Το χρονικό της ορθοστασίας για τη Λαύρα: 2 Απριλίου

Στις 2 Απριλίου 2023 ξεκίνησε για τους πιστούς της UOC καθώς ξεκινά κάθε Κυριακή – από τη Θεία Λειτουργία. Την ημέρα αυτή, το πρωί δεν υπήρχαν ριζοσπάστες στη Λαύρα των σπηλαίων του Κιέβου είτε από την κούραση είτε για το λόγο ότι έβρεχε λίγο. Πολλοί ενορίτες προσευχήθηκαν στον δρόμο, καθώς καμία εκκλησία δεν μπορεί να φιλοξενήσει τόσους πολλούς ανθρώπους. Στην είσοδο του μοναστηριού ήταν σε υπηρεσία 20 αστυνομικοί. Για μια στιγμή, φάνηκε ότι οι πιστοί της UOC έμειναν μόνοι. Αλλά στην πραγματικότητα, σε σχετική ειρήνη, έμειναν στο Κίεβο, και στη συνέχεια μόνο το πρωί.

Λόγω του γεγονότος ότι είχαν αποτύχει άμεσα κάτω από τα τείχη της Λαύρας, ριζοσπάστες και προβοκάτορες αποφάσισαν να αλλάξουν τακτική και να στραφούν στις περιοχές.

Η πόλη Χμελνίτσκι
Περίπου στις 9 το πρωί, σχεδόν ταυτόχρονα, εμφανίστηκαν πληροφορίες σε όλα τα φιλοκρατικά κανάλια Telegram ότι οι ιερείς της UOC «χτύπησαν» έναν στρατιώτη των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας στο Χμελνίτσκι. Απόδειξη του περιστατικού ήταν ένα βίντεο στο οποίο αρκετοί άνθρωποι (μεταξύ των οποίων, κρίνοντας από τη φωνή, ήταν ο υποδιάκονος του Επισκόπου Αντωνίου) ανάγκασαν σε φυγή έναν άνδρα ντυμένο με στρατιωτική στολή. Το βίντεο δημοσιεύτηκε από τον αναπληρωτή του περιφερειακού συμβουλίου του Χμελνίτσκι Βίκτωρ Μπούρλικ. Συνόδευσε τη δημοσίευσή του με οργισμένα λόγια ότι «σε μια εποχή που ολόκληρη η χώρα παρακολουθεί την κατάσταση στη Λαύρα, ο ίδιος (στρατιώτης των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας) πήγε στην εκκλησία της Μόσχας για να θέσει την ερώτηση: «Πόσοι άνθρωποι πρέπει ακόμα να πεθάνουν πριν σταματήσετε να πηγαίνετε στην εκκλησία της Μόσχας;» Ωστόσο, αργότερα, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, κατέστη σαφές ότι ο Αρτούρ Ανάνιεβ ήρθε στον ναό όχι μόνο για να «κάνει ερωτήσεις»: επιτέθηκε στον αρχιδιάκονο, ρίχνοντας νερό πάνω του, φωνάζοντας μερικές λέξεις, γυρίζοντας κηροπήγια. Τέσσερις (!) αστυνόμοι έφτασαν στον ναό. Οι φρουροί κατέγραψαν ένα αδίκημα εκ μέρους του Ανάνιεβ και συνέταξαν μια έκθεση γι 'αυτόν για «ασήμαντο χουλιγκανισμό». Επίσης, συντάχθηκε πρωτόκολλο για τον υποδιάκονο (για όσους δεν γνωρίζουν, σημειώνουμε ότι ο υποδιάκονος δεν είναι ιερέας, αλλά βοηθός του επισκόπου). Τέτοιες ενέργειες της αστυνομίας εξόργισαν όχι μόνο τον Μπουρλίκ, αλλά και τον δήμαρχο της πόλης Χμελνίτσκι, το μέλος του κόμματος του Μπουρλίκ στο «Ελευθερία», Ολεξάνδρ Σιμτσίσιν, ο οποίος υποσχέθηκε ότι οι αξιωματικοί επιβολής του νόμου που συνέταξαν το πρωτόκολλο για τον Ανάνιεβ θα απολυθούν και όλες οι εκκλησίες της UOC του Χμελνίτσκι και της περιοχής θα στερηθούν το δικαίωμα χρήσης οικοπέδων.

Η διατεταγμένη φύση του «ξυλοδαρμού» στον καθεδρικό ναό της UOC Χμελνίτσκι ήταν σαφής από την αρχή - από την ταυτόχρονη, σαν να ήταν σε εντολή, εμφάνιση δημοσιεύσεων σε όλα τα μέσα ενημέρωσης, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο που συνδέονται με τις αρχές. Επίσης, πριν ο στρατιώτης των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας πραγματοποιήσει την επίσκεψή του στον ναό της UOC, ο ίδιος Μπουρλίκ δημοσίευσε ένα βίντεο στο οποίο καλούσε για «εκδίωξη των ιερέων της Μόσχας».

