Ένα άλλο νομοσχέδιο με την έννοια του «αντί»

Τι περιμένει τους πιστούς Ουκρανούς σε περίπτωση έγκρισης του νομοσχεδίου 5488; Φωτογραφία: ΕΟΔ

Στις 13 Μαΐου 2021, με πρωτοβουλία του Υπουργικού Συμβουλίου, εισήχθη στο Ουκρανικό Κοινοβούλιο το νομοσχέδιο 5488 σχετικά με τις τροποποιήσεις του Кώδικα της Ουκρανίας για τα διοικητικά αδικήματα και τον Пοινικό κώδικα της Ουκρανίας σχετικά με την καταπολέμηση των εκδηλώσεων διακρίσεων. Προτείνει την καθιέρωση τιμωρίας για εκδηλώσεις «μισαλλοδοξίας» προς την κοινότητα των ΛΟΑΤ, καθώς και για την εκδήλωση πολιτικών ή θρησκευτικών πεποιθήσεων.

Πρέπει να σημειωθεί ότι το νομοσχέδιο αυτό δεν κατευθύνεται σαφώς κατά της UOC, όπως, για παράδειγμα, τα νομοσχέδια 5258 και 5259, τα οποία στην πραγματικότητα εξισώνουν την έννοια της «Ορθοδοξίας» με την έννοια του «Ρωσικού Κόσμου» και πρότειναν να καταδικαστεί κάποιος σε ποινή φυλάκισης δέκα ετών για την προώθηση του «Ρωσικού Κόσμου». Το νομοσχέδιο 5488 είναι ένα δίκοπο μαχαίρι, μπορεί να κατευθυνθεί τόσο κατά της UOC όσο και κατά της OCU ή άλλης θρησκευτικής οργάνωσης. Θα εξαρτηθεί από το ποιον ευνοούν οι αρχές αυτή τη στιγμή. Ας πούμε περισσότερα - εάν εγκριθούν και εάν οι αρχές ακολουθήσουν μια πολιτική ισότητας όλων των θρησκευτικών οργανώσεων ενώπιον του νόμου και του κράτους (ένα απίστευτο γεγονός στην τρέχουσα πραγματικότητα), το νομοσχέδιο 5488 μπορεί ακόμη και να συμβάλει στη διακοπή των κατασχέσεων εκκλησιών της UOC, του κυνηγιού της απο τα ΜΜΜ και άλλων παράνομων ενεργειών απέναντί της. Γιατί λοιπόν είναι αυτό το νομοσχέδιο με την έννοια του «αντί»;

Λίγα για τη νομική ρύθμιση των δημοσίων σχέσεων

Ο κανόνας δικαίου είναι ένας κανόνας συμπεριφοράς που καθιερώνεται από το κράτος, διατυπώνεται σε κανονιστικά κείμενα και πρέπει να τηρείται. Επιπλέον, αυτός ο κανόνας πρέπει να διατυπωθεί κατά τρόπο που να αποτρέπει την ευρεία ερμηνεία και την πιθανότητα κατάχρησης αυτού του κανόνα. Με άλλα λόγια, ο κανόνας πρέπει να είναι οριστικός, μη διφορούμενος και ξεκάθαρος. Εκτός από τους κανόνες του νόμου, υπάρχουν και άλλοι ρυθμιστές των κοινωνικών σχέσεων: ηθικοί κανόνες, παραδόσεις, έθιμα και ούτω καθεξής. Μπορούν να ερμηνευτούν ευρέως ή να κατανοηθούν διαφορετικά από διαφορετικές κοινωνικές ομάδες. Για παράδειγμα, ένας γάμος μπορεί να διανθιστεί με μια τελετή τελετών και εθίμων και να συνοδεύεται από μια γεμάτη και πολυήμερη γιορτή, ή μπορεί απλά να συνίσταται στην τέλεση ενός γάμου. Ο κανόνας δικαίου δεν το επιτρέπει, διότι πίσω από τον κανόνα δικαίου βρίσκεται το κράτος με όλες τις δομές εξουσίας του, το οποίο, με τη βοήθεια αυτών των δομών, αναγκάζει τους ανθρώπους να συμμορφωθούν με αυτους τους κανόνες, ακόμα κι αν δεν το θέλουν. Επαναλαμβάνουμε, ο κάνονας δικαίου πρέπει να είναι οριστικός, μη διφορούμενος και ξεκάθαρος, όλοι οι άνθρωποι πρέπει να καταλάβουν τι απαιτεί αυτός ο κανόνας και πώς πρέπει να συμπεριφέρονται.

