Μητρ. Λουκάς: Είδα όχι μόνο τη φρίκη του πολέμου, αλλά και την ανθρωπιά
Κατά τη διάρκεια του πολέμου συναντήθηκα με απλούς ανθρώπους που έδωσαν το τελευταίο τους, βλέποντας τα βάσανα άλλων ανθρώπων, είπε ο ιεράρχης της UOC.
Ο Μητροπολίτης Ζαπορόζιε και Μελιτούπολης Λουκάς, επικεφαλής της επισκοπής Ζαπορόζιε της UOC, ο οποίος μαζί με τους ιερείς της επισκοπής συνόδευσαν φορτηγά με ανθρωπιστική βοήθεια για τη Μαριούπολη, είπε σε συνέντευξή του ότι δεν είδε μόνο τη φρίκη του πολέμου, αλλά και την ανθρωπιά.
Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στη σελίδα στο Facebook του γραμματέα Τύπου της επισκοπής Ζαπορόζιε, πρωθιερέα Γενάντι Γελίν.
Η στήλη των λεωφορείων δεν κατάφερε να πάει πιο μακριά από το Μπερντιάνσκ και την Τετάρτη, 16 Μαρτίου, περίπου 400 πολίτες από τη Μαριούπολη μεταφέρθηκαν στο Ζαπορόζιε, οι οποίοι κατάφεραν να φτάσουν στο Μπερντιάνσκ, καθώς και 130 παιδιά από το ορφανοτροφείο του Μπερντιάνσκ.
Σύμφωνα με τον Μητροπολίτη Λουκά, βρέθηκε σε μια τέτοια πολεμική κατάσταση για πρώτη φορά, αν και είχε ήδη βρεθεί σε κατάσταση σύγκρουσης τον Απρίλιο του 2014 στο Ζαπορόζιε, όταν υπήρξε αντιπαράθεση μεταξύ υποστηρικτών του Maidan και του Anti-Maidan.
«Αυτή η μέρα έμεινε στην ιστορία του Ζαπορόζιε ως «Κυριακή του αυγού». Επιπλέον, η μητέρα μου γεννήθηκε το 1942. Γνώριζε τη φρίκη της μεταπολεμικής περιόδου, τον λιμό. Το 2014, ζούσα ήδη στο Ζαπορόζιε και η μητέρα μου ζούσε στο Ντονέτσκ, κοντά στο αεροδρόμιο του Ντονέτσκ. Λόγω των συνεχών βομβαρδισμών του τελευταίου, η μητέρα μου έμεινε ξαπλωμένη στο μπάνιο για τρεις μέρες (σε μια γούρνα από χυτοσίδηρο). Άνθρωπος με σακχαρώδη διαβήτη, υψηλή πίεση, δεν έτρωγε τίποτα. Συνεχώς ακουγόντουσαν οι βομβαρδισμοί! Κατά τη διάρκεια της ανακωχής κατάφερα να την βγάλω έξω. Τον Μάρτιο του 2015, ήταν η τελευταία φορά που επισκέφτηκα το πλέον κατεστραμμένο σπίτι μου. Τώρα είναι μαζί μου στο Ζαπορόζιε. Θα γνωρίσει ξανά αυτή τη φρίκη για τρίτη φορά στη ζωή της;!», είπε ο ιεράρχης της UOC.
Ο Μητροπολίτης Λουκά είπε ότι ακόμα δεν μπορεί να συνέλθει από τις ιστορίες των επιζώντων από τη Μαριούπολη.
«Τώρα δεν μπορώ καν να μιλήσω ήρεμα, ακόμα δεν μπορώ να συνέλθω από αυτό που έπρεπε να περάσουν, από τις ιστορίες που ακούσαμε, από τους ανθρώπους που δραπέτευσαν από τη Μαριούπολη, αυτό που είδαμε. Αυτό είναι κάτι που ούτε οι πιο λαμπροί σκηνοθέτες με τους πιο ταλαντούχους ηθοποιούς δεν μπορούν να κάνουν, ούτε μπορούν να το περιγράψουν σε βιβλία των πιο ταλαντούχων συγγραφέων. Τα συναισθήματα και αισθήσεις που αντικρίσαμε δεν μπορούν να μεταφερθούν έως ότου εσείς οι ίδιοι ζήσετε αυτή τη φρίκη στο πετσί σας. Είναι αδύνατο να καταλάβουμε πόσο σοβαρό ήταν όλο αυτό και πόσο ήταν όλο... σκληρό. Είναι απίστευτα δύσκολο ηθικά, δεν θα το κρύψω», πρόσθεσε.
