Σε ποια «Οικουμένη» σύρονται οι Ουκρανοί;

Η UGCC και η OCU οδηγούν την Ουκρανία στη δυτική «Οικουμένη»

Στις 11 Φεβρουαρίου 2023, ο πρεσβευτής της Ουκρανίας στο Βατικανό, Ανδρί Γιούρας, δήλωσε ότι η Ουκρανία θα πρέπει να στραφεί σε ένα «νέο ημερολόγιο» στην ιερουργία για να ευχαριστήσει τις χώρες της δυτικής πνευματικής Οικουμένης για τη βοήθειά τους στον αγώνα κατά της ρωσικής επιθετικότητας.

Παράλληλα, ο Γιούρας τόνισε ότι δεν πρόκειται μόνο για «ευγνωμοσύνη». Σύμφωνα με τον ίδιο, «αυτή η μετάβαση είναι μια πολύ συμβολική πράξη... αυτό δεν είναι τόσο ένα θεολογικό ζήτημα, είναι ένα πολιτισμικό και ιδεολογικό ζήτημα. Είμαστε μέρος του δυτικού πολιτισμού. Είναι λογικό σε αυτή τη διάσταση να επιβεβαιώσουμε ιδιότητά μας».

Με άλλα λόγια, η μετάβαση σε ένα «νέο στυλ» στην ιερουργία θα πρέπει να γίνει ένα είδος «συμβολικής πράξης» που θα εδραιώσει την ένταξη ενός συγκεκριμένου μέρους του ουκρανικού λαού στη «δυτική πνευματική Οικουμένη».

Ο Ανδρί Γιούρας είναι μια πολύ εμβληματική φιγούρα στην ουκρανική κυβέρνηση. Ήταν αυτός που για μεγάλο χρονικό διάστημα ήταν ο επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Θρησκευτικών Υποθέσεων, δηλαδή ήταν υπεύθυνος για το έργο του κράτους με ομολογίες. Επομένως, τα λόγια του δεν είναι κενά λόγια.

Ωστόσο, δεν διευκρίνισε τι είδους «Οικουμένη» είναι και ποια είναι η πνευματικότητά της. Λοιπόν, θα πρέπει να διευκρινίσουμε.

Τι κρύβεται πίσω από την «ημερολογιακή μεταρρύθμιση»;
Τα λόγια του Γιούρας έχουν αρκετά συγκεκριμένη επιβεβαίωση ότι το «ημερολογιακό ζήτημα» είναι μόνο ένα από τα βήματα που στοχεύουν να σύρουν τους Ουκρανούς σε μια νέα ένωση. Έτσι, τόσο η OCU όσο και η UGCC ετοιμάζονται ήδη να στραφούν στο «νέο στυλ». Και αν νωρίτερα όλη η συζήτηση για αυτό το θέμα θεωρήθηκε επιπόλαιη, τώρα η κατάσταση είναι διαφορετική: το ημερολόγιο για τον Ντουμένκο και τον Σεβτσούκ είναι θέμα ταυτότητας, όχι θεολογίας.

Αυτή η «δυτική ταυτότητα» θα πρέπει να είναι το ακριβώς αντίθετο από την «ανατολική ταυτότητα». Γιατί; Έχουμε ακούσει επανειλημμένα πώς εκπρόσωποι της UGCC και της OCU, μαζί με πολιτικούς, δήλωσαν ότι τα Χριστούγεννα πρέπει να γιορτάζονται με την Ευρώπη, όχι με τη Μόσχα, ότι το «νέο ημερολόγιο» στην ιερουργία θα μας φέρει πιο κοντά στους δυτικούς χριστιανούς. Και, όπως φαίνεται, μια ποικιλία δυνάμεων συμμετέχουν ενεργά στη διαδικασία της «προσέγγισης».

Έτσι, έχει ξεκινήσει μια ισχυρή εκστρατεία στην Ουκρανία για να δυσφημίσει και στη συνέχεια να απαγορεύσει την UOC. Ταυτόχρονα, η UGCC και η OCU μιλούν πολύ και συχνά για συγχώνευση. Σημειώνουμε επίσης τις απίστευτες προσπάθειες του Φαναρίου και του Βατικανού για τη δημιουργία μιας νέας ένωσης.

