Η αναβολή της λιτανείας: σωστό ή λάθος;

Οι λιτανείες την Εβδομάδα του Θριάμβου της Ορθοδοξίας δεν θα πραγματοποιηθούν στο Κίεβο, στην Οδησσό, στο Τσερνίβτσι και σε ορισμένα άλλα επισκοπικά κέντρα της UOC. Ο λόγος είναι οι περιορισμοί καραντίνας λόγω του επόμενου κύματος του κορωνοϊού. Γιατί η ιεραρχία της UOC αποφάσισε να αναβάλει τις λιτανείες για την προστασία της Εκκλησίας και πώς μπορεί αυτό να επηρεάσει την περαιτέρω εξέλιξη των γεγονότων γύρω από την UOC;

Μόλις στις 17 Μαρτίου 2021, στο άρθρο «Γιατί πρέπει να βγούμε για θρησκευτικές λιτανείες την ημέρα του Θριάμβου της Ορθοδοξίας», προσκληθήκαμε να ανταποκριθούμε στην Ευλογία του Μακαριώτατου Μητροπολίτη κ.κ. Ονουφρίου και να μαρτυρήσουμε την πίστη μας στην Εκκλησία συμμετέχοντας σε λιτανείες σε επισκοπικά κέντρα της UOC. Και παρόλο που σε ορισμένες επισκοπές οι πιστοί θα συνεχίσουν να βγαίνουν έξω, δεν θα γίνει ούτε μια λιτανεία  σε όλη τη χώρα μας. Στις δηλώσεις των ιεράρχων της UOC ακούγεται η λέξη «αναβάλλεται», αλλά απαιτούνται λιτανείες ακριβώς αυτή τη περίοδο, αυτή τη στιγμή είναι απαραίτητο να αποδείξουμε την αποφασιστικότητα των πιστών να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους. Μετά το Πάσχα, σε περίπου ενάμιση μήνα, η κατάσταση στη χώρα μπορεί να αλλάξει, ενδέχεται να έχουν ήδη πραγματοποιηθεί ενέργειες εναντίον της Εκκλησίας και οι λιτανείες, εάν πραγματοποιηθουν τότε, μπορεί να έχουν διαφορετικό νόημα.

Γιατί έχει οργανώθει η λιτανεία;

Οι λιτανείες στις επισκοπές της UOC έπρεπε να τραβήξουν την προσοχή του κοινού και εκείνων που έχουν την εξουσία στο πρόβλημα της παραβίασης των δικαιωμάτων της UOC και να δείξουν ότι ένα μεγάλο μέρος της ουκρανικής κοινωνίας αντιτίθεται σε αυτό. Κατά συνέπεια, οι αρχές, βλέποντας τόσο μαζική διαφωνία της κοινωνίας των πολιτών με την πολιτική τους έναντι της UOC, έπρεπε να αλλάξουν αυτήν την πολιτική. Συγκεκριμένα, η παραβίαση των δικαιωμάτων της UOC λαμβάνει χώρα σε δύο κατευθύνσεις:

• υιοθεσία αντι-εκκλησιαστικών νομοσχεδίων. 
• μεταφορά κοινοτήτων στην OCU.

Η μεγαλύτερη απειλή σήμερα είναι η κατάσταση με τον ήδη εγκριθέντα Νόμο αριθ. 2662 «σχετικά με τις τροποποιήσεις του νόμου της Ουκρανίας «Περί της ελευθερίας της συνείδησης και των θρησκευτικων οργανωσεών»», που στοχεύει στην αναγκασμένη μετονομασία της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας σε Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία στο Ουκρανία. Τώρα η υπόθεση σχετικά με την ασυνέπεια αυτού του νόμου με το Σύνταγμα της Ουκρανίας εκκρεμεί ενώπιον του Συνταγματικού Δικαστηρίου. Και η απόφαση του δικαστηρίου πιθανότατα θα είναι πολιτική παρά νομική.

Επίσης, δύο νομοσχέδια κατά της εκκλησίας εκκρεμούν ενώπιον της Βερχόβνα Ραντα.

