SBU και Bihus: πόσο είναι το όπιο για τους ανθρώπους;

Πριν από λίγες μέρες, «δημοσιογράφοι» από το Bigus.info δημοσίευσαν μια «έρευνα» σχετικά με τις «παράνομες» δραστηριότητες του «media pool» της UOC. Σε αυτή την «έρευνα», η UOJ, ο «Πρώτος Κοζάκος» και οι «Λαϊκοί» αποκαλέστηκαν «εχθροί της Ουκρανίας» και κατηγορήθηκαν ότι «εργάζονται για το επιτιθέμενο κράτος». Κατά πόσο ανταποκρίνονται αυτές οι κατηγορίες στην πραγματικότητα και η «έρευνα» του «Bihus» σε δημοσιογραφικά πρότυπα;

Το «Bihus» έγινε διάσημο για τις ιστορίες του σχετικά με τη διαφθορά στην ουκρανική κυβέρνηση. Συχνά τα άρθρα τους προσέλκυσαν πολιτικούς με μεγάλη επιρροή, και μερικές φορές ήταν ακόμη και ενδιαφέροντα.

Στις 5 Νοεμβρίου 2013, προβλήθηκε το πρώτο επεισόδιο του «Bihus» - με τον Dmitry Bihus ως οικοδεσπότη. Ακολουθεί η εμφάνιση αυτού του έργου στο ZIK, το Channel 24 και το Pershom. Το πιο εντυπωσιακό και αξιομνημόνευτο χαρακτηριστικό των δραστηριοτήτων τους: σκανδαλωθηρία και βαναυσότητα. Δεν μασούν τα λόγια τους, λειτουργούν με ενδιαφέρον τεκμηριωμένο υλικό με τη μορφή αρχείων που «έπεσαν στα χέρια των δημοσιογράφων μας» (αυτό συνέβη με τον Medvedchuk) και στο επίκεντρο των ερευνών τους βρίσκονται το Υπουργείο Άμυνας, το Ίδρυμα Derzhmain, η Εθνική Φρουρά και γενικά οτιδήποτε σχετίζεται με μεγάλα χρηματικά ποσά και σχήματα διαφθοράς.

Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι οι αρχές έδωσαν και συνεχίζουν να δίνουν πολύ μεγάλη προσοχή στο Bihus. Και όταν δημιουργήθηκε «λίγος μπελάς» στους δημοσιογράφους της δημοσίευσης στις αρχές του τρέχοντος έτους, το μόνο που προκάλεσε έκπληξη ήταν το πόσο γρήγορα τελείωσε αυτός ο «μπελάς».

Να σας υπενθυμίσουμε ότι στα μέσα Ιανουαρίου διέρρευσε στο διαδίκτυο ένα βίντεο που δείχνει υπαλλήλους της Bihus να χρησιμοποιούν ναρκωτικά κατά τη διάρκεια ενός πρωτοχρονιάτικου εταιρικού πάρτι. Στην αρχή, ο Dmitry Bihus δεν αρνήθηκε αυτό το γεγονός και υποσχέθηκε εκκαθαρίσεις προσωπικού. Αλλά... αργότερα, ο αναπληρωτής αρχισυντάκτης Opanasenko έκανε μια δήλωση ότι οι υπάλληλοι του Bihus παρακολουθούνταν από τους αξιωματικούς της SBU για περίπου έναν χρόνο και το βίντεο ήταν μια συλλογή από διάφορες συνομιλίες που καταγράφηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.

Ο Bihus δήλωσε επιπλέον ότι επικοινώνησαν με τις υπηρεσίες επιβολής του νόμου σχετικά με την παράνομη παρακολούθηση και πίεση στους δημοσιογράφους. Σύμφωνα με τον Bihus, οι αξιωματικοί της SBU έφταιγαν φυσικά για αυτήν την πίεση .

