Χρονικά της σφαγής στο Ιβάνο-Φρανκίφσκ: θέλει κάποιος να ενταχθεί στην OCU;

Ενορίτες και ιερείς δολοφονήθηκαν σε θαλάμους αερίων κατά τη διάρκεια της κατάσχεσης στο Ιβάνο-Φρανκίφσκ. Φωτογραφία: ΕΟΔ

Στις 28 Μαρτίου 2023, συνέβη ένα συγκλονιστικό γεγονός, ακόμη και για τα πρότυπα της στρατιωτικής Ουκρανίας. Στο Ιβάνο-Φρανκίφσκ, η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας, με τη βοήθεια των αρχών, κατέλαβε τον τελευταίο ναό της UOC στην περιοχή. Και η λέξη «κατέλαβε» δεν είναι καθόλου υπερβολή.

Κατ 'αρχάς, οι ληστές έκοψαν την πύλη του φράχτη με ένα ηλεκτρικό πριόνι, στη συνέχεια τη χτύπησαν πολλές φορές. Ένα επιθετικό πλήθος έπεσε στην περιοχή και αποκλείστηκε από τον ναό.

Μερικοί από τους πιστούς κλείστηκαν στον ναό, μερικοί προσευχήθηκαν στη βεράντα και τα σκαλοπάτια. Το πλήθος φώναζε «Δόξα στο έθνος – θάνατος στους εχθρούς!», οι πιστοί απάντησαν «Δόξα των Θεώ!». «Ιερείς» της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας προσπάθησαν να σπάσουν τις πόρτες, αλλά οι ενορίτες δεν τους άφησαν να περάσουν.

Σύντομα όμως κάποιοι από τους καταδρομείς έσπασαν τις πλαϊνές πόρτες και μπήκαν μέσα. Έριξαν δακρυγόνα και έδιωξαν τους ιερείς και τους πιστούς της UOC που βρίσκονταν μέσα. Ο γραμματέας της επισκοπής, π. Βασίλ Ρομανγιούκ, είχε την εμπειρία να έχει ένα ρεύμα αερίου απευθείας στο πρόσωπό του. Έχασε τις αισθήσεις του και έπεσε. Ο ιερέας μεταφέρθηκε από τον ναό και νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο.

Οι ληστές άνοιξαν τις κεντρικές πόρτες και έσπρωξαν τους πιστούς από τα σκαλιά προς τα κάτω. Στους λυγμούς των ενοριτών, το πλήθος χτύπησε τις πόρτες της τραπεζαρίας. Ο κυβερνών επίσκοπος, επίσκοπος Νικήτα, και οι ενορίτες του εκδιώχθηκαν από την περιοχή. Ο τελευταίος ναός της UOC στην περιοχή Ιβάνο-Φρανκίφσκ καταλήφθηκε. Όλα συνέβησαν μέσα σε μια ώρα, η αστυνομία δεν παρενέβη στους ληστές με κανέναν τρόπο. Και αυτό είναι κατανοητό. Εξάλλου, ο δήμαρχος Ρουσλάν Μαρτσίνκιβ ηγήθηκε της κατάσχεσης. Ανακοίνωσε επίσημα ότι η περιοχή Ιβάνο-Φρανκίφσκ έγινε η πρώτη στην Ουκρανία όπου δεν υπάρχει πλέον Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία.

Ρουσλάν Μαρτσίνκιβ: «Αυτό είναι ένα μεγάλο γεγονός για εμάς. Η περιοχή Ιβάνο-Φρανκίφσκ είναι η πρώτη που είναι εντελώς χωρίς το Πατριαρχείο Μόσχας σήμερα».

