OCU και Λουθηρανοί στο δρόμο προς την ενότητα;
Η κοινότητα της OCU στο Αμβούργο έχει ήδη τελέσει κοινές «λειτουργίες» με τους Λουθηρανούς της Γερμανίας αρκετές φορές. Ωστόσο, δεν υπάρχει καμία αντίδραση από την ηγεσία της OCU σε αυτήν την «κοινή θεία λειτουργία». Γιατί;
Στις 28 Μαΐου 2023 θα πραγματοποιηθεί στο Αμβούργο κοινή «λειτουργία» εκπροσώπων της OCU και Γερμανών Λουθηρανών. Ο «ιερέας» της δομής Ντουμένκο κάλεσε τους ενορίτες του σε αυτή την «λειτουργία», τους υποσχέθηκε «εξομολόγηση» και «κοινωνία». Πρέπει να σημειωθεί ότι η ορθόδοξη-λουθηρανική «λειτουργία» του Αμβούργου απέχει πολύ από την πρώτη - κάτι παρόμοιο συνέβη τα Χριστούγεννα και το Πάσχα. Ωστόσο, δεν υπήρξε αντίδραση από την ηγεσία της OCU. Γιατί;
Η Δύση της Ουκρανίας θα είναι Ουνιτική
Στη συνέντευξή του στην ΕΟΔ, ο Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος είπε ότι η Δυτική Ουκρανία βρίσκεται σε εξέλιξη ενός πειράματος, σκοπός του οποίου είναι να εκδιώξει εντελώς την κανονική Εκκλησία από την περιοχή, προκειμένου να φέρει τον πληθυσμό της σε ένωση.
Κατά τη γνώμη του, οι άνθρωποι που βρίσκονται πίσω από την καταστροφή των εκκλησιών στην Ουκρανία «δεν θέλουν την παρουσία της Ορθοδοξίας σε όλη τη Δυτική Ουκρανία, δεν θέλουν οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί να ζουν εκεί. Θέλουν να παραμείνουν μόνο οι Ουνίτες. Και θα δείτε ότι θα υπάρξει μια δομή που δεν την έχει δει κανείς ποτέ πριν.
«Στην Ουκρανία, θέλουν να δοκιμάσουν κάποιο πείραμα. Θέλουν να κάνουν ολόκληρη τη Δυτική Ουκρανία Ουνιτική. Και τότε οι αδελφοί μας, οι Αθωνίτες, οι επίσκοποι που τώρα θα συλλειτουργήσουν με την OCU, θα εκπλαγούν. Θα δουν ότι ο Επιφάνιος θα συλλειτουργήσει με τους Ουνίτες», είπε ο Μητροπολίτης Νεόφυτος.
Και πραγματικά συλλειτουργούν.
Ας σας θυμίσουμε μερικές από τις πιο ηχηρές «λειτουργίες» με τους Καθολικούς (και οι Ουνίτες και οι Καθολικοί είναι μια δομή) όχι μόνο των εκπροσώπων της OCU, αλλά και της ηγεσίας της.
Για παράδειγμα, στις 14 Οκτωβρίου 2019, στην πόλη Βαράς, ο καθολικός ιερέας Βασίλης Πλαχότκα προσευχήθηκε στο βωμό μιας ορθόδοξης εκκλησίας μαζί με τον Επιφάνιο Ντουμένκο και άλλα μέλη της OCU.
Στις 4 Νοεμβρίου 2019, στο χωριό Γεερμάνοβκα, περιοχή Τερνόπιλ, ο εφημέριος της τοπικής εκκλησίας της OCU, βολοντίμιρ Στεφάνκο, προσευχήθηκε στην εορταστική λειτουργία της UGCC μαζί με τον ουνίτη επίσκοπο Ντμιτρό Γριγορακ και τον ελληνικό καθολικό κλήρο.
Στις 14 Οκτωβρίου 2022, μαζί με τον «αρχιεπίσκοπο» της OCU Νέστορ Πίσικ και άλλους εκπροσώπους της OCU, ο εφημέριος της Καθολικής Εκκλησίας της Αγίας Σοφίας στο Ποντβολότσισκ Πετρό Σαβτσάκ «τέλεσε τη λειτουργία».
Δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι όλες αυτές οι περιπτώσεις κοινής «λειτουργίας» είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου που έχει έρθει στην προσοχή των μέσων ενημέρωσης. Στην πραγματικότητα, η κατάσταση είναι πολύ πιο λυπηρή από ό, τι φαίνεται. Και αυτό δεν προκαλεί έκπληξη, δεδομένης της θέσης της ηγεσίας της UGCC, της OCU, του RCC και του Φαναρίου.
OCU, UGCC και Ουνία
Δεν είναι η πρώτη χρονιά που τόσο ο Σεβτσούκ όσο και ο Ντουμένκο λένε ότι η UGCC και η OCU πρέπει να ενωθούν. Έτσι, το 2019, ο Ντουμένκο δήλωσε ότι «στο μέλλον, εμείς (η OCU και η UGCC, - Ed.) θα αναζητήσουμε εκείνα τα σημεία επαφής που θα μας ενώσουν». Η θέση του Ντουμένκο υποστηρίχθηκε από τον Σεβτσούκ, σημειώνοντας ότι «ο οδικός χάρτης για τον οποίο μίλησε ο Μακαριώτατος Επιφάνιος δεν είναι τίποτα περισσότερο από τις συγκεκριμένες προθέσεις μας να υπηρετήσουμε μαζί τον λαό μας. Και να αναπτύξει την παράδοση της κάποτε ενωμένης, και σήμερα, δυστυχώς, διαιρεμένης Εκκλησίας του Κιέβου. Γιατί σήμερα μπορούμε ήδη να συνδεθούμε».
Σήμερα μπορούμε να πούμε ότι τα πρώτα βήματα προς αυτή τη σύνδεση έχουν ήδη γίνει - η OCU και η UGCC σχεδόν ταυτόχρονα άλλαξαν σε ένα νέο ημερολόγιο και τώρα θα γιορτάσουν μαζί τα Χριστούγεννα και άλλες γιορτές. Και αυτή η απόφαση υπαγορεύεται όχι από την επιθυμία αυτών των δομών να είναι «μακριά από τη Μόσχα», αλλά από την επιθυμία τους να είναι πιο κοντά στη Ρώμη.
Το γεγονός είναι ότι το 2025, οι Φαναριώτες και οι Καθολικοί έχουν προγραμματίσει έναν κοινό εορτασμό του Πάσχα. Μέχρι αυτή την ημερομηνία, πιθανώς, υπάρχει μια προσέγγιση όχι μόνο μεταξύ του Φαναρίου και της Ρώμης, αλλά, πρώτα απ 'όλα, της OCU και της UGCC.
Το γεγονός αυτό αναγνωρίζεται ακόμη και από φιλοουνιτικά τηλεγραφήματα, τα οποία γράφουν ότι «υπάρχει επιθυμία του Οικουμενικού Πατριάρχη και του Πάπα να γιορτάσουν μαζί το Πάσχα και να το αφιερώσουν στην επέτειο της Α ́ Οικουμενικής Συνόδου. Υπάρχει μια τάση προς την ενοποίηση και τη δημιουργία της Ενωμένης Ουκρανικής Εκκλησίας... Δεν θα ανταποκριθεί η OCU στις επιθυμίες του Οικουμενικού Πατριάρχη; Επιπλέον, η ιδέα της ενοποίησης με την UGCC λάμπει ήδη στον αέρα, η οποία με τη σειρά της δεν θα πάει ενάντια στις επιθυμίες του πάπα.
Πράγματι, ούτε η OCU ούτε η UGCC θα τολμήσουν να αντιταχθούν στους επιμελητές τους εάν διατάξουν να ενωθούν. Ο ίδιος Ντουμένκο δήλωσε ότι «το κλειδί για την ενοποίηση της OCU και της UGCC δεν βρίσκεται στην Ουκρανία, αλλά στη Ρώμη και την Κωνσταντινούπολη».