Ταυτόχρονα, σε όλες τις «ενοποιητικές» διαδικασίες, υπάρχει αναγκαστικά ανάγκη για «ημερολογιακή μεταρρύθμιση». Τι σημαίνει αυτό;

Είναι ξεκάθαρο ότι ο σκοπός αυτής της «μεταρρύθμισης» δεν είναι μόνο η μεταφορά των Ουκρανών σε μια ένωση με τη Ρώμη. Όλα κινούνται προς την κατεύθυνση ότι η Ορθοδοξία στον τόπο μας θα αντικατασταθεί από μια νέα «πνευματικότητα» του δυτικού πολιτισμού, όπως την ονόμασε ο Γιούρας – Οικουμένη. Ακριβώς αυτή η «πνευματικότητα» δημιουργείται τώρα με την ενεργό συμμετοχή των χριστιανικών δογμάτων – από τους Αγγλικανούς και πολλά άλλα προτεσταντικά δόγματα μέχρι το Βατικανό και το Φανάρι.

Αυτή η κατάσταση θυμίζει κάπως εκείνη που αναπτύχθηκε στους XVI-XVII αιώνες, όταν οι ορθόδοξοι χριστιανοί της σημερινής Ουκρανίας και της Ανατολικής Ευρώπης σύρθηκαν βίαια σε μια ένωση με τη Ρώμη.

Εκείνη την εποχή, οι κύριες προσπάθειες για την προώθησή της αναλήφθηκαν από τους Ιησουίτες, οι οποίοι προσπάθησαν να διαδώσουν τον Καθολικισμό στην Ανατολή. Αυτή η εκστρατεία, υποστηριζόμενη από τις αρχές που καταδίωξαν ανοιχτά την Ορθοδοξία, ήταν ιδιαίτερα «επιτυχής» στην Πολωνο-Λιθουανική Κοινοπολιτεία, όπου ζούσε σημαντικός αριθμός Ορθόδοξων Χριστιανών. Ωστόσο, παρά τις προσπάθειες των καθολικών ιεραρχών, των ευγενών και των αρχών διαφόρων δυτικών κρατών, ο ορθόδοξος λαός δεν αποδέχθηκε την ένωση, θεωρώντας την προδοσία της πίστης.

Είναι πολύ χειρότερα τώρα από ό,τι ήταν τότε. Εξάλλου, αν στους XVI-XVII αιώνες η Δύση παρέμεινε τουλάχιστον τυπικά χριστιανική και οι αρχές στην Ευρώπη υποστήριξαν τις χριστιανικές αξίες, τώρα όλα είναι διαφορετικά.

Η Δυτική Πνευματική Οικουμένη και οι Αγγλικανοί
Σήμερα, η Ευρώπη γίνεται όλο και πιο εμφανής κάθε χρόνο το κέντρο του αγώνα για αξίες που είναι εντελώς ξένες προς τον Χριστιανισμό. Οι κυβερνήσεις πολλών χωρών έχουν λάβει εδώ και καιρό αποφάσεις σχετικά με τη νομιμοποίηση του γάμου ομοφυλοφίλων. Σε όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές χώρες, η κριτική της ομοφυλοφιλίας ή ακόμη και η διαφωνία με την ιδεολογία των ΛΟΑΤ μπορεί να καταλήξει σε μια σοβαρή ποινή φυλάκισης.

Και αν μέχρι πρόσφατα όλα αυτά προωθούνταν αποκλειστικά στο κοσμικό πεδίο, τώρα οι αρχές ορισμένων ευρωπαϊκών δυνάμεων ασκούν τεράστια πίεση στις εκκλησιαστικές δομές, αναγκάζοντάς τες όχι μόνο να αναγνωρίσουν τη νέα «πραγματικότητα των φύλων», αλλά και να δώσουν εκκλησιαστικές ευλογίες σε διεστραμμένους.

