Συμπεράσματα από την τελική συνεδρίαση της Συνόδου της UOC

Στις 20 Δεκεμβρίου 2022 πραγματοποιήθηκε η τελική συνεδρίαση της Συνόδου της UOC το 2022, την πιο δύσκολη χρονιά στην ιστορία της UOC. Τώρα η Εκκλησία αντιμετωπίζει πολύ σοβαρές προκλήσεις. Τι αποφασίστηκε από τη Σύνοδο, ποιες δηλώσεις έγιναν και ποια έγγραφα υιοθετήθηκαν;

Αποτέλεσμα Νο 1: Η Εκκλησία δεν λυγίζει από την εξουσία
Η φωτογραφία πρωτοκόλλου από τη συνεδρίαση της Συνόδου λέει πολλά: δύο από τα τέσσερα μέλη της Συνόδου, τα οποία ήταν παρόντα αυτοπροσώπως και όχι διαδικτυακά, υπόκεινται σε κυρώσεις. Πρόκειται για τον Μητροπολίτη Παύλο (Λεμπέντ), ηγούμενο της Λαύρας των Σπηλαίων στο Κίεβο και τον Μητροπολίτη Αντώνιο, пρωτοσύγκελο της UOC. Δεν εκδιώχθηκαν από τη Σύνοδο, δεν συνταξιοδοτήθηκαν ούτε μεταφέρθηκαν σε άλλες επισκοπές μακριά από την πρωτεύουσα. Αυτό σημαίνει ότι η UOC θεωρεί τις κυρώσεις εναντίον τους παράνομες και τις κατηγορίες αβάσιμες. Αυτό αναφέρεται ξεκάθαρα στην Ανοιχτή Έκκληση της Συνόδου προς τον Πρόεδρο Ζελένσκι: «Για πρώτη φορά στην ιστορία του κράτους μας, επιβλήθηκαν παράνομα και αδικαιολόγητα «προσωπικές» κυρώσεις εναντίον κληρικών που είναι πολίτες της Ουκρανίας. Πρόκειται για κατάφωρη παρέμβαση στις δραστηριότητες των θρησκευτικών οργανώσεων. <... > Στην πραγματικότητα, αυτοί οι περιορισμοί παραβιάζουν όχι τόσο τα προσωπικά δικαιώματα των κληρικών, αλλά τα δικαιώματα σχεδόν χιλίων θρησκευτικών κοινοτήτων».

Η UOC εκφράζει παρόμοια θέση σχετικά με τις έρευνες και άλλες ενέργειες των υπηρεσιών επιβολής του νόμου: «Σε επισκοπικά τμήματα, εκκλησίες και μοναστήρια της Εκκλησίας μας, καθώς και σε επισκόπους και κληρικούς, διεξάγονται έρευνες, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται ορισμένα φυλλάδια που δεν υπήρξαν ποτέ ή σύμβολα που μπορούν να δυσφημίσουν την Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία».

Δηλαδή, η UOC δηλώνει ότι κατά τη διάρκεια ερευνών σε εκκλησιαστικούς χώρους, «φυτεύονται» αντικείμενα που προκαλούν δυσφήμιση της Εκκλησίας.

Δηλώνοντας τον παράνομο χαρακτήρα όλων αυτών των ενεργειών, η UOC αποδεικνύει την ετοιμότητά της να υπερασπιστεί τα δικαιώματά της και να μην συμβιβαστεί με τις αρχές. Σύμφωνα με τον Μητροπολίτη Τσερνίβτσι και Μπουκοβίνας Μελέτιο, του οποίου η επισκοπή φιλοξένησε τις πιο ηχηρές εκδηλώσεις, υπαινίχθηκε ότι ολόκληρο το «τσίρκο» θα τελείωνε αμέσως, μόλις μεταφερόταν στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας. Αλλά η UOC δεν συμφωνεί με αυτό.