Ο Dmitry Bihus ήταν αγανακτισμένος στις πλατφόρμες των μέσων ενημέρωσης με τις μεθόδους εργασίας που χρησιμοποιούσαν οι εκπρόσωποι της SBU σε σχέση με τους υπαλλήλους του. Ο Dmitry Bihus ζήτησε δικαιοσύνη και μίλησε για τη δύσκολη σχέση μεταξύ των δημοσιογράφων και των αρχών στην Ουκρανία, ότι αυτή η πίεση είναι «μέθοδοι του Κρεμλίνου», ότι είναι αδύνατο να εμπλακούν παιδιά και οικογένεια σε μια κατάσταση σε ένα εταιρικό πάρτι. Άλλωστε, το συγκρότημα όπου έγινε το εταιρικό πάρτι ήταν κυριολεκτικά γεμάτο με κάμερες ασφαλείας - ντουλάπες, δωμάτια, διαδρόμους.

Ο Bihus δίνει πολλές συνεντεύξεις σε δυτικά μέσα ενημέρωσης, δηλώνοντας ξεκάθαρα ότι αυτός και η εταιρεία του  δέχονται πίεση σε σχέση με τις δημοσιογραφικές τους δραστηριότητες. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Βλαντιμίρ Ζελένσκι ζήτησε « να βρεθούν άμεσα απαντήσεις σε όλα αυτά και να ανταποκριθεί ανάλογα ». Άλλωστε, σύμφωνα με τον Πρόεδρο, «χρειαζόμαστε πραγματικά την υποστήριξη των μέσων ενημέρωσης στην Ευρώπη και τον κόσμο».

Η SBU απολύει τον επικεφαλής του τμήματος που οργάνωσε την παρακολούθηση και όλοι είναι ευχαριστημένοι.

Δηλαδή, εάν υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία, εάν υπάρχουν στοιχεία για χρήση ναρκωτικών από υπαλλήλους του Bihus, η δικογραφία σε βάρος τους κλείνει. Επειδή τα αποδεικτικά στοιχεία συγκεντρώθηκαν «παράνομα», το έργο της SBU ήταν «πολύ σκληρό» και το πιο σημαντικό, υπήρχε θόρυβος ότι «οι δημοσιογράφοι διώκονται» στην Ουκρανία.

Αποφάσισαν να κλείσουν το θέμα. Μπορούμε να υποθέσουμε ότι όχι χωρίς ορισμένες προϋποθέσεις. Ποιες είναι αυτές; Συνεχίστε την ανάγνωση.

Μόλις τρεις μήνες μετά τον «μπελά» με τα ναρκωτικά και το SBU, ο «Bihus» κυκλοφορεί ένα βιαστικά φτιαγμένο «τζιν» για την UOC και το «media pool» της Εκκλησίας (το «τζιν» είναι υλικό κατά παραγγελία). Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι το «τζιν» για την UOC φτιάχνεται σε συνεργασία με την ίδια SBU, η οποία παρέχει στον «Bihus» υλικά από προανακριτικές έρευνες, κάτι που είναι ήδη έγκλημα. Όλο το «υλικό» του SBU-«Bihus» βασίζεται σε «γεγονότα» που παρέχονται από τις δυνάμεις ασφαλείας. Οι ίδιες δυνάμεις ασφαλείας που μόλις πρόσφατα, σύμφωνα με τους δημοσιογράφους του Bihus, εργάστηκαν χρησιμοποιώντας μεθόδους του Κρεμλίνου και καταδίωξαν την ελευθερία του λόγου. Αυτή η απόκλιση είναι τόσο εμφανής που τραβάει τα βλέμματα ακόμη και των αντιπάλων της UOC.