Η πρώτη προσπάθεια αναχώρησης για τη Μαριούπολη έγινε στις 11 Μαρτίου, αλλά έφυγαν τελικά μόνο νωρίς το πρωί στις 12 Μαρτίου. Η πρώτη στάση ήταν στη Βασίλιεφκα, η ρωσική πλευρά έκανε έλεγχο, από μακριά ήταν βομβαρδισμός, όταν τελείωσε, το κομβόι άφησαν να περάσει. Αυτή τη μέρα, καταφέραμε να φτάσουμε στο Μπερντιάνσκ. Την Κυριακή, η στήλη έφτασε στο σημείο ελέγχου στη Μαριούπολη. Δεν επετράπη στο κομβόι να περάσει πιο πέρα από αυτό το σημείο ελέγχου μέχρι την Τρίτη και την Τρίτη είδαν τους πρώτους κατοίκους της Μαριούπολης που «δραπέτευσαν από την κόλαση».
«Διέφευγαν με τα δικά τους αυτοκίνητα από την πολιορκημένη πόλη. Είναι τρομακτικό, φυσικά. Ήταν τρομερό να βλέπεις ανθρώπους χτυπημένους, ανάπηρους, με επιδέσμους, με ματωμένους επιδέσμους λόγω τραυμάτων από σκάγια. Ένα παλιό ζιγκουλί, και μέσα είναι πατέρας, μητέρα με το μωρό στην αγκαλιά της, στο πίσω κάθισμα παιδιά ένα μικρότερο απ’ το άλλο, και στο ρυμουλκούμενο ένας 15χρονος με μπαντωμένο κεφάλι, με ελαφρύ μπουφανάκι, τυλιγμένος σε μια κουβέρτα, κάθεται πάνω στα πράγματα που διασώθηκαν. Ο κόσμος έκλαιγε υστερικά, λέγοντας πράγματα που δεν μπορείτε καν να φανταστείτε. Πολλοί από αυτούς έχασαν συγγενείς και φίλους. Μια μητέρα με ρώτησε: «Έχετε δει ποτέ ένα σκυλάκι να πίνει νερό από λακκούβα από βροχή; Έτσι έπιναν τα παιδιά μας γιατί δεν είχαμε νερό!» συνέχισε ο Μητροπολίτης Λουκάς.
«Πλησιάζει αεροπλάνο και ρίχνει βόμβες, μια βόμβα είναι ένας τόνος. Φεύγει το αεροπλάνο μακριά, αρχίζουν τα Grads. Φτάνει το αεροπλάνο και έτσι πέντε αεροπλάνα την ημέρα. Μεταξύ των αεροπλάνων – τα Grads. Δεν έμεινε τίποτα από την πόλη, είναι πιο εύκολο να απαριθμήσεις ό,τι έχει απομείνει παρά αυτά που καταστράφηκαν... Πείνα. Κρύο. Καμία επικοινωνία… Κατά καιρούς υπήρχε επικοινωνία μόνο σε ένα σημείο, μέχρι να βομβαρδιστεί ο πύργος…», πρόσθεσε.
Ο Σεβασμιώτατος, μαζί με τους βοηθούς του, άρχισε να τακτοποιεί πρόσφυγες στο Μπερντιάνσκ. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι κληρικοί του Μπερντιάνσκ, ντόπιοι εθελοντές άνοιξαν σχολεία, έφεραν φαγητό, προσπάθησαν να ζεστάνουν τους ανθρώπους, παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει θέρμανση στο Μπερντιάνσκ λόγω σπασμένου αγωγού φυσικού αερίου. Στον καθεδρικό ναό είχε στηθεί μαγειρείο κουζίνα, όπου οι άνθρωποι μπορούσαν να τρώνε ζεστό φαγητό δύο φορές την ημέρα.
