Ψεύτικοι ποιμένες και το Ευαγγέλιο: τρυγούν από τα τριβόλια σύκα;

Πού οδηγούν τους ποιμένες της OCU το κοπάδι τους; Φωτογραφία: ΕΟΔ

Πριν από αρκετά χρόνια, ακόμη και πριν από τη δημιουργία της OCU, είχα την ευκαιρία να ακούσω μια ιστορία. Ένας γνωστός είπε πως ήθελε να προσκαλέσει τον ιερέα να τελέσει ένα μνημόσυνο στο νεκροταφείο. Απάντησε τα εξής στο τηλέφωνο: αν πρόκειται να προσευχηθείτε, τότε θα πάω, αν θέλετε απλώς να κανονίσετε μια μνήμη στον τάφο με ποτά και σνακ - αναζητήστε κάποιον άλλο. Αυτός ο «πατέρας» ήταν από την UOC-KP ...

Και μετά από λίγο, εμφανίστηκαν νέα ότι στη μητρόπολη ¨Οβρουτς ένας «ιερέας» επέστρεψε από την UOC-KP στην Εκκλησία του Χριστού.

«Εγώ, η Ανατόλι Στανισλάβοβιτς Βασιλένκο, συνειδητοποίησα τη σοβαρή μου σχισματική αμαρτία, όταν ήμουν ως «ιερέας» στη λεγόμενη εκκλησία «Πατριαρχείο Κιέβου», έγραψε σε μια επιστολή μετάνοιας που απευθύνθηκε στον Μητροπολίτη Βισάριον του Οβρούτς και του Κορόστεν. «Ζητώ από τον Κύριο να δεχτεί την ειλικρινή μου μετάνοια γι΄αυτό. Θέλω να είμαι ταπεινός υπηρέτης στην Ιερή Εκκλησία του Θεού».

Δεν υπάρχουν ακριβή δεδομένα ότι το ίδιο άτομο ήταν σε αυτές τις δύο ιστορίες, αλλά η πνευματική κατάσταση του πρώτου πρέπει αναπόφευκτα να οδήγησε στην πράξη του δεύτερου.

Αν ένα άτομο ψάχνει να βρει τον Χριστό, τότε πρέπει απαραίτητα να σκεφτεί αν βρίσκεται στον σωστό δρόμο. Εάν ένα άτομο ζει μια πνευματική ζωή, πρέπει σίγουρα να αναρωτηθεί : είναι σωστή αυτή; Εάν ένα άτομο έχει την εμπειρία μυστικών εμπειριών, σίγουρα αμφιβάλλει: δεν μπαίνει στον πειρασμό; «Είμαστε όλοι στον πειρασμό. Αυτή η γνώση  είναι η μεγαλύτερη προστασία από τον πειρασμό. Ο μεγαλύτερός πειρασμός είναι να παραδεχτούμε τον εαυτό μας απαλλαγμένο από τον πειρασμό» (άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσανίνοφ).

Εάν ένα άτομο ζει μια πνευματική ζωή, πρέπει σίγουρα να αναρωτηθεί: είναι σωστή αυτή;

Θα αθωωθούν αυτοί που ακολούθησαν τους ψεύτικους ποιμένες;

Όταν μελετάμε διάφορες θρησκείες, μπορεί να παρατηρηθεί ένα ενδιαφέρον πράγμα - το ολιστικό δόγμα του πειρασμού περιέχεται μόνο στην Ορθοδοξία. Επιπλέον, στην πρακτική της σωστής πνευματικής τροφής, με τη μία ή την άλλη μορφή, διδάσκεται σε όσους επιθυμούν τη σωτηρία της ψυχής από την αρχή. Και αυτό είναι πολύ κατανοητό, «... διότι και αυτός ο ίδιος ο σατανάς υποκρίνεται και μεταβάλλεται μερικές φορές κατά την εμφάνισιν και συμπεριφοράν εις άγγελον φωτός ...» (2 Κορ. 11:14). Αφού ξεκινήσετε το λάθος μονοπάτι, τότε είναι πολύ δύσκολο να το αποφύγετε.