Ακολουθεί ένα χαρακτηριστικό σχόλιο κάτω από το βίντεο με την ιστορία «Bihus» για την ΕΟΔ: «Έχω μια μικρή ερώτηση. Γιατί, όταν η SBU πραγματοποίησε την «ειδική τους επιχείρηση» εναντίον του BIHUS.info, κυκλοφορήσατε τρία βίντεο για να αποκαλύψετε τις παράνομες δραστηριότητές τους, δείχνοντάς μας πώς τοποθέτησαν ΠΑΡΑΝΟΜΑ κάμερες, δείχνοντας σε όλους τους κατηγορούμενους, διεξάγοντας όλη την έρευνα για να αποδειχθεί  ότι δεν είναι πάντα η SBU στην πλευρά του καλού. ΕΣΕΙΣ είπατε ότι η SBU προσπαθεί να δυσφημήσει την εταιρεία σας με όλους τους νόμιμους και ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΣ τρόπους. Και τώρα, όταν η ίδια SBU που σας διώκει, διώκει την Εκκλησία, τότε όλα είναι εντάξει εδώ, τους εμπιστευόμαστε, ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ Η ΙΔΙΑ SBU. Δεν έχετε έστω λίγη αμεροληψία γιατί τους εμπιστεύεστε μόνο όταν ΣΑΣ ΒΟΛΕΥΕΙ!!!;; (ps. Δεν ξεπλένω τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά δεν χρειάζεται να πιστεύετε όλα τα «ευρήματα και αποκαλύψεις» για την UOC από τους αξιωματικούς της SBU)».

Συμφωνείτε ότι η ερώτηση είναι σωστή και λογική: πράγματι, γιατί ο Bigus άρχισε ξαφνικά να συνεργάζεται τόσο στενά με την SBU; Η απάντηση, μας φαίνεται, παρακαλάει να βγει στην επιφάνεια.

Ας περάσουμε στην ίδια την «έρευνα».

Η πλοκή χρησιμοποιεί συνεχώς τις φράσεις «πατριαρχία της Μόσχας», «πράκτορες FSB», «εγχειρίδια του Κρεμλίνου». Όμως το δικαστήριο δεν έχει εκδώσει ακόμη την ετυμηγορία του, οι εμπλεκόμενοι στην «ανάκριση» βρίσκονται προφυλακισμένοι και σε βάρος τους διεξάγεται έρευνα. Τότε γιατί ο Bihus επαναλαμβάνει όλες αυτές τις φράσεις τόσο επίμονα; Να περάσει στο κεφάλι του θεατή ότι όλοι οι ορθόδοξοι δημοσιογράφοι είναι ήδη ένοχοι. Γιατί πώς μπορεί η SBU να ασκήσει πίεση σε αθώους ανθρώπους; Ο «Bihus» ξέρει ότι δεν μπορεί. Ή ίσως;

Η πλοκή ξεκινά με μια περικοπή όπως αυτή: ο αναπληρωτής Artem Dmitruk μιλά για μια ακόμη ανομία και την κατάληψη του ναού με τον ξυλοδαρμό του ιερέα και των πιστών, ο Επίσκοπος Θεοδόσιος απευθύνεται στην UNHRC, ο δικηγόρος Nikita Chekman μιλά για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά πιστών... Και ο παρουσιαστής, με φόντο τη Λαύρα του Κιέβου Pechersk, συνοψίζει ότι η UOC είναι πραγματικά το κέντρο «φιλομοσκοβικών ιερέων και ενοριτών υπέρ της Μόσχας και της φιλορωσικής προπαγάνδας».

Κι αν στραφούμε στα στατιστικά; Για τι πράγμα μιλάμε; Μέχρι τα μέσα του 2023, είχαν αποδειχθεί 12 περιπτώσεις συνεργασίας μεταξύ του ιερατείου, αυτό ισχύει για 12 χιλιάδες ιερείς που υπηρετούν σε 9 χιλιάδες ενορίες. Δηλαδή περίπου το 0,1% του συνολικού αριθμού των ιερέων, δηλαδή εντός του ελάχιστου μαθηματικού σφάλματος. Ακόμη λιγότεροι είναι από τους ενορίτες των εκκλησιών μας.