Επιπλέον, οι ίδιοι οι επιμελητές δείχνουν στους υφισταμένους τους ένα παράδειγμα «σεβασμού» και επιθυμίας να συναντηθούν μεταξύ τους. Πάρτε, για παράδειγμα, την προσευχή του Πατριάρχη Βαρθολομαίου στο Καθολικό Αβαείο του Βελγίου Notre-Dame de Saint-Rémy στο Rochefort.
Έτσι, οι κοινές «λειτουργίες» των Ορθοδόξων και των Ουνιτών δεν προκαλούν πλέον καμία έκπληξη ή αντίσταση και στις δύο δομές (OCU και UGCC). Ομοίως, οι προσπάθειες της OCU να πλησιάσει τους Λουθηρανούς δεν προκαλούν έκπληξη. Επιπλέον, οι Φαναριώτες φλερτάρουν με τους Λουθηρανούς εδώ και πολύ καιρό και ανοιχτά.
Φανάρι και Λουθηρανοί
Για παράδειγμα, στις 29 Σεπτεμβρίου 2022, η Αρχιεπισκοπή Φινλανδίας του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως και η Ευαγγελική Λουθηρανική Εκκλησία της Φινλανδίας υπέγραψαν κοινή δήλωση για το βάπτισμα. Αυτή η διακήρυξη όχι μόνο αναγνωρίζει την «χάρη» του λουθηρανικού βαπτίσματος, αλλά δηλώνει επίσης ότι «η Ορθόδοξη Εκκλησία και η Ευαγγελική Λουθηρανική Εκκλησία έχουν κοινές ρίζες στον αδιαίρετο Χριστιανισμό της πρώτης χιλιετίας» και «μετά από αυτό, η ανάπτυξη του δόγματος πήγε με άλλους τρόπους και επομένως έχουμε διαφορετικές ιδέες για το Βάπτισμα και τους τρόπους τέλεσής του».
Οι Λουθηρανοί είναι αιρετικοί. Όχι σχισματικοί, όχι κάτι άλλο, αλλά αιρετικοί. Επιπλέον, το 1986, οι Λουθηρανοί της ίδιας Φινλανδίας ενέκριναν τη γυναικεία ιεροσύνη (μέχρι το 2013, ο αριθμός των «γυναικών ποιμένων» στη Φινλανδία ήταν ήδη 50% του συνολικού αριθμού των κληρικών και το 2010 οι Λουθηρανοί της Φινλανδίας είχαν την πρώτη «επίσκοπο»).
Το 2017, οι Λουθηρανοί συμμετείχαν στη χαρά για το νόμο περί «ίσου γάμου», δηλαδή για την αναγνώριση των γάμων ΛΟΑΤ. Μαζί τους, ο διάλογος από την πλευρά της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας διακόπηκε αμέσως. Είναι ενδιαφέρον ότι ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος, απαντώντας στη θέση των Λουθηρανών σχετικά με την αποδοχή της ομοφυλοφιλίας, είπε ότι αν και καταδίκασε την ομοφυλοφιλία, θα συνεχίσει «σε κοινωνικό και θεολογικό επίπεδο» διάλογο με τους Λουθηρανούς.
Προφανώς, στο πλαίσιο αυτού του «διαλόγου» ο εκπρόσωπος της OCU στο Αμβούργο, Γιαροσλάβ Μπογοντίστ, εκτελεί την «υπηρεσία» του. Είναι αλήθεια ότι προχώρησε λίγο περισσότερο από το «κοινωνικό και θεολογικό επίπεδο» και αποφάσισε να πραγματοποιήσει ένα πείραμα για να αλλάξει την ίδια την ουσία και την κατανόηση της ορθόδοξης λειτουργίας, μετατρέποντάς την σε κάτι ακατανόητο.
