ბულგარეთის ეკლესიის ეპისკოპოსები და აბატები ლავრას მხარდასაჭერად გამოვიდნენ

კიევ-პეჩერის ლავრა. ფოტო: glasove.com

ბულგარეთის მართლმადიდებლური ეკლესიის ეპისკოპოსები და აბატები გამოვიდნენ უკრაინის ხელისუფლების მიერ დევნილი კიევ-პეჩერის ლავრის ძმების მხარდასაჭერად.

მიმართვა ბულგარეთის ეკლესიის ვიდინის მიტროპოლიის ფეისბუქის გვერდზე გამოქვეყნდა.

ბულგარეთის ეკლესიამ გამოთქვა შეშფოთება კიევ-პეჩერის ლავრის ეროვნული ნაკრძალის ხელმძღვანელობის გადაწყვეტილებით, რომ ბერებმა წმინდა მონასტერი 2023 წლის 29 მარტამდე უნდა დატოვონ.

„კიევ-პეჩერის ლავრა კიევის რუსის პირველი მონასტერია, რომელიც XI საუკუნეში დააარსა ძველი რუსული მონაზვნობის პირველმა ასკეტებმა, წმინდა ანტონმა და თეოდოს მღვიმელებმა. ის მართლმადიდებელმა მონაძვნებმა და კიევის რუსმა ხალხმა გაალამაზეს, შემდეგ კი რუსეთის იმპერიამ, ასობით წმინდანი, საყოველთაოდ პატივცემული მთელს მართლმადიდებლურ ეკლესიაში, ცხოვრობდა მონასტერში, ”- ნათქვამია მიმართვაში.

„ბოლო ოცდაათი წლის განმავლობაში, წარმოუდგენელი ძალისხმევის ფასად, მონასტრის სამღვდელოებამ, უკრაინის მართლმადიდებელი ხალხის დახმარებით, ისევე როგორც მომლოცველებმა მთელი მართლმადიდებლური სამყაროდან, აღმართეს წმინდა მონასტერი ფაქტიურად ნანგრევებიდან“, - დასძინა ბულგარეთის ეკლესიამ.

მათი თქმით, მონასტერზე დარტყმა არის დარტყმა უკრაინის უდიდესი რელიგიისთვის, „დარტყმა მართლმადიდებელ უკრაინელ ხალხს და მთელ მართლმადიდებელ ეკლესიას, დარტყმა ქრისტეს ცოცხალ სხეულს“.

ბულგარეთის ეკლესიამ სრული მხარდაჭერა გამოუცხადა კიევ-პეჩერსკის ლავრის ბერებს და მიმართა უკრაინის ხელისუფლებას და სთხოვა არ ჩარეულიყვნენ საეკლესიო საქმეებში.

„მოწოდებით მივმართავთ უკრაინის სახელმწიფო ხელისუფლებას, არ ჩაერიონ საეკლესიო საქმეებში, დაიცვან სახელმწიფოს ეკლესიისგან გამოყოფის პრინციპი. ჩვენ მოვუწოდებთ შევინარჩუნოთ კიევ-პეჩერის ლავრა მისი ერთადერთი და უნიკალური დანიშნულებით, როგორც კანონიკური ეკლესიის მონასტრების მსახურებისა და არსებობის ადგილი“, - ნათქვამია მიმართვაში.

„დღეს კიევ-პეჩერის ლავრაში 200-ზე მეტი ბერი და მორჩილი ცხოვრობს. ეს ის სამღვდელოებაა, ვინც თავდაუზოგავი შრომითა და ღვთისმოსავი ხალხის მხარდაჭერით, ბოლო ოცდაათი წლის განმავლობაში ათეისტური რეჟიმისგან მემკვიდრეობით მიღებული ნანგრევებიდან წმინდა მონასტერი და მასში მრავალი ეკლესია აღმართა. მათ არ უნდა ჩამოერთვათ მონანიებისა და ლოცვის სამყოფელი. მათი ლოცვა არის მხარდაჭერა ყველა ჩვენგანისთვის რთულ განსაცდელში. კიევის სასულიერო აკადემია და სემინარია მდებარეობს ლავრაში, სადაც ბევრი სტუდენტი და სემინარიელი სწავლობს. ესენი არიან ეკლესიის მომავალი სასულიერო პირები და მსახურები“, - ნათქვამია მიმართვაში.

პეტიციას ხელს აწერენ:

ჩეკოტინსკის მონასტრის წინამძღვარი ძმებთან ერთად კონსტანტიელი ეპისკოპოსი მიქაელი;

არქიმანდრიტი იოანე, წმინდა თეოდორე ტირონის პრავეშის მონასტრის წინამძღვარი ძმებთან ერთად;

ყოვლადწმინდა სამების მონასტრის წინამძღვარი არქიმანდრიტი ნაზარი ძმებთან ერთად;

არქიმანდრიტი იოანე, წმინდა იოანე რილსკის ჩიპროვსკის მონასტრის წინამძღვარი;

იოანე ნათლისმცემლის ლოპუშანსკის მონასტრის წინამძღვარი არქიმანდრიტი ნიფონტი;

ბერი ემილ იაკიმოვი, ეტრპოლის წმინდა სამების მონასტრის წინამძღვარი;

მონაზონი კასიანა, წმიდა ორმოცი მოწამის ვრაჩენსკის მონასტრის წინამძღვარი დებთან ერთად.

როგორც ადრე მჟკ იტყობინება, რმეს-ის(რუსეთის მართლმადიდებლური ეკლესია საზღვარგარეთ) აღმოსავლეთ ამერიკის ეპარქიის სასულიერო პირები უმე-ის დასაცავად გამოვიდნენ.

სანამ უკრაინას ვიცავ, ჩემი სახლის წართმევა სურთ, - სამხედრო პირი ლავრაზე

ჯარისკაცს სურს სასამართლოში დაიცვას მონასტრის ბერები, რომლებსაც კიევ-პეჩერის ლავრიდან განდევნით ემუქრებიან.

ვენესუელაში პრეზიდენტმა შობა 1 ოქტომბერს აღნიშნა

კათოლიკურ ეკლესიას ამ მოვლენაზე კომენტარი არ გაუკეთებია.

გაეროს ანგარიში: ხელისუფლებას არ შეუწყვეტია ზეწოლა უმე-ზე

გაერომ აღნიშნა უკრაინაში მორწმუნეთა უფლებების დარღვევა.

კიევ-პეჩერის ლავრის საქმე უზენაეს სასამართლოში განიხილება

შეხვედრის თარიღი მოგვიანებით გახდება ცნობილი.

უმე-მ მოიგო სააპელაციო სასამართლო დესიატინის ეკლესიის დანგრევის წინააღმდეგ

უმე-ის დამცველები პირველი ინსტანციის სასამართლოში დაამტკიცებენ დესიატინის მონასტრის ვლადიმირ-ოლგინსკის ეკლესიის დანგრევის უკანონობას, რომელიც კულტურის სამინისტრომ გაანადგურა 2024 წლის მაისში.

ნორვეგიულმა ორგანიზაციამ ფორუმი 18 გააკრიტიკა უკრაინის კანონი 3894

ანალიტიკოსები თვლიან, რომ კანონი N 3894-IX ზედმეტად აფართოებს სახელმწიფოს უფლებამოსილებას რელიგიური თემების კონტროლისთვის, რაც არღვევს რელიგიის თავისუფლების შესახებ საერთაშორისო სამართლის პრინციპებს.