Ακριβώς όπως ένας πιστός θα πρέπει να σκεφτεί αν πηγαίνει στο σωστό δρόμο στην πνευματική του ζωή, θα πρέπει επίσης να θέσει στον εαυτό του μια ερώτηση: είναι αυτός και άλλοι άνθρωποι που οδηγούνται εκεί από τους ποιμένες τους; Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός προειδοποίησε τους οπαδούς του ότι οι ποιμένες μπορούν να είναι ψεύτικοι ποιμένες: «Προσέχετε δε, να μη παρασυρθήτε εις την πλάνην από τους κακούς διδασκάλους και ψευδοπροφήτας, οι οποίοι έρχονται εις σας με το εξωτερικόν ένδυμα της αθωότητος και πραότητος του προβάτου, ενώ από μέσα είναι άγριοι και άρπαγες σαν λύκοι» (Ματθ. 7:15). Ένα άτομο που ακολουθεί αυτούς τους ψεύτικους ποιμένες δεν θα είναι σε θέση να δικαιολογήσει τον εαυτό του από το γεγονός ότι πήγε εκεί όπου οδηγήθηκε, και, κατά συνέπεια, όλη η ευθύνη για το γεγονός ότι ένα άτομο δεν ήρθε σε λάθος μέρος βαρύνει αυτούς τους ψεύτικους προφήτες . Σε τελική ανάλυση, ο Κύριος μας έδωσε επίσης σημάδια για το πώς να ξεχωρίσουμε έναν αληθινό ποιμένα από έναν ψεύτικο: «Από τους καρπούς των, δηλαδή από τα έργα των, θα τους γνωρίσετε καλά. Μηπως τρυγούν ποτέ από τα αγκάθια σταφύλια η από τα τριβόλια σύκα; Ετσι και κάθε δένδρον αγαθόν και ήμερον κάμνει καλούς καρπούς, ενώ το σάπιο και βλαμμένο δένδρο κάνει καρπούς επιβλαβείς. Δεν είναι δε δυνατόν ποτέ δένδρον ήμερον να βγάλη επιβλαβείς καρπούς ούτε σάπιο δένδρο να βγάλη καλούς. (Ο αγαθός δηλαδή άνθρωπος εναρέτους πάντοτε πράξεις θα παρουσιάζη, ο δε πονηρός και υποκριτής, εφ' όσον μένει εις την πονηρίαν του, θα κάμνη έργα κακά)» (Ματθ. 7: 16-18).

Ακολουθούν μερικά πρόσφατα παραδείγματα. Εδώ είναι ο καρπός της πνευματικής ζωής του «επισκόπου» της OCU, Adrian Kulik: «Συνιστάται σε όλους όσοι ζουν στην Ουκρανία και δεν την αγαπούν να συνδέουν έναν πλαστικό αριθμό στο αυτί του, όπως γίνεται με τα αδέσποτα σκυλιά. Για να μπορούν οι Ουκρανοί να δουν ποιος είναι μπροστά τους» (από ένα σχόλιο στο Facebook).

Και ας ρωτήσουμε τους Ουκρανούς - ποιος είναι μπροστά τους σε αυτήν τη φωτογραφία; Ποιο είναι αυτό το άτομο που ποζάρει με μπλουζάκι, χωρίς σταυρό (!); Και όχι μόνο θέτοντας, αλλά ανεβάζοντας αυτή τη φωτογραφία στο δίκτυο την παραμονή της Σαρακοστής ως πρόκληση απώλειας βάρους (!). Αυτός είναι ο «επίσκοπος» της OCU, Adrian Kulik. Για αυτόν, η έννοια της Μεγάλης Σαρακοστής είναι να γίνει ελαφρύτερος και πιο λεπτός.