1. Νομοσχέδιο Αρθ. 5101, που εισήχθη με πρωτοβουλία του ιδρυτή της OCU του Πετρό Ποροσένκο και των 38 βουλευτών του από το κόμμα της Ευρωπαϊκής Αλληλεγγύης. Αυτό το έγγραφο προϋποθέτει τη δυνατότητα απαγόρευσης των δραστηριοτήτων των θρησκευτικών οργανώσεων για υποκίνηση θρησκευτικού μίσους ή για την προώθηση των πράξεων ενός «κράτους - επιδρομέα». Οι εμπνευστές του δεν κρύβουν ιδιαίτερα το γεγονός ότι αυτό το νομοσχέδιο στρέφεται εναντίον της UOC. Και παρόλο που το κόμμα «Υπηρέτης του λαού», το οποίο έχει την πλειοψηφία στην Βερχόβνα Ραντα, δήλωσε ότι δεν θα υποστηρίξει αυτό το νομοσχέδιο, όμως, πρώτον, η γνώμη τους θα μπορούσε να αλλάξει πολύ γρήγορα, και δεύτερον, εκπρόσωποι αυτής της φατρίας υπέβαλαν το δικό τους νομοσχέδιο  στην Βερχόβνα Ραντα, που είναι πολύ παρόμοιο με το «Ποροσένκο».
2. Το νομοσχέδιο του «Υπηρέτες του Λαού» αρ. 5144 απειλεί την UOC ακόμη περισσότερο από τους συναδέλφους τους από την «Ευρωπαϊκή Αλληλεγγύη». Σύμφωνα με αυτό, προτείνεται να συμπληρωθεί ο Ποινικός Κώδικας της Ουκρανίας με ένα νέο άρθρο 111-1 «δραστηριότητες συνεργασίας», το οποίο προβλέπει ποινική ευθύνη για συνεργασία με το «κράτος - επιδρομέας», τη κατοχική διοίκησή του και / ή το ένοπλο ή παραστρατιωτικό του σχηματισμό στον στρατιωτικό, πολιτικό, ενημερωτικό, διοικητικό, οικονομικό και εργασιακό τομέα. Περιττό να πούμε, εάν είναι επιθυμητό, ​​οποιοσδήποτε επίσκοπος ή ιερέας της UOC από την Κριμαία ή από ανεξέλεγκτα εδάφη μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνος.
3. Στις 17 Μαρτίου 2021, βουλευτές από τη φατρία «Υπηρέτες του Λαού» υπέβαλαν στο νομοσχέδιο αριθ. 5258 της Βερχόβνα Ράντα, το οποίο απαγορεύει την ιδεολογία του «ρωσικού κόσμου». Και αυτό το νομοσχέδιο μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο για την καταπολέμηση της UOC, διότι η ιδεολογία του «ρωσικού κόσμου», εάν είναι επιθυμητό, ​​μπορεί να περικοπεί και η σλαβική γλώσσα της εκκλησίας για τις Θεϊκές Λειτουργίες και οι ρώσοι αγίοι, και πολλά αλλά πράγματα.

Η δεύτερη κατεύθυνση δίωξης της Εκκλησίας λαμβάνει χώρα είτε με τη μορφή της βίαιης κατάσχεσης εκκλησιών από εθνικιστές ριζοσπαστικούς είτε με τη μορφή της παράνομης μεταφοράς κοινοτήτων στην OCU από τοπικούς αξιωματούχους. Και πιο συχνά και στις δύο αυτές μορφές ταυτόχρονα. Όλα αυτά γίνονται, κατά κανόνα, με τη συνέργεια των υπηρεσιών επιβολής του νόμου, οι οποίοι είναι πολύ απρόθυμοι να ανταποκριθούν σε παραβιάσεις των δικαιωμάτων των πιστών της UOC. Ακόμα κι αν η κοινότητα της UOC έχει όλα τα νόμιμα δικαιώματα στην εκκλησιαστική ιδιοκτησία, οι δικαστικές και διοικητικές διαδικασίες συχνά παρασύρονται και στην πραγματικότητα τα δικαιώματα των πιστών δεν μπορούν να υλοποιηθούν.

Δυστυχώς, οι αρχές έχουν αναπτύξει ένα τόσο στερεότυπο που εάν η UOC δεν δηλώνει δυνατά τη διαμαρτυρία της κατά της παραβίασης των δικαιωμάτων της, εάν οι άνθρωποι δεν βγαίνουν μαζικά στους δρόμους και δεν δηλώνουν τη διαφωνία τους με τις αποφάσεις των αρχών, εάν οι κοινότητες της UOC συχνά παραχωρούν απλώς τον ναό στους εισβολείς, τότε αυτό σημαίνει ότι αυτή η πολιτική μπορεί να συνεχιστεί περαιτέρω.

