Περί ανθρώπων δεύτερης κατηγορίας ή γιατί απαγορεύονται οι θρησκευτικές πομπές της UOC

Κάθε χρόνο, για σχεδόν εδώ και 200 χρόνια, στις 19 Αυγούστου, από το Kamenets-Podolsky (περιοχή Χμελνίτσκι), γίνεται μια πομπή στη Λαύρα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Pochaev. Ωστόσο, στις 21 Ιουλίου 2023, έγινε γνωστό ότι το Συμβούλιο Άμυνας της περιοχής Χμελνίτσκι απαγόρευσε μαζικές θρησκευτικές εκδηλώσεις από τις 19 έως τις 25 Αυγούστου 2023, ιδίως αυτήν την παραδοσιακή θρησκευτική πομπή.

Ο δήμαρχος της πόλης, Mikhail Positko, σε μια διευρυμένη συνάντηση ανακοίνωσε το «απαράδεκτο» της διεξαγωγής θρησκευτικής πομπής. Σύμφωνα με τον ίδιο, η SBU διεξάγει «μια σειρά μέτρων για την πρόληψη της διεξαγωγής μαζικών εκδηλώσεων». Τόνισε ότι «πρέπει να κάνουμε ό, τι είναι δυνατόν για να μην πραγματοποιηθεί αυτή (σ.σ. η θρησκευτική πομπή). Και υπάρχουν πληροφορίες ότι παρά την απαγόρευση, μια τέτοια προκλητική ενέργεια εξακολουθεί να σχεδιάζεται. Νομίζω ότι είναι μια πρόκληση».

Ταυτόχρονα, οι Ουνίτες είναι εντελώς ελεύθεροι να πραγματοποιήσουν τόσο τη «συγχώρεση» τους όσο και άλλες μαζικές εκδηλώσεις, οι Καθολικοί πραγματοποιούν θρησκευτικές πομπές και ο Γιελένσκι δήλωσε ότι η Ουκρανία είναι έτοιμη να δεχτεί 30.000 Χασιδιστές προσκυνητές στην πόλη Ούμαν. Και αυτό παρά το γεγονός ότι ο δήμαρχος της Ούμαν λέει ανοιχτά ότι η πόλη δεν έχει τη δυνατότητα να εγγυηθεί την ασφάλειά τους σε περίπτωση βομβαρδισμού. Τι γίνεται; Γιατί είναι δυνατόν κάποιοι να κάνουν αυτό που απαγορεύεται αυστηρά σε άλλους;

Απαγορεύσεις προσκυνήματος για την UOC
Η παράδοση της πομπής από την Καμενέτς-Ποντίλσκι στο Ποτσάεφ συνδέεται με τη θεραπεία του τυφλού κοριτσιού Άννα Ακιμτσούκ από την εικόνα της Μητέρας του Θεού της Ποτσάεφ. Σε ανάμνηση αυτού του γεγονότος, ο Άγιος Αρχιμανδρίτης της μονής, Αρχιεπίσκοπος κ. Ιννοκέντυς, καθιέρωσε μια εβδομαδιαία συνοδική ανάγνωση του Ακάθιστου μπροστά από τη θαυματουργή εικόνα. Και κάθε χρόνο, σε ανάμνηση αυτού του γεγονότος, οι προσκυνητές με μια προσευχή στα χείλη τους ακολουθούν το μονοπάτι της μικρής Άννας και της γιαγιάς της. Το έκαναν κατά τη διάρκεια του πολέμου με τους Ναζί το 1941-1945 και επίσης στην άθεη σοβιετική εποχή. Όλες οι προσπάθειες των Μπολσεβίκων να απαγορεύσουν την πομπή της Ποτσάεφ ήταν ανεπιτυχείς: οι πιστοί σε κυκλικούς δρόμους, σε μικρές ομάδες και συχνά τη νύχτα εξακολουθούσαν να εκτελούν το προσκύνημα και την προσευχή τους.

Και τώρα, μετά από 30 χρόνια ανεξαρτησίας της Ουκρανίας, η κυβέρνηση, η οποία αποκηρύσσει λεκτικά τους Μπολσεβίκους, κάνει στην πραγματικότητα το ίδιο πράγμα με αυτούς. Και αυτό συμβαίνει όχι μόνο φέτος, αλλά έχουν προσπαθήσει να το κάνουν και πριν. Το 2022, οι αρχές αντιτάχθηκαν επίσης στη θρησκευτική πομπή, αλλά δεν έθεσαν σοβαρά εμπόδια στη διεξαγωγή της.