Ωστόσο, ας επιστρέψουμε στα λόγια του σχετικά με τα «αδέσποτα σκυλιά». Ως απάντηση σε αυτούς, μπορεί κανείς να παραθέσει ένα απόσπασμα από τις διδασκαλίες του Άμπα Δωρόθεου: «Η ταπείνωση είναι όταν ένα άτομο όχι μόνο καταδικάζει έναν άλλο, αλλά τον περιφρονεί, δηλαδή, περιφρονεί τον γείτονά του και απομακρύνεται από αυτόν ως από κάποιο κακό. Αυτό είναι χειρότερο από την καταδίκη και πολύ πιο επιβλαβές. Όσοι θέλουν να σωθούν δεν δίνουν προσοχή στις αδυναμίες των γειτόνων τους, αλλά πάντοτε κοιτάζουν τον εαυτό τους και πετυχαίνουν».

Και εδώ είναι ο καρπός της πνευματικής ζωής ενός από τους διασημότερους «ιερείς» της OCU, του Αλεξάντερ Ντεϊδιακίν.

Τον Σεπτέμβριο του 2020, απευθύνθηκε στους εκπροσώπους των μη αναγνωρισμένων DPR και LPR, οι οποίοι, μαζί με την Επιτροπή του ΟΑΣΕ, επρόκειτο να επισκεφθούν τις θέσεις των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας στο Shumy, «βιολογικά απόβλητα»: «Διάβασα για τον έλεγχο των θέσεων της Ουκρανίας από τα «βιολογικά απόβλητα». Αυτό είναι τρελό». Ο Alexander Dedyukhin «έγινε διάσημος» για τις άλλες δηλώσεις του: σχετικά με τα οφέλη της νόμιμης πορνείας ή για το γεγονός ότι δεν πρέπει να αναζητάτε σωτηρία στην εκκλησία. Παρεμπιπτόντως, οι δραστηριότητες του Dedyukhin εκτιμήθηκαν ιδιαίτερα από το Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης, το 2018 έλαβε θωρακικό σταυρό από τα χέρια του Πατριάρχη Βαρθολομαίου.

Αυτό δεν είναι πλέον καν ταπείνωση των ανθρώπων. Είναι μια άρνηση αναγνώρισης ενός ατόμου ως ατόμου. Αυτή είναι η άποψη του Dedyukhin, αλλά εδώ είναι η γνώμη του Μεγάλου Μοναχού Μακάριου: «Ο άνθρωπος είναι πιο πολύτιμος από όλα τα πλάσματα, ακόμη, τολμώ να πω, όχι μόνο ορατά αλλά αόρατα πλάσματα, δηλαδή πνεύματα εξυπηρέτησης. Γιατί ο Θεός δεν είπε στους Αρχάγγελους Μιχαήλ και Γαβριήλ: ας δημιουργήσουμε με την εικόνα και την ομοιότητά μας (Γένεση 1:26), αλλά μίλησε για έναν έξυπνο άνθρωπο, εννοώ μια αθάνατη ψυχή».

Ένα άλλο παράδειγμα των καρπών της πνευματικής ζωής. Τις παραμονές των προεδρικών εκλογών του 2019, ο «ιερέας» της OCU Πέτρ Ζίνιτς είπε ότι όσοι ψηφίζουν τον Βλαντιμίρ Ζελένσκι στις προεδρικές εκλογές θα καούν στην κόλαση.

Σύμφωνα με το Ευαγγέλιο, δεν υπάρχει καμία αμαρτία όπως η ψήφος του Zelensky. Με τον ίδιο τρόπο, ένα άτομο που αποκαλείται ο ίδιος επίσκοπος δεν πρέπει να καθορίζει ποιος αγαπά την Ουκρανία και ποιος δεν το κάνει, και ο τελευταίος δεν πρέπει να σκοντάφτει σαν σκύλους. Στέλνοντας άλλους στην κόλαση, ένα άτομο απολαμβάνει αυτό που ανήκει μόνο στον Θεό. «Οταν δε έλθη ο υιός του ανθρώπου με όλην την δόξαν αυτού και μαζή με αυτόν όλοι οι άγγελοί του, τότε θα καθίση στον θρόνον του, τον λαμπρόν και ένδοξον. Και θα συναχθούν εμπρός του όλα τα έθνη της γης από της δημιουργίας του Αδάμ μέχρι της συντελείας του κόσμου και θα χωρίση αυτούς μεταξύ των με όσην ευκολίαν χωρίζει ο ποιμήν τα πρόβατα από τα ερίφια. Και θα θέση τα μεν πρόβατα εις τα δεξιά του τα δε ερίφια εις τα αριστερά» (Ματθ. 25: 31-33).