Ωστόσο, ακόμη πιο ζωντανή επιβεβαίωση της εντολής για όλα όσα συνέβαιναν ελήφθη όταν ο ηγέτης των ριζοσπαστών, Ευγέν Καράς, δημοσίευσε τη φωτογραφία του με το «θύμα» ως αποτέλεσμα του «ξυλοδαρμού» του στρατιώτη. Ο Καράς έγραψε «δόξα στους γενναίους» σε μια κοινή φωτογραφία με τον Ανάνιεβ. Επιπλέον, ολόκληρο το «περιστατικό» στον καθεδρικό ναό Χμελνίτσκι έλαβε χώρα σύμφωνα με τις οδηγίες του Καρας, οι οποίες εμφανίστηκαν στον Ιστό δύο ημέρες νωρίτερα. Κυριολεκτικά κάτω από ένα αντίγραφο: ένα άτομο οργανώνει μια πρόκληση και το άλλο καταγράφει στο τηλέφωνο την αντίδραση των πιστών.

Κατά τις 11 το πρωί, άρχισαν να εμφανίζονται δημοσιεύσεις στο τοπικό κοινό του Χμελνίτσκι με εκκλήσεις για την κατάληψη του καθεδρικού ναού. Η κατάληψη είχε προγραμματιστεί για τις έξι το βράδυ και στην πρώτη στιγμή φάνηκε ότι δεν θα βγει τίποτα από αυτήν την ιδέα. Αλλά πιο κοντά στον καθορισμένο χρόνο, έγινε σαφές πόσο λανθασμένη ήταν μια τέτοια γνώμη. Στις έξι το βράδυ, μια ομάδα 50 επιθετικών κακοποιών εμφανίστηκε για πρώτη φορά κοντά στον καθεδρικό ναό και μισή ώρα αργότερα ένα τεράστιο πλήθος «θυμωμένων» κατοίκων του Χμελνίτσκι εισήλθε στο έδαφος του ναού, «τροφοδοτημένων» από τα μέσα ενημέρωσης, μεταξύ των οποίων, παρεμπιπτόντως, ήταν μερικοί προβοκάτορες τους οποίους μια μέρα νωρίτερα είδαν στη Λαύρα.

Αμέσως, στην αυλή του καθεδρικού ναού, τα τραπέζια εμφανίστηκαν σαν «από το πουθενά», σχηματίστηκε μια «επιτροπή» και μέσα σε 30 λεπτά κάτω από τις κραυγές «Θάνατος στους εχθρούς!» διεξήχθη ψηφοφορία από την «κοινότητα» για τη «μετάβαση» του ναού της UOC στην OCU.

Στις 20.00 όλα είχαν τελειώσει. Οι επιδρομείς έλαβαν τα κλειδιά και μπόρεσαν να εισέλθουν ελεύθερα στον ναό και να τραγουδήσουν εκεί τον ύμνο της Ουκρανίας και πολλά πατριωτικά τραγούδια.

Συνολικά, ως αποτέλεσμα όλων όσων συμβαίνουν στον Χμελνίτσκι, προκύπτει ένα τέτοιο σχέδιο για την κατάληψη του ναού:

1.    Αφήνετε δύο ή τρία άτομα να μπουν στον ναό κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, που «σύμφωνα με το σενάριο» δεν γνωρίζονται μεταξύ τους. Ένα από αυτά πρέπει να είναι σε καμουφλάζ. Ο «στρατιώτης», για να διαταράξει τη λειτουργία, αρχίζει να φωνάζει για «ιερείς της Μόσχας», «εκκλησία FSB» και ούτω καθεξής. Αν τον αγνοήσουν, επιτίθεται στον κλήρο: σπρώχνει, χτυπάει κ.λπ. Το καθήκον είναι να προκαλέσει την πιο επιθετική αντίδραση και σκάνδαλο.

2.    Οι συνεργός (συνεργοί) βιντεοσκοπούν όλα αυτά στα τηλέφωνά τους, θρηνώντας ταυτόχρονα πώς οι «ιερείς της Μόσχας» αντιμετωπίζουν σκληρά τον ουκρανό στρατιωτικό ήρωα.

3.    Αυτό το βίντεο δημοσιεύτηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από κάποιον τοπικό πολιτικό με ένα συναισθηματικό σχόλιο στο στυλ του «πόσο θα το αντέχουμε αυτό». Η ανάρτηση είναι διασκορπισμένη όσο το δυνατόν περισσότερο σε όλες τις ομάδες και τα ελεγχόμενα μέσα ενημέρωσης.

4.    Οι άνθρωποι καλούνται σε συγκεκριμένη ώρα και τόπο για να συγκεντρωθούν και να «τιμωρήσουν επιδεικτικά τους ρώσους».

5.    Στο χώρο συγκέντρωσης, συγκεντρώνονται επαγγελματίες προβοκάτορες που ξέρουν πώς να ανάψουν ένα πλήθος και έχουν εμπειρία σε βίαιες επιληπτικές κρίσεις.