Ο κλήρος της UOC θα μπορούσε να συμπεριφερθεί λιγότερο σκληρά στην υπεράσπιση της θέσης τους, να κάνει αρκετές κούρσες προς την κατεύθυνση της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας, να τους καλέσει και πάλι σε διάλογο, εγκαταλείποντας τις απαιτήσεις που τέθηκαν στο Συμβούλιο. Αλλά όχι, η UOC δεν θα αλλάξει τη στάση της απέναντι στην OCU, στην οποία είναι τόσο διατεθειμένη από τους «ισχυρούς αυτού του κόσμου». Αυτή η θέση επιβεβαιώνεται από τα πρόσφατα λόγια του Μακαριωτάτου κ. Ονουφρίου, ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας απέρριψε στην πραγματικότητα την πρόταση για διαπραγματεύσεις, συνεχίζοντας τις βίαιες κατασχέσεις εκκλησιών και άλλες παράνομες ενέργειες.

Μια τέτοια θέση της UOC έχει μια άλλη σημαντική διάσταση. Στη δεκαετία του 20ου αιώνα, κατά τη διάρκεια των σοβιετικών διώξεων της Εκκλησίας, προέκυψε ένα φαινόμενο, που αργότερα ονομάστηκε «Σεργιανισμός». Ο τότε πρώτος ιεράρχης της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, Μητροπολίτης (μετέπειτα Πατριάρχης) Σέργιος (Στραγκορόντσκι), ακολούθησε πολιτική συναίνεσης με τη σοβιετική κυβέρνηση, εκπλήρωνε όλες τις επιθυμίες της και αρνούνταν τις διώξεις της Εκκλησίας. Πίστευε ότι με αυτόν τον τρόπο θα ήταν δυνατό να διατηρηθεί η Εκκλησία, αλλά η ιστορία έχει αποδείξει το αντίθετο. Η Εκκλησία, ακολουθώντας μια πολιτική «Σεργιανισμού», υπέστη ακόμη πιο σοβαρή καταστολή από πριν. Επιπλέον, ακόμη και εκείνοι οι επίσκοποι που έκαναν παραχωρήσεις στις αρχές σε όλα δέχτηκαν επίθεση.

Έτσι, η τρέχουσα θέση της UOC είναι μια σταθερή απόρριψη της πολιτικής του «Σεργιανισμού». Η UOC δείχνει ότι έχει διδαχθεί από το παρελθόν και δεν πρόκειται να είναι ένα υπάκουο όργανο κοσμικής εξουσίας, ακόμη και υπό την απειλή διώξεων και την πλήρη απαγόρευσή της.

Αποτέλεσμα Νο 2: Η Εκκλησία είναι εξ ολοκλήρου στο πλευρό της Ουκρανίας

Παράλληλα, η Σύνοδος δήλωσε ότι η UOC είναι με τους ανθρώπους της. Όχι με τις αρχές, αλλά με τον λαό.

«Με την έναρξη της εισβολής της Ρωσικής Ομοσπονδίας στο έδαφος της Ουκρανίας, η Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία ήταν η πρώτη μεταξύ άλλων θρησκευτικών οργανώσεων που καταδίκασε έντονα αυτή τη στρατιωτική επίθεση και εξέφρασε την άνευ όρων υποστήριξή της στην εδαφική ακεραιότητα της Πατρίδας μας. Από την αρχή των εχθροπραξιών, οι πιστοί μας υπερασπίζονται τη χώρα τους, θυσιάζοντας τη ζωή τους για την απελευθέρωση της πατρίδας τους. Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας προσφέρει συνεχώς προσευχές και παρέχει υλική βοήθεια στο στρατιωτικό προσωπικό, στους εσωτερικά εκτοπισμένους και σε άλλες κατηγορίες του πληθυσμού που επλήγησαν από τον πόλεμο» (από την Ανοιχτή Έκκληση προς τον Β. Ζελένσκι).

