Πώς να νικήσετε τους προβοκάτορες: οδηγίες από το Ευαγγέλιο

Στις 2 Απριλίου 2023 πραγματοποιήθηκε η κατάληψη του καθεδρικού ναού στο Χμελνίτσκι. Κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, την οποία παρακολούθησαν περίπου 100 πιστοί, ένας άνδρας με καμουφλάζ (αργότερα αποδείχθηκε ότι το όνομά του ήταν Arthur Ananyev) επιτέθηκε στον πρωτοδιάκονο, έσκισε τα άμφιά του και έριξε το Ευαγγέλιο από τα χέρια του. Ο υποδιάκονος και οι ενορίτες αντέδρασαν σκληρά – ο προβοκάτορας αντιμετωπίστηκε και, αφού αντιστάθηκε ενεργά, έφυγε ελαφρώς «τσαλακωμένος». Η όλη δράση καταγράφηκε στο τηλέφωνό της από μια γυναίκα που μοιρολογούσε στην κάμερα ότι «χτυπάνε έναν στρατιώτη».

Το βίντεο αυτό κυκλοφόρησε αμέσως στα κοινωνικά δίκτυα. Ο βουλευτής του Χμελνίτσκι Βίκτορ Μπούρλικ το δημοσίευσε για πρώτη φορά στο Facebook του με το σχόλιο: «Ο στρατός χτυπήθηκε από τους ιερείς της Μόσχας» και στη συνέχεια προσκάλεσε το πλήθος να έρθει κάτω από τον ναό. Επί τόπου εμφανίστηκαν ξαφνικά τραπέζια, χαρτιά και άνθρωποι που οργάνωσαν μια «ψηφοφορία για τη μετάβαση στην OCU». Χαρακτηριστικά, το βίντεο με το «χτύπημα» ξεκινά απευθείας με το ίδιο το «χτύπημα», αν και η κάμερα ήταν σαφώς ενεργοποιημένη νωρίτερα. Αυτό που έκανε ο Ananyev δεν μας το έδειξαν. Ή μάλλον, δεν έγινε ακριβώς έτσι. Στο Τελεγράμ κανάλι του ηγέτη του C14 Yevgeny Karas υπάρχουν αρκετές λήψεις αργής κίνησης στις οποίες ο πρωτοδιάκονος φέρεται να ρίχνει ο ίδιος το Ευαγγέλιο. Το βίντεο υποτίθεται ότι αποδείκνυε ότι ο Ananyev δεν είχε διαπράξει παράνομες πράξεις και οι κακοί ιερείς τον χτύπησαν μάταια. Και εδώ πρέπει να δώσετε προσοχή σε τρία σημεία:

1.    Το βίντεο του Karas δείχνει ότι τα άμφια του αρχιδιακόνου είναι σκισμένα και είναι απίθανο να το έκανε ο ίδιος.

2.    Και πάλι, δεν μας δείχνουν τι συνέβη πριν από αυτό.

3.    Το ίδιο το γεγονός ότι ένα αποκλειστικό βίντεο που τραβήχτηκε στον καθεδρικό ναό του Χμελνίτσκι από κάποια γυναίκα (σύμφωνα με το μύθο - μια ενορίτισσα) εμφανίζεται ξαφνικά στη σελίδα ενός από τους ηγέτες των ριζοσπαστών του Κιέβου.

Και εδώ είναι απαραίτητο να θυμηθούμε τις οδηγίες του Karas στους κύκλους  του που διέρρευσαν στο δίκτυο, όπου είπε πώς πρέπει να προκαλέσουν τον κλήρο και τους πιστούς στη Λαύρα. Η ουσία τους είναι απλή. Οι ριζοσπάστες πρέπει να χωριστούν σε δύο ή τρεις, από τους οποίους κάποιος προκαλεί τους ανθρώπους σε επιθετικότητα, και άλλοι αυτήν την επιθετικότητα κινηματογράφουν σε βίντεο με τα τηλέφωνά τους. Ο στόχος είναι «να δράσουν ως καταλύτης για τη σύγκρουση, να δείξουν ότι συμπεριφέρονται σαν επιτιθέμενοι ... Για να πούνε όλοι, συμπεριλαμβανομένων των Ευρωπαίων, ότι πρόκειται για κάποιου είδους τρομοκρατική ομάδα, όχι για μοναχούς».

Στη Λαύρα, αυτό δεν λειτούργησε, επειδή οι πιστοί είχαν προειδοποιηθεί. Αλλά στο Χμελνίστκι, η επιχείρηση πραγματοποιήθηκε τέλεια. Και όχι μόνο εκεί.

