5 αποδείξεις των ψεμάτων του Ντουμένκο στο «Συμβούλιο» της OCU

Την 15η Δεκεμβρίου 2020, με αφορμή τη δεύτερη επέτειο από την ίδρυση της OCU, πραγματοποιήθηκε το «συμβούλιο των επισκόπων» σε αυτήν τη δομή. Ο επικεφαλής της OCU, Σεργκέι (Επιφάνιος) Ντουμένκο, έκανε μια ομιλία στην εν λόγω εκδήλωση. Περιλαμβάνει πολλές νοητικά συγκεχυμένες απόψεις: π.χ. ότι η OCU είναι η μεγαλύτερη θρησκευτική οργάνωση στην Ουκρανία, και ότι οι κοινότητες της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας του Πατριαρχείου Μόσχας (UOC) δε θέλουν να ενταχθούν στην OCU, επειδή νέες εκκλησίες οικοδομούνται γι’ αυτές και ότι η κυριότερη αποστολή της OCU είναι να γίνει ο θεματοφύλακας της θρησκευτικής ειρήνης στην Ουκρανία.

Θα συμφωνήσετε, ότι ακόμη και για κάποιο ελάχιστα εξοικειωμένο άτομο με τη θρησκευτική κατάσταση στη χώρα μας, τέτοιες δηλώσεις του Επιφανίου ακούγονται περίεργες, ακόμη και γραφικές. Όχι μόνο έρχονται σε αντίθεση με τα γεγονότα και την κοινή λογική, αλλά επίσης και με τη στοιχειώδη έννοια της αλήθειας. Όποια όμως κι αν είναι η πραγματικότητα, για να μην είμαστε αβάσιμοι κατήγοροι, ας στραφούμε στα γεγονότα.

Είναι η OCU η μεγαλύτερη Εκκλησία στην Ουκρανία;

Ο Σεργκέι Ντουμένκο, στην τελική του έκθεση στο "συμβούλιο" της OCU, δήλωσε ότι η δομή του «παραμένει, από άποψη αριθμού (κατανομή της Ένωσης Ορθοδόξων Δημοσιογράφων (ΕΟΔ) - Συν. (συντάκτης)) και υποστήριξης, η μεγαλύτερη θρησκευτική οργάνωση στην Ουκρανία». Μια πολύ τολμηρή δήλωση. Ας προσπαθήσουμε να  ερευνήσουμε  πόση αλήθεια εμπεριέχει.

Είναι γνωστό ότι το μέγεθος της Εκκλησίας προσδιορίζεται από τους πιστούς της, από εκείνους που μετέχουν στα ιερά Μυστήρια της Εξομολόγησης και  της Θείας Ευχαριστίας και λαμβάνουν μέρος στη ζωή της κοινότητας. Όπως ξέρετε, οι πιστοί συσπειρώνονται στις κοινότητες. Και αυτοί καθορίζουν το μέγεθος της Εκκλησίας. Υπάρχουν στατιστικά στοιχεία για τον αριθμό των ενοριών, των ιερέων, των επισκοπών, των μοναστηριών κ.λ.π. Με βάση τέτοια αριθμητικά στοιχεία εξάγονται συμπεράσματα σχετικά με το μέγεθος της κάθε θρησκευτικής οργάνωσης.

Ο Ντουμένκο προσδιορίζει με αριθμούς τις κοινότητες OCU σε «άνω των 7.000», τους κληρικούς σε «άνω των 4.500»,  και  τα μοναστήρια σε «περίπου 80». Ο επικεφαλής της OCU δεν αναφέρει καθόλου τον αριθμό των «μοναχών».

Συγκριτικά με την Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία του Πατριαρχείου Μόσχας (UOC), και σύμφωνα με την έκθεση του διευθυντή της UOC, Μητροπολίτη Boryspil και Brovary, κ.κ. Αντωνίου (Pakanich) για το 2020, υπάρχουν 12.374 ενορίες, 12.456 κληρικοί, 255 μοναστήρια, 4.548 μοναχοί, 109 επίσκοποι και 1.531 φοιτητές θεολογικών σχολών.