Εάν ο κανόνας δικαίου είναι ασαφής, επιτρέπει μια διαφορετική ερμηνεία, εάν δεν είναι κατανοητό τι είναι η παραβίασή του και τι όχι, τότε όλα αυτά δεν οδηγούν σε τάξη των δημοσίων σχέσεων, αλλά σε μεγαλύτερη σύγχυση, διαφθορά, κατάχρηση, καθώς και την εμφάνιση μιας ευκαιρίας για χρήση αυτού του κανόνα για πίεση ή αντίποινα εναντίον πολιτικών, ιδεολογικών ή άλλων αντιπάλων.

Ποια είναι η ουσία του νομοσχεδίου 5488

Το νομοσχέδιο προβλέπει την εισαγωγή τροποποιήσεων και προσθηκών στον νόμο της Ουκρανίας «Στα βασικά της πρόληψης και της καταπολέμησης των διακρίσεων στην Ουκρανία», στον Ποινικό Κώδικα και στον Κώδικα Διοικητικών Αδικημάτων. Τα βασικά σημεία του νομοσχεδίου είναι τα εξής:

• εισάγεται ο ορισμός της έννοιας της «μισαλλοδοξίας»
• εισάγει διοικητική ή ποινική ευθύνη για αδικήματα που σχετίζονται με τη μισαλλοδοξία και τις διακρίσεις
• διευρύνονται οι εξουσίες του Επιτρόπου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του Ουκρανικού Κοινοβουλίου  της Ουκρανίας

Τι σημαίνει ο όρος «μισαλλοδοξίας»

Το νομοσχέδιο 5488 αναφέρει:

«Η μισαλλοδοξία πρέπει να εννοείται ως μια ανοιχτή, μεροληπτική, αρνητική στάση απέναντι σε άτομα για λόγους όπως φυλή, χρώμα δέρματος, πολιτικές, θρησκευτικές ή άλλες πεποιθήσεις, φύλο, ηλικία, αναπηρία, εθνοτική ή κοινωνική καταγωγή, ιθαγένεια, οικογενειακή ή ιδιοκτησιακή κατάσταση, σεξουαλικό προσανατολισμό, ταυτότητα φύλου, τόπο διαμονής, γλώσσα ή άλλα χαρακτηριστικά».

Και τώρα θα δώσουμε μερικά αποσπάσματα από την Βίβλο και τους Αγίους Πατέρες, που ταιριάζουν απόλυτα σε αυτόν τον ορισμό.

«Η γυναίκα δεν θα φορέσει αυτό που ανήκει στον άνδρα, ούτε ο άνδρας θα ντυθεί στολή γυναίκας· επειδή, όλοι εκείνοι που πράττουν έτσι [είναι] βδέλυγμα στον Κύριο τον Θεό σου».(Δευτερονόμιο 22: 5). Πρόκειται για τρανσέξουαλ ανθρώπους.

«Αν κάποιος ξαπλώσει με έναν άνδρα, όπως και με μια γυναίκα, τότε και οι δύο έχουν κάνει ένα βδέλυγμα: ας τους δολοφονήσουν, το αίμα τους πάνω τους» (Λευι. 20:13). Πρόκειται για άτομα ΛΟΑΤ.

«Διότι και αι γυναίκες των (χωρίς να εντραπούν και σεβασθούν ούτε τον ευατόν των) αλλάξαν την φυσικήν χρήσιν του φύλου των εις την παρά φύσιν και εξετράπησαν εις ακατανομάστους πράξεις. Κατά παρόμοιον τρόπον και οι άρρενες αφήκαν την φυσικήν σχέσιν και χρήσιν της γυναικός και εφλογίσθησαν εις τας εμπαθείς ορέξεις μεταξύ των, ώστε άνδρες εις άνδρας να ενεργούν αναισχύντους και εξευτελιστικάς πράξεις και να λαμβάνουν τον μισθόν, που τους έπρεπε δια την πλάνην των, από τον ίδιον τον ευατόν των  <…> Αυτοί, μολονότι εγνώρισαν καλά το θέλημα και την δικαιοσύνην του Θεού, ότι δηλαδή όσοι διαπράττουν τέτοια πονηρά έργα είναι άξιοι θανάτου» (Ρωμ. 1: 26-32). Και αυτό αφορά τους ΛΟΑΤ ανθρώπους.