Στο ενημερωτικό μήνυμα για τα αποτελέσματα της Συνόδου περιγράφεται πιο συγκεκριμένα:

• από την αρχή του πολέμου, περισσότεροι από 50.000 εσωτερικά εκτοπισμένοι έχουν λάβει βοήθεια στέγασης και εκκένωσης·
• σχεδόν 3,5 χιλιάδες τόνοι ανθρωπιστικής βοήθειας χορηγήθηκαν σε θύματα εχθροπραξιών και διατέθηκαν περισσότερα από 25 εκατομμύρια εθνικού νομίσματος οικονομικής βοήθειας·
• αγοράστηκαν φάρμακα αξίας άνω του 1,5 εκατομμυρίου UAH.
• περισσότερες από 550.000 μερίδες μεσημεριανού γεύματος διανεμήθηκαν σε άπορους και φτωχούς.
• περισσότεροι από 180 τόνοι ανθρωπιστικής βοήθειας μεταφέρθηκαν στις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας.
• στους τραυματίες στρατιώτες παρασχέθηκε ιατρική βοήθεια ύψους σχεδόν 4 εκατομμυρίων εθνικού νομίσματος.
• 80 οχήματα αγοράστηκαν και παραδόθηκαν στις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας.
• το συνολικό ποσό της βοήθειας για τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας είναι περίπου 30 εκατομμύρια εθνικού νομίσματος.

Αξίζει να τονιστεί για άλλη μια φορά ότι ο Μακαριώτατος κ. Ονούφριος καταδίκασε τη ρωσική επιθετικότητα και ζήτησε την προστασία της Ουκρανίας, της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητάς της την πρώτη ημέρα του πολέμου, όταν, σύμφωνα με πολλούς αναλυτές, κυρίως δυτικούς, απέμεναν 96 ώρες πριν από την πτώση του Κιέβου και οι Ηνωμένες Πολιτείες έπεισαν τον Β. Ζελένσκι να εκκενώσει την Πολωνία και μάλιστα παρείχαν τις δικές τους ειδικές δυνάμεις για αυτό. Αυτή η δήλωση του Μητροπολίτη Ονουφρίου είναι μεγάλη τιμή, αλλά οι εχθροί της UOC κατά κάποιο τρόπο δεν το θυμούνται.

Αποτέλεσμα Νο 3: Η εκστρατεία κατά της UOC διχάζει την κοινωνία
Ένα μεγάλο λάθος γίνεται από εκείνους που πιστεύουν ότι η καταστροφή της UOC (από μόνη της ή με τη μορφή ένταξης στην OCU) θα εδραιώσει την ουκρανική κοινωνία και θα την κάνει πιο μονολιθική. Όλα είναι ακριβώς το αντίθετο: είναι αδύνατο να αποκλειστεί από την κοινωνία ή να μειωθούν στο επίπεδο των ανθρώπων δεύτερης κατηγορίας εκατομμύρια πιστοί της UOC, πολίτες της Ουκρανίας, και πιστεύουν ότι αυτό θα ενώσει την κοινωνία. Η εκστρατεία δυσφήμισης της UOC, η οποία βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και στην οποία έχουν προσχωρήσει πολιτικοί, μέσα ενημέρωσης και υπηρεσίες επιβολής του νόμου, εξυπηρετεί στην πραγματικότητα τα συμφέροντα εκείνων των δυνάμεων που επιδιώκουν να διχάσουν τον λαό της Ουκρανίας, να στρέψουν ορισμένα τμήματα της κοινωνίας εναντίον άλλων, και όλα αυτά τελικά εμποδίζουν τη νίκη της Ουκρανίας στον πόλεμο και την εδραίωση της ειρήνης.