Διαβάζουμε επίσης από τον Άμπα Δωρόθεο για μια περίπτωση από τη διδασκαλία του σχετικά με το ότι δεν κρίνουμε έναν γείτονα μας: «Γιατί ευχαριστούμε τον εαυτό μας με την κρίση του Θεού; Τι θέλουμε από τη δημιουργία Του; Δεν πρέπει να τρέμουμε όταν ακούμε τι συνέβη σε αυτόν τον μεγάλο γέρο, ο οποίος, έχοντας μάθει για έναν συγκεκριμένο αδελφό ότι είχε πέσει σε πορνεία, είπε: «Ω, έκανε κάτι κακό!» Ή δεν ξέρετε ποιο τρομερό γεγονός λέγεται γι 'αυτόν στο Πατερικόν; Ο Άγιος Άγγελος τού έφερε την ψυχή εκείνου που είχε αμαρτήσει και του είπε: «Κοίτα, αυτός, που καταδίκασες πέθανε. πού θα διατάξεις να τον τοποθετήσεις, στο βασίλειο ή στο μαρτύριο; «Υπάρχει κάτι χειρότερο από αυτό το βάρος; Τι άλλο είναι το νόημα των λέξεων του Αγγέλου στον πρεσβύτερο, αν όχι αυτό: αφού είστε ο δικαστής των δίκαιων και αμαρτωλών, τότε πείτε μου, τι θα διατάξετε για αυτήν την ταπεινή ψυχή; Θα έχετε έλεος ή θα την παραδώσετε να βασανιστεί; Ο ιερός πρεσβύτερος, έκπληκτος από αυτό, πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του με δάκρυα και αμέτρητες προσπάθειες, προσευχόμενος στον Θεό να του συγχωρήσει αυτή την αμαρτία».

Ο μοναχός Δωρόθεος λέει ότι αυτός ο γέρος μετανόησε από την αμαρτία της καταδίκης για το υπόλοιπο της ζωής του. Από τους προαναφερθέντες «ποιμένες» της OCU, δεν έχουμε ακούσει όχι μόνο τη μετάνοια στα λόγια τους, αλλά ούτε καν μια υπόδειξη ότι μετανιώνουν για όσα ειπώθηκαν. Επίσης, δεν υπήρξε καταδίκη αυτών των δηλώσεων, σαφώς αντίθετη με το Ευαγγέλιο, από την ηγεσία της OCU. Ούτε ο επικεφαλής της OCU, ο Σεργκέι (Επιφάνιος) Ντουμένκο, ούτε ο ομιλητής Ιβάν (Yevstratiy) Zorιά σταμάτησαν τους κληρικούς τους και ανακοίνωσαν ότι η θρησκευτική τους οργάνωση δεν υποστήριξε αυτές τις δηλώσεις. Με άλλα λόγια, εξέφρασαν τη σιωπηρή τους υποστήριξη.

Δεν θα δώσουμε περισσότερα παραδείγματα παρόμοιων φρούτων, δεν θα μιλήσουμε για τον τρόπο με τον οποίο η Zorya και ο Dumenko προσβάλλουν τον πατέρα και τον μέντορά τους Filaret Denisenko, δεν θα μιλήσουμε για τη συμπεριφορά τέτοιων «ιεραρχών» της OCU όπως ο Vladislav (Anthony) Makhota ή Timofey (Mikhail) Zinkevich. Επίσης, δεν θα αναφέρουμε το πρόσφατο σκάνδαλο που προώθησε ο blogger A. Shariy σχετικά με τις πολύ επαίσχυντες πράξεις του Αλέξανδρου (Drabinko). Υπάρχουν πολλά παρόμοια παραδείγματα.