Την ίδια μέρα, στην περιοχή Ζιτόμιρ στο χωριό Ιρσάνσκ, σε μια συνάντηση για τη μεταφορά του καθεδρικού ναού στην OCU, οι αντίπαλοι της UOC οργάνωσαν μια ακόμη πιο ηχηρή πρόκληση που ονομάζεται «ο ιερέας της Μόσχας χτύπησε ένα παιδί στο κεφάλι».

Μπορείτε να δείτε στα θολά πλάνα πως ένα αγόρι με σημαία σπρώχνει κάποιον από τους ιερείς που προσεύχονται,  και μετά από αυτό κάποια γυναίκα αρχίζει να φωνάζει: «Χτύπησες το παιδί, τα βοοειδή εσείς είστε. Πηγαίνετε στη Ρωσία»! Είναι περιττό να πούμε ότι οι εξοργισμένοι άνθρωποι ψήφισαν «υπέρ» της μετάβασης; Και γενικά, η διαφημιστική εκστρατεία για ολόκληρη τη χώρα αποδείχθηκε ωραία. Η ιστορία εξαπλώθηκε σε όλα τα μέσα ενημέρωσης και τα κοινωνικά δίκτυα. Η αστυνομία ερευνά την υπόθεση σύμφωνα με το άρθρο 125 του Ποινικού Κώδικα «Εκ προθέσεως ελαφρά σωματική βλάβη».

Είναι εύκολο να δούμε ότι το ίδιο σχήμα τριών σημείων εμπλέκεται εδώ:

• την ίδια την πρόκληση.
• καταγραφή σε βίντεο.
• μέγιστη δημοσιότητα με τη «σωστή» ερμηνεία.
  
  

Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μια τέτοια μεθοδολογία με διαφορετικές παραλλαγές θα χρησιμοποιηθεί εναντίον της UOC στο μέλλον. Τι να κάνετε; Πώς μπορούν οι προβοκάτορες να ηττηθούν και οι προκλήσεις τους να αποτύχουν;

Και εδώ πρέπει να θυμόμαστε ότι στο ίδιο το Χμελνίτσκι ο υποδιάκονος και οι πιστοί αντέδρασαν σε μια επιθετική πρόκληση δίκαια σύμφωνα με τις κοσμικές έννοιες, αλλά όχι δίκαια σύμφωνα με τις ευαγγελικές.

Προφανώς, τώρα είναι ο καιρός να εκπληρώσουμε πραγματικά τα λόγια του Κυρίου μας Ιησού Χριστού: «Εγώ όμως σας λέγω να μη καταληφθήτε από οργήν και εχθρότητα και να μη αντισταθήτε στον πονηρόν άνθρωπον αποδιδόντες κακόν αντί κακού, αλλά αν κανείς σε ραπίση στο δεξιόν μέρος του προσώπου σας, γύρισε με πραότητα και υποχωρητικότητα και το άλλο μέρος του προσώπου (πρόθυμος να δεχθής και δεύτερον ράπισμα) (Ματθ. 5:39).

Ερμηνεύοντας αυτό το χωρίο του Ευαγγελίου, ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει το εξής: «Πραγματικά, τίποτα δεν κρατά την προσβολή περισσότερο από την πράα υπομονή των προσβεβλημένων. Όχι μόνο τους κρατά μακριά από περαιτέρω παρορμήσεις, αλλά και τους κάνει να μετανοούν για τις πρώτες, και τους κάνει να απομακρύνονται από τους προσβεβλημένους, θαυμάζοντας την πραότητά τους, και τελικά, από εχθρούς και οι εχθροί γίνονται όχι μόνο φίλοι τους, αλλά ακόμη και οι πλησιέστεροι άνθρωποι και σκλάβοι. Αντίθετα, η εκδίκηση παράγει εντελώς δυσάρεστες συνέπειες. Προκαλεί ντροπή και στους δύο, τους σκληραίνει και πυροδοτεί το θυμό ακόμη περισσότερο, και το κακό, που επεκτείνεται περαιτέρω, συχνά τους οδηγεί στο θάνατο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Σωτήρας όχι μόνο απαγόρευσε στον έναν να είναι θυμωμένος, αλλά επίσης διέταξε να κορεστεί η επιθυμία του επιτιθέμενου, έτσι ώστε να ήταν εντελώς ανεπαίσθητο ότι είχατε υποστεί το πρώτο χτύπημα άθελά σας. Πράγματι, με αυτόν τον τρόπο θα χτυπήσεις τον ξεδιάντροπο πολύ πιο ευαίσθητα από ό,τι αν τον χτυπούσες με το χέρι σου, και από τον ξεδιάντροπο θα τον κάνεις πράο».