Για λόγους σαφήνειας, ας συγκρίνουμε τους δείκτες της UOC και της OCU στον πίνακα. Να σας πουμε ότι η ΕΟΔ δε θεωρεί ότι τα μέλη της OCU είναι επίσκοποι ούτε ιερείς, επομένως ο πίνακας είναι μάλλον αυθαίρετος:

2020	UOC	OCU
Ενορίες	12 374	περίπου 7000
Κληρικοί	12 456	περίπου 4500
Επίσκοποι	109	60
Μοναστήρια	255	περίπου 80
Μοναχοί	4548	???

 

Τι βλέπουμε με μια ματιά;

• Η UOC έχει σχεδόν διπλάσιες ενορίες από την OCU (θα αναλύσουμε παρακάτω πώς σχηματίστηκε ο αριθμός των 7.000 ενοριών στην OCU) και 2,5 φορές περισσότερους ιερείς.
• Οι λέξεις «άνω» και «περίπου» χρησιμοποιούνται στην επίσημη έκθεση του «Προκαθημένου της Τοπικής Εκκλησίας». Για παράδειγμα, τι εννοεί ότι είναι «περίπου 80 μοναστήρια» ;! Πώς μπορεί να μην ξέρει τον ακριβή αριθμό τους;
• Απουσιάζει από την έκθεσή του ο αριθμός των «μοναχών» της OCU. Τη στιγμή της δημιουργίας αυτής της δομής, σύμφωνα με το Υπουργείο Θρησκευμάτων, υπήρχαν 230 μοναχοί στις στατιστικές της UOC-KP, και 18 μοναχοί στην Ουκρανική Αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία (UAOC). Επομένως, ας βοηθήσουμε τον Σεργκέι Ντουμένκο με στατιστικά στοιχεία. Στη δομή του πρέπει να περιλαμβάνει 248 «μοναχούς», που είναι 18 (!) φορές λιγότεροι από της UOC. Και αν διαιρέσουμε τον αριθμό 248 με «περίπου 80 μοναστήρια», τότε θα έχουμε το αριθμό 3,1 που δείχνει πόσοι «μοναχοί» αναλογούν σε κάθε μοναστήρι της OCU. Πόση αλήθεια εμπεριέχει αυτό; Ας αποφασίσει ο αναγνώστης.

Διαθέτει η OCU «πάνω από 7000» κοινότητες;

Είναι γνωστό ότι η OCU δημιουργήθηκε από την ένωση των δομών της UOC-KP και της UAOC. Σύμφωνα με το Υπουργείο Θρησκευμάτων, με επικεφαλής τον Andrei Yurash, τη στιγμή της ίδρυσης της OCU, υπήρχαν 5.363 κοινότητες στην UOC-KP και 1.171 στην UAOC. Δηλαδή συνολικά 6.534. Ακόμα 84 προσχώρησαν οικειοθελώς από την UOC. Ίσως 12 ή 14 ναοί οικοδομήθηκαν κατά την διάρκεια των 2 χρόνων ύπαρξης της OCU. Αλλά από πού προήλθε η φράση «πάνω από 7.000»;

Μπορεί κανείς να θυμηθεί τις θριαμβευτικές αναφορές του Ντουμένκο τον Ιανουάριο-Φεβρουάριο του 2019 ότι περισσότερες από 600 κοινότητες της UOC προσχώρησαν στην OCU.  Αυτό ανακοινώθηκε παρά το γεγονός ότι η ίδια η UOC παρείχε πολύ συγκεκριμένα στοιχεία: 84 κοινότητες προσχώρησαν οικειοθελώς στην OCU, κατασχέθηκαν 122 εκκλησίες, 220 κοινότητες παράνομα επανενεγράφησαν στην OCU (δηλαδή, οι ενορίες εξακολουθούν να παραμένουν υπό τη δικαιοδοσία της UOC). Δεν είναι δύσκολο να συμπεράνουμε ότι ο Σεργκέι Ντουμένκο έκανε μια μικρή παραποίηση: συνόψισε όλα αυτά τα στοιχεία, τα προσέθεσε στα στατιστικά στοιχεία της OCU και προσέθεσε επίσης άλλες δύο εκατοντάδες για την τελική στρογγυλοποίηση. Ως εκ τούτου έτσι προκύπτουν οι «πάνω από 7.000» κοινότητες.