«Οι Αγίες Γραφές και οι διδασκαλίες της Εκκλησίας καταδικάζουν απερίφραστα την ομοφυλοφιλική σεξουαλική επαφή, βλέποντας σε αυτές μια φαύλη διαστρέβλωση της θεϊκής φύσης του ανθρώπου» (Βασικές αρχές της Κοινωνικής Έννοιας της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας).

«Αιρετικόν άνθρωπον, ο οποίος ύστερα από πρώτην και δευτέραν συμβουλήν μένει με πείσμα εις την πλάνην του, παράτησέ τον και μη συζητής πλέον μαζή του.  Γνωρίζων, ότι ο τοιούτος έχει πλέον παρεκκλίνει από την αλήθειαν και διαστροφή και αμαρτάνει, ελεγχόμενος και καταδικαζόμενος από τον ίδιον τον ευατόν του, από την συνείδησίν του» (Τιτ. 3:10,11).

«Εάν κάποιος αλλοιώνει την πίστη του Θεού με κακή διδασκαλία, για την οποία σταυρώθηκε ο Ιησούς Χριστός <...> ένα τέτοιο άτομο τόσο κακό θα πάει σε μια ανεξήγητη φωτιά, όπως και αυτός που τον ακούει» (Ιερομάρτυρας Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος).

Όπως μπορείτε να δείτε, όλα αυτά τα αποσπάσματα από τις Αγίες Γραφές και τα έργα των Αγίων Πατέρων παραβιάζουν σαφώς τους κανόνες του νομοσχεδίου, καθώς δηλώνουν «μισαλλοδοξία» και αρνητική στάση απέναντι σε άτομα που είναι ένοχα για διάπραξη αμαρτωλών πράξεων.

Για ποια πράγματα θα υπάρξουν τιμωρίες;

Σε πολλά άρθρα του Ποινικού Κώδικα υπάρχουν οι λέξεις: «υποκινούμενη από φυλετική, εθνοτική ή θρησκευτική μισαλλοδοξία» νομοσχέδιο 5488 προτείνει την αντικατάσταση των λέξεων «υποκινούμενη από μισαλλοδοξία» με αναφορά στον ορισμό της μισαλλοδοξίας που αναφέρεται παραπάνω. Όπως μπορείτε να δείτε, ο προτεινόμενος ορισμός της «μισαλλοδοξίας» είναι πολύ ευρύτερος από αυτόν που υπάρχει ήδη στη νομοθεσία. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί σε τέτοια σημεία μισαλλοδοξίας όπως «σεξουαλικός προσανατολισμός, ταυτότητα φύλου». Από αυτή την άποψη, το νομοσχέδιο 5488 έχει σκοπό να κάνει τους ανθρώπους να έχουν μια θετική στάση απέναντι σε αυτές τις κακίες, γιατί, διαφορετικά, θα αποκαλείται «μισαλλοδοξία» με όλες τις επακόλουθες συνέπειες.

Η πιο αμφιλεγόμενη καινοτομία που προτείνεται από το νομοσχέδιο 5488 είναι μια τροποποίηση του άρθρου 161 του Ποινικού Κώδικα, για την ανώτατη ποινή η οποία συνεπάγεται φυλάκιση έως και οκτώ ετών.