Αλλά ίσως κάποιος να πει ότι, όπως, αν με χτυπήσουν προσωπικά, τότε ίσως θα γυρίσω το άλλο μάγουλο, αλλά εδώ είναι μια καταπάτηση στον ναό, στο ιερό. Το Ευαγγέλιο δίνει απάντηση και σε αυτό το ερώτημα.

Στον κήπο της Γεθσημανή, όταν ο Ιούδας ήρθε με στρατιώτες σταλμένους να συλλάβουν τον Ιησού, ο απόστολος Πέτρος τράβηξε ένα σπαθί και άρχισε να υπερασπίζεται τον εαυτό του». Και «ο Σίμων Πέτρος, που είχε κατά την ώραν εκείνην μάχαιραν, την έσυρε και εκτύπησε τον δούλον του αρχιερέως και του έκοψε το δέξι αυτί. Το όνομα δε του δούλου εκείνου ήτο Μάλχος. Είπε αμέσως τότε ο Ιησούς στον Πετρον· «βάλε την μάχαιραν εις την θήκην· το ποτήριον, το οποίον μου έδωκε ο Πατήρ, θέλεις συ να μη το πίω;»» (Κατά Ιωάννην 18:10,11). Ο Κύριος δεν κατηγόρησε τους αποστόλους ότι δεν Τον υπερασπίστηκαν, αλλά θρήνησε που είχαν φύγει: «Ιδού έρχεται ώρα, και έχει έλθει τώρα η ώρα, να διασκορπισθήτε και να γυρίσετε ο καθένας εις τα σπίτια σας και να με αφήσετε μόνον. Και όμως εγώ δεν είμαι μόνος· διότι ο Πατήρ είναι μαζή μου» (Κατά Ιωάννην 16:32).

Εξ ου και η βασική αρχή: θα προστατεύσουμε την Εκκλησία μόνο αν δεν απομακρυνθούμε προς τη δική μας κατεύθυνση, αλλά παραμείνουμε πιστοί στον Χριστό και την Εκκλησία Του. Εάν κάθε πιστός, παρ' όλα αυτά, παραμένει πιστός στην εκκλησιαστική του κοινότητα, εάν κάθε κοινότητα διατηρείται ως τέτοια, είτε αφαιρείται η εκκλησία από αυτήν είτε όχι, εάν κάθε ιερέας δεν υποκύπτει σε απειλές ή πειθώ και δεν εγκαταλείπει την Εκκλησία, αυτό θα σημαίνει ότι η Εκκλησία δεν έχει υποστεί καμία ζημιά, ότι συνεχίζει να ζει και να εκπληρώνει τη σωτήρια αποστολή της στη γη, να συνδέσει τους ανθρώπους με τον Θεό.

Ωστόσο, στην τρέχουσα ανομία, οι πιστοί ενδιαφέρονται για ένα πρακτικό ερώτημα - πώς να προστατεύσουν τον ναό τους;

Μπορείτε να δοκιμάσετε και να προσπαθήσετε να εκπληρώσετε κυριολεκτικά την εντολή του Χριστού: «Και εις εκείνον που θέλει να σε οδηγήση εις τα δικαστήρια, δια να σου πάρη το υποκάμισον, άφησέ του και το επανωφόρι σου...» (Ματθ. 5:40). Δηλαδή, να δώσει τον ναό, τη γη, την εκκλησιαστική περιουσία και ούτω καθεξής. Και να δούμε πώς θα ενεργήσει περαιτέρω ο Κύριος, πώς θα διευθετήσει τη ζωή μας και τη ζωή των παραβατών μας.

Μπορείτε να προσπαθήσετε να εκπληρώσετε μια άλλη εντολή: «Εγώ όμως σας λέγω, αγαπάτε τους εχθρούς σας, ευλογείτε αυτούς, οι οποίοι σας καταρώνται, ευεργετείτε αυτούς, οι οποίοι σας μισούν, και προσεύχεσθε δι' εκείνους, οι οποίοι σας υβρίζουν και σας συκοφαντούν και σας καταδιώκουν αδίκως,...» (Ματθ. 5:44). Μπορείτε να κάνετε καταλόγους ονομάτων επιδρομέων εκκλησιών, τουλάχιστον εκείνων που ήταν σε θέση να αναγνωρίσουν, όπως αυτός ο Arthur Ananyev, για παράδειγμα, και να υπηρετήσετε προσευχές για την υγεία και τη σωτηρία τους.