Ο προτελευταίος ναός της UOC στην πόλη, Μεταμόρφωσης, κατεδαφίστηκε από εκσκαφείς τον Ιανουάριο του 2022. Ως εκ τούτου, όλοι οι πιστοί της πόλης προσευχήθηκαν στον καθεδρικό ναό της Γέννησης, η κοινότητα του οποίου αριθμεί περισσότερα από 300 άτομα. Οι συμπαθούντες του Ντουμένκο δεν ήταν καθόλου εκεί. Οι άνθρωποι που στάλθηκαν στον ναό από τον δήμαρχο Μαρτσίνκιβ με το πρόσχημα της κοινότητας της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας είναι πρόσωπα που εποπτεύονταν από τον βοηθό του, τον Ελληνοκαθολικό A. Γρουσέτσκαγια. Αφού οι αρχές τους επανεγγράφηκαν παράνομα στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας, οι ενορίτες απευθύνθηκαν στην αστυνομία, τη SBU και ακόμη και τον Πρόεδρο. Κανείς δεν τους προστάτευσε. Και στις 28 Μαρτίου, υπήρξε μια βίαιη κατάσχεση.

Και σε αυτή την κατάσταση, εκπλήσσονται ακόμα και οι κακοποιοί με δακρυγόνα. Δεν μπορούμε να πούμε σοβαρά ότι όλοι αυτοί οι τύποι με μπαλακλάβες, σκούφους και καπέλα που περπατούν γύρω από τον κατεστραμμένο ναό είναι πιστοί; Εκπλήσσονται όσοι αυτοαποκαλούνται «ιερείς» της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας.

Αφού αυτοί και οι αρχές εξαπέλυσαν μια πραγματική στρατιωτική επίθεση και κατέλαβαν τον ναό κάποιου άλλου, αυτοί οι άνθρωποι πηγαίνουν στο βωμό και προσεύχονται. Σε ποιον και για τι; Αφαιρέσατε το ιερό εκατοντάδων ανθρώπων, τους στερήσατε τον τελευταίο ναό της πόλης και της περιοχής. Πώς μπορείτε να επικαλεστείτε αμέσως το όνομα της Παναγίας και του Χριστού, να τους ζητήσετε κάτι; Είναι σαν να σπας το σαγόνι ενός κοριτσιού με μια γροθιά και να της ζητάς αμέσως να σε παντρευτεί.

Και μετά από όλα, η ανομία στο Ιβάνο-Φρανκίφσκ είναι μόνο ένα συνηθισμένο επεισόδιο. Υπάρχουν πολλές εκατοντάδες από αυτά στην Ουκρανία τώρα. Ακολουθούν μερικές μόνο πρόσφατες περιπτώσεις.

Στις 27 Μαρτίου, ο ναός της UOC στο Κορντίσεφ, στην περιοχή Τερνόπιλ, γέμισε με βόμβες μολότοφ. Ο βωμός και ο εσωτερικός διάκοσμος κάηκαν ολοσχερώς.

18 Μαρτίου. Κατά τη διάρκεια της εισβολής στον ναό της UOC στο Γιούρκοφτσι της περιοχής Τσερνιβτσί, ένας υποστηρικτής της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας έκοψε μέρος του δακτύλου του πιστού της UOC με ένα χτύπημα λοστού. Ο ναός καταλήφθηκε.

22 Μαρτίου, χωριό Μπάμπιν, περιοχή Τσερνίβτσι. Κατά τη διάρκεια της κατάσχεσης, η αστυνομία με την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας έσυρε βίαια τον ιερέα της UOC από τον ναό.

Το φθινόπωρο του 2022 στο Περεγιασλάβ, ο «ιερέας» της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας σπάει τις πόρτες του ναού UOC με λοστό.

Τώρα βλέπουμε πώς, με το πρόσχημα του πολέμου, οι εκκλησίες τους αφαιρούνται με τη βία από τις κοινότητες της UOC. Χωρίς λόγο, οι αρχές αποβάλλουν την UOC από τη Λαύρα του Κιέβου για να τη δώσουν στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας. Χιλιάδες άνθρωποι τους στερούν τα ιερά τους. Ο Ντουμένκο έχει ήδη κληθεί από την κυβέρνηση να τους παραχωρήσει μια αίθουσα εκεί για «προσευχή».