Στις αρχές Φεβρουαρίου 2023, η Εκκλησία της Αγγλίας αποφάσισε να «ευλογήσει» τα ΛΟΑΤ ζευγάρια. Όμως, σύμφωνα με τον Αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπουρι, Τζάστιν Γουέλμπι, η απόφαση αυτή προωθήθηκε από τις αρχές, οι οποίες «απείλησαν με κοινοβουλευτική δράση» εάν η Εκκλησία της Αγγλίας αρνηθεί να «στεφανώσει» ή τουλάχιστον να ευλογήσει τους ομοφυλόφιλους. Ιδού τα λόγια του: «Με κάλεσαν στο Κοινοβούλιο δύο φορές και με απείλησαν με κοινοβουλευτική δράση να μας επιβάλουν τον γάμο μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου, ο οποίος στην Αγγλία ονομάζεται ισότιμος γάμος».

Ταυτόχρονα, ο Γουέλμπι σημείωσε ότι στο Ηνωμένο Βασίλειο και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, οι περισσότεροι άνθρωποι είναι άθεοι: «Δεν είναι Χριστιανοί, δεν είναι Μουσουλμάνοι, δεν είναι ειδωλολάτρες, δεν είναι Εβραίοι και ούτε Ινδουιστές. Δεν ανήκουν σε καμία πίστη». Με άλλα λόγια, είναι οι δυτικοί άθεοι που τώρα «αναγκάζουν» τους πιστούς να αναγνωρίσουν αυτό που είναι ξένο προς τη φύση της Εκκλησίας. Και δεν μιλάμε μόνο για Αγγλικανούς, αλλά και για Καθολικούς και Ορθόδοξους.

Η Δυτική Εκκλησιαστική Οικουμένη και οι Καθολικοί
Παρόμοιες διαδικασίες παρατηρούνται ήδη στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία.

Ο Πάπας Φραγκίσκος έχει από καιρό τη φήμη ενός ανθρώπου που συμπαθεί την ιδεολογία των ΛΟΑΤ. Τον Οκτώβριο του 2020, είπε: «Οι ομοφυλόφιλοι έχουν το δικαίωμα να είναι σε μια οικογένεια. Είναι παιδιά του Θεού και έχουν το δικαίωμα σε μια οικογένεια. Κανείς δεν πρέπει να αποκλείεται. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να ψηφίσουμε έναν νόμο για τις αστικές ενώσεις. Έτσι, οι ομοφυλόφιλοι θα απολαμβάνουν νομική προστασία». Αυτά τα λόγια προκάλεσαν σκάνδαλο μεταξύ καθολικών και χριστιανών γενικά. Αλλά στις 25 Ιανουαρίου 2023, υποστηριξε ήρεμα ότι οι «μη παραδοσιακές σχέσεις» δεν είναι έγκλημα.

Φαίνεται ότι δεν είπε κάτι τέτοιο. Αλλά ας θυμηθούμε ότι μιλάμε για την Καθολική Εκκλησία, όπου κάθε λέξη του Πάπα έχει ισχύ νόμου. Ως εκ τούτου, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι στα μέσα Αυγούστου 2022, ο γερμανικός «Συνοδικός Τρόπος» ετοίμασε μια έκθεση 13 σελίδων, η οποία περιέχει μια έκκληση να ακούσουμε τους υποστηρικτές των ΛΟΑΤ και των αμβλώσεων και να σταματήσουμε να τους περιθωριοποιούμε.

Στις 20 Σεπτεμβρίου 2022, ο Καρδινάλιος Joseph De Kesel και ορισμένοι άλλοι επίσκοποι του Βελγίου δημοσίευσαν ένα έγγραφο με τίτλο «Το να είσαι ποιμαντικά κοντά στους ομοφυλόφιλους είναι καθήκον της Εκκλησίας, το οποίο δεν αποκλείει κανέναν».

Αυτό το έγγραφο περιέχει ένα προσχέδιο «ευλογίας» για τον γάμο ομοφυλοφίλων, συμπεριλαμβανομένων προσευχών, ανάγνωσης των Γραφών και ενός τμήματος στο οποίο ένα ζευγάρι μπορεί να «εκφράσει ενώπιον του Θεού πώς είναι αφοσιωμένοι ο ένας στον άλλο».

Επιπλέον, αυτοί οι επίσκοποι ανακοίνωσαν ότι θα διοριστεί ένας «εξομολογητής» σε κάθε επισκοπή που θα «δώσει προσοχή στην κατάσταση των ομοφυλοφίλων, των γονέων και των οικογενειών τους».

Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι ένας από τους υποστηρικτές της εκκλησιαστικής «ευλογίας» των σοδομιτών, ο Βέλγος επίσκοπος Johan Bonny, είπε ότι αυτή η πρωτοβουλία συντονίστηκε με τον Πάπα και ότι ο ποντίφικας υποστηρίζει τις ευλογίες στα ομόφυλα ζευγάρια. «Τώρα ξέρω τι σκέφτεται για αυτό. Αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα για μένα. Και ξέρω ότι οι συστάσεις μας για την ευλογία στα ομόφυλα ζευγάρια, τις οποίες δημοσιεύσαμε πρόσφατα, είναι σύμφωνες με τη γνώμη του Πάπα Φραγκίσκου», δήλωσε ο Johan Bonnie.

Στη Γερμανία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, οι «ιερουργίες»  για τους ομοφυλόφιλους βρίσκονται ήδη σε πλήρη εξέλιξη, οι καθολικοί ιερείς «ευλογούν» ανοιχτά τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια και οι επίσκοποι υποστηρίζουν τους ομοφυλόφιλους στις εκκλησίες. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι σύντομα «όλα αυτά» θα έρθουν στους Ορθοδόξους.

«Δυτική Πνευματική Οικουμένη» και Ορθόδοξη
Θυμόμαστε τι σκάνδαλο προέκυψε λόγω του γεγονότος ότι στις 9 Ιουλίου 2022, στα προάστια της Αθήνας στον ναό της Παναγίας Φανερωμένης, ο επικεφαλής της Αρχιεπισκοπής του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως στις Ηνωμένες Πολιτείες, Αρχιεπίσκοπος Ελπιδοφόρος, βάφτισε τα παιδιά ενός ομοφυλόφιλου ζευγαριού. Η πράξη του προκάλεσε μεγάλη δυσαρέσκεια στους πιστούς της Ελλάδας και μάλιστα οδήγησε στη δήλωση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Ο Μητροπολίτης Πειραιώς κ.κ. Σεραφείμ είπε γενικά ότι ο Ελπιδοφόρος είχε κάνει «μια de facto υποστήριξη των αμετανόητων σοδομιτών και της προώθησής τους εντός της Εκκλησίας ως δήθεν «θεοφοβούμενων προσώπων», γεγονός που «προσβάλλει ευθέως την ανθρωπολογία και τη σωτηριολογία της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας».

Φαίνεται ότι η πράξη του επικεφαλής της Αρχιεπισκοπής φαναριωτών στις Ηνωμένες Πολιτείες θα έπρεπε να είχε προκαλέσει τουλάχιστον κάποια αρνητική αντίδραση από το Φανάρι. Ωστόσο, ο Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, αντίθετα, εξέφρασε την υποστήριξή του στον Αρχιεπίσκοπο Ελπιδοφόρο. Το περιοδικό The National Herald ανέφερε ότι κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της Συνόδου του Φαναρίου, «παρά τη γνώμη των συνοδικών, ο πατριάρχης αγνόησε αυτό το ζήτημα (βάπτιση των παιδιών ενός ομοφυλόφιλου ζευγαριού, – Εκδ.) και δεν επέτρεψε να συμπεριληφθεί τίποτα γι' αυτό στο ανακοινωθέν. Ο πατριάρχης  είπε ότι «δεν μπορούμε να αλλάζουμε αρχιεπισκόπους στην Αμερική κάθε τρία χρόνια».

Αλλά, όπως αποδείχθηκε αργότερα, δεν είναι μόνο ότι ο Βαρθολομαίος δεν ήθελε να αλλάξει τον Ελπιδοφόρο. Όλα είναι πολύ πιο θλιβερά, καθώς υπάρχουν ενδείξεις ότι ο επικεφαλής του Φαναρίου δεν είναι εναντίον της «ατζέντας» των ΛΟΑΤ. Στις 3 Οκτωβρίου 2022, ένας από τους πιο έγκυρους θεολόγους του Φαναρίου, ένας άνθρωπος που είναι πολύ κοντά στον Βαρθολομαίο, τον αρχιδιάκονο του «Οικουμενικού Θρόνου» Ιωάννη Χρυσαυγή, σχολιάζοντας τη βάπτιση των παιδιών των ομοφυλόφιλων, δήλωσε ότι «σήμερα εμείς οι θεολόγοι δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε τις απόψεις μας μόνο κοιτάζοντας το παρελθόν, όσο ιερό και πειστικό κι αν είναι. Πρέπει επίσης να σεβαστούμε τη σύγχρονη επιστήμη, την ιατρική και την ψυχιατρική».

