Έκλαιγα σχεδόν κάθε μέρα: ενορίτισσα UOC για μπούλινγκ στο σχολείο
Χριστίνα από το Zadubrovka στο Συνέδριο της UOC «Πιστοί» μίλησε για την επίθεση επιδρομέων στο ναό και τη δίωξη στο σχολείο με τη σιωπηρή συγκατάθεση διευθυντή.
Στις 22 Φεβρουαρίου στην Αγία Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου στο Συνέδριο των διωκόμενων ενοριών «Πιστοί» ενορίτισσα από το χωριό Zadubrovka της περιοχής Zastavnovsky της Περιφέρειας Τσερνιβτσί, Χριστίνα Βελουστσάκ, διηγήθηκε στους δημοσιογράφους του Inter TV για τις απόπειρες κατάληψης του Ιερού Ναού Αρχαγγέλου Μιχαήλ από επιδρομείς της OCU και την δίωξή της στο σχολείο, αναφέρει το Κέντρο Πληροφοριών της UOC στη σελίδα του στο Facebook.
Το κορίτσι είπε ότι η οργανωμένη επίθεση της OCU έλαβε χώρα την ημέρα που πέθανε ο ηγούμενος του ναού UOC, ο πατέρας Λεωνίδας. Ήταν μάρτυρας των γεγονότων της 4ης Μαΐου 2020, όταν 40 μισθοφόροι χτύπησαν μια χούφτα συμπατριωτών που υπερασπίζονταν το ναό της. «Εκείνη την ημέρα που πέθανε ο πατέρας μας Λεωνίδας, ήρθαν με αλυσοπρίονα και έκοψαν τις κλειδαριές. Είδα με τα μάτια μου όλους εκείνους τους ανθρώπους, είδα πώς υπέφεραν οι συμπατριώτες μας που οι οποίοι ήταν ακριβώς κάτω από την πόρτα κατά την επίθεση. Υπήρχαν 40 μισθοφόροι, οι υπερασπιστές του ναού χτυπήθηκαν πολύ σκληρά. Τα παιδιά μας αιμορραγούσαν στους πάγκους, ενώ οι οπαδοί της OCU έλεγαν, μην τους χτυπάτε, σκοτώστε τους», διηγείται η Χριστίνα.
Είπε επίσης ότι βίωνε μπούλινγκ για αρκετά χρόνια στο σχολείο επειδή είναι ενορίτισσα του ναού της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ταυτόχρονα, ο μπούλινγκ γινόταν με τη σιωπηρή συγκατάθεση της σχολικής διοίκησης. «Ερχόμουνα στο σχολείο και όλες οι καρέκλες και τα θρανία μπορούσαν να είναι λερωμένα με κιμωλία. Μόνη μου καθόμουν στο πρώτο θρανίο, καθώς κανείς δεν ήθελε να καθίσει μαζί μου επειδή πηγαίνω στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Σχεδόν κάθε μέρα έκλαιγα, ερχόμουν σπίτι και έλεγα στη μητέρα μου: "Δεν μπορώ άλλο πια"», είπε η νεαρή ενορίτισσα του ναού Αρχαγγέλου Μιχαήλ της UOC.