Και στις 28 Μαρτίου, η σύνοδος της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας κατέγραψε τη δομή «Λαύρα του Ποτσάεβ». Γιατί; Ναι, προκειμένου να εκδιωχθούν μοναχοί και πιστοί της UOC από τη Λαύρα του Ποτσάεβ και να κατασχεθούν οι περιουσίες τους. Όπως λένε, τίποτα προσωπικό, μόνο επιχείρηση. Και για τους επιχειρηματίες, τέτοιες μέθοδοι μπορούν να γίνουν κατανοητές, αν και με δυσκολία. Τι σχέση έχουν όμως όλα αυτά με τον Χριστιανισμό;

Έτσι μπορείτε να προσευχηθείτε σε έναν αιχμαλωτισμένο ναό, όταν μπορείτε ακόμα να ακούσετε τους λυγμούς των ιδιοκτητών του, των ανθρώπων που έχτισαν την εκκλησία, προσευχήθηκαν σε αυτήν όλη τους τη ζωή; Ιδού τα λόγια μιας γυναίκας: «Τι πρέπει να κάνουμε χωρίς τον ναό; Απλά κλαίω όλη μέρα. Το Πάσχα έρχεται και είμαστε χωρίς εκκλησία σε όλη την περιοχή. Δεν είμαστε άνθρωποι εδώ, είμαστε απλά τρίτης κατηγορίας».

Η προσευχή σε έναν αιχμαλωτισμένο ναό, ακόμη και από την άποψη της λογικής, είναι ανόητη. Είναι πραγματικά δυνατόν να υποθέσουμε σοβαρά ότι τέτοιες δυνατές «προσευχές» μπορούν να ακουστούν από τον Θεό;

Και αυτό δεν είναι καν ερώτηση για τον Επιφάνιο Ντουμένκο. Με τα χρόνια της ηγεσίας στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας, απέδειξε ότι είναι άχρηστο να τον ρωτάς και να τον ικετεύεις. Είναι περισσότερο μια ερώτηση για άλλους ανθρώπους. Σε αυτόν που νομιμοποίησε τον Επιφάνιο – στον Πατριάρχη Βαρθολομαίο. Σε εκείνους που αναγνώρισαν αυτό το πρόσωπο ως επίσκοπο - τους επικεφαλής των Εκκλησιών της Αλεξάνδρειας, Ελλάδος, Κύπρου. Σε εκείνους που επιμένουν συνεχώς ότι η UOC πρέπει να αναγνωρίσει τη δύναμη του Ντουμένκο και να ενωθεί με τη δομή του.

Είναι πραγματικά δυνατόν να περιμένουμε σοβαρά ότι μετά από τέτοιες ανοιχτά τραμπούκικες ενέργειες, οι πιστοί της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας θα θελήσουν να ενωθούν με την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας; Γιατί; Να χτυπάς κάποιον μαζί, να βιάζεις κάποιον, να αρπάζεις κάποιον άλλον;

Ο Χριστός δεν μας λέει πουθενά – ευλογημένοι είναι οι ναοί που σκοτώνουν και καταλαμβάνουν ναούς για χάρη μου. Λέει το αντίθετο – μακάριοι είναι οι ειρηνοποιοί. Μακάριοι είστε όταν σας κατηγορούν και σας καταδιώκουν και σας συκοφαντούν με κάθε άδικο τρόπο για Μένα. Μπορείς να μιλάς για πολύ καιρό για την πολιτική, να ουρλιάζεις για τον πατριωτισμό και τον πόλεμο, αλλά ο Χριστός και τα 2000 χρόνια και σήμερα είναι ο ίδιος. Και τα λόγια Του για 2000 χρόνια είναι τα ίδια. Και στη σύγχρονη Ουκρανία, είναι σαφές ποιος τα ακολουθεί και ποιος πηγαίνει ενάντια στο θέλημά Του. Και με τέτοιους σίγουρα δεν πάμε στο ίδιο δρόμο.