არსებობს სიცოცხლე სიკვდილის შემდეგ, ნიუ-იორკის უნივერსიტეტის ანგარიში

სემ პარნია, მედიცინის დოცენტი NYU Langone Health-ში. ფოტო: New York Post

ამერიკელმა მეცნიერებმა გამოაქვეყნეს კვლევა, რომელშიც ნათქვამია, რომ კლინიკური სიკვდილის შემდეგ ადამიანის ცნობიერება აგრძელებს ფუნქციონირებას, იუწყება New York Post.

”როგორც წესი, ექიმები თვლიან, რომ ტვინის აქტივობა ჩერდება გულისცემის შეწყვეტიდან დაახლოებით 10 წუთის შემდეგ, ტვინს ჟანგბადი აღარ მიეწოდება. თუმცა, ნიუ-იორკის უნივერსიტეტის ახალი კვლევა უარყოფს ამ მცდარ მოსაზრებას. არსებობს ტვინის ნორმალური და თითქმის ნორმალური აქტივობის ნიშნები, რომლებიც გამოვლენილია რეანიმაციიდან ერთ საათში“, - განუცხადა გამოცემას NYU Langone Health-ის მედიცინის ასისტენტმა პროფესორმა დოქტორმა სემ პარნიამ.

კვლევაში მონაწილეობდა 53 პაციენტი აშშ-სა და დიდ ბრიტანეთში 25 საავადმყოფოდან, რომლებმაც განიცადეს კლინიკური სიკვდილი.

„ადამიანებში, რომლებსაც ჰქონდათ სიკვდილის გამოცდილება, ცნობიერება ხდება და უფრო ნათელი“, - ამბობს პარნია. - სიკვდილის შემდეგ აქვთ განცდა, რომ სხეულს შორდებიან და შეუძლიათ მოძრაობა, ირგვლივ სივრცეს 360 გრადუსით გრძნობენ. თუმცა ისინი საავადმყოფოში იმყოფებოდნენ და იქიდან იღებდნენ ყველა ინფორმაციას. ისინი გრძნობდნენ, რომ სრულად ჰქონდათ ცნობიერება. ”

ცნობიერების ამ მდგომარეობაში ისინი ხშირად აკვირდებოდნენ ექიმებს და ექთნებს, რომლებიც ცდილობდნენ მათი სიცოცხლის გადარჩენას, მაგრამ არ გრძნობდნენ შიშს ან შფოთვას. მკვლევარის თქმით, ეს ადამიანები მთელი ცხოვრების მანძილზე იღებენ წვდომას განსაკუთრებულად ნათელ და ღრმა მოგონებებზე. მათი ცხოვრების ეს მიმოხილვა არ არის რაიმე კონკრეტული თანმიმდევრობით, არამედ გადაშვება მორალსა და ეთიკაში. „ეს არ არის ქრონოლოგია. ეს არის ღრმა გადაფასება იმისა, რისკენაც ჩვენ ჩვეულებრივ ვისწრაფვით ცხოვრებაში“, - ამბობს ის.

„მნიშვნელოვანია, როგორ ვექცევით სხვა ადამიანებს“, დასძინა ფარნიამ. - ეს არ არის შემთხვევითი მოგონებები. ეს ბევრად მეტია“.

პუბლიკაცია გთავაზობთ უამრავ ისტორიას იმ პაციენტებისგან, რომლებიც სიკვდილს გადაურჩნენ, მაგრამ სურდათ ანონიმურად დარჩენა.

„სხეულში აღარ ვიყავი, არც წონა მქონდა და არც ფიზიკური ფორმა. ჩემს სხეულზე მაღლა ვცურავდი ჰაერში, რეანიმაციის ოთახის ჭერქვეშ. მე ვუყურებდი როგორ ვითარდებოდა მოვლენები ჩემი სხეულის გარშემო“, - ამბობს ექსპერიმენტის ერთ-ერთი მონაწილე.

„მაჩვენეს ჩემი ცხოვრების შედეგები, ათასობით ადამიანი, რომლებთანაც მე ვურთიერთობდი და იგივეს ვგრძნობდი, რასაც ისინი გრძნობდნენ ჩემ მიმართ. შემდეგ დავინახე ჩემი ცხოვრების შედეგები და ჩემი ქმედებების გავლენა“, - თქვა მეორემ.

„მახსოვს სინათლე... ჩემს გვერდით იდგა. ის ჩემზე უზარმაზარი ძალის კოშკივით იდგა, მაგრამ მხოლოდ სითბოს და სიყვარულს ასხივებდა“, - ამბობს მესამე პაციენტი.

„მკითხეს, სახლში წასვლა მინდა თუ აქ დარჩენა. ვუთხარი, რომ ჩემს ორ შვილს ვჭირდებოდი და უკან უნდა დავბრუნებულიყავი. უცებ აღმოვჩნდი ისევ ჩემს სხეულში, ვიგრძენი, როგორ მტკიოდა თითოეული სახსარი და ეს ტკივილი როგორ ძლიერდებოდა“, - თქვა მეოთხემ.

მანამდე მჟკ წერდა, რომ მღვდელმა იქადაგა, როგორ უნდა ვილოცოთ სწორად სიკვდილის პირას.