6.    Ο ναός καταλαμβάνεται.

Αυτό το σχήμα δεν είναι μια θεωρία, αλλά ένα αρκετά λειτουργικό μοντέλο, το οποίο δοκιμάστηκε στον Χμελνίτσκι. Δυστυχώς, λειτούργησε.

Λαύρα
Ας επιστρέψουμε στο μοναστήρι. Περίπου στις 11 το απόγευμα, ριζοσπαστικά παιδιά τράβηξαν τον δρόμο και πάλι μέχρι τη Λαύρα των σπηλαίων  του Κιέβου. Σχεδόν μαζί τους, ένας άνδρας με παγανιστικούς ρούνους στο πρόσωπό του εμφανίστηκε κοντά στο μοναστήρι. Και αν την πρώτη ημέρα της δράσης τους οι ριζοσπάστες εξακολουθούσαν να κρύβονται πίσω από τον ουκρανικό λαό, λέγοντας ότι ήθελαν η OCU να βρίσκεται στη Λαύρα, τότε την τέταρτη ημέρα οι μάσκες έπεσαν και φωνές «Δόξα στον Σατανά!» ακούστηκαν κοντά στο μοναστήρι.

Ένας σατανιστής με παγανιστικούς ρούνους στο πρόσωπό του είπε στους δημοσιογράφους ότι όλοι οι μοναχοί της Λαύρας πρέπει να ξυλοκοπηθούν και «να εκδιωχθούν από εδώ, δεν πρέπει να υπάρξει συζήτηση. Είτε είσαι Ουκρανός είτε είσαι προδότης. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Χωρίς προκλήσεις! Ήρθαμε να δούμε πόσοι στενόμυαλοι άνθρωποι έχουν απομείνει που δεν καταλαβαίνουν τι συμβαίνει», είπε ο σατανιστής.

Όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφο για τη νομιμότητα του κατ' οίκον περιορισμού του ηγουμένου της Λαύρας, ο σατανιστής απάντησε: «Πρέπει να τον γονατίσουμε στο δάσος και να τον πυροβολήσουμε στο κεφάλι και να αφήσουμε αυτό το βίντεο να γίνει viral σε όλα τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης. Δεν μπορεί να υπάρξει καμία συζήτηση, κανένας κατ' οίκον περιορισμός. Δεν είμαστε χριστιανοί, είμαστε αρχαίοι ειδωλολάτρες».

Στις δώδεκα η ώρα, οι υπερασπιστές της Λαύρας έλαβαν πληροφορίες ότι αρκετές δεκάδες νέοι σε μπαλακλάβες είχαν συγκεντρωθεί κοντά στο «Μιστέτσκι Αρσενάλ», δηλαδή απέναντι από την κύρια είσοδο του μοναστηριού. Ωστόσο, αυτή τη φορά η αστυνομία λειτούργησε «τέλεια» και οι ριζοσπάστες διαλύθηκαν. Αργότερα, σε ένα από τα Τελεγράμ κανάλια που ελέγχονταν από τους ριζοσπάστες, γράφτηκε ότι αυτοί ήταν εκπρόσωποι της πτέρυγας νεολαίας του Δεξιού Τομέα, οι οποίοι ήταν πολύ αναστατωμένοι από τις ενέργειες της αστυνομίας.

Το απόγευμα, ο «μεγάλος μάγος Βελιάρ» εμφανίστηκε κοντά στο ιερό μοναστήρι (ας θυμηθούμε ότι ο Βελιάρ είναι ένα από τα ονόματα του Σατανά), γνωστό όχι μόνο για το «μεγαλείο» του, αλλά και για τον μη παραδοσιακό σεξουαλικό προσανατολισμό του. Έγιναν αντιληπτοί περισσότεροι ριζοσπάστες, αλλά οι μέθοδοί τους δεν έχουν αλλάξει - όλα ίδια, κραυγές και χοροί. Μια καινοτομία, ίσως, ήταν η έκκληση προς τους πιστούς της UOC «να μην αντιδράσουν στη ρωσική προπαγάνδα». Αλλά τέτοια μέσα δεν αποτελούν καινοτομία. Ιδιαίτερα μετά τον πόλεμο του 1941-1945.

Στις 16.00, ιεροσπουδαστές και ακαδημαϊκοί της UOC πραγματοποίησαν μια περιήγηση στο έδαφος της Λαύρας του Κιέβου για όλους. Ως αποτέλεσμα, όλοι ήταν ικανοποιημένοι, αφού «δεν βρέθηκαν όπλα».

Το βράδυ βρήκε τους υπερασπιστές της Λαύρας ακριβώς όπως το πρωί ήταν σε προσευχή. Οι άνθρωποι της πίστης γενικά προσεύχονται όλο αυτό το διάστημα. Κάθε μέρα. Όλοι προσεύχονται όσο καλύτερα μπορούν.

Επειδή αυτοί οι άνθρωποι γνωρίζουν ότι μόνο ο Κύριος μπορεί να αλλάξει την κατάσταση. Αν το θέλει.