Πίστη «με νέο τρόπο»: Νικολάκης και Christmas VS Αγίου Νικολάου και Χριστουγέννων

Στην Ουκρανία, οι αρχές έχουν ακυρώσει τα Σαββατοκύριακα στις εκκλησιαστικές αργίες σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο. Φωτογραφία: ΕΟΔ

Το 2023 ήταν η πρώτη χρονιά που η OCU και η UGCC άλλαξαν ταυτόχρονα στο νέο στυλ του ημερολογίου. Όλες οι αργίες, συμπεριλαμβανομένων των χειμερινών, μετατοπίστηκαν κατά 13 ημέρες: γιόρτασαν τον Άγιο Νικόλαο στις 6 Δεκεμβρίου αντί για τις 19 Δεκεμβρίου, τα Χριστούγεννα στις 25 Δεκεμβρίου αντί για τις 7 Ιανουαρίου, τα Θεοφάνεια στις 6 Ιανουαρίου αντί για τις 19 Ιανουαρίου, όπως ήταν πριν. Και αυτό συνέβη με την πλήρη υποστήριξη, ή μάλλον πρωτοβουλία, των αρχών, οι οποίες απαγόρευσαν το Ιουλιανό ημερολόγιο της εκκλησίας ακυρώνοντας τις αργίες για τα Χριστούγεννα, τη Μεσολάβηση και την Ημέρα του Βαπτίσματος των Ρως.

Βολοδίμηρ Ζελένσκι: «Σήμερα όλοι οι Ουκρανοί είναι μαζί, όλοι γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα την ίδια ημερομηνία σαν μια μεγάλη οικογένεια, ένα έθνος  μια ενωμένη χώρα».

Δηλαδή, ο Ζελένσκι διαβεβαιώνει ότι όλοι οι χριστιανοί στη χώρα έχουν αλλάξει στο νέο στυλ. Υποστηρίχθηκε επίσης από την αστυνομία.

Μαξίμ Αχραμέεβ, επικεφαλής του Τμήματος Προληπτικών Δραστηριοτήτων της Εθνικής Αστυνομίας: «Λοιπόν, ένας μεγάλος αριθμός πολιτών αποφάσισε να γιορτάσει τα Χριστούγεννα στις 25 Δεκεμβρίου. Πρόκειται για σχεδόν 10 εκατομμύρια πολίτες που επισκέφθηκαν περίπου 7.000 τόπους λατρείας».

Αλλά πόσο ρεαλιστικό είναι;

Αμερικανοί αξιωματούχοι λένε ότι ο πληθυσμός της Ουκρανίας σήμερα είναι 28 εκατομμύρια.

Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής J.D. Vance: «Ο πληθυσμός της χώρας έχει μειωθεί από 40 εκατομμύρια ανθρώπους σε 28 εκατομμύρια ανθρώπους».

Δηλαδή, οι αρχές μας ισχυρίζονται ότι τα Νέα Χριστούγεννα, σε μια εργάσιμη ημέρα, ένας στους τρεις Ουκρανούς, συμπεριλαμβανομένων των άθεων, των μουσουλμάνων, των Εβραίων ή των στρατιωτών στο μέτωπο, ήρθε στις εκκλησίες της OCU και της UGCC. Συμπεριλαμβανομένων των πιστών της UOC, από τους οποίους υπάρχουν περίπου 5-6 εκατομμύρια στη χώρα. Και αν διαιρέσετε 10 εκατομμύρια ανθρώπους σε 7.000 εκκλησίες, έχετε περίπου 1.600 άτομα σε κάθε μία.

Ας ρίξουμε μια ματιά σε μερικούς ναούς.

Πατριαρχικός Καθεδρικός Ναός της UGCC στο Κίεβο. Ο κύριος ναός των Ουνιτών. Ο ναός είναι τεράστιος. Αλλά, όπως μπορείτε να δείτε, είναι μισοάδειος. Δεν υπάρχουν περισσότερα από 150-200 άτομα στην πανηγυρική λειτουργία.