Εάν λάβουμε υπόψη ότι ο αριθμός των εκκλησιών πρέπει να αναλογεί στον κατά προσέγγιση αριθμό ιερέων (η UOC έχει 12.374 κοινότητες και 12.456 ιερείς), γίνεται προφανές ότι ο Σεργκέι Ντουμένκο εκφράζοντας τον αριθμό των 7.000 ενοριών για 4.500 ιερείς ψεύδεται. Στην πραγματικότητα, είναι απίθανο να έχει η δομή του  περισσότερες από 4.500 πραγματικά λειτουργούσες κοινότητες.

Έχει η OCU το μεγαλύτερο αριθμό ενοριτών;

Ο Ντουμένκο γράφει στην έκθεσή του: «Οι κοινωνικές μελέτες δείχνουν ότι, σύμφωνα με διάφορες εκτιμήσεις, από το 65% έως περισσότερο από το 75% των ερωτηθέντων πιστεύουν στο Ορθόδοξο δόγμα στην Ουκρανία. Οι περισσότεροι από αυτούς που έχουν αποφασίσει  σχετικά με τη θρησκευτική τους ομολογία και τη δικαιοδοτική τους ταυτότητα, δηλώνουν τη σύνδεσή τους με την OCU. Σε όλες τις περιοχές, εκτός από την Ανατολική Ουκρανία, ο αριθμός των υποστηρικτών της OCU υπερισχύει σημαντικά σε σχέση με τον αριθμό των υποστηρικτών του Πατριαρχείου Μόσχας, ακόμη και όταν οι σημερινές ενορίες της OCU ανήκουν στη μειοψηφία. Μεταξύ των ορθοδόξων χριστιανών  που συμμετείχαν στην έρευνα, η ταυτοποίησή τους με την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας αυξήθηκε κατά 33,3% σε σύγκριση με πέρυσι».

Με άλλα λόγια, ο Σεργκέι Ντουμένκο καθορίζει τον αριθμό των πιστών στην OCU βάσει δημοσκοπήσεων. Δεν ξέρουμε ποιος διενήργησε αυτές τις δημοσκοπήσεις (ο Ντουμένκο παραμένει σιωπηλός γι’ αυτό), ποιοι έλαβαν μέρος σ’ αυτές, πώς διατυπώθηκαν οι ερωτήσεις, από πόσα άτομα πήραν συνέντευξη κ.λ.π. Ο επικεφαλής της OCU απλά μας προτείνει να τον πιστεύουμε.

Για να δούμε πόσο εύλογα είναι τα αποτελέσματα στα οποία βασίζεται ο Σεργκέι Πετρόβιτς, προσφέρουμε ένα άλλο απόσπασμα από τον Ντουμένκο σχετικά με την εμπιστοσύνη των Ουκρανών στο πρόσωπό του: «Μεταξύ των πιστών της OCU, το 83,2% εμπιστεύεται τον Προκαθήμενο και μόνο λιγότερο από το 3% δεν το κάνουν. Μεταξύ των υποστηρικτών της Ουκρανικής Ελληνοκαθολικής Εκκλησίας (UGCC), περισσότερο από το 70% των υποστηρικτών τον εμπιστεύεται και επίσης χαίρει της εμπιστοσύνης του 38% των υποστηρικτών του Πατριαρχείου Μόσχας στην Ουκρανία. Το Πατριαρχείο Μόσχας στην Ουκρανία είναι, όπως εύκολα μπορεί να μαντέψει κανείς, η UOC. Προτείνουμε στους πιστούς ένα μικρό πείραμα, να προσέλθουν στην εκκλησία τους και να ρωτήσουν τους ενορίτες της κοινότητάς τους αν εμπιστεύονται τον Σεργκέι (Επιφάνιο) Ντουμένκο. Φαίνεται ότι το αποτέλεσμα είναι απίθανο να αντιστοιχεί στο ποσοστό του 38% των υποστηρικτών του Πατριαρχείου Μόσχας που παρουσίασε ο Προκαθήμενος της OCU.