Η πιο αμφιλεγόμενη καινοτομία που προτείνεται από το νομοσχέδιο 5488 είναι μια τροποποίηση του άρθρου 161 του Ποινικού Κώδικα, για την ανώτατη ποινή η οποία συνεπάγεται φυλάκιση έως και οκτώ ετών. Αν νωρίτερα αυτό το άρθρο ανέφερε: «Παραβίαση της ισότητας των πολιτών ανεξάρτητα από τη φυλή, την εθνικότητα, τις θρησκευτικές πεποιθήσεις, την αναπηρία ή άλλους λόγους», τώρα προτείνεται να αναφέρεται «Υποκίνηση εχθρότητας και μίσους που βασίζεται στη μισαλλοδοξία». Λοιπόν, εάν οι προηγούμενες αξιόποινες πράξεις έπρεπε να οδηγήσουν σε παραβίαση των δικαιωμάτων κάποιου, της αρχής της ισότητας, τώρα είναι απλώς ενέργειες που κάποιος (οι αρχές) μπορεί να θεωρήσει ως «υποκίνηση». Το κείμενο αυτού του άρθρου προτείνεται να δηλωθεί ως εξής: «Δημόσιες εκκλήσεις για βία που οφείλονται στη μισαλλοδοξία, καθώς και άλλες σκόπιμες ενέργειες που αποσκοπούν στην υποκίνηση εχθρότητας και μίσους που προκαλούνται από τη μισαλλοδοξία».

Ναι, η έκκληση για βία για οποιονδήποτε λόγο δεν είναι καλή, αλλά τι κρύβεται πίσω από τις λέξεις «άλλες σκόπιμες ενέργειες που αποσκοπούν στην υποκίνηση εχθρότητας και μίσους στη βάση της μισαλλοδοξίας»; Αν διαμαρτυρηθούμε για την εισαγωγή της ιδεολογίας των φύλων στα σχολεία μας, εάν αντιταχθούμε στις παρελάσεις των gay στις πόλεις μας, εάν δηλώσουμε ότι οι σχισματικοί δεν ανήκουν στην Εκκλησία του Χριστού, όλα αυτά εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής αυτού του άρθρου και μπορούν να τιμωρηθούν εγκληματικά.

Στον Κώδικα Διοικητικών Αδικημάτων το νομοσχέδιο 5488 προτείνει να συμπεριληφθεί ένα εντελώς νέο άρθρο 188-56 με τίτλο: «Παραβιάσεις της νομοθεσίας στον τομέα της πρόληψης και της καταπολέμησης των διακρίσεων». Το κείμενό του έχει ως εξής: «Άμεσος ή έμμεσος περιορισμός των δικαιωμάτων ή καθιέρωση άμεσων ή έμμεσων προνομίων των πολιτών βάσει φυλής, χρώματος, πολιτικών, θρησκευτικών και άλλων πεποιθήσεων, φύλου, ηλικίας, αναπηρίας, ηθικής και κοινωνικής καταγωγής, ιθαγένειας, οικογένειας ή κατάστασης ιδιοκτησίας, σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας φύλου, τόπου κατοικίας, γλωσσικών ή άλλων χαρακτηριστικών».

Αν διαμαρτυρηθούμε ενάντια στην εισαγωγή της ιδεολογίας των φύλων στα σχολεία, αν αντιταχθούμε στις παρελάσεις των gay στις πόλεις μας, εάν δηλώσουμε ότι οι σχισματικοί δεν ανήκουν στην Εκκλησία του Χριστού, όλα αυτά εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής αυτού του άρθρου και μπορούν να τιμωρηθούν εγκληματικά.

Εάν ένας επιχειρηματίας αρνείται να προσλάβει σόδομι ή τρανσέξουαλ, αυτό είναι ένας άμεσος περιορισμός των δικαιωμάτων, αλλά υπάρχει και ένας «έμμεσος», βάσει του οποίου μπορείτε, αν θέλετε, να φέρετε οτιδήποτε.

Τι σημαίνει η καθιέρωση «άμεσων ή έμμεσων προνομίων»; Από την άποψη της νομοθεσίας, η Ιερή Κοινωνία μπορεί κάλλιστα να θεωρηθεί προνόμιο, καθώς διδάσκεται μόνο στα πιστά παιδιά της Εκκλησίας και εξαρτάται από ολόκληρο το σύμπλεγμα της προετοιμασίας του πιστού για τη λήψη αυτού του Μυστηρίου. Και από το κείμενο του Άρθρου 188-56 προκύπτει ότι οποιοσδήποτε σεξουαλικός διεστραμμένος, για να μην αναφέρουμε τους Εθνικούς, μπορεί να παραπονεθεί ότι δεν διδάσκεται η Κοινωνία βάσει «θρησκευτικών και άλλων πεποιθήσεων <...> σεξουαλικού προσανατολισμού, φύλου ταυτότητας».