Αλλά το Ευαγγέλιο δεν απαγορεύει τη χρήση καθημερινών, «πρακτικών» μεθόδων. Πώς να προστατευθείτε από προκλήσεις; Τι να κάνετε συγκεκριμένα;

Θυμάμαι ότι πριν από λίγο καιρό έγινε μια συζήτηση μεταξύ θεολόγων για την κατάργηση της προσευχής για όσους ανακοινώνονται στη Λειτουργία και την κραυγή «Πόρτες! Πόρτες!», προτρέποντας να κλείσουν οι πόρτες και να μην αφήσουν κανέναν από τους ξένους να μπουν. Τότε είπαν ότι, λένε, αυτό είναι ήδη ένας αναχρονισμός, κανείς δεν κλειδώνει καμία πόρτα πια. Έτσι.

1.    Κλειδώστε τις πόρτες μετά την έναρξη της λατρείας. Αυτό θα είναι ένα επιπλέον κίνητρο για εκείνους τους ενορίτες που επιτρέπουν στον εαυτό τους να καθυστερήσουν.

2.    Εάν υπάρχει οικονομική δυνατότητα, φροντίστε να τοποθετήσετε ένα σύστημα παρακολούθησης βίντεο μέσα και έξω από τον ναό. Αυτό θα επιτρέψει, σε περίπτωση προκλήσεων, να δείξουμε πώς συνέβησαν όλα πραγματικά.

3.    Εάν υπάρχει οικονομική δυνατότητα, συνάψτε συμφωνία με εταιρεία ασφαλείας, ώστε τουλάχιστον κατά τη διάρκεια των Θείων Λειτουργιών στον ναό να υπάρχουν υπάλληλοί τους.

4.    Επιλέξτε μεταξύ των ανδρών «σωματοφύλακες» – εκείνους που στη Θεία Λειτουργία θα είναι πάντα έτοιμοι να προστατεύσουν τον κλήρο από επίθεση ή να αντιδράσουν (σωστά) σε άλλες βίαιες προκλήσεις.

5.    Διορίστε μερικά άτομα που σε περίπτωση προβοκάτσιων θα κινηματογραφήσουν ό,τι συμβαίνει στο τηλέφωνο. Μην υπερασπίζεστε, μην εμποδίζετε τους προβοκάτορες, αλλά απλώς καταγράψτε σιωπηλά τα γεγονότα.

6.    Σε καμία περίπτωση μην απαντάτε με βία στη βία. Εάν οι προβοκάτορες γκρεμίσουν εικόνες, ρίξουν το Ευαγγέλιο στο πάτωμα, σπρώξουν τον ιερέα και ούτω καθεξής, μπορείτε απλά να σταθείτε ανάμεσα σε αυτούς και την παρουσία σας για να τους αποτρέψετε από το να συνεχίσουν τις παράνομες ενέργειές τους.

7.    Επισημοποιήστε νομικά αυτό που συνέβη. Αφήστε την αστυνομία να είναι στο πλευρό των εισβολέων, αφήστε τις τοπικές αρχές να συμμετάσχουν στην υπόθεση. Αλλά πρέπει να υποβάλετε αιτήσεις, καταγγελίες, αγωγές. Όλα είναι σωστά τυποποιημένα: περιστάσεις, μάρτυρες και ούτω καθεξής. Δεν θα βοηθήσει στα δικαστήριά μας, θα φτάσουμε σε ευρωπαϊκά και διεθνή. Μια σταγόνα μπορεί να γίνει ποτάμι.

8.    Κάντε καταλόγους ενοριτών. Προκειμένου αυτός ο κατάλογος να έχει νομική σημασία, έτσι ώστε οι επισκέπτες επιδρομείς να μην μπορούν να μιμηθούν μέλη της κοινότητας και να ψηφίσουν για τη μετάβαση στην OCU, είναι απαραίτητο να επισημοποιηθεί νομικά ένας τέτοιος κατάλογος με κάποιο τρόπο. Η νομοθεσία από αυτή την άποψη δεν δίνει ολοκληρωμένη απάντηση στο ερώτημα πώς να γίνει αυτό, αλλά θα πρέπει να προσπαθήσουμε να καταρτίσουμε αυτόν τον κατάλογο τουλάχιστον με κάποιο τρόπο: να βάλουμε τη σφραγίδα της κοινότητας ως νομικής οντότητας, να υποβάλουμε αίτηση σε οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης και ούτω καθεξής. Στο μέλλον, ίσως, η νομοθεσία μας θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η συμμετοχή σε μια θρησκευτική κοινότητα θα καθοριστεί, αλλά τώρα είναι απαραίτητο να επισημοποιηθεί αυτό με κάποιο τρόπο.

Το κυριότερο όμως είναι, επαναλαμβάνουμε, να κρατηθούμε στην Εκκλησία, να μην αφήσουμε αυτή τη σωτήρια κιβωτό και να πιστέψουμε ότι ο Κύριος δεν θα μας εγκαταλείψει ποτέ.