«Οι άνθρωποι έλεγαν τις ιστορίες τους. Είναι τρομερό – οι άνθρωποι έχουν χάσει πολλά από τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Υπάρχουν εκατοντάδες πτώματα στη Μαριούπολη, απλά δεν καταμετρήθηκαν ούτε θάφτηκαν. Και όσοι είχαν τη δύναμη θάβανε του ανθρώπους τους ακριβώς δίπλα στην είσοδο της πολυκατοικίας, στην αυλή ή στην πλατεία, στο χαδάκι του δρόμου. Έτσι, μας είπαν για έναν ομαδικό τάφο, όπου θάφτηκαν 176 άτομα. Δεν υπάρχει κανείς να μαζέψει τα ερείπια κάτω από τα οποία μπορούν να βρίσκονται οι άνθρωποι. Πολλοί φοβούνται απλώς να βγουν από τα καταφύγιά τους», συνέχισε ο Μητροπολίτης Λουκάς.
«Οι άνθρωποι κάθονται σε καταφύγια να κρυφτούν από βόμβες, σε υπόγεια, λόγω των εκρήξεων βομβών και οβίδων προκύπτουν πυρκαγιές, καπνός μπαίνει στα καταφύγιά τους, είναι αδύνατο να αναπνεύσει κανείς, τρέχουν να πάρουν λίγο καθαρό αέρα και μετά πάλι βομβαρδισμοί από Grads ή βομβαρδισμοί από αεροπλάνα, τους σκίζει σε χίλια κομμάτια. Όλα μπροστά στα παιδιά. Ο κόσμος νόμιζε ότι τρελάθηκε. Απλώς σταμάτησα να ακούω τέτοιες ιστορίες. Δεν άντεξα! Είμαι ιερέας, γιατρός, έχω δει και ακούσει πολλά στη ζωή μου, αλλά ποτέ δεν έχω δει ή ακούσει κάτι τέτοιο», συνέχισε με τρεμάμενη φωνή ο ιεράρχης της UOC.
Την Τετάρτη, οι στρατιωτικοί είπαν ότι έλαβαν εντολή να συνοδεύσουν το κομβόι προς το Ζαπορόζιε. Οι ιερείς ξεφόρτωσαν τα φορτηγά μέσα σε δύο ώρες. Μαζί με το κομβόι κατάφεραν να βγάλουν πάνω από 500 άτομα, μαζί με τα παιδιά τους.
«Σε αυτό το ταξίδι συναντήθηκα με την ανθρωπότητα, με την ενεργή εκπλήρωση της εντολής της αγάπης για τον πλησίον… Συνάντησα απλούς ανθρώπους που έδωσαν το τελευταίο τους, βλέποντας τα βάσανα των άλλων ανθρώπων. Αυτό δεν το ξέρουμε ακόμα, Θεός φυλάξοι, για να μη το μάθουμε ποτέ από τη δική μας εμπειρία», είπε ο Μητροπολίτης Λουκάς και προέτρεψε να στραφούμε στον Θεό.
«Δεν μπορούμε να χάσουμε την ανθρώπινη εικόνα. Ξεχνώντας τον Θεό, προδίδοντάς Τον, πήραμε το δικό μας. Ήμασταν χορτάτοι, ικανοποιημένοι, ο καθένας είχε τις δικές του φιλοδοξίες, τη δική του περηφάνια. Τώρα ψάχνουμε τους ένοχους, αλλά πρώτα από όλα φταίει ο ίδιος ο άνθρωπος που πολλαπλασιάζει την αμαρτία. Ο άνθρωπος έχει μεγαλώσει αμαρτίες, κακία και μίσος στην καρδιά του, που έχει γεμίσει το ποτήρι της οργής του Θεού. Και αυτή η κακία και το μίσος έχουν πλέον ξεχυθεί στη γη μας, αλλά ξέρω επίσης ότι ακόμα κι αν αθροίσουμε όλες τις αμαρτίες όλου του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος της ανθρωπότητας, δεν μπορούν να επισκιάσουν το έλεος του Θεού, το οποίο αναπόφευκτα θα έρθει σε μας αν μετανοήσουμε», συνόψισε ο Μητροπολίτης Λουκάς.
Όπως ανέφερε νωρίτερα η ΕΟΔ, ο Μητροπολίτης Λουκάς και ο κλήρος συνόδευσαν μια ομάδα προσφύγων στο Ζαπορόζιε.