Ιδού τι αναφέρεται σχετικά στην ομιλία προς τον Πρόεδρο: «Σε αυτό το πλαίσιο, οι πολυάριθμες συκοφαντίες, προσβολές και αβάσιμες κατηγορίες που διατυπώνονται προς την κατεύθυνση της UOC είναι μια μεγάλη απογοήτευση. Δεν αποτελούν μόνο αρνητική κοινή γνώμη, αλλά υποκινούν και θρησκευτικές διαφωνίες, οι οποίες στρέφουν ορισμένους πολίτες της Ουκρανίας εναντίον άλλων, διχάζουν τον λαό μας, ο οποίος έχει τόσο ανάγκη ενότητας σε συνθήκες πολέμου. Το μπαράζ βρωμιάς που ξεχύνεται στην Εκκλησία δημιουργεί θυμό και μισαλλοδοξία μεταξύ τους στην ουκρανική κοινωνία, η οποία με τη σειρά της οδηγεί σε πνευματική παρακμή και απώλεια ηθικών αξιών. Αυτό προκαλεί τον ξυλοδαρμό πιστών και ιερέων, την κατάληψη και καταστροφή εκκλησιών και την απαγόρευση της ίδιας της Εκκλησίας. Επιπλέον, η Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία εξακολουθεί να αποκαλείται σκόπιμα «Ρωσικής» και «Μόσχας», και οι πιστοί που είναι πολίτες της Ουκρανίας θεωρούνται αβάσιμα εχθροί μόνο επειδή ανήκουν σε αυτήν την Εκκλησία".

Η UOC θεωρεί μια τέτοια εκστρατεία απαράδεκτη γενικά, και ακόμη περισσότερο σε συνθήκες πολέμου.

Αποτέλεσμα Νο 4: UOC κατά των αντιεκκλησιαστικών νομοσχεδίων
"Επί του παρόντος, η Βερχόβνα Ράντα της Ουκρανίας προετοιμάζεται για νομοσχέδια υιοθεσίας: ληξιαρχείο. No7403 από 24.05.2022, συγγραφέας Sovsun I.R.; ληξιαρχείο. No8012 από 08.09.2022, συγγραφέας Bogdanets A.V.; ληξιαρχείο. No. 8221 από 23.11.2022, συγγραφέας Knyazhitsky M.L. και άλλοι. ληξιαρχείο. No8262 από 05.12.2022, συγγραφέας Konstankevich I.M. και άλλοι. Αυτά τα νομοσχέδια δεν συμμορφώνονται με το διεθνές δίκαιο και το Σύνταγμα της Ουκρανίας, θεσπίζουν πλεονεκτήματα και περιορισμούς, τα οποία παραβιάζουν την αρχή της ισότητας των θρησκευτικών οργανώσεων και αποσκοπούν σε διακρίσεις εις βάρος των θρησκευόμενων πολιτών της Ουκρανίας και στην εκκαθάριση της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας» (από την Ανοιχτή Έκκληση προς τον Β. Ζελένσκι).

Οι λέξεις αυτές περιέχουν ένδειξη των λόγων στους οποίους θα στηριχθεί η UOC για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων της. Αυτές είναι οι διεθνείς υποχρεώσεις της Ουκρανίας στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του Συντάγματος και των νόμων της Ουκρανίας. Η UOC δηλώνει ότι θα προσφύγει σε αυτά τα έγγραφα και θα υπερασπιστεί τα δικαιώματά της με όλα τα νομικά μέσα. Τα κείμενα των προαναφερθέντων νομοσχεδίων δεν αφήνουν καμία αμφιβολία ότι αντιβαίνουν τόσο στο διεθνές δίκαιο όσο και στην εγχώρια νομοθεσία της Ουκρανίας και, πάνω απ' όλα, στο Σύνταγμα. Τέτοιες διατάξεις όπως το δικαίωμα στη θρησκευτική ελευθερία, η απαγόρευση των διακρίσεων για θρησκευτικούς λόγους και η αρχή του διαχωρισμού εκκλησίας και κράτους αποτελούν τη βάση για τη νομική θέση της UOC. Οι παραβιάσεις αυτών των διατάξεων είναι απαράδεκτες σε μια πολιτισμένη κοινωνία, απαράδεκτες για μια χώρα που θεωρείται δημοκρατική και εξαιρετικά επιβλαβείς για τις διαπραγματεύσεις σχετικά με την ένταξη της Ουκρανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η UOC θα προσφύγει σε διεθνή δικαστήρια και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων για να υπερασπιστεί τα δικαιώματά της. Και οι αρχές το καταλαβαίνουν αυτό. Έτσι, ένας από τους συντάκτες αντι-εκκλησιαστικών νομοσχεδίων, ο N. Poturaev, έχει ήδη δηλώσει ότι σε περίπτωση απαγόρευσης της UOC, η Ουκρανία θα λάβει αγωγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και θα βρεθεί στην επαίσχυντη θέση μιας χώρας που παραβιάζει τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα.

