Ο Σεβτσούκ είπε στα δυτικά ΜΜΕ ότι «η Ρωσική θα εισβάλει ανά πάσα στιγμή»
Οι Ουνίτες συνεχίζουν να υποστηρίζουν την υστερία γύρω από την «επίθεση του Κρεμλίνου στην Ουκρανία».
Ο επικεφαλής της UGCC (Ουνιτών), Σβιατόσλαβ Σεβτσούκ, σε μια διαδικτυακή συνέντευξη τύπου «Ουκρανία: η εμπειρία της Εκκλησίας των οκτώ ετών ένοπλης σύγκρουσης» είπε ότι τα ρωσικά στρατεύματα θα μπορούσαν να εισβάλουν στο έδαφος της Ουκρανίας ανά πάσα στιγμή. Αυτό αναφέρεται από το Ενημερωτικό κέντρο της UGCC.
Σύμφωνα με τον Σεβτσούκ, οι Ουκρανοί αισθάνονται ότι βρίσκονται στα πρόθυρα μιας κλιμάκωσης της στρατιωτικής επίθεσης εναντίον της χώρας τους. Επιπλέον, αυτή η κλιμάκωση δεν αποτελεί συνέχεια των γεγονότων στην Κριμαία και το Ντονμπάς.
«Κάτι πολύ διαφορετικό συμβαίνει τώρα. Αντιμετωπίζουμε μια πλήρη κλιμάκωση μεταξύ της Ρωσίας και της συλλογικής Δύσης. Η Ουκρανία σε αυτό το πλαίσιο είναι μόνο ένα μέρος του πλήρους πανοράματος των διαφόρων απειλών και εντάσεων… Αυτό σημαίνει ότι η ουκρανική κρίση δεν είναι μια κρίση μόνο για τους Ουκρανούς, αφορά ολόκληρο τον κόσμο, κυρίως την Ευρώπη, καθώς και τις Ηνωμένες Πολιτείες και τις χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ», αναφέρει ο πόρος τα λόγια του επικεφαλής των Ουνιτών.
Ο Σεβτσούκ μίλησε για τις «τέσσερις διαστάσεις» της κλιμακούμενης απειλής της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας: στρατιωτική, ενημερωτική, πολιτική και οικονομική, και αρκετά προβλέψιμα τα αποκάλεσε όλα «υβριδικός πόλεμος».
Περαιτέρω, ο επικεφαλής των Ουνιτών, αναφερόμενος σε μια κοινωνιολογική μελέτη που διεξήχθη από το Κέντρο Ραζουμκόφ, είπε ότι οι Ουκρανοί εμπιστεύονται περισσότερο από όλους τον στρατό, τους εθελοντές και την Εκκλησία. Σημείωσε ότι η UGCC καταρτίζει σχέδιο δράσης σε περίπτωση εισβολής.
«Αισθανόμαστε ευθύνη απέναντι σε όλη την ουκρανική κοινωνία και προσπαθούμε να καταρτίσουμε το δικό μας σχέδιο για το τι πρέπει να κάνουμε, ειδικά όταν υπάρχει πιθανότητα πλήρους κλίμακας στρατιωτικής εισβολής από τα ρωσικά στρατεύματα ανά πάσα στιγμή», δήλωσε ο επικεφαλής των Ουνιτών.
Νωρίτερα, η ΕΟΔ μίλησε για την υστερία γύρω από την «εισβολή Πούτιν» και τον ρόλο των «πατριωτικών» ομολογιών σε αυτήν.