Ποιοι είναι οι καλοί καρποί στην OCU;

Υπάρχουν καρποί στη ζωή της OCU, τουλάχιστον εξωτερικά καλοί; Μάλλον ναι. Η ροή ειδήσεων του επίσημου ιστότοπου της OCU περιέχει, εκτός από τις ειδήσεις ότι ο Serhiy (Epiphany) Dumenko συναντήθηκε με έναν από τους πολιτικούς (Ουκρανούς ή ξένους) και εξέφρασε για άλλη μια φορά την ελπίδα του για την αναγνώριση της οργάνωσής του, νέας που τελεί την λειτουργία ή κάποιον ανταμείβει. Αλλά όλα αυτά πρέπει να αξιολογηθούν σύμφωνα με τα λόγια του Αποστόλου Παύλου: «Αντίθετα, ο καρπός του Αγίου Πνεύματος είναι η αγάπη, η χαρά, η ειρήνη, η μακροθυμία, η καλοσύνη, η αγαθότητα, η πίστη, η πραότητα, η εγκράτεια. Τίποτε απ’ αυτά δεν καταδικάζει ο νόμος» (Γαλ 5: 22,23). Η δραστηριότητα της OCU πληροί αυτό το κριτήριο; Η κατάσχεση ναών, ταπείνωση και προσβολές πιστών, ξυλοδαρμοί, η υπόσχεση να σηματοδοτούν ανθρώπους σαν αδέσποτα σκυλιά μιλούν από μόνα τους. Το ζήτημα της διαθεσιμότητας των μοναστικών στην OCU είναι επίσης πολύ ενδεικτικό. Πιθανότατα υπάρχουν, αλλά υπάρχουν τόσο λίγοι από αυτούς που η OCU φοβάται ακόμη και να εκφράσει αυτό το σχήμα. Ας θυμηθούμε το γνωστό πατερικό απόσπασμα: το φως στους ανθρώπους είναι οι μοναχοί και το φως στους μοναχούς είναι οι άγγελοι. Τι «φως» λάμπει στην OCU;

Ένα ξεχωριστό θέμα σχετικά με τους καρπούς με τους οποίους μπορεί κανείς να διακρίνει τους λύκους στα ρούχα των προβάτων από τους πραγματικούς ποιμένες είναι η κατάσχεση των εκκλησιών της UOC. Μπορεί ένα άτομο που αναζητά τη σωτηρία της ψυχής του να σπάσει  εκκλησίες, να κόψει κλειδαριές, να νικήσει άλλους ανθρώπους, ακόμη και ιερείς; Μπορεί ένας αληθινός πάστορας να ενθαρρύνει και ακόμη και να ζητήσει τέτοιες ενέργειες, όπως, για παράδειγμα, ο «επίσκοπος» του Chernivtsi της OCU; Η απάντηση είναι προφανής.

Τι δείχνουν αυτοί και παρόμοιοι καρποί; Δεν αναγνωρίζουμε αυτούς ακριβώς τους ψεύτικους ποιμένες για τους οποίους μιλά η Γραφή; Δεν θα έπρεπε αυτοί οι άνθρωποι να κοιτάξουν τον εαυτό τους στον καθρέφτη του Ευαγγελίου και να βγάλουν ένα συμπέρασμα για την εξαιρετικά επικίνδυνη πνευματική τους κατάσταση; Φυσικά, μπορείτε να την απορρίψετε και να πείτε ότι, όπως λένε, δεν μπορεί κανείς να κρίνει ολόκληρη τη θρησκευτική οργάνωση από μεμονωμένους ανθρώπους, και ότι υπάρχουν ανάξιοι πάστορες παντού.

Αλλά αν κοιτάξετε την κατάσταση με ανοιχτό μυαλό, μπορείτε να το δείτε:

• πρώτον, ο αριθμός τέτοιων σκανδάλων στην OCU είναι πολύ μεγάλος ή μάλλον τεράστιος. Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο στην UOC.
• δεύτερον, η ηγεσία της OCU και των απλών μελών δεν εκφράζουν τη διαφωνία τους με τις παραπάνω δηλώσεις, δεν τις επικρίνουν, πόσο μάλλον επιβάλλουν κανονικές απαγορεύσεις.
• τρίτον, η ειλικρίνεια με την οποία ο «κληρικός» της OCU μεταδίδει σαφώς αντιχριστιανικά μηνύματα μπορεί να υποδηλώνει ότι δεν κρύβουν το γεγονός ότι δεν οδηγούν το κοπάδι τους στον Χριστό.