Ο αριθμός εκείνων των Ορθοδόξων πιστών που υπερασπίζονται αυτή τη στιγμή την Ουκρανία ανέρχεται σε εκατοντάδες χιλιάδες. Είναι και «συνεργάτες υπέρ της Μόσχας»;

Από την άλλη πλευρά, μόνο το 2022, η SBU ερεύνησε περισσότερες από 2.600 ποινικές υποθέσεις που σχετίζονται με συνεργασία, 300 από αυτές οδηγήθηκαν στο δικαστήριο. Μεταξύ των κατηγορουμένων είναι ανώτερα και μεσαία στελέχη, αξιωματούχοι ασφαλείας, δάσκαλοι και απλοί υπάλληλοι. Δηλαδή, ανάμεσα σε αυτές τις 2.600 περιπτώσεις υπάρχουν μόνο 12 εκπρόσωποι της UOC - και αυτά είναι τα επίσημα στατιστικά στοιχεία της SBU! Αλλά για κάποιο λόγο δεν μιλούν για αυτό στο Bihus.

Και το κεράσι στην τούρτα: στις αρχές Φεβρουαρίου 2024, η SBU ανακοίνωσε την έκθεση και τη σύλληψη ενός δικτύου πρακτόρων της FSB από πρώην και νυν υπαλλήλους των ουκρανικών ειδικών υπηρεσιών. Επιπλέον, όσον αφορά τη βάση αποδεικτικών στοιχείων, όλα είναι πολύ σοβαρά: μιλάμε για συγκεκριμένα άτομα και συγκεκριμένες μεταδιδόμενες πληροφορίες που σχετίζονται με στρατηγικά αντικείμενα μη στρατιωτικής υποδομής, ενέργειας και άμυνας της Ουκρανίας.

Καταλαβαίνετε, σωστά; Υπάρχουν δεκάδες υπάλληλοι της SBU που εργάζονται ειδικά για τον εχθρό, διαρρέοντας πληροφορίες για στρατηγικά αντικείμενα σε αυτόν, και υπάρχουν 12 ιερείς του UOC που αναδημοσίευσαν στα κοινωνικά δίκτυα ή κατά τη διάρκεια προσωπικών συνομιλιών ή προσωπικής αλληλογραφίας «διέδιδαν φιλορωσικές αφηγήσεις»! Παρατηρείτε τη διαφορά;

Αν ναι, τότε τίθεται το ερώτημα: γιατί κανείς δεν απαιτεί να αναγνωριστεί η SBU ως «εγκληματική οργάνωση» που εργάζεται για τον εχθρό; Μάλλον επειδή δεν έχουμε την έννοια της «συλλογικής ενοχής» στο δίκαιο μας, σωστά;

Αλλά όλα αυτά δεν σταματούν τη δημοσιογράφο του Bihus και δηλώνει με βεβαιότητα ότι έχει αποκαλύψει ένα ολόκληρο δίκτυο «πρακτόρων» της FSB, που φέρεται να λειτουργούν υπό την κάλυψη του «πατριαρχείου της Μόσχας». Οι βουλευτές του λαού, ακόμη και ο Αμερικανός ακτιβιστής για τα ανθρώπινα δικαιώματα και δικηγόρος της UOC Robert Amsterdam ήταν συνδεδεμένοι με αυτό το δίκτυο. Σύμφωνα με τον Bigus, αυτό το «δίκτυο» είναι που βοηθά στο μπλοκάρισμα της διεθνούς βοήθειας προς την Ουκρανία.