Χριστουγεννιάτικη «ολονύκτια αγρυπνία» της OCU στον Καθεδρικό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου της Λαύρας των Σπηλαίων  του Κιέβου. Υπάρχουν 30-40 άτομα στο βίντεο.

Χριστουγεννιάτικη Λειτουργία στον Καθεδρικό Ναό της Ζαπορόζιε – 40-50 άτομα.

Η επισκοπική Λειτουργία της επαρχίας Ντνιπρό της OCU είναι η ίδια 40-50.

Ταυτόχρονα, δεν βλέπουμε άδειες εκκλησίες στις χριστουγεννιάτικες λειτουργίες της UOC. Εδώ είναι ένας γεμάτος καθεδρικός ναός στη νυχτερινή λειτουργία στη Λαύρα Pochaev. Λειτουργία στην εκκλησία της Λαύρας Αγίου Αγαπητού του Pechersk. Εορταστική λειτουργία στο Sumy. Χριστουγεννιάτικη λειτουργία στο Τσερκάσι.

Μια παρόμοια κατάσταση ήταν στα Θεοφάνεια, όταν πολλοί άνθρωποι παραδοσιακά έρχονται στις εκκλησίες μόνο για να ευλογήσουν το νερό.

Ας συγκρίνουμε την κατάσταση στο Khmelnytskyi στη Δυτική Ουκρανία, όπου οι θέσεις της OCU είναι παραδοσιακά ισχυρές.

Εδώ είναι μια φωτογραφία της 6ης Ιανουαρίου από τον καθεδρικό ναό της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας που κατασχέθηκε από την OCU. Και εδώ είναι φωτογραφίες από τη λειτουργία στις 19 Ιανουαρίου στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου.

Όπως μπορούμε να δούμε, μετά την εισαγωγή του νέου ημερολογίου, δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε με τα λόγια του Ζελένσκι: «... Γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα την ίδια ημερομηνία, σαν μια μεγάλη οικογένεια».

Στην πραγματικότητα, βλέπουμε ότι κανείς δεν συναντιέται την ίδια ημερομηνία. Οι περισσότεροι από αυτούς συναντιούνται όπως πάντα συναντιούνταν. Τότε τι πρόσφερε αυτή η μετάβαση; Και γιατί εφαρμόστηκε;

Γκεόργκι Κοβαλένκο, «ιερέας» της OCU: «Ο πόλεμος έχει επιταχύνει αυτές τις διαδικασίες. Σε αυτό προστέθηκε μια πολιτική συνιστώσα. Και τώρα μπορούμε πραγματικά να διακρίνουμε την ουκρανική εκκλησία από την εκκλησία του Πατριαρχείου Μόσχας, συμπεριλαμβανομένων των ημερών κατά τις οποίες γιορτάζονται οι αργίες. Και τώρα το να παραμείνεις στο παλιό ημερολόγιο σημαίνει να είσαι στον ίδιο χώρο με το Πατριαρχείο Μόσχας».

Έτσι, ο Kovalenko έκανε τρία σημαντικά σημεία:

1.    Η μετάβαση στο νέο στυλ έχει βαθύνει περαιτέρω το χάσμα μεταξύ των πιστών της UOC και της OCU, δηλαδή, έχει εντείνει τη διάσπαση στην ουκρανική κοινωνία.

2.    Το δεύτερο είναι ότι η μετάβαση ήταν απαραίτητη λόγω του πολέμου.

3.    Και το τρίτο, επειδή το παλιό στυλ είναι "ένας χώρος" με τη Μόσχα.