Αναμφίβολα, ο Dedyukhin, και ο Kulik, και ο Drabinko, και πολλοί άλλοι θα βρουν αυτούς τους οπαδούς που θα θέλουν να τους ακολουθήσουν. Υπάρχουν όμως και άνθρωποι που θέλουν να ακολουθήσουν τον Χριστό. Για αυτούς, η επιλογή παραμένει ανοιχτή.

Η UOC συχνά κατηγορείται ότι δεν θέλει να συμβιβαστεί, δεν θέλει να αναζητήσει κοινό έδαφος με σχισματικά, και τελικά δεν θέλει να ενώσει όλες τις Ορθόδοξες ομολογίες της Ουκρανίας. Αλλά πώς μπορείτε να ενωθείτε με εκείνους που θεωρούν τους ανθρώπους ως βιολογικά απόβλητα, με εκείνους που τους ζητούν να χαρακτηριστούν ως αδέσποτα σκυλιά, με εκείνους που στέλνουν εκείνους που ψήφισαν έναν άλλο υποψήφιο στις προεδρικές εκλογές στην κόλαση; Ο Απόστολος Παύλος ρώτησε στην επιστολή του στους Κορινθίους: «Μη συνδέεσθε στενά και μη συνοδοιπορείτε με τους απίστους (με τους οποίους, ως εκ της απιστίας των, είναι αδύνατος η καλή συνεννόησις και συνεργασία σας). Διότι ποία συνάφεια και ανάμιξις ημπορεί να υπάρχη μεταξύ της δικαιοσύνης και της παρανομίας; Ποία επικοινωνία μεταξύ φωτός και σκότους; Ποία συννενόησις και συμφωνία μεταξύ Χριστού και διαβόλου; Τι κοινόν ημπορεί να έχη ένας πιστός με έναν άπιστον; Ποίος δε συμβιβασμός και ποία συνύπαρξις ημπορεί να νοηθή μεταξύ του ναού του Θεού και του ναού των ειδώλων; Διότι σεις-μη το λησμονείτε-είσθε ναός του Θεού του ζώντος, όπως άλλωστε έχει προφητεύσει ο Θεός και εις την Π. Διαθήκην· ότι “θα κατοικήσω μεταξύ αυτών και εντός αυτών και θα περιπατήσω ανάμεσά των και θα είμαι εγώ ο ιδικός των Θεός και θα είναι αυτοί λαός μου». (2 Κορ. 6: 14-16).

Πώς μπορείτε να ενωθείτε με εκείνους που θεωρούν τους ανθρώπους ως βιολογικά απόβλητα, με εκείνους που τους ζητούν να τα χαρακτηρίσουν ως αδέσποτα σκυλιά, με εκείνους που στέλνουν στους εκείνους που ψήφισαν έναν άλλο υποψήφιο στις προεδρικές εκλογές στην κόλαση;

Πιστοί της OCU, πού σας οδηγούν οι ποιμένες σας;

Δεν μπορεί να υπάρξει επικοινωνία, δεν μπορεί να υπάρξει ένωση ή συμβιβασμός. Αλλά μπορεί να υπάρχει μετάνοια, στα ελληνικά - μετανοία, μια αλλαγή σκέψης. Και επανένωση με την Εκκλησία. Η μετάνοια μπορεί να κάνει θαύματα με ένα άτομο. Ο Απόστολος Παύλος από έναν σκληρό διώκτη της Εκκλησίας μετατράπηκε σε απόστολο της. Ο Άγιος Πρίγκιπας Βλαντιμίρ ο Μέγας μετατράπηκε από έναν κατεστραμμένο δεσπότη σε έναν ταπεινό και αγνό κυβερνήτη της Ρωσίας. Ο Μοναχός Μωυσής Μουρίν ήταν ένας αιματηρός ληστής, ο Μοναχός της Αιγύπτου ήταν πόρνη, ο Άγιος Μάρτυρας Κυπρίων ήταν μάγος και ούτω καθεξής. Ποιοι θα γίνουν ο Kulik, ο Dedyukhin, ο Drabinko και άλλοι; Η ιστορία της Εκκλησίας υποδηλώνει ότι οι άνθρωποι που είναι επικεφαλής αιρέσεων ή σχισμάτων έχουν τη λιγότερη τάση να μετανοήσουν. Αλλά και οι πόρτες της μετάνοιας είναι ανοιχτές γι' αυτούς.