Ως εκ τούτου, όπως προσκάλεσε ο Μακαριώτατος Μητροπολίτης κ.κ. Ονούφριος, «Πρέπει να περπατήσουμε στους δρόμους των δικών μας πόλεων με προσευχή στα χείλη μας και τα ιερά στα χέρια μας, προκειμένου να μαρτυρήσουμε τόσο την πίστη μας στην Ιερή Ορθοδοξία όσο και την αγάπη μας για την πατρίδα μας την Ουκρανία - τη γήινη πατρίδα μας. Είμαστε πολίτες της Ουκρανίας και έχουμε το δικαίωμα, κερδισμένο από το αίμα των προγόνων μας, να ομολογούμε την Ορθόδοξη πίστη με παρακαταθήκη των Αγίων Αποστόλων του Χριστού και των Αγίων Πατέρων».

Γιατί ακυρώθηκε η λιτανεία;

Τις τελευταίες ημέρες στην Ουκρανία και, ειδικότερα, στην πρωτεύουσά της, υπάρχει μια πολύ ισχυρή αύξηση των επιπτώσεων και της θνησιμότητας από το COVID-19. Στο πλαίσιο αυτό, στο Κίεβο εισάγονται αυξημένοι περιορισμοί καραντίνας από τις 20 Μαρτίου έως τις 9 Απριλίου. Πολλές άλλες πόλεις ακολούθησαν το παράδειγμα του Κιέβου. Επομένως, ο Μακαριώτατος Μητροπολίτης κ.κ. Ονούφριος ανακοίνωσε την αναβολή της λιτανείας στο Κίεβο. «Υποστηρίζοντας τις μητροπολιτικές αρχές σε μια προσπάθεια βελτίωσης της επιδημικής κατάστασης το συντομότερο δυνατό και προσφέροντας προσευχή στον Ελεήμονα Θεό σχετικά με αυτό, αναβάλλουμε την λιτανεία σε μια άλλη πιο ευνοϊκή στιγμή», έγραψε ο Επικεφαλής της UOC στη δήλωσή του. Μια παρόμοια απόφαση ελήφθη και σε άλλες επισκοπές.

Σε αυτήν την περίπτωση, η UOC έχει δείξει ευθύνη για τη ζωή και την υγεία των Ουκρανών πολιτών. Σε μια κατάσταση όπου οι πιο πραγματικές διώξεις που περιγράφονται παραπάνω ξετυλίγονται κατά της Εκκλησίας και όταν η λιτανεία θα μπορούσε να έχει αντίκτυπο στη στάση εκείνων που έχουν την εξουσία απέναντί ​​της, η ιεραρχία αποφασίζει να την καταργήσει! Αυτό αποδεικνύει εύγλωττα ότι η UOC είναι η Εκκλησία του ουκρανικού λαού και ενδιαφέρεται για την υγεία των πιστών της. Και δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνει. Ας θυμηθούμε πώς το καλοκαίρι του 2020 αποφασίστηκε να ακυρωθεί η ετήσια Μεγάλη Λιτανεία την ημέρα του Βαπτίσματος του Ρους. Τότε θα ήταν επίσης πολύ καλό να δείξουμε σε όλους κάτι τέτοιο.

Ίσως, εάν το 2020 πραγματοποιούνταν τέτοια λιτανεία, οι αρχές θα ήταν πιο προσεκτικές στην παραβίαση των δικαιωμάτων των πιστών της UOC. Αλλά η ιεραρχία θεώρησε ότι ο κίνδυνος εξάπλωσης του κορωνοϊού δεν μας δίνει το ηθικό δικαίωμα να διοργανώνουμε τέτοια γεγονότα.

Η UOC είναι έτοιμη να θυσιάσει τα συμφέροντά της για χάρη της ζωής και της υγείας των ανθρώπων, αλλά προκύπτουν ερωτήματα σχετικά με τις πράξεις του κράτους. Οι αρχές ανακοίνωσαν την καθιέρωση αυστηρών περιορισμών καραντίνας, αλλά ορισμένες λεπτομέρειες αυτής της απόφασης υποδηλώνουν την παρουσία ενός αντι-εκκλησιαστικού συστατικού σε τέτοιες πράξεις. Σε  ακόμη χειρότερη κατάσταση, όταν σημειώθηκε αντι-ρεκόρ στις 28 Νοεμβρίου 2020 - 16294 κρούσματα της νόσου την ημέρα, δεν εφαρμόστηκε lockdown. Αλλά από την άλλη πλευρά, το lockdown εισήχθη από τις 12 Μαρτίου έως τις 3 Απριλίου 2020, παρά το γεγονός ότι στις 3 Μαρτίου υπήρχε μόνο 1 (μία!) επιβεβαιωμένη περίπτωση κορωνοϊού στην Ουκρανία. Και αυτό το πρώτο lockdown συνέβη επίσης στην αρχή της Σαρακοστής.

