Χριστουγεννιάτικο μήνυμα από Μακαριώτατο Μητροπολίτη Κιέβου Ονούφριο

Την παραμονή των Χριστουγέννων ο Προκαθήμενος της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, Μακαριώτατος Μητροπολίτης Κιέβου και πάσης Ουκρανίας Ονούφριος, απευθύνθηκε στο ποίμνιο με χριστουγεννιάτικο μήνυμα, το κείμενο του οποίου δημοσιεύθηκε από το Τμήμα Πληροφοριών και Διαφωτισμού της UOC.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Χριστουγεννιάτικου μηνύματος του Προκαθήμενου σε αρχιποιμένες, ποιμένες, μοναχούς και μονάζουσες και όλα τα πιστά τέκνα της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας:

Χριστός γεννάται, Χριστός γεννάται, δοξάσατε!

Συγχαίρω ειλικρινώς όλους εσάς: Θεοφιλέστατοι αρχηποιμένες και ποιμένες, ευσεβείς μοναχοί και μοναχές, αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, με μεγάλη κοσμοσωτήρια γιορτή των Χριστουγέννων στη σάρκα του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού.

Σήμερα η Αγία Ορθόδοξη Εκκλησία θυμάται εν προσευχές και δοξάζει το μέγα της ευσέβειας μυστήριο, Θεὸς ἐφανερώθη ἐν σαρκί (Α Τιμ. 3,16). Το μυστήριο του ερχομού του Μεσσία Χριστού στον κόσμο προέρχεται από τον Παράδεισο, από εκείνο το τραγικό γεγονός όταν οι προπάτορες μας, ο Αδάμ και η Εύα, παραβίασαν την εντολή της Θεϊκής αγάπης. Χωρίς να επιθυμούν να μετανοήσουν, ο Αδάμ και η Εύα αποχώρησαν από τον Θεό, και μέσω της αυτο-δικαιολόγησής τους έγιναν επίσης αντίπαλοι του Θεού. Για να μην παραβιάσει την ελευθερία των προπατόρων και να μην τους αναγκάζει να ζήσουν με Αυτόν εναντίον Οποίου επαναστάτησαν, ο Κύριος τους έβγαλε από τον Παράδεισο σε έναν θλιβερό και καταστροφικό κόσμο, όπου κατάλαβαν την προσωπική τους πνευματική κενότητα. Κατάλαβαν, αλλά ήταν πολύ αργά: πριν από την αποκατάσταση του εσωτερικού κενού τους, έπρεπε να πιουν το ποτήρι της θλίψης μέχρι το τέλος. Και έπιναν το ποτήρι τους με ευγνωμοσύνη και μετάνοια. Σε όλη του τη ζωή ο Αδάμ κοιτούσε προς τον Παράδεισο, έκλαιγε και έλεγε: «Παράδεισε μου, Παράδεισε, γλυκύτατε μου Παράδεισε!» Ο Αδάμ και οι απόγονοί του έκλαιγαν, πενθούσαν και περίμεναν υπομονετικά για εκείνη την ευλογημένη μέρα, όταν, σύμφωνα με τον λόγο του Θεού, ο σπόρος της γυναίκας θα συντρίψή την κεφαλήν του φιδιού (Γένεση 3,15), του διαβόλου, όταν ο Λυτρωτής θα έρθει στη γη και θα αναστήσει, θα αποκαταστήσει την κενότητα των ανθρώπινων ψυχών. Και αυτή η ώρα έχει έρθει. Ο Υιός του Θεού ήρθε στον κόσμο.