Με άλλα λόγια, αν σήμερα η ιατρική λέει ότι οι ΛΟΑΤ είναι ο κανόνας, τότε η Εκκλησία πρέπει να πει το ίδιο.

Τι θα γίνει αν η ιατρική και η επιστήμη θα πουν ότι ο κανόνας είναι η ευθανασία; Τι πρέπει να πει η Εκκλησία σε αυτή την περίπτωση; Δεν πρόκειται για μια αδρανή ερώτηση, διότι ο ίδιος Justin Welby λέει ότι στην Ευρώπη το κίνημα προς την ευθανασία γίνεται όλο και πιο δημοφιλές και πολύ σύντομα η Εκκλησία θα έρθει αντιμέτωπη με το γεγονός της ανάγκης να εγκρίνει τις «υποβοηθούμενες αυτοκτονίες».

Απόσπασμα: «Ζούμε σε μια πολύ διαφορετική κουλτούρα, σε έναν οικονομικά πλουσιότερο κόσμο από ό,τι ήταν πριν από 30 χρόνια. Αντικαταστήσαμε την ηθική και τη χριστιανική πίστη με τον προσωπικό έλεγχο του σώματός μας. Η γέννηση γενετικά τροποποιημένων μωρών είναι προ των πυλών. Και ο θάνατος είναι κάτι που πολλοί πιστεύουν ότι έχουμε το δικαίωμα να επιλέξουμε όπως κρίνουμε κατάλληλο και όποτε θέλουμε. Ακόμη και ο προκάτοχός μου, Τζορτζ Κάρεϊ, τάχθηκε σθεναρά υπέρ της υποβοηθούμενης αυτοκτονίας στη Βουλή του Κοινοβουλίου, τη Βουλή των Λόρδων».

Ως εκ τούτου, είναι εύκολο να υποθέσουμε ότι εάν οι Αγγλικανοί, υπό την πίεση των αρχών, αναγνώρισαν τους γάμους LGBT, τότε θα αναγνωρίσουν και την ευθανασία.

«Δυτική Πνευματική Οικουμένη» και Ουκρανία
Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω, είναι να απορεί κανείς που η διαδικασία μεταφοράς των Ουκρανών στην ένωση λαμβάνει χώρα στην Ουκρανία παράλληλα με τη διαδικασία προώθησης των αξιών των ΛΟΑΤ και όλων όσων ο Γιουράς αποκαλεί «Δυτική πνευματική Οικουμένη»;

Για παράδειγμα, το 2018, ο Ντουμένκο δήλωσε ότι ήταν απαραίτητο να εργαστούμε για το ζήτημα της αναγνώρισης των ΛΟΑΤ ατόμων με τους Ουκρανούς. Γιατί; «Για να μην υπάρχει συντηρητισμός, για να απομακρυνθούμε από αυτή τη ρωσική παράδοση, για να είναι ανοιχτή η Εκκλησία. Επειδή κινούμαστε προς την Ευρώπη και η Ρωσική Ορθοδοξία είναι πολύ συντηρητική και μακριά από τους ανθρώπους. Και η θέση μου είναι ότι πρέπει να είμαστε με τους ανθρώπους, να κατανοήσουμε τα προβλήματά τους», είχε πει τότε ο Ντουμένκο. Και σε αυτή την περίπτωση, όπως και με το «ημερολογιακό ζήτημα», όπως μπορούμε να δούμε, μιλάμε για «απομάκρυνση» από την Ανατολική Ορθοδοξία, την οποία ο Ντουμένκο αποκαλεί «ρωσική».

Παράλληλα, ο Επιφάνιος τόνισε ότι το ζήτημα της υποστήριξης των ΛΟΑΤ ατόμων «είναι ένα δύσκολο ζήτημα που δεν πρέπει να θέσουμε στην αρχή του ταξιδιού μας, επειδή η ουκρανική κοινωνία, ξέρετε, πώς αντιλαμβάνεται αυτό το ζήτημα. Τώρα πρέπει να εργαστούμε πάνω σε αυτό, ώστε η ουκρανική κοινωνία να το αντιληφθεί. Ο δρόμος είναι μακρύς. Φυσικά, θα αναζητήσουμε απαντήσεις σε δύσκολα ερωτήματα».