Το αν οι εκκλήσεις της Ιεράς Συνόδου προς τις αρχές να μην υιοθετήσουν αντιεκκλησιαστικά νομοσχέδια θα έχουν αποτέλεσμα θα φανεί στο εγγύς μέλλον.

Αποτέλεσμα Νο 5: Η UOC δεν θα ανεχτεί τη βλασφημία
Ένα ξεχωριστό επίκαιρο θέμα είναι η βλάσφημη απόδοση του στούντιο «95 κβαρτάλ», η οποία ξεπέρασε όλα τα όρια της ευπρέπειας και της κοινής λογικής και η οποία από πολλές απόψεις είναι ενδεικτική.

Η ομιλία προς τον Πρόεδρο αναφέρει τα εξής: «Η συστηματική παραβίαση του δικαιώματος στην ελευθερία της θρησκείας, της ρητορικής μίσους και της θρησκευτικής εχθρότητας, η οποία καλλιεργείται με ατιμωρησία στην ουκρανική κοινωνία εναντίον της UOC, οδηγεί σε τέτοιες αρνητικές εκδηλώσεις στα μέσα ενημέρωσης όπως συνέβη στις 7 Δεκεμβρίου 2022. Την ημέρα αυτή δημοσιεύτηκε στην τηλεόραση και στο κανάλι YouTube το βιντεοπρόγραμμα «Bayraktar New # 104» σε παραγωγή του στούντιο «95 κβαρτάλ» με το όνομα «Official Channel Pure News». Για σχεδόν 14 λεπτά, προβάλλονταν βλασφημίες και κοροϊδίες, βλασφημίες κατά του Θεού και της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, καθώς και ψευδείς και αναξιόπιστες πληροφορίες, παραμέληση και προσβολή των θρησκευτικών συναισθημάτων των πιστών και υποκίνηση θρησκευτικής εχθρότητας.

Ωστόσο, τα βλάσφημα λόγια που δεν μπορούμε να επαναλάβουμε υπήρξαν σοκαριστικά. Είναι μια κυνική κοροϊδία της Αγίας Γραφής, του Θεού της Αγίας Τριάδας και του Κυρίου Ιησού Χριστού, για τον οποίο χιλιάδες άνθρωποι θυσιάστηκαν και οδηγήθηκαν στο μαρτύριο».

Θα πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι οι καλλιτέχνες του «95 κβαρτάλ» συνδύασαν την «κυνική κοροϊδία» της UOC με την κοροϊδία «των Αγίων Γραφών, της Αγίας Τριάδας και του Κυρίου Ιησού Χριστού», δείχνοντας έτσι ότι η UOC είναι η Εκκλησία του Χριστού, το μυστικιστικό Του Σώμα, ότι η κοροϊδία του Θεού πέφτει στην UOC και αντίστροφα, ότι δεν μπορούν να χωριστούν, ότι ο Θεός ζει στην Εκκλησία του και ότι μπορούν μόνο να βλασφημηθούν μαζί.

Παρεμπιπτόντως, τίποτα δεν ακούγεται ενάντια στη βλασφημία του «95 κβαρτάλ» ούτε από την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας ούτε από την UGCC. Συμφωνούν με όλα; Είναι μια ηχηρή επιχείρηση. Ή είναι η βλασφημία κατάλληλη για την καταπολέμηση της UOC;

Η Ιερά Σύνοδος ορθώς εφιστά την προσοχή στη σοβαρότητα αυτής της πράξης του «95 κβαρτάλ», διότι στην Αγία Γραφή η βλασφημία καταδικάζεται εξαιρετικά σκληρά. Στο Ευαγγέλιο, ο Κύριος λέει: «όποιος όμως μιλήσει εναντίον του Αγίου Πνεύματος, αυτόν ο Θεός δε θα τον συγχωρήσει ούτε στον τωρινό ούτε στο μελλοντικό κόσμο» (Ματθ. 12:32)».