Μεταξύ των Τοπικών Εκκλησιών σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο, εκτός από τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, υπάρχουν η Ιερουσαλήμ, η Σερβία, η Μακεδονία, η Γεωργία, η Πολωνία και το Άγιο Όρος. Το παλιό στυλ χρησιμοποιείται επίσης στην UOC. Μπορούμε να πούμε ότι όλες αυτές οι Εκκλησίες είναι «Μόσχα»;

Η απάντηση μας δίνεται στο Φανάρι. Στις 7 Ιανουαρίου, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος χοροστάτησε στη Λειτουργία της Γεννήσεως για τη ρωσική κοινότητα της Κωνσταντινούπολης και στις 19 Ιανουαρίου τέλεσε τα Θεοφάνεια Παλαιού Τύπου στην τουρκική πόλη Zeytinbagi. Στην λειτουργία, ο Ουκρανός πρόξενος Roman Nedilsky προσευχήθηκε μαζί του. Κατά τη λειτουργία, ο ίδιος και ο Βαρθολομαίος ευχήθηκαν μακροζωία στον Πατριάρχη Κύριλλο της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Δηλαδή, το Φανάρι σαφώς δεν θεωρεί ότι το Ιουλιανό ημερολόγιο είναι «Μόσχα». Γιατί πρέπει να εξεταστεί αυτό στην Ουκρανία; Ακριβώς επειδή έχουμε έναν πόλεμο αυτή τη στιγμή;

Όσο περίεργο κι αν φαίνεται, υπήρχαν ήδη προσπάθειες μετάβασης σε ένα νέο στυλ στην Ουκρανία κατά τη διάρκεια του πολέμου, πριν από 83 χρόνια.

Εφημερίδα του Κρεμεντσούκ «Dniprova Hvilya», 1941: «Θα έχουμε την ευκαιρία να γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα μαζί με τους φίλους και τους συμμάχους μας - τους λαούς της Δυτικής Ευρώπης, και πάνω απ' όλα - μαζί με τον μεγάλο γερμανικό λαό».

Ukrainske Slovo, Zolotonosha, 1941: «Είμαστε βέβαιοι ότι σύντομα θα έρθει η ώρα που ο ουκρανικός λαός, ο λαός που θα γίνει μέρος της νέας Ευρώπης, θα υιοθετήσει ένα νέο ημερολόγιο, σύμφωνα με το οποίο ζουν όλοι οι λαοί της Ευρώπης. Τώρα ούτε μία επιχείρηση, ούτε ένα άτομο στην Ουκρανία, σεβόμενο τους απελευθερωτές μας, δεν πρέπει να λειτουργήσει σε αυτές τις μεγάλες μέρες».

Τώρα δεν είναι η Γερμανία, αλλά η Ρωσία που προσπαθεί να κατακτήσει την Ουκρανία, αλλά τα επιχειρήματα για το νέο ημερολόγιο είναι τα ίδια.

Ο Andriy Yurash, πρεσβευτής της Ουκρανίας στο Βατικανό, δήλωσε: «Αυτή είναι επίσης μια μορφή ευγνωμοσύνης που αισθάνεται η χώρα μας προς τις περισσότερες χώρες της δυτικής πνευματικής οικουμένης σε αυτόν τον τρομερό αγώνα. Είμαστε όλοι μέρος του δυτικού κόσμου. Και πρέπει να επαναβεβαιώσουμε αυτή τη σχέση».

Αλλά τι σχέση έχουν όλα αυτά τα επιχειρήματα με την πίστη; Απολύτως καμία.

Ας δούμε πώς αντιλαμβάνονται οι αρχές και η κοινωνία τις εκκλησιαστικές εορτές, τους αγίους της Εκκλησίας και τον ίδιο τον Χριστό.

Στα σχολεία και τα νηπιαγωγεία, ο Άγιος Νικόλαος είναι υποκατάστατο του Άγιου Βασίλη. Δεν βλέπουν πρόβλημα για τις γυναίκες να φορούν ιερατικά άμφια και να μοιράζουν δώρα στα παιδιά. Στους ενήλικες, είναι ακόμα χειρότερο.

Εδώ, στο «Νέο Ημερολόγιο» ο Άγιος Νικόλαος δεν είναι καθόλου μια εικόνα πραότητας, αλλά ένας αιμοδιψής θεός του πολέμου με πολυβόλα και τανκς, ο οποίος φέρνει στους Ουκρανούς τα πτώματα των εχθρών ως δώρο.

«Άγιος Νικόλαος’ στο «Κανάλι 24»: «Σας εύχομαι ένα καλά δροσερό Moskal κάτω από κάθε χριστουγεννιάτικο δέντρο. Και κατά προτίμηση σε στοίβες».