Και φαίνεται ότι αυτές οι απαντήσεις έχουν βρεθεί από τον Επιφάνιο.

Ακριβώς όπως βρήκαν αυτές τις απαντήσεις η UGCC. Έτσι, στις 10 Οκτωβρίου 2022, το κανάλι telegram Churcher δημοσίευσε ένα μήνυμα ότι ένα εγχειρίδιο σχετικά με τον τρόπο συνεργασίας με εκπροσώπους διαφορετικών προσανατολισμών φύλου στα καθολικά σχολεία διανέμεται στο UGC.

«Σύμφωνα με τον Χριστιανισμό, το φύλο είναι κάτι ξεχωριστό από το βιολογικό φύλο. Το φύλο συνήθως ορίζεται ελεύθερα και το φύλο δίνεται από τον Κύριο. Το φύλο μπορεί να αλλάξει και να κυμαίνεται μεταξύ μιας γυναίκας και ενός άνδρα, και αυτή είναι μια υποκειμενική προσωπική επιλογή», είναι σίγουροι οι Ουκρανοί Ουνίτες.

Η συμπάθεια για τα ΛΟΑΤ άτομα δεν είναι κάτι καινούργιο για την UGCC. Για παράδειγμα, το Ουκρανικό Καθολικό Πανεπιστήμιο, του οποίου ο πρύτανης είναι ο Borys Gudziak, έχει αποκτήσει από καιρό φήμη ως κέντρο ομοφυλοφιλικής προπαγάνδας.

Επιπλέον, ο ίδιος Gudziak, του οποίου ο πατέρας ήταν κοντά σε πολιτικούς από το Δημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ, έγραψε συστάσεις σε δύο υποψηφίους για επισκοπική χειροτονία στο UGCC - Νικολάι Σεμενίσιν και Αντρέι Κιμιάκ. Ο πρώτος ήταν προηγουμένως αντιπρύτανης του Ουνιτικού Θεολογικού Σεμιναρίου στο Ιβάνο-Φρανκίφσκ και ομολογητής του Ουνιτικού Σεμιναρίου των Τριών Αγίων στο Κίεβο και ο δεύτερος ήταν ο υπηρεσιακός γραμματέας της Συνόδου της UGCC. Τόσο ο Σεμενίσιν όσο και ο Κιμιάκ θεωρούνται θαμώνες κλειστών ομοφυλοφιλικών συγκεντρώσεων ΛΟΑΤ. Κατά συνέπεια, η χειροτονία τους είναι μια άλλη απόδειξη ότι η ηγεσία της UGCC έχει χαράξει μια πορεία για τη νομιμοποίηση των ΛΟΑΤ ατόμων.

Αποτελέσματα
1.    Προς το παρόν, υπάρχει ένας «διάλογος» μεταξύ της Ρώμης και του Φαναρίου, της OCU και της UGCC για την ενοποίηση.

2.    Όλα αυτά συνοδεύονται από την προώθηση της ιδεολογίας των ΛΟΑΤ εντός των χριστιανικών δογμάτων.

3.    Οι ουκρανικές αρχές κάνουν τα πάντα για να απαγορεύσουν την UOC και ταυτόχρονα λένε ότι οι Ουκρανοί πρέπει να αλλάξουν το ημερολόγιο για να ενταχθούν στη «Δυτική πνευματική Οικουμένη».

Έτσι, αυτά τα γεγονότα λένε ότι η δηλωμένη αλλαγή του ημερολογίου δεν είναι απλώς μια αλλαγή ημερομηνιών, αλλά μια κίνηση προς την αντικατάσταση του Χριστιανισμού με ένα υποκατάστατο που ονομάζεται «Δυτική Πνευματική Οικουμένη», η οποία δεν έχει καμία σχέση με τον Χριστό, το Ευαγγέλιο και την Εκκλησία. Και αν δεν αντισταθούμε, αυτό το υποκατάστατο θα γίνει σύντομα η πραγματικότητά μας.