Το Ιερό Ευαγγέλιο διακηρύσσει τη Γέννηση του Χριστού μ’ αυτόν τον τρόπο. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ρωμαίου αυτοκράτορα Αυγούστου, ο οποίος ήταν ιδιοκτήτης εκείνη τη εποχή και της Ιουδαίας, εξεδόθη ένα διάταγμα να γίνει απογραφή όλων των κατοίκων του κόσμου, που ευρίσκετο υπό την κυριαρχίαν της Ρωμης (Λουκ. 2,1) Η Μητέρα του Θεού, η οποία έφερε στη μήτρα της τον Σωτήρα, που θέλησε να πάρει την ανθρώπινη φύση από αυτήν, μαζί με τον επίγειο φύλακα Της άγγελο – τον  Ιωσήφ το Μνήστωρ – ήρθε από τη Ναζαρέτ στη Βηθλεέμ, έτσι ώστε, στην πόλη του Δαβίδ, όπως και οι απόγονοι του Δαβίδ, να υποβληθούν σε απογραφή. Και δεδομένου ότι εκείνη την ώρα όλοι οι απόγονοι του Δαβίδ ήρθαν στη Βηθλεέμ για απογραφή, όλες οι θέσεις στα ξενοδοχεία ήταν καταλυμένα. Ενώ ήρθε η ώρα για την Παναγία να γεννήσει. Έτσι πήγαν έξω από την πόλη, σε μια σπηλιά όπου οι βοσκοί κρύβονταν σε άσχημες καιρικές συνθήκες, και εκεί, σε μια φτωχή σπηλιά, η Θεομήτορος γέννησε τον Σωτήρα του κόσμου, τον Υιό του Θεού, που θέλησε να γίνει ο Υιός του ανθρώπου. Η Παναγία τύλιξε το Θείο Βρέφος και Το έβαλε σε φάτνη, στην οποία, σύμφωνα με την προφητεία του Ησαΐα, ήταν δεμένο ένα βόδι και ένα γαϊδουράκι (Ης. 1,3): το γαϊδούρι που μετέφερε την Υπεραγία Θεοτόκου από τη Ναζαρέτ στη Βηθλεέμ και το βόδι που πήρε ο δίκαιος Ιωσήφ ο Μνήστωρ για να το πουλήσει όταν χρειαστούν χρήματα για τα προς το ζην.

Εκείνη την ώρα, στο χωράφι, όχι μακριά από την ευλογημένη σπηλιά, οι βοσκοί φυλάγανε τα κοπάδια. Ο Άγγελος του Θεού τους εμφανίστηκε και η δόξα του Κυρίου περιέλαμψεν αὐτούς. Οι βοσκοί φοβήθηκαν, αλλά ο Άγγελος του Θεού τους ηρέμησε και είπε: «μὴ φοβεῖσθε· ἰδοὺ γὰρ εὐγγελίζομαι ὑμῖν χαρὰν μεγάλην, ἥτις ἔσται παντὶ τῷ λαῷ ὅτι ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον σωτήρ, ὅς ἐστι Χριστὸς Κύριος, ἐν πόλει Δαυΐδ. καὶ τοῦτο ὑμῖν τὸ σημεῖον· εὑρήσετε βρέφος ἐσπαργανωμένον, κείμενον ἐν φάτνῃ» (Λουκ. 2, 9-12). Και ξαφνικά εμφανίστηκε ένας μεγάλος ουράνιος στρατός μαζί με τον Άγγελο, ο οποίος δόξαζε τον Θεό και έψαλλε θαυμάσιο τραγούδι: «δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» (Λουκ. 2,14). Όταν οι άγιοι Άγγελοι αναχώρησαν στον ουρανό, οἱ ἄνθρωποι οἱ ποιμένες εἶπον πρὸς ἀλλήλους· «διέλθωμεν δὴ ἕως Βηθλεὲμ καὶ ἴδωμεν τὸ ῥῆμα τοῦτο τὸ γεγονός, ὃ ὁ Κύριος ἐγνώρισεν ἡμῖν.» (Λουκ. 2:15). Οι βοσκοί ήταν οι πρώτοι από τους γήινους που ήρθαν στο σπήλαιο της Βηθλεέμ, βρήκαν το Θείο Βρέφος εκεί, «κείμενον ἐν τῇ φάτνῃ», και είπαν στην Υπεραγία Θεοτόκο και τον Ιωσήφ τον Μνήστωρ όλα όσα τους είπε ο Άγγελος για το Θείο Βρέφος (Λουκ. 2,15-17)