Και εδώ είναι τα συγχαρητήρια για τον Άγιο Νικόλαο από το στρατό, όπου ένας πιλότος με τα άμφια του αγίου και ένα ραμμένο έμβλημα των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας φορτώνει κοχύλια σε ένα ελικόπτερο μάχης και στη συνέχεια πυροβολεί τον εχθρό. Ρίξτε μια ιδιαίτερη ματιά στο «πρόσωπο» του λεγόμενου «αγίου». Είναι ένα δαιμονικό ρύγχος με ένα λεκιασμένο χαμογελαστό στόμα.

Με παρόμοιο τρόπο, οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας έλαβαν συγχαρητήρια για τα Χριστούγεννα της Πρωτοχρονιάς. Οι Ουκρανοί κλήθηκαν να «προστατεύσουν τα Χριστούγεννα» με πυραυλικές επιθέσεις από το έδαφος και τον αέρα. Και ο ίδιος ο Χριστός απεικονίστηκε στα κοινωνικά δίκτυα ως bodybuilder με πολυβόλο.

Στο Rivne, τα κάλαντα του Νέου Ημερολογίου ανακατασκευάστηκαν με τέτοιο τρόπο ώστε ο Χριστός εξαφανίστηκε εντελώς από εκεί, μόνο οι άνθρωποι και τα πολυβόλα παρέμειναν.

Και στο Λβιβ, οι ουνίτες ιεροσπουδαστές περιόδευαν σε εκκλησίες με ένα μουσικό πρόγραμμα. Ο ντράμερ έπαιξε σχεδόν στις Βασιλικές Πύλες.

Και αυτό συνέβαινε στην Ουκρανία τα προηγούμενα χρόνια. Μπορεί κανείς να θυμηθεί τις σκηνές γέννησης με τον διάβολο στη σολέα του ναού UGCC στη Ζαρβανίτσια και την παράσταση με τον Πούτιν στο Τρούσκαβετς και τα παγανιστικά τραγούδια στον καθεδρικό ναό του Λβιβ του Πέτρου και του Παύλου. Και όλα αυτά έγιναν ταυτόχρονα με τους εορτασμούς των Χριστουγέννων στους ναούς της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ουκρανίας. Τώρα όλα απλώνονται εγκαίρως.

Στις 6 Δεκεμβρίου, η Ουκρανία γιορτάζει το Mikołajczyk και στις 19 Δεκεμβρίου τον Άγιο Νικόλαο. Η 25η Δεκεμβρίου είναι δυνατά «πατριωτικά» Χριστούγεννα «με όλο τον πολιτισμένο κόσμο», η 7η Ιανουαρίου είναι μια ήσυχη γιορτή της έλευσης του Χριστού στον κόσμο. Στις 15 Ιουλίου θα εορταστεί η Ημέρα της Κρατικής Υπόστασης και στις 28 Ιουλίου, η ημέρα της πνευματικής γέννησης του λαού μας.

Και αφήστε τις αρχές να θέσουν εκτός νόμου τους Ορθόδοξους Ουκρανούς, ας διαιρέσουν ακόμη περισσότερο τον ήδη διαιρεμένο λαό, ας προσποιηθούν ότι δεν υπάρχουμε. Αλλά τίποτα στον κόσμο δεν συμβαίνει χωρίς την άδεια του Θεού.

Τώρα μας δείχνουν πολύ καθαρά ότι οι ουκρανικές πατριωτικές κοινωνικοπολιτικές οργανώσεις με θρησκευτική προκατάληψη είναι από τη μία πλευρά. Από την άλλη, υπάρχει η Εκκλησία του Χριστού, στην οποία τίποτα δεν αλλάζει, η οποία εξακολουθεί να προετοιμάζει όχι Ουκρανούς, όχι Γερμανούς, όχι Ρώσους στη γη. Προετοιμάζει τους μελλοντικούς πολίτες της Βασιλείας των Ουρανών.

Και εναπόκειται σε εμάς να αποφασίσουμε ποια πλευρά θα επιλέξουμε.