Η εμπειρογνωμοσύνη της Επιτροπής της Βενετίας περί του νόμου για την UOC δεν θα είναι υπέρ των αρχών
Ο ακτιβιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εξήγησε λεπτομερώς τι σημαίνει να προσφύγει κανείς στην Επιτροπή της Βενετίας σχετικά με το νόμο που απαγορεύει την UOC, και ποια απόφαση μπορεί να λάβει.
Στα τέλη Νοεμβρίου, έγινε γνωστό ότι μια ομάδα περισσότερων από πενήντα βουλευτών έγραψε έκκληση στον Πρόεδρο του Κοινοβουλίου Ruslan Stefanchuk με αίτημα να στείλει το κείμενο του νομοσχεδίου 8371 που εγκρίθηκε σε πρώτη ανάγνωση (το οποίο όλοι αποκαλούν άμεσα ως νόμο «για την απαγόρευση της UOC») στην Επιτροπή της Βενετίας για εξέταση.
Οι βουλευτές θέλουν να μάθουν αν αυτό το νομοσχέδιο συμμορφώνεται με το συνταγματικό και διεθνές δίκαιο, τα ευρωπαϊκά πρότυπα και αξίες.
Τι σημαίνει αυτή η έκκληση; Εμποδίζει την περαιτέρω εξέταση του νομοσχεδίου; Ποιο μπορεί να είναι το αποτέλεσμα της εξέτασης;
Η ΕΟΔ έλαβε ένα σχόλιο από τον Oleg Denisov, επικεφαλής της οργάνωσης ανθρωπίνων δικαιωμάτων με συμβουλευτικό καθεστώς στο ECOSOC του ΟΗΕ «Public Advocacy».
– Τι μπορείτε να πείτε για το γεγονός ότι ορισμένοι βουλευτές ζητούν την εξέταση του νομοσχεδίου απαγόρευσης της UOC από την Επιτροπή της Βενετίας; Είναι υποχρεωμένος ο Stefanchuk να εκπληρώσει τα αιτήματα των βουλευτών του λαού που καθορίζονται στην έκκληση και να στείλει το νομοσχέδιο για εξέταση;
– Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τη Δημοκρατία μέσω του Δικαίου (Επιτροπή της Βενετίας) είναι ένας έγκυρος διεθνής οργανισμός που ιδρύθηκε από τα κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης για να παρέχει νομική βοήθεια στα κράτη για τη διαμόρφωση ενός συνταγματικού και νομοθετικού πλαισίου που πληροί τα ευρωπαϊκά πρότυπα. Η επιτροπή αποτελείται από έγκυρους νομικούς εμπειρογνώμονες με υψηλά προσόντα και επαρκείς εγγυήσεις ανεξαρτησίας του έργου τους.
Ως εκ τούτου, φυσικά, η αποστολή του νόμου που απαγορεύει την UOC για εξέταση σε αυτό το σώμα θα ήταν ένα θετικό βήμα. Από νομικής απόψεως, η απαγόρευση της θρησκευτικής ομολογίας είναι καταρχήν αδύνατη. Αυτό γίνεται κατανοητό στον ΟΗΕ, στις δομές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και γενικά σε οποιοδήποτε εξειδικευμένο νομικό επίπεδο.
Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι ένας μάλλον περιορισμένος αριθμός ατόμων μπορεί να ξεκινήσει εξέταση ή οποιεσδήποτε άλλες ενέργειες στην Επιτροπή της Βενετίας, συμπεριλαμβανομένων εκπροσώπων των ανώτατων κρατικών αρχών, συμπεριλαμβανομένου του επικεφαλής του κοινοβουλίου. Ωστόσο, δεν είναι μόνο ο επικεφαλής του κοινοβουλίου που μπορεί να θέσει το ζήτημα της συμμόρφωσης του σχεδίου νόμου 8371 με τους κανόνες του διεθνούς δικαίου. Στην πράξη, σε διάφορες χώρες, υπάρχουν περιπτώσεις προσφυγών στην Επιτροπή της Βενετίας από τους αναπληρωτές επικεφαλής του κοινοβουλίου, τον πρωθυπουργό, τον υπουργό Δικαιοσύνης, καθώς και από τον θεσμό του Επιτρόπου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
- Δηλαδή, εάν ο Stefanchuk αρνείται να προσφύγει στην επιτροπή, υπάρχουν άλλες επιλογές;
–Ναι. Οι Ουκρανοί βουλευτές μπορούν επίσης να υποβάλουν αίτηση σε άλλους εκπροσώπους του κράτους για να υποβάλουν μια τέτοια αίτηση. Δεν υπάρχει ειδικός νόμος ή κράτος δικαίου που θα υποχρέωνε τον επικεφαλής του κοινοβουλίου ή άλλο αξιωματούχο να υποβάλει σχέδιο νόμου για διεθνή εξέταση. Αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι η προσφυγή ενός συγκεκριμένου εκπροσώπου ενός κράτους σε διεθνή οργανισμό είναι δικαίωμά του και όχι υποχρέωσή του. Τέτοιες δράσεις παραμένουν στο πλαίσιο μιας πολιτικής ή ιδιωτικής πρωτοβουλίας, η οποία, παρεμπιπτόντως, μπορεί επίσης να υλοποιηθεί μέσω αξιωματούχων και οργάνων του Συμβουλίου της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης της PACE.
Ως εκ τούτου, οι βουλευτές, εάν ανησυχούν πραγματικά για το σχέδιο νόμου «για την απαγόρευση της UOC», θα πρέπει να διευρύνουν τον κύκλο των επαφών τους και να στείλουν τις κατάλληλες προσφυγές σε άλλα άτομα που έχουν το δικαίωμα να προσφύγουν στην Επιτροπή της Βενετίας. Εάν ο επικεφαλής του ουκρανικού κοινοβουλίου αρνηθεί να κάνει μια τέτοια έκκληση, θα πρέπει να αναζητηθούν εναλλακτικές λύσεις.
- Μπορεί ο Stefanchuk να βάλει αυτή την απόφαση σε δεύτερη μοίρα;
- Δεδομένου ότι η ίδια η προσφυγή είναι πολιτικής φύσης, ο επικεφαλής του κοινοβουλίου θα πρέπει να εξηγήσει την άρνησή του να προσφύγει στην Επιτροπή της Βενετίας. Ταυτόχρονα, κατά τη γνώμη μου, μια τέτοια άρνηση θα είναι ένας δείκτης της έλλειψης εμπιστοσύνης του επικεφαλής του κοινοβουλίου στην ποιότητα του νομοσχεδίου για την απαγόρευση της UOC. Στην ουσία, αυτό ισοδυναμεί με αναγνώριση του γεγονότος ότι το προτεινόμενο σχέδιο νόμου παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα, διαφορετικά δεν θα υπήρχε πρόβλημα να ληφθεί θετική γνωμοδότηση από την Επιτροπή της Βενετίας για το θέμα αυτό. Δηλαδή, αρνούμενος στους βουλευτές-εμπνευστές της έκκλησης να εφαρμόσουν την ιδέα τους να ελέγξουν το σχέδιο νόμου για τη συμμόρφωσή του με τους κανόνες του διεθνούς δικαίου, ο επικεφαλής του ουκρανικού κοινοβουλίου θα υπογράψει ότι κατανοεί τον καταστροφικό παράνομο χαρακτήρα αυτού του νομοσχεδίου και το καλύπτει από την αξιολόγηση της διεθνούς κοινότητας.
– Σημαίνει αυτό ότι το νομοσχέδιο που απαγορεύει την UOC έχει πλέον μπλοκαριστεί στη Ράντα και η περαιτέρω εξέτασή του είναι αδύνατη χωρίς την αντίδραση της Επιτροπής της Βενετίας;
-Κάθε χώρα είναι νομικά κυρίαρχη στις αποφάσεις της. Η προσφυγή στην Επιτροπή της Βενετίας δεν εμποδίζει την εξέταση του νόμου από το κοινοβούλιο και δεν αναστέλλει πιθανή ψηφοφορία επ' αυτού. Έτσι, τυπικά, ένας νόμος που απαγορεύει την UOC μπορεί να υιοθετηθεί ανά πάσα στιγμή, ανεξάρτητα από την παρουσία ή την απουσία τέτοιων προσφυγών. Ένα άλλο ζήτημα είναι ότι σε διεθνές επίπεδο υπάρχει ήδη μια αρκετά ισχυρή συζήτηση για τα προβλήματα της UOC τόσο στο επίπεδο του ΟΗΕ όσο και στο επίπεδο του κοινοβουλευτικού εκλογικού αγώνα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Έτσι, ο νόμος για την απαγόρευση, εάν ψηφιστεί τώρα, θα προκαλέσει αναπόφευκτα δικαιολογημένη κριτική τόσο στις διεθνείς πλατφόρμες όσο και κατά τη διάρκεια διαφόρων πολιτικών διαδικασιών.
