ეკლესია უფლის მირქმის დღესასწაულს აღნიშნავს
ბერძნულად მირქმის დღესასწაულს „შეხვედრას“ უწოდებენ და ეს ძველი და ახალი აღთქმის შეხვედრას ნიშნავს.
2 თებერვალს (ახალი სტილით 15 თებერვალს) მართლმადიდებელი ეკლესია უფლის მირქმას აღნიშნავს - ათთომეტთაგან ერთ-ერთ უძრავ დღესასწაულს.
შობიდან მე-40 დღეს ღვთიური ყრმა წაიყვანეს იერუსალიმის ტაძარში - ღვთივრჩეული ხალხის რელიგიური ცხოვრების ცენტრში.
მოსეს კანონით, ქალს, რომელმაც მამრობითი სქესის ჩვილი შვა, 40 დღის განმავლობაში ეკრძალებოდა ღვთის ტაძარში შესვლა. ამ ვადის გასვლის შემდეგ, დედა ჩვილთან ერთად ტაძარში მიდიოდა, რომ უფლისთვის სამადლობელი და განსაწმენედელი მსხვერპლი შეეწირა.
ყოვლადწმინდა ქალწულს, ღვთისმშობელს არ ჭირდებოდა განწმენდა, ვინაიდან მამაკაცის გარეშე შვა სისუთავისა და სიწმინდის წყარო, მაგრამ, თავისი ღრმა სიმდაბლიდან გამომდინარე, კანონის მოთხოვნას დაემორჩილა.
იმ დროს იერუსალიმში მართალი მოხუცი სვიმეონი ცხოვრობდა. მას ჰქონდა ღვთის განცხადება, რომ არ მოკვდებოდა, სანამ არ იხილავდა ქრისტე მაცხოვარს. ზეშთაგონებით, ღვთივსათნო მოხუცი სწორედ მაშინ მივიდა ტაძარში, როდესაც ყოვლადწმინდა ღვთისმშობელმა და მართალმა იოსებმა იქ ჩვილი იესო მიიყვანეს, რათა კანონით დადგენილი ჩვეულება აღესრულებინათ.
ღვთივმიმრქმელმა ღვთაებრივი ყრმა ხელში აიყვანა და, უფლის დიდებით, ქვეყნის მაცხოვარზე წინასწარმეტყველება წარმოთქვა: „აწ განუტევე მონაჲ შენი, მეუფეო, სიტყჳსაებრ შენისა მშჳდობით, რამეთუ იხილეს თუალთა ჩემთა მაცხოვარებაჲ შენი, რომელ განუმზადე წინაშე პირსა ყოვლისა ერისასა, ნათელი გამობრწყინვებად წარმართთა ზედა და დადებად ერისა შენისა ისრაჱლისა“.
ყოვლადწმინდა ქალწულს მართალმა სვიმეონმა უთხრა: აჰა ესერა ესე დგას დაცემად და აღდგინებად მრავალთა ისრაჱლსა შორის და სასწაულად სიტყჳს-საგებელად. და თჳთ შენსაცა სულსა განვიდეს მახჳლი, რაჲთა განცხადნენ მრავალთაგან გულთა ზრახვანი“.
ტაძარში აგრეთვე იყო 84 წლის ანნა წინასწარმეტყველი, ასული ფანოელისი, „რომელი არა განეშორებოდა ტაძრისა მისგან მარხვითა და ვედრებითა და მსახურებითა ღამე და დღე. ესე მასვე ჟამსა შინა მოიწია და აღუვარებდა ღმერთსა და ეტყოდა მისთჳს (ღვთიური ყრმისთვის) ყოველთა, რომელნი მოელოდეს გამოჴსნასა იერუსალჱმს შინა“.
ქრისტეს შობამდე ყველა მართალი მამაკაცი და დედაკაცი ცხოვრობდა მომავალი ქვეყნის მაცხოვრის რწმენით და მისი მოსვლის მოლოდინში იყო. წარმავალი ძველი აღთქმის უკანასკნელ წმინდანებს - მართალ სვიმეონს და ანნა წინასწარმეტყველს ერგოთ პატივი, რომ შეხვედროდნენ ტაძარში ახალი აღთქმის მატარებელს, რომელიც უკვე ღვთიურისა და ადამიანურის შეხვედრას განასახიერებდა.
უფლის მირქმის დღესასწაული ქრისტიანული ეკლესიის უძველესი დღესასწაულების რიცხვს მიეკუთვნება. უფლის მირქმის მოვლენასთან დაკავშირებულია ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის ხატი, წოდებული „ბოროტ გულთა მომალბობელი“ ან „სვიმეონის წინასწარმეტყველება“, რომელიც აუცილებლად უნდა განვასხვავოთ ხატისგან „შვიდისრიანი“. ხატი „სვიმეონის წინასწარმეტყველება“ წარმოადგენს მართალი სვიმეონის წინასწარმეტყველების სიმბოლოს: „და თჳთ შენსაცა სულსა განვიდეს მახჳლი“ (ლკ. 2, 35).
თავდაპირველად მირქმის დღესასწაულს აღნიშნავდნენ როგორც დღეს, რომელიც ასრულებდა ღვთისგანცხადების დღესასწაულის შემდგომ 40-დღიან ციკლს, მაგრამ 451 წლის ქალკედონის კრების შემდეგ ის დამოუკიდებელ დღესასწაულად იყო დამტკიცებული.
როგორც მჟკ იუწყებოდა, უმე ჩაატარებს საქველმოქმედო აქციას „მირქმის სანთელი“ უშძ-ის მხარდასაჭერად.