Ένα άλλο σημαντικό σημείο - ο Ντουμένκο δηλώνει ότι ο αριθμός εκείνων που ταυτίζουν τον εαυτό τους με την OCU (προφανώς, μιλά για τους ενορίτες της δομής του) έχει αυξηθεί κατά 33,3% τον τελευταίο χρόνο. Όμως, οι ποσοτικοί δείκτες της δομής του δεν έχουν αλλάξει καθόλου κατά τη διάρκεια του έτους. Υπάρχουν ακόμη «πάνω από 7.000» ενορίες. Πού πηγαίνουν για προσευχή όλοι αυτοί οι νεοαφιχθέντες υποστηρικτές της OCU; Μια στοιχειώδης ανάλυση της θρησκευτικής κατάστασης δείχνει ότι όλα τα στοιχεία που δηλώνει ο Σεργκέι Ντουμένκο είναι εξαιρετικά απίθανο να είναι αληθή. Και είναι ακόμη πιο παράξενο ότι τα στοιχεία αυτά τα παραθέτει ένα πρόσωπο που αυτοαποκαλείται ως «Προκαθήμενος της Τοπικής Εκκλησίας».

Αλλά στην Εκκλησία, δεν είναι τόσο σημαντικός ο αριθμός εκείνων που λαμβάνουν μέρος στη  Θεία Λειτουργία όσο η προθυμία τους να ακούσουν και να εκπληρώσουν τον λόγο του Ιησού Χριστού.

Το 2019, ο Ντουμένκο είχε πει: «Πρέπει επίσης να αντιληφθούμε το γεγονός ότι ένα αρκετά σημαντικό μέρος αυτών που λέγονται Ορθόδοξοι  Χριστιανοί είναι Χριστιανοί με ελάχιστη ή μηδαμινή έμπρακτη πίστη. Δηλαδή, λόγω του γεγονότος του Μυστηρίου του Βαπτίσματός τους, με αυτοπροσδιορισμό, ανήκουν στην Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά είτε συμμετέχουν μόνο περιστασιακά στη Θεία Λειτουργία και στη ζωή των τοπικών εκκλησιαστικών κοινοτήτων είτε επισκέπτονται την εκκλησία  μόνο το Πάσχα ή για να συμμετάσχουν σε θρησκευτικές τελετές».

Με άλλα λόγια, ο Ντουμένκο δηλώνει ανοιχτά ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στη δομή του που δεν μπορούν να ονομαστούν εκκλησιαζόμενοι, διότι αυτοί είναι ως επί το πλείστον άνθρωποι που η πίστη  τους περιορίζεται στην πρωτόγονη τελετουργική πλευρά. Είναι σαφές ότι αυτοί δε θα πάρουν μέρος ούτε στη Θεία Λειτουργία ούτε θα συμμετάσχουν στα "Μυστήρια" της OCU (εκτός από τα απαραίτητα). Με τον ίδιο τρόπο, ούτε θα προσευχηθούν ούτε θα συμμετάσχουν στη ζωή της «εκκλησίας». Αυτοί είναι συνήθεις «Ορθόδοξοι άθεοι». Ως εκ τούτου, υπάρχουν ανοιχτές επιδρομές κατά την κατάσχεση ορθοδόξων εκκλησιών, σιδερόβεργες,  ρόπαλα, λοστοί, χτυπημένοι πιστοί της UOC, πόρτες εκκλησιών που κόβονται από τροχούς και καταστρέφονται με βαριοπούλες. 