Επιπλέον, ακόμη και χωρίς την Επιτροπή της Βενετίας, η Ουκρανία έχει ήδη λάβει αρκετές ενδείξεις σε υψηλό διπλωματικό και διεθνές επίπεδο ότι είναι αδύνατο να υιοθετηθεί νόμος που να απαγορεύει την UOC, ότι είναι απαραίτητο να επανεξετάσει τη στάση της έναντι της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.
– Ποια απόφαση πρέπει να περιμένουμε από την Επιτροπή της Βενετίας, δεδομένης της εμπειρίας της στην αντιμετώπιση ουκρανικών νομοσχεδίων;
– Είναι προφανές ότι η Επιτροπή της Βενετίας θα επικρίνει τον νόμο που απαγορεύει την UOC, καθώς παραβιάζει τις βασικές αρχές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την προστασία της θρησκευτικής ελευθερίας. Επιπλέον, κατά τη γνώμη μου, το σχέδιο νόμου «για την απαγόρευση της UOC» γενικά τοποθετεί την Ουκρανία στο ίδιο επίπεδο με τα ολοκληρωτικά καθεστώτα που υπήρξαν στην ιστορία.
- Πώς αξιολογείτε το κείμενο της έκκλησης των βουλευτών του λαού προς τον Stefanchuk; Μπορούμε να υποθέσουμε ότι τα αποτελέσματα της εξέτασης δεν θα είναι υπέρ της UOC; Και τι θα γίνει μετά;
- Θεωρώ ότι ένα τέτοιο αποτέλεσμα είναι απλώς αδύνατο. Τουλάχιστον, αν μιλάμε για την εκδοχή του νομοσχεδίου που υπάρχει αυτή τη στιγμή. Επειδή υπάρχουν θεμελιώδεις κανόνες δικαίου: θεμελιώδεις, δογματικοί. Και βρίσκονται στο γεγονός ότι μια θρησκευτική ομολογία δεν μπορεί να απαγορευτεί για την οργανωτική ή κανονική υποταγή της, αυτό είναι βασικά αδύνατο.
Υπάρχει ένα παγκοσμίως αναγνωρισμένο στοιχείο ατομικής ευθύνης. Αυτό σημαίνει ότι ένα νομικό πρόσωπο μπορεί να απαγορευτεί μόνο εάν το συγκεκριμένο πρόσωπο ασκεί παράνομες δραστηριότητες. Υπάρχει μια άλλη δυνατότητα, όταν απαγορεύονται οι νομικές οντότητες που δηλώνουν τη σχέση τους με μια οργάνωση που εμπλέκεται σε εξτρεμιστικές δραστηριότητες.
Αλλά ούτε το πρώτο ούτε το δεύτερο κριτήριο ισχύουν για την Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία. Πρόκειται για μια μακρόχρονη και διεθνώς αναγνωρισμένη Ορθόδοξη οργάνωση με αρχαίους κανόνες και χριστιανική πίστη και δεν μπορούν να υπάρξουν νομικές αξιώσεις εναντίον της.
Θα ήθελα να επαναλάβω ότι μόνο συγκεκριμένα άτομα που είναι ένοχα για τη διάπραξη αδικήματος μπορούν να λογοδοτήσουν νομικά μέσω κατάλληλων δικαστικών διαδικασιών που παρέχουν εγγυήσεις υπεράσπισης και σέβονται την αρχή του τεκμηρίου αθωότητας.