Σήμερα όλα είναι διαφορετικά: στο έδαφος του καθεδρικού ναού Κάμενετς-Ποντίλσκ, αρκετές αστυνομικές ομάδες είναι συνεχώς σε υπηρεσία, κοντά στις εισόδους του ναού υπάρχουν υπάλληλοι του TCC (στρατιωτικά γραφεία εγγραφής και στρατολόγησης) που διανέμουν κλήσεις σε άνδρες που σκοπεύουν να πάνε στο Ποτσάεφ. Επιπλέον, η αστυνομία άρχισε να μπλοκάρει λεωφορεία στον αυτοκινητόδρομο που μεταφέρουν προσκυνητές στο Κάμενετς, οι οποίοι σκοπεύουν να πάνε για πομπή. Για παράδειγμα, η αστυνομία σταμάτησε ένα λεωφορείο από το Rivne με την SBU, αφαίρεσε την άδεια οδήγησης και το έβγαλε από την περιοχή Χμελνίτσκι με συνοδεία.

Επίσης, η αστυνομία και οι αξιωματικοί της SBU «έπιασαν» περίπου δέκα πιστές γυναίκες κάπου στα χωράφια στην περιοχή Vinnytsia και τις γύρισαν στα σπίτια τους. Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, ένας υπάλληλος της Υπηρεσίας Ασφαλείας συμπεριφέρθηκε πολύ αγενώς με τις γυναίκες, φωνάζοντας ότι αν θέλουν μπορούν να πάνε «στον ιερέα της Μόσχας». Ξαναέγραψε τα προσωπικά τους στοιχεία και υποσχέθηκε ότι αν δεν επιστρέψουν στα σπίτια τους και  τους «πιάσει» ξανά, τότε τους περιμένουν «μεγάλα προβλήματα».

Λίγο νωρίτερα, οι αρχές αναγκάστηκαν να ακυρώσουν την πομπή στην επισκοπή Τσερνιβτσί. Και όλες αυτές οι περιπτώσεις συγχωνεύονται σε μια συνεχή ολοκληρωτική απαγόρευση.

Ποιος μπορεί να κάνει προσκύνημα; Οι Ουνίτες
Οι αξιωματούχοι εξηγούν κυνικά την απαγόρευση των πομπών με «φροντίδα» περί των ζωών των προσκυνητών, λένε ότι θέλουν να «διασφαλίσουν την ασφάλειά τους» (για παράδειγμα, σύμφωνα με το έγγραφο του Συμβουλίου Άμυνας της περιοχής Χμελνίτσκι).

Και ίσως θα υπήρχαν άνθρωποι που πίστευαν σε αυτό, αλλά υπάρχει ένα «αλλά» - ένας μεγάλος αριθμός λιτανείων και άλλων μαζικών εκδηλώσεων που πραγματοποιήθηκαν από εκπροσώπους της UGCC. Εδώ είναι μερικές μόνο από αυτές:

1.    18 Αυγούστου 2023: Πραγματοποιείται προσκύνημα στο Κίεβο με την ευκαιρία της 10ης επετείου από τα εγκαίνια του Πατριαρχικού Καθεδρικού Ναού της UGCC.

2.    7 Ιουλίου 2023 – προσκύνημα στη Μονή Ulashkovsky της Γεννήσεως της Θεοτόκου (περιοχή Ternopil).

3.    26 Ιουνίου 2023: Ο επικεφαλής της UGCC Sviatoslav Shevchuk ηγήθηκε της Λειτουργίας του Πανουκρανικού Προσκυνήματος στη Stradcha.

4.    24 Ιουνίου 2023: Ο ουνίτης επίσκοπος Bogdan Manyshyn συμμετείχε σε προσκύνημα στο Bylych.

5.    18 Ιουνίου 2023: εθελοντικό προσκύνημα του Φιλανθρωπικού Ιδρύματος UGCC "Rodnya" στο Unev.

6.    10 Ιουνίου 2023: προσκύνημα στην εικόνα της Μητέρας του Θεού στη Jasna Gora στο Goszew.

7.    30 Μαΐου 2023: προσκύνημα μαθητών και δασκάλων από το Novy Rozdol στο Borynychi.

8.    28 Μαΐου 2023: ενορίτες της Κοσμητείας Pniva της Επισκοπής Kolomyia της UGCC στη Ζαρβανίτσα έλαβαν μέρος στο Πανουκρανικό Προσκύνημα των Διμοιριών Mari και Altar.

9.    27 Μαΐου 2023: Πανουκρανικό προσκύνημα για παιδιά πραγματοποιήθηκε στη Ζαρβανίτσα.

