρώτη επίσκεψη είναι εξαιρετικά μικρή, αν και μια τέτοια πιθανότητα δεν αποκλείεται στο μέλλον».
Ωστόσο, η λογική των γεγονότων λέει ότι στο πλαίσιο της παγκόσμιας αντιπαράθεσης με τη Ρωσική Ομοσπονδία, είναι απίθανο οι Ηνωμένες Πολιτείες να ξεχάσουν ένα τόσο «δυνατό» αντι-ρωσικό μέσο όπως η OCU. Και, ίσως, στον Πρόεδρο της Ουκρανίας θα προσφερθεί ο ρόλος του Πόντιου Πιλάτου με το πλύσιμο των χεριών του. Δεν φαίνεται να θέλει μια νέα θρησκευτική αντιπαράθεση, αλλά μπορεί να του υπονοήσουν: εάν δεν παραδώσεις την UOC, δεν είσαι φίλος του Μπάιντεν.
Αποκλειστική συνάντηση του Σεργκέι Ντουμένκο με τον Υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ είναι μια άλλη αυτο-έκθεση της OCU
Είναι προφανές ότι η ηγεσία της OCU βρίσκεται σε ευφορία από το γεγονός ότι ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ συναντήθηκε στην Ουκρανία μόνο με τον Σεργκέι Ντουμένκο, και δεν έδωσε προσοχή στους άλλους θρησκευτικούς ηγέτες. Αλλά στην πραγματικότητα, αυτό αποδεικνύει ότι οι Αμερικανοί αξιωματούχοι δεν θεωρούν ούτε τον ίδιο τον Σεργκέι Ντουμένκο ούτε τον οργανισμό που ηγείται θρησκευτική οργάνωση.
Όπως σχολίασε ο Ντμίτρι Τζανγκίροφ σχετικά με αυτήν την περίσταση: «Πρόκειται για μια βραχυπρόθεσμη, συμβολική επίσκεψη, που δείχνει ότι η OCU είναι από πολλές απόψεις ένα αμερικανικό έργο. Αυτό αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι ο Ντουμένκο είναι πολιτικός ή αξιωματούχος για τους Αμερικανούς».
Η ηγεσία της OCU ανησυχεί για την κατάσχεση του ονόματος «Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας» και, εν τω μεταξύ, θα πρέπει να ανησυχεί για το πρόβλημα της ασυνέπειας της OCU με την ίδια την έννοια της «εκκλησίας».
Ο Ιερομάρτυρας Ιλαρίωνας (Τρόιτσκι) του 20ου αιώνα μίλησε για την Εκκλησία με τον ακόλουθο τρόπο: «Η Εκκλησία είναι μια κοινωνία ανθρώπων που πιστεύουν στον Κύριο Ιησού Χριστό, τον Υιό του Θεού, που έχουν αναγεννηθεί από Αυτόν και το Άγιο Πνεύμα, ενωμένοι στην αγάπη και υπό τη συνεχή επιρροή του Αγίου Πνεύματος που επιτυγχάνουν την τελειότητα». Αυτό σχετίζεται κάπως με την OCU;
Και ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός μίλησε για εκείνους που πιστεύουν σ 'αυτόν: «Όπως το κλήμα δεν ημπορεί από τον εαυτόν του να φέρη καρπόν, εάν δεν μείνη ενωμένον με την κληματαριά, έτσι και σεις δεν ημπορείτε να πράττετε έργα αρετής, εάν δεν μείνετε ενωμένοι με εμέ. Εγώ είμαι η κληματαριά και σεις είσθε τα κλήματα. Εκείνος που μένει ενσωματωμένος εις εμέ και εγώ εις αυτόν, αυτός και μόνον φέρνει πολύν καρπόν. Διότι χωρίς εμέ, χωρίς την σωτήριον χάριν μου και την ζωτικήν ενέργειάν μου, δεν ημπορείτε να κάνετε τίποτε το αγαθόν. γιατί εκτός από Μένα δεν μπορείς να κάνεις τίποτα» (Ιωάννης 15: 4-6).
Ποιοι είναι οι καρποί της OCU; Εχθρότητα, βία, ανομία απέναντι στους συμπολίτες τους που δεν συμμερίζονται τις πολιτικές τους απόψεις; Πολλαπλές κατασχέσεις ναών και η ανακοίνωση ενός ακόμη μεγαλύτερου κύματος; Αναζητάνε έγκριση για αυτήν τη δραστηριότητα από την ηγεσία στο εξωτερικό;
Όλα αυτά αφορούν τον Χριστιανισμό;