Τι μπορεί να σημαίνει αυτός ο νόμος για την UOC;

Από τη μία πλευρά, η κανονική Εκκλησία πρέπει να λάβει νομοθετική προστασία. Σε τελική ανάλυση, πόσες φορές έχουμε ακούσει εντελώς παράλογες κατηγορίες και προσβολές από ριζοσπάστες, «πατριωτικά» μέσα μαζικής ενημέρωσης και σχισματικά για τη διάδοση του «Ρωσικού Κόσμου», ότι δουλεύουμε προσωπικά για τη Μόσχα, την KGB, το FSB και τον Πούτιν; Γίνεται γελοίο όταν σε απομακρυσμένα χωριά της Δυτικής Ουκρανίας, οι υποστηρικτές της OCU ονομάζουν τους γείτονές τους από την UOC «Μοσχοβίτες» και «πράκτορες του Κρεμλίνου». Αλλά ας είμαστε ειλικρινείς - υπάρχουν πιθανότητες ότι κάποιος θα τιμωρηθεί για αυτά τα πράγματα; Όχι, δεδομένης της τρέχουσας πολιτικής πορείας, αυτό φαίνεται σχεδόν απίστευτο.

Αλλά τα προβλήματα της UOC μπορούν πραγματικά να προκύψουν από διαφορετικές οπτικές γωνίες.

1. Όπως αναφέρθηκε, η Εκκλησία ενδέχεται να υποστεί σοβαρή πίεση από ΛΟΑΤ άτομα. Οποιαδήποτε κριτική για εκπροσώπους φύλου ή ομοφυλοφίλων μπορεί να θεωρηθεί «μισαλλοδοξία» και τιμωρείται από τον νόμο. Δηλαδή, ένας ιερέας που έχει δηλώσει δημοσίως ότι η σοδομία είναι αμαρτία, εάν το Ουκρανικό Κοινοβούλιο περάσει αυτό το νομοσχέδιο, θα μπορούσε εύκολα να καταλήξει στη φυλακή. Μας φαίνεται απίστευτο τώρα αυτό, αλλά στη Δύση είναι αρκετά κοινό. Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Ουκρανία κινείται προς την ίδια κατεύθυνση.
2. Σχέσεις με τους σχισματικούς και ουνιάτες. Από καιρό σε καιρό, σκάνδαλα εμφανίζονται στον χώρο των μέσων μαζικής ενημέρωσης όταν η UOC αρνείται να υπηρετήσει ή να δώσει κοινωνία στους σχισματικούς και τους ουνιάτες. Για παράδειγμα, η υπόθεση στο Ζαπορόζιε, όταν ο ιερέας της UOC αρνήθηκε να τελέσει την κηδεία του βρέφους που «βαπτίστηκε» στο Πατριαρχείο του Κιέβου. Οι συγκρούσεις προκύπτουν τακτικά όταν οι γονείς που δεν είναι ακριβώς εκκλησιαστικοί άνθρωποι προσπαθούν να πάρουν την ιερή κοινωνία για τα παιδιά τους που δεν έχουν βαπτιστεί στις εκκλησίες της UOC και, μετά από άρνηση, να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους. Εάν εγκριθεί το νομοσχέδιο 5488 η UOC θα είναι εντελώς ανυπεράσπιστη έναντι τυχόν προκλήσεων σε αυτή τη βάση. Αρκεί για ένα σχισματικό ή έναν ουνιάτη να έρθει με μια κάμερα σε οποιαδήποτε εκκλησία της UOC, να ζητήσει κοινωνία, να καταγράψει την άρνησή της και να πάει στο δικαστήριο.

Παράδοξα της νομοθεσίας

Ακούγεται γελοίο, αλλά το νομοσχέδιο 5488 καταγγέλλει το ουκρανικό κράτος για διάκριση και μισαλλοδοξία. Πράγματι, το κράτος ασχολείται με το γεγονός ότι «άμεσα ή έμμεσα» περιορίζει τα δικαιώματα και θεσπίζει «άμεσα ή έμμεσα προνόμια» με βάση τη γλώσσα. Μόνο οι Ουκρανοί πολίτες της χώρας μας που μιλούν Ουκρανικά μπορούν να παρακολουθήσουν ταινίες και να ακούσουν ραδιοφωνικές εκπομπές, να σπουδάσουν σε σχολεία και πανεπιστήμια στη μητρική τους γλώσσα. Όλοι οι άλλοι πολίτες στερούνται αυτής της ευκαιρίας.