Όσο για το ποίμνιο της OCU, εκείνοι από αυτούς που θέλουν πραγματικά να επιτύχουν τη Βασιλεία των Ουρανών και όχι να επιβεβαιώσουν την ανεξαρτησία της Ουκρανίας, την εθνική ταυτότητα και ούτω καθεξής θα πρέπει να σκεφτούν το ερώτημα: πού τους οδηγούν οι πάστορες; Είναι αυτό το μονοπάτι σύμφωνο με το ευαγγέλιο; Δεν υπάρχει τίποτα κατακριτέο σε μια τέτοια αμφιβολία. Όπως προαναφέρθηκε, όλοι οι πιστοί πρέπει να συλλογιστούν τέτοιες ερωτήσεις. Αυτό είναι απόλυτα σύμφωνο με τις δύο αποστολικές οδηγίες: «Αγαπητοί, μη δίδετε εμπιστοσύνην εις κάθε πνεύμα ανθρώπων, αλλά να εξετάζετε τους ανθρώπους, που διαβεβαιώνουν ότι έχουν Πνεύμα Θεού και πνευματικά χαρίσματα, εάν πράγματι είναι από τον Θεόν, διότι πολλοί ψευδοπροφήται έχουν βγη στον κόσμον. »(1 Ιωάννης 4: 1), και την πατερική διδασκαλία.

Θα ήθελα να ολοκληρώσω αυτόν τον συλλογισμό με τα λόγια του Μεγάλου Αγίου Αθανασίου:

«Ο Κύριος είπε:« Προσέχετε δε, να μη παρασυρθήτε εις την πλάνην από τους κακούς διδασκάλους και ψευδοπροφήτας, οι οποίοι έρχονται εις σας με το εξωτερικόν ένδυμα της αθωότητος και πραότητος του προβάτου, ενώ από μέσα είναι άγριοι και άρπαγες σαν λύκοι. Θα τα αναγνωρίσετε από τους καρπούς τους.»  " Αν δείτε, αδερφέ, κάποιος που έχει αξιοπρεπή εμφάνιση, μην κοιτάτε αν είναι ντυμένος με δέρα, αν φέρει το όνομα ενός ιερέα, επίσκοπου, διάκονου ή ασκητή, αλλά προσπαθήστε να μάθετε για τις πράξεις του, αν αυτός είναι αγνός, αν είναι φιλόξενος, ελεήμων, στοργικός, επίμονος στην προσευχή, υπομονετικός. Εάν η μήτρα του είναι Θεός, ο λαιμός του είναι κόλαση, αν είναι άπληστοι για χρήματα και ανταλλάσσεται σε ευσέβεια, αφήστε τον - δεν είναι σοφός βοσκός, αλλά επιθετικός λύκος. Αν ξέρετε πώς να αναγνωρίζετε τα δέντρα από τους καρπούς τους - ποια φυλή, γεύση, ποιότητα είναι - ακόμη περισσότερο πρέπει να αναγνωρίσετε τους πωλητές του Χριστού από τις πράξεις τους, αφού αυτοί, με το πρόσχημα του σεβασμού, έχουν μια διάβολη ψυχή. Δεν συλλέγετε τσαμπιά από αγκάθια ή από σύκα γογγύλια, τότε γιατί πιστεύετε ότι μπορείτε να ακούσετε κάτι καλό από εγκληματίες ή να μάθετε κάτι χρήσιμο από προδότες; Λοιπόν, απομακρυνθείτε από αυτούς όπως από τους λύκους της Αραβίας, από τα αγκάθια της ανυπακοής, τους γαϊδουράγκαθους της αδικίας και το κακό δέντρο».