Ένα άλλο πρόβλημα προκύπτει – έχοντας πάρει τον ναό από την κανονική Εκκλησία, αυτοί οι άνθρωποι τον αφήνουν άδειο. Με τον ίδιο τρόπο, αφού έχουν εγγραφεί σε μια κοινότητα, στις περισσότερες περιπτώσεις επιδιώκουν να αφαιρέσουν έναν ορθόδοξο ναό, και αν αυτό αποτύχει, τότε το ζήτημα δεν προχωρά πέρα ​​από την εγγραφή, καθώς η «κοινότητα» της OCU υπάρχει μόνο στα χαρτιά.

OCU είναι ένας μαχητής για τη διαθρησκευτική ειρήνη;

Όμως, όλες οι δηλώσεις και οι αριθμοί του Ντουμένκο ωθούν στο πλαίσιο των λέξεων του ότι «η διατήρηση της διαθρησκευτικής ειρήνης στην Ουκρανία, η πρόληψη της υποκίνησης εχθρότητας και αντιπαράθεσης για θρησκευτικούς λόγους είναι σημαντικό καθήκον για την Εκκλησία μας, η οποία, ως η μεγαλύτερη θρησκευτική ένωση, έχει αντίστοιχο καθήκον για την κοινωνία».

Όλοι ξέρουν την έκφραση «Μέλισσες εναντίον του μελιού» - ένα αρκετά κοινό σλόγκαν, ένα οξύμωρο, ένα παράδειγμα αμοιβαίως αποκλειστικών θέσεων. Πιθανώς, είναι δύσκολο να σκεφτούμε ένα πιο κατάλληλο σχόλιο για τα λόγια του Σεργκέι Πετρόβιτς. Αν θυμόμαστε τον Ιανουάριο-Φεβρουάριο του 2019, όταν εκπρόσωποι της OCU, μαζί με τις αρχές του Poroshenko, σχεδόν καθημερινά καταλάμβαναν τις εκκλησίες της UOC, τότε αυτή η έκφραση του Ντουμένκο είναι απλώς εντυπωσιακή για τον κυνισμό της. Τόσο στο ΕΟΔ όσο και σε άλλους πηγές υπάρχουν εκατοντάδες δημοσιεύσεις, φωτογραφίες και βίντεο όπου μπορούμε να δούμε με τα μάτια μας αυτήν τη «διατήρηση της διαθρησκευτικής ειρήνης στην Ουκρανία» που εκτελείται από μέλη της OCU.

Και κυριολεκτικά τρεις ημέρες πριν από το «συμβούλιο των επισκόπων» και τη δεύτερη επέτειο της δημιουργίας της OCU, στις 12 Δεκεμβρίου 2020, ακτιβιστές της θρησκευτικής του δομής πραγματοποίησαν επίθεση στον ναό της Αγίας Κοιμήσεως στο χωριό Μιχάλτσα, στην περιοχή Στοροζινέτς, στην περιοχή Τσερνιβτσί, όπου η κοινότητα της UOC προστατεύει τον ναο της για περισσότερες από 600 ημέρες όλο το εικοσιτετράωρο από τους επιδρομείς της OCU.

Περίπου εκατό άτομα με ρόπαλα, σιδερογροθιές, δακρυγόνα ήρθαν στον χώρο του ναού UOC, ο οποίος εγγράφηκε παράνομα στην OCU ενάντια στη θέληση της κοινότητας και προσπάθησε να τον καταλάβει, διαρρηγνύοντας την πόρτα της εκκλησίας. Απλώς την έσπασαν με ρόπαλα. Οι Ντουμενκοβίτες σχεδίασαν και οργάνωσαν μια πραγματική στρατιωτική επιχείρηση - έσπασαν κάμερες παρακολούθησης, μια σειρήνα συναγερμού, έφεραν μια γεννήτρια και φαγητό για την ομάδα επιχείρησης. Αρκετοί πιστοί που προστάτευαν τον χώρο εκδιώχθηκαν σε ένα λεπτό. Όλοι οι επιτιθέμενοι, συμπεριλαμβανομένου του «ιερέα» της OCU, φορούσαν κόκκινα περιβραχιόνια στα μανίκια τους για να αναγνωρίζονται μεταξύ τους. Και λίγους μήνες πριν, οι ακτιβιστές της OCU είχαν ήδη εισβάλει σε αυτόν τον ναό. Τότε έσπασαν την πόρτα της εκκλησίας με ένα χειροποίητο έμβολο.