Και ο ορισμός της «μισαλλοδοξίας» περιλαμβάνει πάρα πολλές πολιτικές και δημόσιες προσωπικότητες, κυβερνητικούς αξιωματούχους, μπλόγκερ και τηλεοπτικούς παρουσιαστές που «ανοιχτά, μεροληπτικά και αρνητικά» αναφέρονται στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας, την ιεραρχία και τους ενορίτες της, και εκφράζουν τη γνώμη αυτή δημοσίως. Και υπάρχουν εκείνοι που ζητούν δημόσια για «βία που προκαλείται από μίσος». Για παράδειγμα, όχι πολύ καιρό πριν, ο πρώην αναπληρωτής επικεφαλής του SBU, Υπολοχαγός Αλεξάντερ Σκιπάλσκι, είπε στο τηλεοπτικό κανάλι Espresso: «Πρέπει να καθαρίσουμε όλα τα μοναστήρια της Μόσχας (μοναστήρια της UOC - Ed.), από όπου καθημερινά λαμβάνεται πληροφορίες για τη διαμονή ατόμων με συμπεριφορά και ψυχολογία  Ρώσος σαμποτέρ. Πολλή δουλειά έχουμε».

Μόνο τέτοιοι «μισαλλόδοξοι» δεν τιμωρούνται στη χώρα μας, γιατί η μισαλλοδοξία απέναντι στην UOC δεν τιμωρείται καθόλου, αλλά, αντίθετα, θεωρείται ακόμη και μια ευπρόσδεκτη πράξη. Ως εκ τούτου, στην αρχή του άρθρου, ειπώθηκε ότι το νομοσχέδιο μπορεί να εφαρμοστεί εναντίον των εχθρών της UOC, αλλά πραγματικά είναι αυτό που τείνουν τώρα να κάνουν οι ουκρανικές αρχές μας;

Αποτελέσματα

Πρώτον, το σχέδιο νόμου 5488 περιέχει ορισμούς και διατυπώσεις που τους επιτρέπουν να ερμηνεύονται σε πολύ ευρύ φάσμα, προερχόμενοι από την αυθαιρεσία των αρχών ή μάλλον από εκείνες τις πολιτικές προτεραιότητες που αντιμετωπίζουν οι αρχές. Και εδώ θα είναι πολύ κατάλληλο να θυμόμαστε τον αφορισμό: «Περισσότεροι νόμοι, λιγότερη δικαιοσύνη».

Δεύτερον, το νομοσχέδιο αποσκοπεί σαφώς στην προώθηση της ιδεολογίας των φύλων και της σοδομίας στην ουκρανική κοινωνία, καθώς οι αρχές δεν μπορούν να υποψιαστούν ότι θέλουν να εξαλείψουν τη «μισαλλοδοξία» σε σχέση με τη γλώσσα, τη θρησκεία, τη φυλή κ.λπ. Από αυτή την άποψη, αντιστοιχεί σε ένα έγγραφο όπως η εταιρική σχέση Biarritz. Η Biarritz προωθεί τις αντιχριστιανικές στιγμές στα σχολεία και την κοινωνία μας γενικά, και ο νόμος 5488 απειλεί την ποινική και διοικητική ευθύνη για όποιον δεν συμφωνεί με αυτό.

Τρίτον, το νομοσχέδιο στην πραγματικότητα ανακοινώνει ότι η ενεργή προστασία των παραδοσιακών αξιών, η χριστιανική ηθική και η αγνότητα της Ορθόδοξης πίστης τιμωρούνται ποινικά.

Δυστυχώς, το νομοσχέδιο 5488 έχει μεγάλες πιθανότητες να εγκριθεί, καθώς εισήχθη στο Ουκρανικό Κοινοβούλιο όχι από μεμονωμένους βουλευτές, αλλά από το Υπουργικό Συμβούλιο, το οποίο με τη σειρά του εκπόνησε αυτό το νομοσχέδιο βάσει του σχεδίου δράσης για την εφαρμογή Στρατηγικής για τα ανθρώπινα δικαιώματα και σχέδιο δράσης για την εφαρμογή της συμφωνίας για τη σύνδεση μεταξύ της Ουκρανίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.