10.                   21 Μαΐου 2023: Πραγματοποιήθηκε προσκύνημα από το Stryj στη Jasna Gora στο Goshev.

11.                   25 Φεβρουαρίου 2023: VIII Πανεκκλησιαστικό Προσκύνημα του Μοναχισμού της UGCC.

Ας συμφωνήσουμε ότι οι απαγορεύσεις των θρησκευτικών πομπών από πιστούς της UOC σε αυτό το πλαίσιο φαίνονται, για να το θέσω ήπια, πολύ περίεργες. Αλλά ο ιδιαίτερος κυνισμός της κατάστασης προστίθεται από το γεγονός ότι οι αρχές μας, απαγορεύοντας στους πολίτες τους την ελεύθερη κυκλοφορία εντός της χώρας, κάνουν τα πάντα για να εξασφαλίσουν ένα «αξιοπρεπές προσκύνημα» για 30.000 Χασιδίμ που θα έρθουν στο Ουμάν για να γιορτάσουν το νέο έτος τους.

Ποιος ακριβώς μπορεί να κάνει προσκύνημα; Οι Χασιδίμ
Στις 16 Αυγούστου 2023, η Κρατική Εθνοπολιτική πραγματοποίησε συνάντηση για το πρόβλημα του προσκυνήματος των Χασιδών στο Ουμάν για το εβραϊκό νέο έτος.

Υπάρχουν μερικές ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες στη δήλωση των αξιωματούχων της GESS. Για παράδειγμα, λένε ότι «παρά τις επείγουσες συστάσεις προς τους προσκυνητές να απέχουν από το προσκύνημα στο Ουμάν όσο το δυνατόν περισσότερο, δεδομένου του πολέμου, των τακτικών μαζικών βομβαρδισμών της χώρας μας και πιθανών προκλήσεων από τη Ρωσία, οι Χασιδίμ αντιλαμβάνονται αυτό το ταξίδι ως θρησκευτικό τους καθήκον».

Δηλαδή, οι Χασιδίμ «δέχτηκαν συμβουλές να απέχουν από το προσκύνημα» αλλά δεν τους απαγορεύτηκε η είσοδος στη χώρα. Αν και, φαίνεται, λογικά, για λόγους ασφαλείας, έπρεπε να το κάνουν. Εξάλλου, ο δήμαρχος του Ούμαν, I. Pletneva, δήλωσε ξεκάθαρα ότι είναι «σχεδόν αδύνατο» να διασφαλιστεί η ασφάλεια από πιθανές επιθέσεις πυραύλων σε 30 χιλιάδες ανθρώπους σε μια μικρή πόλη, δεν υπάρχουν τόσο πολλά καταφύγια εκεί.

Παρ' όλα αυτά, τον Γελένσκι δεν το πειράζει. Η Κρατική Εθνοπολιτική είπε στις αρχές του Ούμαν ότι έχουν «σημαντική εμπειρία στην οργάνωση προσκυνημάτων», που σημαίνει «φαινομενικά άλυτα ζητήματα». Επομένως, κάντε το ίδιο και τώρα.

Γιατί μπορούν οι Χασιδίμ να εκτελούν τις τελετουργίες τους, ενώ οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί δεν μπορούν; Και γιατί το προσκύνημα των Χασιδών είναι «θρησκευτικό καθήκον» για τις αρχές και, μιλώντας για την UOC, κανείς δεν αναφέρει τέτοια λόγια. Και επίσης ότι η απαγόρευση του προσκυνήματος των Εβραίων αποτελεί παραβίαση των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών. Καταλαβαίνετε;

Και η απαγόρευση του προσκυνήματος στους Ορθοδόξους προφανώς δεν είναι το ίδιο. Έτσι, τουλάχιστον, μας λέει η συνηθισμένη λογική.

Οι αρχές υποσχέθηκαν να δημιουργήσουν «αξιοπρεπείς συνθήκες για τους Χασιδίμ να εκφράσουν τα θρησκευτικά τους συναισθήματα». Και τι γίνεται με τους Ορθοδόξους; Πού είναι οι συνθήκες για αυτούς;

Κανείς δεν δημιουργεί «αξιοπρεπείς συνθήκες» για τους πιστούς της UOC, αντίθετα, ταπεινώνονται, προσβάλλονται, ξυλοκοπούνται. Οι αρχές τους απαγορεύουν να κυκλοφορούν στη χώρα και για παραβίαση της απαγόρευσης απειλούν με τιμωρία και «προβλήματα». Τι γίνεται; Γιατί υπάρχει τόσο άνιση στάση απέναντι στους Ουνίτες και τους Χασιδίμ αφενός, και απέναντι στους Χριστιανούς αφετέρου;

Γιατί στην UOC απαγορεύεται το προσκύνημα;
Για να απαντήσετε με ακρίβεια σε αυτήν την ερώτηση, πρέπει να έχετε σαφείς πληροφορίες. Επομένως, θα κάνουμε μια υπόθεση.