Αυτή είναι μια προειδοποίηση για τους καλλιτέχνες του «95 κβαρτάλ», που πήραν την ψυχή μιας σοβαρής αμαρτίας, αλλά και για ολόκληρη την ουκρανική κοινωνία. Αν η κοινωνία δεν καταδικάσει μια τέτοια βλασφημία, αλλά αντίθετα την εγκρίνει, σταθεί αλληλέγγυα μαζί της, τότε κινδυνεύει να προκαλέσει την οργή του Θεού, όπως λένε οι Άγιες Γραφές. Αυτή δεν είναι μια περίπτωση όπου μπορείτε να προσποιηθείτε ότι δεν συνέβη τίποτα. Εδώ είναι απαραίτητο να εκφράσουμε τη στάση μας, γιατί δημόσια από τις τηλεοπτικές οθόνες και άλλα μέσα ξεχύθηκε βλασφημία για το πιο ιερό πράγμα που έχει ο λαός μας, για την ορθόδοξη πίστη μας.

Ως εκ τούτου, η Σύνοδος της UOC ανέφερε τα εξής: «Από αυτή την άποψη, οι κληρικοί και οι λαϊκοί της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας απηύθυναν έκκληση στην ηγεσία του τηλεοπτικού καναλιού "1 + 1" και στην ομάδα των δημιουργών του στούντιο «95 κβαρτάλ» ζητώντας να ζητήσουν δημόσια συγγνώμη για την προσβολή και να την απομακρύνουν από τον χώρο πληροφοριών, καθώς και στις υπηρεσίες επιβολής του νόμου για μια σωστή διερεύνηση αυτής της επαίσχυντης ιστορίας. Αναμένουμε ότι οι συντάκτες του σεναρίου αυτού του προγράμματος, οι παρουσιαστές και οι ηθοποιοί του θα βγάλουν τα κατάλληλα συμπεράσματα και θα ζητήσουν συγγνώμη από τη χριστιανική κοινότητα της Ουκρανίας».

Σε αυτό θα μπορούσε να προστεθεί ένα κάλεσμα για προσωπική μετάνοια των καλλιτεχνών, εξομολόγηση της αμαρτίας τους στο μυστήριο της εξομολόγησης, επειδή πρόκειται για την ψυχή τους, για τη μοίρα τους την ημέρα της κρίσης του Θεού και η Εκκλησία «θέλει όλοι να έρθουν σε επίγνωση της αλήθειας και να σωθούν».