Και μετά πάλι ένα μήνυμα προς τη Lubyanka - λένε, υπάρχει ένα όρθιο χειροκρότημα εκεί. Δηλαδή, τρομερά σκάνδαλα διαφθοράς στον στρατό, κλοπές ανθρωπιστικής βοήθειας, δωροδοκίες υπαλλήλων της TCC, κλοπές χρημάτων για τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας, τα περίφημα αυγά που αγοράστηκαν για τον στρατό σε εξωφρενικές τιμές και πολλά, πολλά άλλα - όλα αυτό δεν επικροτείται στη Lubyanka (πιθανότατα επειδή η χώρα ληστεύεται από πραγματικούς «πατριώτες»), αλλά χειροκροτούν όταν ορθόδοξοι δημοσιογράφοι μιλούν για την κατάληψη των εκκλησιών της UOC.

Αναρωτιέμαι αν ο ίδιος ο Bihus τα καταλαβαίνουν όλα αυτά ή όχι; Άλλωστε, πρέπει να καταλάβουν - άλλωστε, έχουν να κάνουν με σκάνδαλα διαφθοράς εδώ και αρκετά χρόνια.

Ο δημοσιογράφος καταγγέλλει περαιτέρω ότι ο νόμος για την απαγόρευση της UOC δεν πέρασε στο κοινοβούλιο πέρα ​​από την πρώτη ανάγνωση και, λένε, τι κακούς βουλευτές έχουμε που δεν θέλουμε να απαγορεύσουμε την UOC. Και στη συνέχεια υπαινίσσεται ευθέως ότι οι ειδικές υπηρεσίες θα ασχοληθούν με όλους αυτούς τους βουλευτές αν δεν ψηφίσουν.

Εν τω μεταξύ, ο Bihus αναθέτει τον ηγετικό ρόλο στο μπλοκάρισμα αυτού του νόμου σε ένα «δίκτυο πρακτόρων» που αποτελείται από δημοσιογράφους της ΕΟΔ, «First Kozatsky» και ορισμένους κληρικούς που σχετίζονται με την ορθόδοξη σφαίρα των μέσων ενημέρωσης.

Σε όλους δίνεται μια προκατειλημμένη και αξιολογική περιγραφή και ο παρουσιαστής του «Bihus» δηλώνει κατηγορηματικά ότι εργάζονται σύμφωνα με τα «εγχειρίδια του Κρεμλίνου», δημιουργώντας χιλιάδες και χιλιάδες κείμενα και διαμορφώνοντας την απαραίτητη εικόνα για το Κρεμλίνο. Δηλαδή, η εικόνα για το Κρεμλίνο δεν σχηματίζεται από αυτούς που καταλαμβάνουν εκκλησίες, ξυλοκοπούν πιστούς και ιερείς της UOC και σπάζουν κλειδαριές με μπουλντόζες και μύλοι, αλλά από αυτούς που το συζητούν! Λοιπόν, καταλαβαίνεις την ιδέα.

Ωστόσο, μόλις πριν από τρεις μήνες, ο Dmitry Bihus μίλησε για την ανομία της SBU σε σχέση με τους υπαλλήλους της και χρησιμοποίησε σχεδόν τις ίδιες φράσεις, όχι όμως σε σχέση με την UOC, αλλά... σε σχέση με την ίδια την SBU!

Σε τι ακριβώς φταίει λοιπόν η UOJ; Δεν θα το πιστέψετε, αλλά σύμφωνα με τον Bihus, ο πόρος μας επέκρινε τον Ποροσένκο το 2018! O «Bihus» έδωσε ακόμη και ένα στιγμιότυπο οθόνης από κάποιες ειδήσεις πριν από 6 χρόνια ως απόδειξη. Δηλαδή, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι κάθε άτομο που επικρίνει σήμερα (ή επέκρινε στο παρελθόν) τον «κοσμικό» είναι ένας «πράκτορας του Κρεμλίνου» που χρησιμοποιεί τα «εγχειρίδια της Μόσχας».