Υπάρχουν δεκάδες παρόμοιες περιπτώσεις. Υπήρξε αντίδραση της ηγεσίας αυτής της δομής στην ανομία εκείνων που μιλούν για την πίστη τους στον Χριστό; Όχι. Και είναι απίθανο να ακολουθήσει στο μέλλον. Επειδή, οι «ιεράρχες» της ίδιας της OCU δείχνουν ένα παράδειγμα «επίλυσης» προβλημάτων μέσω της σωματικής βίας.

Δεν μεταφέρονται οι κοινότητες στην OCU επειδή τους χτίζουν νέες εκκλησίες;

Ο Ντουμένκο υποστηρίζει ότι κατά τη «μετάβαση» της κοινότητας στην OCU «κατατίθενται αγωγές εναντίον της κοινότητας και εναντίον του καταχωρητή, αποκλείεται η πρόσβαση σε περιουσία, εφαρμόζεται εκφοβισμός και πίεση στους ενεργούς ενορίτες. Αν δεν λειτουργούν όλες αυτές οι μέθοδοι πίεσης και εκβιασμού, θα χρησιμοποιήσουν ταμεία δωρητών για να χτίσουν ένα νέο κτίριο για τους υποστηρικτές του Πατριαρχείου της Μόσχας στο χωριό, να πληρώσουν χρήματα και να παρέχουν οικονομική βοήθεια στους πιο ενεργούς υποστηρικτές της ρωσικής εκκλησίας».

Εδώ προκύπτουν δύο ερωτήσεις στον Σεργκέι Πετρόβιτς:

1. Λοιπόν, η κοινότητα UOC μετακινήθηκε στην OCU ή όχι; Εάν το κάνει, τότε για ποιον οι «δωρητές» (όπως ο Ντουμένκο προφανώς αποκαλεί την πανουκρανική συλλογή χρημάτων για την κατασκευή εκκλησιών αντί για τις κατασχεθείσες από τους δικούς του) χτίζουν νέες εκκλησίες; Ακούγεται ακόμη και ανόητο. Αποδεικνύεται ότι η κοινότητα έχει πάει στην OCU - αλλά κανείς δεν ξέρει ποιος, κανείς δεν ξέρει για ποιον, χτίζει μια νέα εκκλησία.
2. Εάν αρνηθεί να μετέχει στην OCU, οι συναντήσεις σε συλλόγους χωριών, που διοργανώθηκαν από τους οπαδούς του Ντουμένκο μαζί με τις τοπικές αρχές, είναι ψεύτικες και παράνομες. Και οι πιστοί λογικά "καταθέτουν αγωγές και αποκλείουν την πρόσβαση σε ιδιοκτησία". Επειδή έχουν κάθε δικαίωμα να χρησιμοποιούν το νόμο για να προστατεύουν τα συμφέροντά τους και την περιουσία τους από τις καταπατήσεις των επιδρομέων.

Τα λόγια του Σεργκέι Ντουμένκο φαίνονται τεχνητά, παράλογα και αναληθή. Χτίζονται νέες εκκλησίες όπου υπάρχει μια κοινότητα UOC που δεν ήθελε να μπει στο σχίσμα. Οι πιστοί προσεύχονται σε σπίτια, προσωρινούς στρατώνες, σκηνές, υπόστεγα και γκαράζ. Έχοντας περάσει από τέτοιες δοκιμασίες, οι πιστοί, στις περισσότερες περιπτώσεις, χτίζουν ναούς με τα δικά τους χρήματα. Για αυτούς, το να είναι μαζί με τον Χριστό και να υπηρετούν τη Λειτουργία είναι το πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο. Για να βεβαιωθείτε ότι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί παραμένουν πιστοί στον Χριστό ανεξάρτητα από την κατάσταση, αρκεί να παρακολουθήσετε ένα βίντεο σχετικά με δύο κοινότητες την UOC από την περιοχή Τερνόπιλ, από τις οποίες οι επιδρομείς της UOC-KP (τώρα είναι της OCU) πήραν δύο εκκλησίες.