Μετά από αυτό, τρεις ανατολικοί βασιλιάδες ήρθαν στο Θείο Νήπιο Χριστό για προσκύνηση: ένας από την Περσία, ένας από την Αραβία και ένας από την Αιθιοπία. Είδαν ένα υπέροχο αστέρι στον Ουρανό και κατάλαβαν ότι ο Λυτρωτής είχε έρθει στον κόσμο, Τον οποίο περίμεναν όλες τις φυλές της γης. Οι βασιλιάδες-μάγοι ήρθαν να προσκυνήσουν το Θείο Βρέφος Χριστό την ημέρα της Γεννήσεώς Του. Έφεραν μαζί τους δώρα: χρυσό, λιβάνι και σμύρνα. Χρυσό ως στον Βασιλιά, λιβάνι ως στον Αρχιερέα και σμύρνα ως σύμβολο ότι ο Αρχιερέας Χριστός θα θυσιάσει τον Εαυτό Του για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Έχοντας δώσει δώρα και προσκύνηση στο Θείο Βρέφος Χριστό, οι Μάγοι επέστρεψαν στη γη τους και ο Ηρώδης ο κακούργος άρχισε να ψάχνει το Θείο Βρέφος για να Το σκοτώσει. Ο δυστυχισμένος Ηρώδης δεν ήξερε ότι ο Χριστός, που γεννήθηκε στη Βηθλεέμ, δεν γεννήθηκε για να γίνει ο βασιλιάς των Ιουδαίων. Ο Χριστός είναι ο Βασιλιάς όλης της γης και του ουρανού και δεν θέλει να κυβερνά τους ανθρώπους, όπως θέλουν οι επίγειοι βασιλιάδες. Θέλει να αγκαλιάσει όλους τους ανθρώπους και να τους ζεστάνει με τη Θεϊκή Του αγάπη. Ο Χριστός ο Σωτήρας ήρθε στη γη όχι για να μας κάνει δούλους, αλλά για να μας απελευθερώσει από τη δουλεία. Ο Χριστός ο Σωτήρας ανέλαβε τις αμαρτίες μας που μας υποδούλωναν, τις εξόντωσε στον Σταυρό και μας έκανε ελεύθερους με την πλήρη και αληθινή έννοια της λέξης. Ο Χριστός ο Σωτήρας όχι μόνο μας ελευθέρωσε από τη δουλεία της αμαρτίας, αλλά και μας δίδαξε πώς πρέπει να ζούμε για να διατηρήσουμε την πνευματική μας ελευθερία: τι πρέπει να κάνουμε και τι δεν πρέπει να κάνουμε. Όλη αυτή η διδασκαλία του Σωτήρα καταγράφεται στο ιερό Βιβλίο, το οποίο ονομάζεται Ευαγγέλιο.

Κάθε φορά που γιορτάζουμε τη Γέννηση του Χριστού, θυμόμαστε με αγάπη την ιστορία αυτού του ένδοξου γεγονότος. Η ιστορία της Γέννησης του Χριστού στην εμφάνιση είναι απλή και σεμνή, αλλά στην απλότητα και σεμνότητα ο Κύριος μας αποκαλύπτει τη σοφία, το μεγαλείο και τη δύναμή Του. Το Θείο Βρέφος Χριστός βρίσκεται ακόμα στη φάτνη και οι επίγειοι βασιλιάδες ήδη ανησυχούν. Οι ανατολικοί βασιλιάδες, καθοδηγούμενοι από την αγάπη για την Αλήθεια, έρχονται με δώρα και προσκυνούν το Θείο Βρέφος. Ο πονηρός Ηρώδης αιχμαλωτίζεται από φόβο, αλλά αντί να έρθει και να προσκυνήσει ορθώς το Θείο Βρέφος και μέσω αυτού για να ενισχύσει τον εαυτό του και το βασίλειό του, πέφτει σε τρέλα και προσπαθεί να Το σκοτώσει. Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Αύγουστος, τον οποίο τρέμει όλος ο κόσμος, υπηρέτησε επίσης το μυστήριο της Θείας Ενσάρκωσης: έκανε απογραφή του πληθυσμού, χωρίς να υποψιάζεται ότι το κύριο πράγμα σε αυτό δεν ήταν να μετρήσει τους υπηκόους του, αλλά να φέρει την Παναγία στη Βηθλεέμ για να εκπληρώσει την προφητεία, η οποία έλεγε ότι ο Χριστός ο Μεσσίας θα γεννηθεί στη Βηθλεέμ.