Αποτέλεσμα Νο 6: Η Ουκρανία δεν πρέπει να ενεργεί με τις μεθόδους της σοβιετικής εξουσίας
«Ο σημερινός πόλεμος είναι ο κοινός μας αγώνας για οικουμενικές αξίες: ελευθερία, αξιοπρέπεια, ανθρώπινα δικαιώματα. Και πιστεύουμε ότι η Ουκρανία θα βγει από τις φλόγες του πολέμου ως μια χώρα στην οποία γίνονται σεβαστά τα συνταγματικά δικαιώματα κάθε πολίτη. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δεν υπάρχει θέση στο κράτος μας για εκείνα τα μέσα και τις τεχνολογίες που προσβάλλουν και περιφρονούν την Εκκλησία και προσβάλλουν κυνικά τα θρησκευτικά συναισθήματα εκατομμυρίων πιστών. Αυτές είναι οι μέθοδοι που χρησιμοποιούσαν οι αρχές που πολεμούσαν τον Θεό στις μέρες του σοβιετικού ολοκληρωτισμού. Τότε εκατοντάδες χιλιάδες ιερείς, μοναχοί και λαϊκοί, τους οποίους σήμερα τιμούμε ως μάρτυρες και ήρωες, στερήθηκαν τα ανθρώπινα δικαιώματα, εξορίστηκαν και θανατώθηκαν. Σήμερα, η Ουκρανία προσπαθεί μια για πάντα να ξεπεράσει το ολοκληρωτικό παρελθόν για χάρη του μέλλοντος. Αλλά η πραγματική αποκομμουνοποίηση πρέπει να λάβει χώρα στη σφαίρα της ανθρώπινης συνείδησης. Η υπέρβαση των υπολειμμάτων του κομμουνιστικού συστήματος είναι αδύνατη αν επιτρέψουμε την εφαρμογή των μεθόδων του, ειδικά στον νομικό, δημόσιο και ενημερωτικό χώρο. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να διεξάγουμε πόλεμο εναντίον του Θεού, γιατί αυτός είναι ο δρόμος προς την αυτοκαταστροφή» (από την Ανοιχτή Έκκληση στον Β. Ζελένσκι).

Η Ουκρανία πρέπει να ξεπεράσει την ολοκληρωτική κληρονομιά της ΕΣΣΔ, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να εγκαταλείψει τις μεθόδους του κομμουνιστικού καθεστώτος, ακόμη και αν φαίνονται αποτελεσματικές σε ορισμένους.

Αποτέλεσμα Νο 7: Η UOC δεν θα αφήσει το ποίμνιό της στο εξωτερικό
Στη Σύνοδο της UOC στη Φεοφανία στις 27 Μαΐου 2022, αποφασίστηκε να εξυπηρετηθούν πιστοί που βρέθηκαν στο εξωτερικό, φεύγοντας από τη φρίκη του πολέμου. Στη συνεδρίαση της Συνόδου τέθηκε το θέμα αυτής της δραστηριότητας.

«Μέχρι σήμερα υπάρχουν 32 κοινότητες της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας σε 11 χώρες της Δυτικής Ευρώπης. Τις πνευματικές ανάγκες των Ορθοδόξων Ουκρανών εκεί καλύπτουν δεκάδες κληρικοί της Εκκλησίας μας. Επιπλέον, οι επίσκοποι της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ουκρανίας πραγματοποίησαν ταξίδια στο εξωτερικό για την πνευματική υποστήριξη των Ουκρανών που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους, καθώς και για να τους παράσχουν ανθρωπιστική βοήθεια. Ενόψει αυτού, η Σύνοδος αποφάσισε να διορίσει επίτροπο των ενοριών της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στο Εξωτερικό. Τοποθετήθηκε κληρικός της επισκοπής Τσερνίβτσι-Μπουκοβίνας, ο Αρχιμανδρίτης Βενιαμίν (Βολόστσουκ). Στο εγγύς μέλλον θα γίνει η επισκοπική χειροτονία του» (από το ενημερωτικό μήνυμα για τη συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου).

Το άνοιγμα των ενοριών της UOC για τη φροντίδα των Ουκρανών πιστών είναι μια άλλη απόδειξη ότι η UOC είναι η Εκκλησία που ενώνει τους Ουκρανούς, όπου κι αν βρίσκονται. Αυτό αποδεικνύει ότι η UOC είναι ουσιαστικά η Τοπική Εκκλησία και έχει τις κατάλληλες εξουσίες. Εξάλλου, η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας, σύμφωνα με τον Τόμο της, δεν έχει το δικαίωμα να πατρονάρει τους Ουκρανούς στο εξωτερικό.