Μια μεγάλης κλίμακας εκστρατεία βρίσκεται σε εξέλιξη στην Ουκρανία με στόχο την απαγόρευση της UOC. Είναι σαφές ότι αυτή η απαγόρευση θα προκαλέσει, πρώτον, την αγανάκτηση των πιστών της χώρας μας και, δεύτερον, την αμηχανία των αξιωματούχων της ΕΕ. Εκεί, στην Ευρώπη, δεν θα είναι σε θέση να κατανοήσουν τέτοια πράγματα, καθώς σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ελευθερίες, πράγμα που σημαίνει ότι θα θέτουν ερωτήματα που είναι δυσάρεστα για τις ουκρανικές αρχές.

Ως εκ τούτου, το καθήκον των εγχώριων αξιωματούχων είναι να πείσουν τους δυτικούς συναδέλφους τους για τον μικρό αριθμό πιστών της UOC, ότι η Εκκλησία μας υποστηρίζεται από έναν αμελητέο αριθμό ανθρώπων και αυτοί οι άνθρωποι είναι περιθωριακοί, «συνδεδεμένοι» με το επιτιθέμενο κράτος. Η πομπή πολλών χιλιάδων ανθρώπων δεν ταιριάζει σε αυτό το έργο, επιβεβαιώνοντας ένα απλό γεγονός - τον λαό της Ουκρανίας με την Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία. Για παράδειγμα, πέρυσι, σε μια θρησκευτική πομπή από το Κάμενετς, παρά τον στρατιωτικό νόμο, αρκετές χιλιάδες άνθρωποι ήρθαν στην Ποτσάεφ. Μετά από αυτό, είναι πολύ άβολο να πούμε ότι η UOC δεν έχει έρεισμα στους ανθρώπους, ότι η απαγόρευση της UOC είναι απαίτηση από τους πολίτες της Ουκρανίας.

Υπάρχει όμως και ένας άλλος λόγος.

Η αληθινή Εκκλησία πάντοτε διωκόταν. Η ιστορία της Εκκλησίας είναι μια ιστορία διωγμών, όταν οι χριστιανοί σκοτώθηκαν, φυλακίστηκαν, στάλθηκαν στην εξορία. Στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, οι Χριστιανοί θεωρούνταν άνθρωποι που δεν είχαν κανένα δικαίωμα. Το να είσαι Χριστιανός τότε σήμαινε να στερήσεις τον εαυτό σου από την προστασία του κράτους, να γίνεις απόβλητος από την κοινωνία, ένα πλάσμα κατώτερης τάξης. Και, προφανώς, έχουμε επιστρέψει στο παρελθόν.

Οι χριστιανοί στην Ουκρανία είναι η χαμηλότερη κατηγορία ανθρώπων. Προφανώς, το Σύνταγμα δεν ισχύει γι' αυτούς, δεν μπορούν να τους διασφαλιστούν δικαιώματα και ελευθερίες. Ζούμε μαζί σας σε μια κατάσταση όπου «ο Θεός ημάς τους Αποστόλους μας έχει δείξει εις τα μάτια όλων των ανθρώπων σαν τους πιο τελευταίους, σαν καταδικασμένους εις θάνατον, που βαδίζουν στον τόπον της εκτελέσεως.... Σαν τα πλέον ρυπαρά πράγματα του κόσμου έχομεν γίνει, σαν αποσπογγίσματα για πέταμα θεωρούμεθα εις τα μάτια όλων έως την στιγμήν αυτήν» (Α ́ Κορ. 4:9-13).

Και από τη μία πλευρά, αυτό είναι κακό, δεν πρέπει να είναι έτσι σε μια πολιτισμένη και δημοκρατική κοινωνία.

Αλλά από την άλλη πλευρά, ευχαριστώ τον Θεό για όλα! Και ειδικά για το γεγονός ότι έχει έρθει η ώρα για κατόρθωμα και εξομολόγηση. Η ιστορία της Εκκλησίας γράφεται μπροστά στα μάτια μας και ποιος ξέρει πόσους μελλοντικούς αγίους γνωρίζουμε προσωπικά;