ეკლესია ზეიმობს წმინდა თავად ვლადიმერის ხსენებისა და რუსეთის მოქცევის დღეს
ათასზე მეტი წლის წინ უდიდესი მოვლენა მოხდა, რომელმაც გეზი უცვალა სამშობლოს ისტორიას - რუსეთის მოქცევა.
2023 წლის 28 ივლისს ეკლესია ზეიმობს წმინდა მოციქულთასწორ თავად ვლადიმერის და რუსეთის მოქცევის დღეს. უკრაინის მართლმადიდებელ ეკლესიაში, ცხონებული უნეტარესი მიტროპოლიტის ვლადიმერის (საბოდანი) ლოცვა-კურთხევით, ამ დღეს აგრეთვე აღნიშნავენ წმინდა მოციქულის ანდრია პირველწოდებულის - ქრისტეს პირველი მოწაფის ხსენების დღეს, რომელმაც მართლმადიდებლობის კარი გაუხსნა აღმოსავლეთის სლავებს და კიევის ბორცვებზე ჯვარი აღმართა.
რუსეთის განმანათლებელი, თავადი ვლადიმერი დაიბადა დაახლოებით 960 წელს და წმინდა მოციქულთასწორ თავადის ასულ ოლღას შვილიშვილი იყო. ქრისტიანობის მიღებამდე ის სასტიკი მმართველი იყო, ეყრდნობოდა წარმართულ ტრადიციებს, მაგრამ ნათლობის შემდეგ სრულიად შეიცვალა.
თავადი 988 წელს კორსუნში (ხერსონში) მოინათლა და იგივე თარიღი ითვლება რუსეთის მოქცევის ოფიციალურ დასაწყისად. კიევში დაბრუნებისას, ბერძენ მღვდელმსახურებთან ერთად, მან ქალაქის მკვიდრნი მონათლა.
პირველ რიგში მან ნათლობა თავის თორმეტ ვაჟს შესთავაზა, მათ შემდეგ კი ბევრი ბოიარიც მოინათლა. შემდეგ წმინდა ვლადიმერმა გამოაცხადა, რომ კიევის ყველა მკვიდრი, მდიდარი და ღარიბი, გარკვეულ დღეს ნათლობის მისაღებად მდინარეზე მოსულიყვნენ. დანიშნულ დღეს კიევის მაცხოვრებლები დნეპრის სანაპიროზე შეიკრიბნენ, თავად ვლადიმერიც მოვიდა ქრისტიან მღვდლებთან ერთად. ყველა კიეველი მდინარეში შევიდა, უფროსებს ხელში ჩვილები ეკავათ, მღვდლები ნაპირზე ლოცვას კითხულობდნენ, ხოლო წმინდა ვლადიმერი ღმერთს ევედრებოდა და ებარებოდა თავის ხალხთან ერთად.
მას შემდეგ დანარჩენი რუსეთის მოქცევაც დაიწყო.
ქრისტიანობის მიღების შემდეგ თავადი ასე ამბობდა საკუთარ თავზე: „ღმერთო! მხეცივით ვიყავი, საქონელივით ვცხოვრობდი და შენ მომარჯულე. დიდება შენდა, უფალო!“. მან შეწყვიტა საომარი ქმედებები მეზობელ ქვეყნებთან და ყველასთან მშვიდობიანად ცხოვრობდა, მხოლოდ საზღვრებს იცავდა მომთაბარე პეჩენეგებისგან. თავადმა ყველა თავისი ცოლი და ხარჭი გაუშვა და დაქორწინდა ბერძენ დედოფალ ანაზე, მან გააუქმა სიკვდილით დასჯა, მას მკვლელებისა და მძარცველების დასჯაც არ სურდა. მაგრამ ბერძენი ეპისკოპოსების თხოვნით, რომლებიც წუხდნენ რუსეთში დანაშაულებრიობის გამო, იძულებული იყო სიკვდილით დასჯა კვლავ დაებრუნებინა.
თავადის კარი ღია იყო ღარიბებისა და მშივრებისთვის, წმინდა თავადი, რომელსაც ხალხმა მის სიცოცხლეშივე შეარქვა „Красно Солнышко“ (წითელი მზე), ხალხს ურიგებდა საკვებს, ტანსაცმელს და ფულს, სავალო კაბალისგან ანთავისუფლებდა მათ, პატიმრებსა და ტყვეებს თავისუფლებას უბრუნებდა.
წმინდა მოციქულთასწორი დიდი თავადი ნიჭიერი მმართველი იყო, რომელიც არა მარტო იცავდა მშობლიურ მიწას და ამაგრებდა მის საზღვრებს, არამედ საკუთარი ხალხის განათლებაზეც ზრუნავდა.
დიდი თავადი ვლადიმერი გარდაიცვალა 1015 წლის 15 (28) ივლისს კიევთან ახლოს, სოფელ ბერესტოვოში. დაკრძალულია მის მიერ დაფუძნებულ დესიატინის ეკლესიაში.