Καταλάβαμε σωστά το «Bihus»; Αν ναι, τότε σήμερα ολόκληρο το κόμμα του Προέδρου Ζελένσκι και η συντριπτική πλειοψηφία των Ουκρανών βουλευτών, πολιτικών και δημοσιογράφων υπάγονται στους «πράκτορες του Κρεμλίνου».

Η ΕΟΔ κατηγορείται επίσης ότι επικαλείται τον Πατριάρχη Κύριλλο - λένε, πώς μπορούν. Αλλά αν κατηγορήσετε τους δημοσιογράφους ότι αναφέρουν τον Πατριάρχη Κύριλλο ή, για παράδειγμα, τον Βλαντιμίρ Πούτιν, τότε όλοι θα πρέπει να κριθούν, συμπεριλαμβανομένου του Bihus. Διότι αποκλειστικά «πατριωτικοί» πόροι κατονομάζουν τον Πατριάρχη Κύριλλο συνεχώς, από το «Πνευματικό Μέτωπο» έως το «RBC-Ουκρανία».

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Πάνω απ' όλα, η κοπέλα παρουσιάστρια είναι εξοργισμένη από το γεγονός ότι ο ορθόδοξος πόρος μέσων ενημέρωσης καλύπτει ενεργά τα προβλήματα που υπάρχουν στη θρησκευτική σφαίρα της χώρας: τις ενέργειες του Filaret (Denisenko), συνεχείς κατασχέσεις και πιέσεις από τις αρχές και τους εθνικιστές σε σχέση με τις κοινότητες της UOC, δυσφήμιση πιστών και παραβίαση των πολιτικών δικαιωμάτων και της θρησκευτικής ελευθερίας.

Ο «Bihus» παρουσιάζει τα πάντα σαν να μην υπάρχουν καθόλου, και όσα λέγονται στην ορθόδοξη σφαίρα των μέσων ενημέρωσης δεν είναι απλώς αναληθή, αλλά ένα ψέμα και μια πραγματική πρόκληση κατά της Ουκρανίας.

Ο «Bigus» με όλη του την εμφάνιση δείχνει ότι «όλα είναι καλά με εμάς» και μόνο οι «πράκτορες της FSB» βρίσκονται εδώ.

Αλλά το πρόβλημα είναι ότι η ανομία σχετικά με την UOC είναι γνωστή όχι μόνο στη Ρωσία, αλλά και στη Δύση, όπου εγείρονται όλο και περισσότερο ερωτήματα που είναι άβολα για την κυβέρνηση Zelensky σχετικά με παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη θρησκευτική σφαίρα. Μπορεί κανείς να θυμηθεί όχι μόνο τις δηλώσεις του Tucker Carlson και Αμερικανών πολιτικών, αλλά και τις εκθέσεις του ΟΗΕ για παραβιάσεις δικαιωμάτων και ελευθεριών στη θρησκευτική σφαίρα της Ουκρανίας. Είναι αδύνατο να κρύψουμε τα γεγονότα της δίωξης κατά της UOC. Από την άλλη, οι αρχές δεν πρέπει να τους κρύβουν, αλλά να τους καταπιέζουν. Η διαφορά είναι εμφανής.

Από την άλλη πλευρά, από τη σύλληψη των δημοσιογράφων της ΕΟΔ στις 12 Μαρτίου, όλοι γίναμε μάρτυρες όχι μόνο μιας κατάφωρης παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά και μιας παραβίασης της θεμελιώδους βάσης της δημοκρατίας - της ελευθερίας του λόγου.

Έτσι, για σχεδόν 15 λεπτά, το κορίτσι από τον Bihus παραθέτει αποσπάσματα από την εσωτερική αλληλογραφία δημοσιογράφων της ΕΟΔ, παραθέτει αλληλογραφία με διάφορα άτομα από τη συνομιλία εργασίας και μιλά για συναντήσεις με βουλευτές του ουκρανικού κοινοβουλίου. Όλα αυτά παρουσιάζονται ως παράνομη δραστηριότητα.