Η εμφάνιση των Αγγέλων την Παραμονή των Χριστουγέννων, τα λόγια και οι ψαλμωδίες τους μαρτυρούν το μεγαλείο του Μυστηρίου της Γέννησης του Χριστού, το οποίο κίνησε όχι μόνο τη γη, αλλά και τον Ουρανό.

Σε αυτές τις άγιες ημέρες όταν θυμόμαστε εν προσευχή και δοξάζουμε το Μυστήριο της Γεννήσεως του Σωτήρα και του Θεού μας, συμμετέχουμε στον παγκόσμιο εορτασμό και, μαζί με όλους τους Ορθόδοξους Χριστιανούς, προσκυνούμε τον Σωτήρα μας και Τον ευχαριστούμε ταπεινά για την αγάπη Του για εμάς, τους αμαρτωλούς ανθρώπους. Προσευχόμαστε ταπεινά ώστε ο Υιός του Θεού, ο οποίος «Τὸν δι' ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους καὶ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα ἐκ τῶν οὐρανῶν καὶ σαρκωθέντα ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς Παρθένου καὶ ἐνανθρωπήσαντα», επίβλεψε τις αδυναμίες μας, συγχώρεσε τις αμαρτίες μας, την επισκότισή μας, λόγω της οποίας σήμερα εγκρίνουμε και υιοθετούμε αφύσικους νόμους, με τους οποίους καταστρέφουμε τον εαυτό μας. Προσευχόμαστε ο Κύριος να φωτίσει την πνευματική μας τύφλωση, ώστε να βλέπουμε και να μην αγαπάμε τη δική μας αλήθεια, αλλά την αλήθεια του Θεού, η οποία είναι τέλεια, αιώνια και η μόνη ωφέλιμη για εμάς. Προσευχόμαστε ο Κύριος να μας ενισχύσει και να μας δώσει δύναμη να αντέξουμε με αξιοπρέπεια τις δοκιμασίες και τις ασθένειες που συγκλονίζουν όλο τον κόσμο σήμερα και οι οποίες, δυστυχώς, προκαλούνται από τις πανανθρώπινες αμαρτίες μας.

Σε αυτήν τη φωτεινή ημέρα, όταν θυμόμαστε τον ερχομό στον κόσμο του Θεού, σύμφωνα με τον λόγο του Αγίου Γρηγόριου του Θεολόγου, ας ευφρανθούμε με τρόμο και χαρά: με τρόμο λόγω των αμαρτιών μας και με χαρά λόγω ελπίδας (Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος. Τόμος Α´. Λόγος 38ος. Σελίδα 522. Αγία Πετρούπολη, 1912), ελπίδας στον Θείο έλεος, δύναμη και φιλανθρωπία.

Για άλλη μια φορά συγχαίρω ειλικρινά όλους εσάς, αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, για τη γιορτή της Γέννησης του Χριστού. Σας εύχομαι υγεία, σωτηρία και ευλογίες του Θεού. Ειρήνη και χάρη του Θεού, που ψάλλουν οι Άγγελοι την παραμονή των Χριστουγέννων, να γεμίσουν τις καρδιές μας, τις οικογένειές μας, την ουκρανική γη μας και ολόκληρο τον κόσμο. Αμήν.

Καλά Χριστούγεννα!

Ταπεινός

† Ονούφριος

Μητροπολίτης Κίεβου και πάσης Ουκρανίας

Χριστούγεννα,

2020/2021,

Εν Κίεβο