Η OCU και η απαγόρευση των θρησκειών στην Ουκρανία: τίποτα προσωπικό, μόνο επιχειρηματικό

Ο Ζοριά πιστεύει ότι οι Εβραίοι και οι Μουσουλμάνοι πρέπει επίσης να απαγορευθούν. Φωτογραφία: ΕΟΔ

Στα τέλη Δεκεμβρίου 2023, ο ομιλητής της OCU, Ευστράτι Ζοριά , δήλωσε ότι το σχέδιο νόμου αριθ.8371 το οποίο προβλέπει την απαγόρευση της UOC και ψηφίστηκε από την Βερχόβνα Ράντα, εφάρμόζεται όχι μόνο για την UOC αλλά και για άλλα δόγματα που κατά κάποιο τρόπο «συνδέονται» με το επιτιθέμενο κράτος.

«Η ιδεολογία του «ρωσικού κόσμου» είναι χαρακτηριστικό όχι μόνο του Πατριαρχείου Μόσχας. Βλέπουμε ότι τα κύρια θρησκευτικά κέντρα των μουσουλμάνων και των προτεσταντικών κοινοτήτων, ακόμη και των εβραϊκών κοινοτήτων - είναι όλα εξαιρετικά συγκεντρωμένα γύρω από αυτήν την αυτοκρατορική ιδεολογία. Και χρησιμοποιούν την επιρροή τους μέσω της διοικητικής σύνδεσης μεταξύ των ουκρανικών θρησκευτικών δομών και των ρωσικών θρησκευτικών δομών ως εργαλείο σε έναν υβριδικό πόλεμο», είπε ο εκπρόσωπος της OCU.

Για αυτόν τον λόγο, πιστεύει ο Ζοριά, το κράτος έχει όχι μόνο το δικαίωμα, αλλά και το καθήκον να απαγορεύει στις θρησκευτικές οργανώσεις να υποτάσσονται στα ρωσικά θρησκευτικά κέντρα.

Τι σημαίνουν αυτά τα λόγια ενός από τους βασικούς αξιωματούχους της OCU και τι πρέπει να περιμένει η Ουκρανία στον τομέα των θρησκευτικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της θρησκευτικής ελευθερίας;

Απαγόρευση της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας ή όλων των θρησκειών;
Αρχικά, το σχέδιο νόμου υπ' αριθμ. 8371, παρά την αόριστη διατύπωσή του, έγινε αντιληπτό αποκλειστικά σε σχέση με το UOC. Ας θυμηθούμε ότι στην Βερχόβνα Ράντα την ημέρα της ψήφισης αυτού του σχεδίου νόμου σε πρώτη ανάγνωση, οι βουλευτές που μίλησαν από το βήμα μίλησαν μόνο για την ανάγκη απαγόρευσης της «Εκκλησίας της Μόσχας» , αναφερόμενοι στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας.

Για παράδειγμα, η βουλευτής του Λαού από το κόμμα "Φωνή", Solomiya Bobrovska, επικαλούμενη τις κατηγορίες που απαγγέλθηκαν από το δικαστήριο εναντίον εκπροσώπων της UOC, είπε ότι όποιος δεν ψηφίσει υπέρ του σχεδίου νόμου αριθ. 8371, θα βοηθήσει στη δημιουργία ενός δικτύου πρακτόρων του Ρωσική Ομοσπονδία.

Ο βουλευτής του λαού από την ομάδα «Κόμμα για το Μέλλον», Ίγκορ Γκουζ, προτρέποντας τους συναδέλφους του να ψηφίσουν το σχέδιο νόμου, φώναξε από το βήμα της Βερχόβνα Ράντα ότι όποιος δεν πατήσει το κουμπί «ναι» μπορεί να θεωρηθεί υποστηρικτής της Μόσχας, που έχει απομείνει «το τελευταίο φυλάκιο» στην Ουκρανία - η Ρωσική Εκκλησία».

Με τη σειρά του, ο βουλευτής της Uniat Pavlo Bakunets από το ίδιο βήμα είπε ότι το σχέδιο νόμου αριθ. 8371 θα βοηθούσε να σταματήσει η επιρροή στη συνείδηση των Ουκρανών μέσω πρακτόρων εντός των τάξεων.