Γεγονός όμως είναι ότι η συμφωνία ή η διαφωνία με τον νόμο, καθώς και η αναζήτηση νόμιμων τρόπων που μπορούν να επιβραδύνουν την υιοθέτησή του, είναι δουλειά του αναπληρωτή.

Οι βουλευτές του λαού μας δεν είναι ρομπότ για να πατήσουν το κουμπί «υπέρ», αλλά άνθρωποι που είναι υποχρεωμένοι να σκέφτονται, να αναλύουν, να συγκρίνουν και να λαμβάνουν αποφάσεις που εξυπηρετούν το όφελος του ουκρανικού λαού και δεν εκτελούν τις εντολές και τις επιθυμίες των αρχών. Ειδικά αν μιλάμε για νόμο κατά της Εκκλησίας.

Επιπλέον, η παρουσιάστρια είναι πολύ εξοργισμένη με την περίφημη συνέντευξη που έδωσε ο Ρόμπερτ Άμστερνταμ στον Τάκερ Κάρλσον. Μιλώντας για το Άμστερνταμ, ο Bigus τον αποκαλεί αποκλειστικά «λομπίστα της Μόσχας» και με βάση τη γενική λογική της ιστορίας και τη διατύπωση της ερώτησης, αποδεικνύεται ότι ο Robert Amsterdam είναι επίσης άμεσος συμμετέχων και ένας από τους «πράκτορες της FSB».

Ωστόσο, ας θυμίσουμε ότι ο Άμστερνταμ είναι persona non grata στη Ρωσία, πρόκειται για ένα πρόσωπο που υπερασπίστηκε τους αντιπολιτευόμενους Ρώσους και μπορεί να χαρακτηριστεί εχθρός του καθεστώτος Πούτιν. Γιατί στο καλό άρχισε ξαφνικά να εργάζεται για το Κρεμλίνο; Ακριβώς επειδή υπενθύμισε στις αρχές μας το Σύνταγμα της Ουκρανίας; Περίεργη λογική. Οι κατηγορίες έναντια στον Άμστερνταμ ότι λαμβάνει χρήματα για τη δουλειά του φαίνονται εξίσου περίεργες.

Ναι, το κάνει. Επειδή οι άνθρωποι τους οποίους οι υπηρεσίες πληροφοριών δεν κρατούν με κοντό λουρί λόγω ενοχοποιητικών στοιχείων συνήθως εργάζονται για αποζημίωση. Από την άλλη, να ρίξει στο κοινό τα ποσά που παίρνει ο οργανισμός του Άμστερνταμ (και αυτό δεν είναι ένα άτομο) για τη δουλειά του (περίπου 1.400 δολάρια την ώρα), με φόντο τα ποσά που έχει διαθέσει η κυβέρνησή μας για την καταπολέμηση της UOC στο αμερικανικό κοινοβούλιο και τα μέσα ενημέρωσης (περίπου 3,5 εκατομμύρια δολάρια) είναι απλώς γελοίο.

Ο «Bihus» (ή, μάλλον, οι πελάτες τους) εξοργίζονται ιδιαίτερα από την προειδοποίηση του Άμστερνταμ προς τους Ουκρανούς βουλευτές σχετικά με την ποινική ευθύνη για την ψήφο και την υιοθέτηση του νόμου 8371: όλοι όσοι τον ψήφισαν μπορεί να πέσουν υπό την πίεση των κυρώσεων των ΗΠΑ. Γενικά, η διακεκομμένη γραμμή μεταφέρει το μήνυμα ότι οι δραστηριότητες του Άμστερνταμ προκαλούν διάσπαση στην ουκρανική κοινωνία.

