მიტ. მიტროფანმა ისაუბრა აზოვსტალიდან ხალხის ევაკუაციაში მონაწილეობაზე
უმე-ის ეპისკოპოსი მიტროპოლიტი მიტროფანე მარიუპოლის მოსახლეობას აღდგომის მისალოცი სიტყვებით შეხვდა.
გორლოვკასა და სლავიანსკის მიტროპოლიტმა მიტროფანემ, რომელიც მონაწილეობდა აზოვსტალიდან მშვიდობიანი მოსახლეობის ევაკუაციაში, გაეროს და წითელი ჯვრის მხარდაჭერით, განმარტა, რომ ასეთ პირობებში მღვდლის ყოფნა აუცილებელია ნდობისა და უსაფრთხოების ატმოსფეროს შესაქმნელად ხალხისთვის. ამის შესახებ გორლოვკასა და სლავური ეპარქიის ვებგვერდი იუწყება.
„აზოვსტალიდან გამოსულ ხალხს მივესალმე სიტყვებით „ქრისტე აღდგა!“<…> ბევრი მათგანი ტიროდა. უპირველეს ყოვლისა, მათ უნდოდათ იმის მოსმენა, რომ ყველაფერი კარგად იყო და მათთვის ომი უკვე დამთავრებული იყო, რომ დაგვერწმუნებინა ისინი ახლა უსაფრთხოდ არიან. ხანდაზმულებს დახმარება სჭირდებოდათ გადაადგილებაში, ვიღაცას ჩანთების გადატანაში სჭირდებოდა დახმარება“, - თქვა ვლადიკამ.
ეპისკოპოსის თქმით, ამ დღეებში მას მოუწია „ღვთის ადვოკატად“ მუშაობა - პასუხის გასაცემად კითხვაზე, რატომ უშვებს უფალი ამ ყველაფერს. ბევრს უბრალოდ გაუხარდა სასულიერო პირებთან ურთიერთობა. ხალხმა აიღო კურთხევა, ჩიოდა, რომ აღდგომის არდადეგები თავშესაფარში გაატარეს, მაგრამ ასევე უხაროდათ, რომ ცოცხლები გადარჩნენ.
„მსგავს სიტუაციაში, სასულიერო პირის იქ ყოფნა აბსოლუტურად მიზანშეწონილია და აუცილებელიც კი. ღიმილი, კეთილგანწყობა - ეს პირადად ჩემსკენ არ იყო მიმართული, ხალხს გაუხარდა, რომ ეკლესიის წარმომადგენელი დახვდა. ამან შექმნა ნდობისა და უსაფრთხოების ატმოსფერო: ყველა დარწმუნებული იყო, რომ მღვდლის თანდასწრებით პროვოკაციის უფლებას არ მისცემდნენ თავს. უნდობლობის დაძლევა ყველაზე მნიშვნელოვანი ამოცანა იყო, რადგან ორივე მხარეს აქვს ერთმანეთის შიშის საფუძველი და ამ პირობებში ევაკუაციის პროცესი ნებისმიერ მომენტში შეიძლება ჩავარდეს“, - განაცხადა მიტროპოლიტმა მიტროფანმა.
მისი თქმით, აზოვსტალიდან წასულებს დიდი ხანია პური არ უჭამიათ, მხოლოდ ფაფას მიირთმევენ.
„წყალი ჰქონდათ: მე შევთავაზე, მაგრამ მადლობა გადამიხადეს და უარი მითხრეს. ზოგი დაობებული სამოსით იყო“, – გაგვიზიარა შთაბეჭდილებები უმე-ს იერარქმა.
ორი დღის განმავლობაში ვლადიკამ მოახერხა ერთ-ერთი ოჯახის შკრებაში მონაწილეობის მიღება. მშობლებმა 47 დღე გაატარეს აზოვსტალში და მათი შვილი ნათლიასთან ერთად ცხოვრობდა მარიუპოლის გარეუბანში, სოფელ ვინოგრადნოიეში.
„დავპირდი, რომ ევაკუაციის ბოლოს აუცილებლად წავიდოდი იქ (მისამართზე, სადაც მათი შვილი უნდა ყოფილიყო) და თუ იქ ბავშვი იქნებოდა, მივიყვანდი მათთან და თუ არადა, ვიპოვიდი მას. ამიტომ, როდესაც ევაკუაცია დასრულდა, იმ სახლის მოსაძებნად ვინოგრადნოიეში წავედი. სახლი ხელუხლებელი აღმოჩნდა, იქ მართლაც ცხოვრობდა ქალი ათი წლის ბიჭთან ერთად. თავიდან არც კი დაგვიჯერეს, რომ ოჯახი გადარჩა, მაგრამ მერე დათანხმდნენ ბეზიმენნოეში წასვლაზე. დედა-შვილის შეხვედრა ჩემს თვალწინ შედგა. ბიჭის ოჯახი - დედა, და და ბებია-ბაბუა - ჯერ კიდევ ავტობუსში იმყოფებოდნენ, მამამისი ინტერვიუს იღებდა. ავტობუსებიდან გადმოსვლა შეუძლებელი იყო. მიუხედავად ძლიერი ემოციებისა, ნათესავებთან შესახვედრად არავინ გაიქცა – ჯერ შეიარაღებულებს ჰკითხეს, თუ შეიძლებოდა. მათ, რა თქმა უნდა, დაუშვეს. სიხარულისგან ყველა ერთმანეთს ეხუტებოდა, ემოციებმა ჩვენც მოგვიცვა. ეს გახდა იმ დღის ყველაზე ნათელი შთაბეჭდილება“, - თქვა მიტროპოლიტმა მიტროფანემ.
იერარქის თქმით, ეკლესიის მონაწილეობა აზოვსტალიდან ევაკუაციაში არის ერთ-ერთი ყველაზე ნათელი ეპიზოდი იმ ყოველდღიური საქმიანობისა, რომელსაც ახორციელებს უმე-ის სამღვდელოება.
„ეკლესია ყოველთვის უწევდა და გაუწევს დახმარებას იმ ადამიანებს, რომლებიც რთულ მდგომარეობაში აღმოჩნდნენ. მარიუპოლის მღვდლები ამ საქმით ყოველდღე აქტიურად არიან დაკავებულნი. ისინი ანაწილებენ ჰუმანიტარულ დახმარებას, ეხმარებიან ნათესავებს ერთმანეთის მოძებნვაში, მონაწილეობენ ყველა პროცესში ქრისტიანული მოტივებით“, - ხაზგასმით აღნიშნა მან.
შეგახსენებთ, რომ გორლოვსკისა და სლავიანსკის მიტროპოლიტი მიტროფანი მონაწილეობდა აზოვსტალის ქარხნის ტერიტორიიდან მშვიდობიანი მოსახლეობის გასვლის ორგანიზებაში 30 აპრილსა და 1 მაისს.
მანამდე მჟკ-მ გაავრცელა ინფორმაცია, რომ მისმა უნეტარესმა მიტროპოლიტმა ონუფრიმ შესთავაზა უმე-ს მორწმუნეთა ლოცვის მსვლელობის ჩატარება მარიუპოლში მშვიდობიანი მოსახლეობის გადასარჩენად და დაჭრილთა გამოსაყვანად.