Με άλλα λόγια, παρά τις προσπάθειες ατόμων όπως ο Poturaev και ο Yelensky να εξηγήσουν ότι το σχέδιο νόμου αριθ. 8371 δεν στρέφεται ενάντια σε καμία συγκεκριμένη εκκλησία ή θρησκεία, οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι, ψηφίζοντας το, συνειδητοποίησαν ξεκάθαρα ότι επρόκειτο για την απαγόρευση της UOC. Αυτό έγινε κατανοητό και σε διεθνές επίπεδο.
Πώς αντέδρασε ο κόσμος στην απαγόρευση του UOC;
Μετά την ψηφοφορία στη Βερχόβνα Ράντα, ορισμένοι ξένοι πολιτικοί, δημοσιογράφοι, δικηγόροι και έγκριτες προσωπικότητες δήλωσαν ότι οι πιστοί υφίστανται διακρίσεις στην Ουκρανία.

Ο υποψήφιος για την προεδρία των ΗΠΑ Vivek Ramasawamy είπε ότι λόγω της δίωξης της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, η Ουκρανία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί δημοκρατική χώρα, ο δικηγόρος Robert Amsterdam είπε ότι η ουκρανική κυβέρνηση πρέπει να επιστρέψει στο κράτος δικαίου και να αποσύρει το σχέδιο νόμου αριθ. 8371. Ο ΟΗΕ συνέστησε στην Ουκρανία να αναθεωρήσει τον νόμο απαγόρευσης UOC. Με άλλα λόγια, ο κόσμος άρχισε να μιλά για το γεγονός ότι η θέση της Ουκρανίας σχετικά με το UOC δεν ανταποκρίνεται στους κανόνες της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Για παράδειγμα, ο υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Oleg Denisov δήλωσε ότι οι ουκρανικές αρχές έλαβαν «αρκετές» υποδείξεις από διεθνές επίπεδο ότι δεν θα έπρεπε να εγκριθεί νόμος που να απαγορεύει το UOC. Και σύμφωνα με τον βουλευτή του Λαού Yevhen Shevchenko , εάν η Ουκρανία το υιοθετήσει, θα αποκλειστεί από το να ενταχθεί στην ΕΕ.

Και οι αρχές της χώρας έπιασαν αυτό το «σήμα».

Απαγόρευση της UOC: στροφή στη ρητορική
Ο βουλευτής του λαού Yaroslav Yurchyshyn πιστεύει ότι ο κόσμος δεν κατανοεί πλήρως τις "δυσκολίες" με τις δραστηριότητες της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας, επομένως ο νόμος για την απαγόρευση της Εκκλησίας πρέπει να δημιουργηθεί έτσι ώστε να σταθεί στα δικαστήρια της ΕΕ. Το σχέδιο νόμου στάλθηκε για εξέταση, ενέργεια η οποία, σύμφωνα με τον βουλευτή του Λαού David Arakhamia, πρέπει να γίνει για την ένταξη στην ΕΕ, αλλά ακόμη και ο Βιάτροβιτς κατάλαβε ότι "αυτή η εξέταση δεν θα είναι υπέρ μας" . Για άλλη μια φορά - γιατί είναι αντισυνταγματική, αντιδημοκρατική και απάνθρωπη. Και όσο κι αν προσπάθησε να πει ο Poturaev ότι η απαγόρευση του UOC δεν θα ήταν παραβίαση της θρησκευτικής ελευθερίας, καθώς η UOC "δεν είναι για τον Χριστό", οι αρχές κατάλαβαν ότι ούτε η Ευρώπη ούτε ο κόσμος θα τους πίστευαν. Ως εκ τούτου, αποφάσισαν να εμπλέξουν εκπροσώπους της OCU και άλλων ουκρανικών θρησκειών στην υπόθεση.

Απαγόρευση UOC: σύνδεση OCU
Έτσι, ο Ντουμένκο είπε σε συνέντευξή του στη «Φωνή της Αμερικής» ότι όλα τα μέλη του Παν-Ουκρανικού Συμβουλίου Εκκλησιών είναι υπέρ της απαγόρευσης του UOC. Αργότερα, θρησκευτικές προσωπικότητες της Ουκρανίας επιβιβάστηκαν για ένα ταξίδι στις ΗΠΑ , κατά το οποίο ο Zοριά και οι φίλοι του μίλησαν για το άνευ προηγουμένου επίπεδο θρησκευτικής ελευθερίας στην Ουκρανία και ο αρχιραβίνος άσκησε πίεση για έναν νόμο που απαγορεύει το UOC στις ΗΠΑ. Ο σκοπός αυτών των ταξιδιών και των λόγων είναι ξεκάθαρος - να δείξουν στις ΗΠΑ και στον κόσμο ότι το σχέδιο νόμου αριθ. 8371 δεν κάνει διακρίσεις σε βάρος των πολιτών της Ουκρανίας με βάση τη θρησκεία.