Αποτέλεσμα Νο 8: Η UOC συνεχίζει να ζει και να αναπτύσσεται
Ακόμα και στις σημερινές δύσκολες συνθήκες, η UOC ζει και αναπτύσσεται. Το ενημερωτικό ρεπορτάζ για τη συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου αναφέρει ότι για το 2022:

• ιδρύθηκαν δύο μοναστικά μοναστήρια.
• ένα Κοζάκικο (Ποκροβσκα) γονικό Σάββατο καθιερώθηκε για  τη μνήμη των νεκρών Κοζάκων και στρατιωτών που έδωσαν τη ζωή τους για την ορθόδοξη πίστη.
• το Σάββατο πριν από την εορτή της Προστασίας της Θεοτόκου θα τελεστεί ο εορτασμός του Καθεδρικού Ναού των Αγίων Τσερκάσι.

Θα σταματήσουν οι αρχές να ασκούν πίεση στην UOC;
Στο τέλος της Ανοιχτής Ομιλίας προς τον Πρόεδρο της Ουκρανίας, αναφέρεται: «Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε! Στο πρόσωπό σας βλέπουμε τον εγγυητή της συμμόρφωσης με το Σύνταγμα της Ουκρανίας. Στις εκλογές του 2019 αποδείξατε ότι είστε μια χαρισματική προσωπικότητα, ένας αμόλυντος άνθρωπος από το γραφειοκρατικό σύστημα. Με αυτόν τον τρόπο, κερδίσατε την εμπιστοσύνη των πιστών της Εκκλησίας μας, οι οποίοι σας ψήφισαν μαζικά. Καταφέρατε να εδραιώσετε τον ουκρανικό λαό σε όλες τις περιοχές της Ουκρανίας γύρω από τις αξίες της δημοκρατίας, της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο σας σέβεται και σας υποστηρίζει ολόκληρος ο κόσμος.

Σήμερα σας απευθύνουμε έκκληση με σεβασμό να διασφαλίσετε το δικαίωμα στην ελευθερία της συνείδησης και της θρησκείας για τους πιστούς της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Βερχόβνα Ράντα της Ουκρανίας. Ελπίζουμε ότι θα μπορέσετε να αποτρέψετε μια τεχνητή διάσπαση του ουκρανικού λαού κατά μήκος θρησκευτικών γραμμών, η οποία είναι ζωτικής σημασίας ενόψει της εξωτερικής επιθετικότητας. Ας γίνουν πραγματικά πράξη οι πνευματικές αξίες που πρεσβεύουμε και υπερασπιζόμαστε και η εφαρμογή τους θα είναι ένα πραγματικό μέτρο της εθνικής μας ωριμότητας».

Σε γενικές γραμμές, πρόκειται για μια έκκληση να σταματήσει η παράνομη πίεση στην UOC και να διασφαλιστεί το δικαίωμα στην ελευθερία συνείδησης για όλους ανεξαιρέτως τους Ουκρανούς πολίτες. Αυτή η έκκληση απευθύνεται όχι μόνο στον Β. Ζελένσκι, αλλά και σε ολόκληρες τις ουκρανικές αρχές. Η Εκκλησία διατύπωσε τα αιτήματά της αρκετά σταθερά, καθαρά και άκαμπτα. Οι απαιτήσεις αυτές δεν υπερβαίνουν το νόμο. Η UOC δεν ζητά παροχές, προτιμήσεις ή οποιαδήποτε ειδική διάταξη. Απαιτεί απλώς να τηρούνται οι ουκρανικοί νόμοι σε σχέση με αυτό, καθώς και σε σχέση με άλλες θρησκευτικές οργανώσεις.

Αυτά τα αιτήματα είναι απολύτως δίκαια. Τώρα, όπως λένε, η μπάλα είναι στο γήπεδο της εξουσίας. Εάν ικανοποιηθούν τα αιτήματα, η Ουκρανία θα αποδείξει την προσήλωσή της στα ανθρώπινα δικαιώματα και τις δημοκρατικές αξίες και θα περάσει τη δοκιμασία της «εθνικής ωριμότητας». Εάν όχι, η UOC είναι έτοιμη να υπερασπιστεί τη θέση της με όλα τα νομικά μέσα. Δεν θα κάνει παραχωρήσεις και συμβιβασμούς και δεν θα είναι υπάκουος εκτελεστής της θέλησης των ισχυρών.