Για άλλη μια φορά, η UOC δεν έχει κατ’ όνομα ναούς και ανύπαρκτες κοινότητες. Οι ναοί χτίζονται για την υπάρχουσα κοινότητα, η οποία υπάρχει ήδη και συνεχίζει να προσεύχεται ακόμη και χωρίς ναό, σε διάφορες συνθήκες και εγκαταστάσεις.

Οι προσπάθειες του Ντουμένκο να εξηγήσει γιατί οι επισκοπές, τα μοναστήρια και οι επίσκοποι της κανονικής Εκκλησίας δεν θέλουν να μετακινηθούν στη δομή του φαινονται παράλογες. Ο Σεργκέι Πετρόβιτς το αποδίδει στους κακούς νόμους: «αν η αλλαγή δικαιοδοσίας από θρησκευτικές κοινότητες, αν και δύσκολη, εξακολουθήσει να είναι δυνατή λόγω νομικών διαδικασιών, τότε μια τέτοια αλλαγή για διοικήσεις ή μοναστήρια στο πλαίσιο της ισχύουσας νομοθεσίας είναι πρακτικά αδύνατη λόγω ορισμένων νομικών εμποδίων. Αυτή είναι μια από τις κύριες απαντήσεις στην ερώτηση - γιατί νέοι επίσκοποι από την ιεραρχία του Πατριαρχείου Μόσχας στην Ουκρανία δεν συμμετείχαν στην OCU κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου».

Έχουμε ήδη πει ότι, πριν από το «Συμβούλιο Ενοποίησης», οι ιδρυτές της OCU υποσχέθηκαν στον Πατριάρχη Βαρθολομαίο μια μαζική μεταφορά στη δομή του της επισκοπής και των πιστών της UOC. Ειπώθηκαν διαφορετικοί αριθμοί - από 15 έως 25 επισκόπους, πολλές κοινότητες και ολόκληρες επισκοπές. Όμως, στην πραγματικότητα, μόνο δύο (από σχεδόν εκατό!) Επίσκοποι της UOC και 84 κοινότητες (από περισσότερες από 12.000!) αποφάσισαν να πάνε στο σχίσμα. Ο αριθμός αυτών που έχουν υποστεί σχίσμα είναι τόσο ασήμαντος (2% των επισκόπων και λιγότερο από 1% των κοινοτήτων) που εντάσσονται στο πλαίσιο του στατιστικού σφάλματος. Και ως εκ τούτου, ο Ντουμένκο πρέπει να εξηγήσει κάπως αυτήν την κατάσταση στους ηγέτες του Φαναρίου. Και δεν μπορούσε να σκεφτεί τίποτα καλύτερο από το να επινοήσει ένα απόλυτο ψέμα.

Γιατί είναι ψέμα;

Ας επαναφέρουμε στη μνήμη μας - αυτά τα «νομικά εμπόδια» εμπόδισαν τον Μητροπολίτη Συμεών της Βιννίτσας να φύγει για την OCU; Όχι. Ίσως ο τώρα πια πρώην Μητροπολίτης της UOC δεν μπόρεσε να  καταγράψει τη νέα επισκοπή της OCU; Μπόρεσε. Μήπως ο νόμος εμπόδισε τη μεταφορά στην OCU του Ντραμπίνκο μαζί με τον καθεδρικό ναό της Μεταμορφώσεως της πρωτεύουσας στη περιοχή Τερεμκί; Όχι. Ο Ντραμπίνκο πέρασε αθόρυβα, επανεγγράφηκε και μάλιστα έγινε «επισκοπή διοίκησης» στην OCU.