Σύντομα θα μάθουμε αν ο Ζοριά και ο Ντουμένκο θα καταφέρουν να αλλάξουν την οπτική της Ευρώπης. Αλλά προφανώς, αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν την κατάσταση με άλλη έννοια. Δηλαδή, για να «καθαρίσουν» αθόρυβα τους ανταγωνιστές τους.

OCU και απαγόρευση όλων: τίποτα προσωπικό
Υπό αυτό το πρίσμα πρέπει να ληφθούν υπόψη και τα λόγια του Ζοριά. Γιατί από κάποια άποψη έχει δίκιο: ούτε οι μουσουλμάνοι, ούτε οι καθολικοί, ούτε οι προτεστάντες στη Ρωσία έχουν δηλώσει ότι δεν συμφωνούν με τα «δικά τους». Επιπλέον, πολλοί θρησκευτικοί ηγέτες της επιτιθέμενης χώρας υποστήριξαν ανοιχτά τον πόλεμο κατά της Ουκρανίας, ενώ άλλοι απλώς παρέμειναν σιωπηλοί, όπως η RCC. Άλλωστε, σύμφωνα με τον καθολικό επίσκοπο Stanislav Shirokoradiuk, αν μιλήσουν εναντίον του, «τότε δεν θα είναι εκεί». Το ερώτημα είναι, μια τέτοια δειλή θέση αυτών των δογμάτων δίνει στις ουκρανικές αρχές το δικαίωμα να απαγορεύσουν τις δραστηριότητες των συναδέλφων τους στην Ουκρανία; Από τη σκοπιά της λογικής του Νόμου 8371 - ναι, γιατί οι ίδιοι Μουσουλμάνοι, Εβραίοι, Προτεστάντες και Καθολικοί της Ρωσικής Ομοσπονδίας υποστήριξαν το «δικό τους» με τη μια ή την άλλη μορφή. Αλλά από την άποψη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών - όχι, γιατί δεν υπάρχει «συλλογική ευθύνη» στο νομικό πεδίο.

Ωστόσο, τόσο ο Ζοριά όσο και άλλοι εκπρόσωποι της OCU είναι βαθιά αδιάφοροι για όλα αυτά. Απλώς αποφάσισαν να ακολουθήσουν τα βήματα του «δάσκαλου» και «πνευματικού αββά» τους Filaret Denysenko και να χρησιμοποιήσουν τον πόλεμο για να μην μείνει κανείς στη θρησκευτική σφαίρα της Ουκρανίας εκτός από τη «σωστή» εκκλησία, δηλαδή την OCU.

Υπενθυμίζεται ότι το 2023, ο σύμβουλος του επικεφαλής του OP Mykhailo Podolyak δήλωσε ότι «στην Ουκρανία θα υπάρχει OCU, μόνο OCU». Ωστόσο, εννοούσε τα ορθόδοξα δόγματα. Όμως, αν κρίνουμε από όλα, η OCU αποφάσισε να σκοτώσει τους ανταγωνιστές της για την αγάπη των αρχών και να κάνει τα λόγια του Podolyak να ακούγονται κυριολεκτικά.

Τι να περιμένει κανείς;
Σε κάθε περίπτωση, Καθολικοί, Εβραίοι και Προτεστάντες της Ουκρανίας δεν πρέπει να κοιμούνται ήσυχοι από σήμερα. Οι κατηγορίες για τη «ρωσική ειρήνη» στην OCU δεν είναι κάτι αστείο και, συνήθως, μετά από λόγια, προχωρούν στις πράξεις. Επιπλέον, η ιστορία μας προσφέρει ήδη παρόμοια παραδείγματα - αρκεί να αναφέρουμε τη δίωξη όλων των πιστών γενικά, και όχι μόνο της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, από τις σοβιετικές αρχές. Και μπορεί κάλλιστα η ηγεσία της δομής του Ντουμένκο να είναι σε θέση να πείσει τους Ουκρανούς φιλοκυβερνητικούς άθεους ότι το κράτος μας χρειάζεται μόνο μια και μοναδική «σωστή» εκκλησία, και όλες τις άλλες όχι. Όπως λένε, τίποτα προσωπικό.