OCU και Λουθηρανοί
Στις 25 Δεκεμβρίου 2022, ο «ιερέας» της OCU στο Αμβούργο, Μπογοντίστ, ανακοίνωσε στη σελίδα του στο Facebook μια «μοναδική ιστορική χριστουγεννιάτικη λειτουργία». Σύμφωνα με τον Μπογοντίστ, «είναι μοναδικό το ότι ο πάστορας Cord Scholer και εγώ θα γιορτάσουμε μια κοινή λειτουργία στην οποία θα υπάρχουν δύο ευχαριστίες, Ορθόδοξη και Προτεσταντική, θα είναι μια κοινή γιορτή ενωμένη στην αγάπη για τον Χριστό Ιησού». Πώς έγινε τεχνικά αυτή η «ένωση» των δύο «Ευχαριστιών» είναι άγνωστο. Το οποίο, ωστόσο, δεν έχει σημασία, διότι για τον Μπογοντίστ η έννοια της «Ευχαριστίας» είναι σχετική και πιθανώς όσο το δυνατόν πιο κοντά στη Λουθηρανική.
Πώς αλλιώς να εξηγηθεί το γεγονός ότι την ημέρα που οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί γιόρτασαν την Ανάσταση του Χριστού, δεν τέλεσε καθόλου; Αντίθετα, ο Μπογοντίστ τέλεσε την «Πασχαλινή Λειτουργία» την παραμονή (το Μεγάλο Σάββατο), στις 20.00, αλλά την ημέρα του Πάσχα περιορίστηκε στον «καθαγιασμό των πασχαλινών καλαθιών». Ας αφήσουμε έξω το γεγονός ότι η «Πασχαλινή Θεία Λειτουργία» στις οκτώ το βράδυ έρχεται σε αντίθεση με το Ευαγγέλιο, την παράδοση της Εκκλησίας και γενικά την ελάχιστη κατανόηση της ορθόδοξης λατρείας γενικότερα. Μια τέτοια στάση απέναντι στη λειτουργία εκ μέρους του εκπροσώπου της OCU δεν προκαλεί έκπληξη.
Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ο Μπογόντίστ και η κοινότητά του γιόρτασαν την Ανάσταση του Χριστού το 2023 στο «Ευρωπαϊκό Πάσχα» μαζί με τους Λουθηρανούς, στις 9 Απριλίου, μια εβδομάδα νωρίτερα από τους Ορθόδοξους Χριστιανούς σε όλο τον κόσμο. Προφανώς, ο «ιερέας» της OCU από το Αμβούργο ωρίμασε στο ζήτημα της αλλαγής του ημερολογίου ακόμη νωρίτερα από τους ανωτέρους του στο Κίεβο.
Στην πραγματικότητα, σε σχέση με άλλα «πράγματα», αυτός ο μοντέρνος εκπρόσωπος της δομής Ντουμένκο πάει μπροστά από όλους. Για παράδειγμα, ΛΟΑΤ άτομα. Τι αξίζει αυτή η φωτογραφία με έναν από τους λουθηρανούς πάστορες, ο οποίος έχει ένα μαντήλι που κρέμεται γύρω από το λαιμό του σε χρώματα χαρακτηριστικά των ομοφυλοφίλων.
.jpg)
Εν πάση περιπτώσει, γινόμαστε μάρτυρες της ταχείας δημιουργίας μιας νέας δομής στην Ουκρανία, η οποία θα περιλαμβάνει όλη τη θρησκευτική πολυμορφία της Ευρώπης - από καθολικούς έως προτεστάντες διαφόρων αποχρώσεων. Αυτή η δομή θα πρέπει να γίνει μια πλατφόρμα που θα χρησιμεύσει ως η τελική συγχώνευση του καθολικισμού με τους Φαναριώτες. Ίσως αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Τόμος, τον οποίο ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος παρέδωσε στον Ντουμένκο, δεν λέει ότι η Εκκλησία που δημιουργείται στην Ουκρανία θα ονομάζεται «Ορθόδοξη». Όχι, μόνο η «Αγία Εκκλησία της Ουκρανίας», αφού σύμφωνα με την ιδέα των διοργανωτών αυτής της διαδικασίας, η Ορθοδοξία δεν θα είναι εδώ.