Μια ερώτηση: μήπως ο Άμστερνταμ ξεκίνησε την κατάληψη εκκλησιών, τις συλλήψεις δημοσιογράφων, επισκόπων και τις δίκες τους;

Ας θυμηθούμε ότι όταν ο Bihus βρέθηκε υπό πίεση από την SBU πριν από τρεις μήνες, δεν μιλούσαν μόνο για την ελευθερία του λόγου και την ευκαιρία να παρουσιάσουν με ειλικρίνεια πληροφορίες, το φώναξαν σε όλες τις πιθανές πλατφόρμες που είχαν στη διάθεσή τους και προσπάθησαν με όλες τους τις δυνάμεις να μπει σε δυτικές πλατφόρμες μέσων ενημέρωσης. Και ξαφνικά άλλαξαν ξαφνικά το τροπάριο. Δεν είναι περίεργο;

Ως αποτέλεσμα, δεν παρασχέθηκαν σοβαρά στοιχεία που να δείχνουν παράνομες δραστηριότητες ορθοδόξων δημοσιογράφων. Όλα τα «γεγονότα» που έπεσαν στα χέρια του «Bihus» ήρθαν εκεί από την SBU, σε στενή συνεργασία με την οποία έγινε η ιστορία. Ο βρώμικος χαρακτήρας του είναι τόσο εμφανής στον ίδιο τον Bigus που δεν τόλμησαν να τον δημοσιεύσουν στο κανάλι τους στο YouTube για ξένους χρήστες.

Για παράδειγμα, εάν ο λογαριασμός σας είναι εγγεγραμμένος στις ΗΠΑ ή την Αυστρία, δεν θα μπορείτε να παρακολουθήσετε την «έρευνα» σχετικά με τους δημοσιογράφους της UOC στο κανάλι Bihus.info. Το ερώτημα είναι γιατί; Γιατί αυτή η ιστορία δεν είναι για μια «έρευνα», αλλά για τη δίωξη της ελευθερίας του λόγου, των δημοσιογράφων και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ουκρανία. Μια δίωξη που ξεκίνησε από την SBU και πραγματοποιήθηκε από το Bigus.info.

Ελπίζουμε ότι ο Ντμίτρι και η ομάδα του ντρέπονται για αυτό. Και καταλαβαίνουμε ότι το ενδιαφέρον τους για την Εκκλησία εξηγείται απλά: «η θρησκεία είναι το όπιο του λαού».

Ας συνοψίσουμε.

Σε όλο το πρόγραμμα, το «Bigus» λειτουργεί με λίγες μόνο αφηγήσεις: «Εκκλησία της Μόσχας», «ιερείς του FSB», «φιλορώσοι ιερείς», «πράκτορες FSB», «εγχειρίδια του Κρεμλίνου».

Ο κύριος στόχος της «έρευνας» είναι να δυσφημιστεί όσο το δυνατόν περισσότερο η UOC και να επιτευχθεί θετική ψηφοφορία για τον νόμο κατά της UOC.

Ο δεύτερος στόχος είναι να μεταφέρουμε για άλλη μια φορά στον απλό άνθρωπο ότι ο κύριος εχθρός της Ουκρανίας είναι οι ιερείς και η Εκκλησία.

Το τρίτο είναι η δικαίωση παράνομων ενεργειών των αρχών εναντίον ορθοδόξων δημοσιογράφων, ιερέων, ιεραρχών και γενικότερα πιστών της UΟC.

Επιτεύχθηκαν οι στόχοι; Αν κρίνω από την αντίδραση της μπλογκόσφαιρας και τα σχόλια, εν μέρει ναι. Αλλά στην πραγματικότητα, δεν έχουν επιτευχθεί μόνο αυτοί οι στόχοι. Η ίδια η πλοκή διχάζει πραγματικά την κοινωνία, φέρνει σύγχυση και μίσος ορισμένων Ουκρανών πολιτών προς άλλους.

Και εδώ είναι που μπορούμε να μιλήσουμε για το «συμφέρον του Κρεμλίνου»...