Επίσης, ορισμένα ερωτήματα τίθενται από τη λίστα των περιορισμών στο Κίεβο. Δημοσιεύθηκαν από τον δήμαρχο της πρωτεύουσας, Βιτάλι Κλίτσκο, στο Τελεγραμμ-κανάλι. Εκεί, μεταξύ της απαγόρευσης των θεάτρων, των μουσείων, των συναυλιών, και οι Θεϊκές Λειτουργίες αναφέρονται (εάν ο χώρος του ναού δεν παρέχει 10 τετραγωνικά μέτρα ανά άτομο). Αλλά ταυτόχρονα, οι δημόσιες συγκοινωνίες θα λειτουργούν ως συνήθως.

Για παράδειγμα, τι σημαίνει αυτό για το βραδινό μετρό μπορείτε να δείτε στη φωτογραφία:

Παρατηρούνται εδώ οι κανόνες καραντίνας καλύτερα από αυτές που θα μπορούσαν να είχαν παρατηρηθεί κατά τη διάρκεια της λιτανείας; Αυτή είναι μια ρητορική ερώτηση. Αλλά η UOC σέβεται τους νόμους. Και εάν οι αρχές επισημάνουν τον κίνδυνο των λιτανείων, η Εκκλησία τις αναβάλει μέχρι να βελτιωθεί η επιδημιολογική κατάσταση.

Τι έπεται;

Λοιπόν, η Εκκλησία αρνήθηκε αυτή τη στιγμή να χρησιμοποιήσει τόσο σοβαρά μέσα για να αποδείξει τη συνοχή της, όπως τη λιτανεία. Στη δήλωσή του για αυτό το θέμα, ο Μακαριώτατος Μητροπολίτης κ.κ. Ονούφριος είπε: «Αντιλαμβανόμαστε αυτήν την κατάσταση ως πνευματική δοκιμασία μας». Και αυτή τη δοκιμασία πρέπει να την υποστούμε με χριστιανικό τρόπο: «Να δυναμώνουμε με νηστεία, να μετανοήσουμε για τις αμαρτίες μας και να φέρουμε άξια καρπούς μετάνοιας, ώστε ο Κύριος να θεραπεύσει τις σωματικές και ψυχικές μας αδυναμίες». Αυτές οι λέξεις του Μητροπολίτη κ.κ. Ονουφρίου δεν μπορούν να γίνουν αντιληπτές ως μια όμορφη στροφή του λόγου. Ωστόσο, η λιτανεία δεν είναι το πιο ισχυρό μέσο προστασίας της Εκκλησίας. Πολύ ισχυρότερη είναι η ειλικρινή εμπιστοσύνη στον Θεό και η προσευχή Του. «Οὗτοι ἐν ἅρμασι καὶ οὗτοι ἐν ἵπποις, ἡμεῖς δὲ ἐν ὀνόματι Κυρίου Θεοῦ ἡμῶν μεγαλυνθησόμεθα» (Ψαλμός 19: 8), λέει ο ιερός προφήτης Δαβίδ. Ακριβώς σε αυτό μας προσκαλεί ο Επικεφαλής.

Το ζήτημα αν η λιτανεία θα πραγματοποιηθεί μετά το Πάσχα παραμένει ανοιχτό. Ας ελπίσουμε στο έλεος του Θεού, για το γεγονός ότι μετά τη Φωτεινή Ανάσταση του Χριστού θα έρθει αυτός ο «άλλος ευνοϊκός χρόνος» για την λιτανεία, για τον οποίο μίλησε ο Μητροπολίτης κ.κ. Ονούφριος. Ωστόσο, σε κάθε περίπτωση, πρέπει να παραμείνουμε πιστοί στην Ιερή Εκκλησία, να μην πιστεύουμε τα ψέματα που της ρίχνονται, να μην φοβόμαστε να της δηλώσουμε ότι ανήκουμε σε αυτήν, να μην την προδώσουμε με την αδιαφορία μας. Και ο Θεός θα δείξει τι πρέπει να κάνουμε για να προστατεύσουμε την Ορθοδοξία στη χώρα μας.